واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: دانستنيهاي كامپيوتر
مهارت در جستجوي اطلاعات فارسي از اينترنت
به طور كلي نقائص و معايبي كه در خطوط معمول جهان است را مي توان به طريق زير طبقه بندي كرد:
شكل واحدي اصوات مختلف را بيان مي كند. چنانكه در فارسي حرف "ي" را گاهي براي حرف لين بكار مي-بريم (يك) و گاهي براي حرف مد (بي) و گاهي به جاي الف (عيسي) و گاهي براي نشان دادن مصوت مركب (ري). و يا حرف "و" در كلمات (سوار، سود، تو)
اصوات واحد به صورت هاي مختلف نوشته مي شود. در فارسي حرف "س" سه صورت (س - ص - ث) و حرف "ز" چهار صورت (ز - ذ- ض- ظ) دارد; در زبان فرانسه حروفي كه "سن" خوانده مي شود پنج رسم الخط دارد كه اگر صورت هاي جمع را نيز به حساب بياوريم ده شكل مي شود از اين قرار (sain ,seing ,sein ,ceint ,saint )
بسياري از حروف نوشته مي شود ولي خوانده نمي شود. يعني علاماتي بي فايده در نوشتن به كار مي رود در فارسي نوشتن "واو معدوله" و "ها» غير ملفوظ" از اين قبيل است. در انگليسي نمونه اين مورد بسيار است مانند high كه دو حرف آخر آن به كلي از تلفظ ساقط است. و يا " K در كلمه ". Know
اصواتي هستند كه تلفظ مي شود اما در خط نشانه اي براي آن ها نيست. در فارسي سه مصوت كوتاه ( ف ف ) از اين قبيل است هم چنين الف در كلمات اسحق و الله كه در كتابت نمي آيد. ][
زبان و خط فارسي نيز مشكلات خاصي را دارا مي باشد و نظام نوشتاري فارسي براي ثبت دقيق گفتار، نارسائي دارد و قواعد نگارش آن مدون نيست، از اين رو فاصله ميان گفتار و نوشتار در فارسي قابل توجه است. بيش ترين مشكلات نيز به جهت نبود يك رسم الخط واحد كه عموم اساتيد و اهل فن روي آن اجماع كرده باشند به وجود آمده است. به طوري كه در حال حاضر جداي از چندين شيوه نامه رسمي همچون" شيوه نامه سمت، نشر دانشگاهي، فرهنگستان، آموزش و پرورش" به تعداد افراد جامعه، رسم الخط و شيوه نگارش زبان وجود دارد، هر ناشري براي خود به قاعده اي دلخواه عمل مي كندكه اين تعددها موجب پريشاني و پراكندگي شده و با يك-ديگر تفاوت هايي دارند. از ديگر دلايل مي توان به عاريتي بودن خط فارسي و چاره انديشي براي حركات و عدم تطابق واج ها با حروف اشاره كرد. متصل و منفصل نويسي نيز يكي ديگر از حوزه هاي مورد اختلاف است از ديگر مشكلات: گوناگوني معادل هاي علمي، انواع مختلف ضبط اسامي خارجي، سرهم نويسي، جدانويسي، بي فاصله نويسي، انواع جمع ها، صورت هاي مختلف نوشتاري، آوانويسي اسامي عناصر و تركيبات شيميايي، سرواژه ها و كوته نوشت ها مي-باشد.
به طور كلي نقص هايي كه براي زبان فارسي شمرده اند به شرح زير مي توان عنوان كرد:
سه مصوت كوتاه يعني حركات زير و زبر و پيش ( ف ف ) را از نوشتن ساقط مي-كنيم. و اين باعث مي شود به جاي اين كه از خط و نوشتار پي به معني ببريم بايستي از معني كلمه و جايگاه آن در جمله آن-را درست بخوانيم مانند كلمات (كرم، كرم، كفرفم، كفرفم، كفرم) و (ملك، ملفك، مفلك، مفلك) و يا سه كلمه (حكم، حفكم، حفكم) و نيز ننوشتن مصوت هاي كوتاه در داخل متن باعث مي شود كه براي تلفظ صحيح اجبارا لاتين كلمات به صورت پانويس متن آورده شود كه همين امر باعث اتلاف وقت و انرژي مي شود. كه البته همين لاتين نويسي هم قاعده خاصي ندارد و هر ناشر و نويسنده اي سليقه خاص خودش را براي آوانويسي حروف فارسي به لاتين دارد. كه به عنوان نمونه براي نشان دادن حركت فتحه و الف و آ هيچ گونه هماهنگي در كتاب ها و خصوصا فرهنگ هاي مختلف ديده نمي شود. هر چند برخي معتقدند همين ننوشتن حركات مزيتي است و موجب تندنويسي مي شود"][.
براي يك حرف چند علامت مختلف داريم مانند علامت هاي (س،ص، ث) كه هر سه در فارسي يكسان خوانده مي شوند و هم چنين (ذ، ز، ض، ظ) و نيز (ت، ط). البته اين امر در زبان انگليسي هم وجود دارد چنان كه "ف" ممكن است به شكل هاي " V .PH .GH .F " باشد.
يك علامت را براي دلالت بر چند حرف مختلف استعمال مي كنيم مانند "و" كه پنج مورد نوشتن دارد يكي براي بيان ضمه در كلمات "خوش" و "تو". ديگر بيان مصوت ممدود يا "واو ماقبل مضموم" مانند "شور" و "او". سوم بيان حرف صامت "واو" در كلماتي چون "آواز" و "والي" و "عفو" . چهارم بيان حرف مصوت مركبي كه در كلمات "نو" و "جوشن" و مانند آن هاست. پنجم حرفي كه در زبان كنوني خوانده نمي شود مانند "واو معدوله" در كلمات "خواهر" و "خواستن" و "واو" در كلمه "عمرو"][
حرف هايي هم هست كه در كلمات خاصي از نوشتن حذف مي شود مانند "الف" در كلمات "اسحق" و "اسمعيل" و "الله"
نقطه هايي متعدد در بالا و پائين حرف كه هم سبب دشواري و هم موجب اشتباه در خواندن مي شود. اهميت بيش از حد نقطه درخط فارسي هنگام تشخيص نوري كاراكترها][ توليد اشكال اساسي مي كند. به عنوان مثال در نظر بگيريد كه تفاوت «ر» و «ز» و يا تفاوت «د» و «ذ» و يا تفاوت «ب» «ت« » پ» «ث» فقط در نقطه است و چون نقطه جز» بسيار كوچكي است در اين امر مشكلات زيادي را فرا روي متخصصين قرار مي دهد. و يا كلمات زير را در نظر بگيريد كه با يك يا چند نقطه عوض مي شوند (بفر، بر، پفر، پر، تر، پفز، پز، بفز، تفز).
يك عيب ديگر هم كه براي خط فارسي ذكر كرده اند اين است كه از راست به چپ نوشته مي شود. و براي اين مورد دلايل مختلفي ذكر شده است از جمله عدم هماهنگي و ايجاد مشكل در نوشتن متون رياضي و شيمي و نت هاي موسيقي و دستورات شطرنج و اين كه خط تصويري يعني علائم گرافيكي كه در كل جهان استفاده مي شود مانند علائم راهنمائي و رانندگي تماما از چپ خوانده مي شوند.
ادامه دارد
جمعه 1 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفرينش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]