واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > اروپا - بحران در خاورمیانه و زلزله در ژاپن به نفع روس های زیرک تمام شد. دولتمردان روسی برای بقای بیشتر این ناآرامی ها دعا می کنند. افت و خیزها در قیمت نفت و بحران هسته ای که از یازدهمین روز از ماه مارس گریبان ژاپن را گرفته ،بیش از همگان به نفع روسیه تمام شده است. پیش بینی اوپک حاکی از این است که قیمت نفت به زودی به مرز 120 بشکه در روز می رسد و این مساله می تواند بهترین خبر برای روس ها باشد. روس ها تا پیش از این و هنگام بستن بودجه گمان می کردند که می توانند نفت را در بهترین حالت تا بشکه ای 75 دلار به فروش برسانند. هر رقمی بیش از این رقم مبدا و اولیه به معنای سود خالص برای روس هایی است که حساب و کتاب های خود را با رقمی بسیار کمتر به پایان رسانده بودند. وزیر دارایی روسیه پیش بینی می کند که با بالا رفتن بهای نفت کمپانی های روسی هم می توانند امسال رشد چهار درصدی را تجربه کنند. یکی از نشانه های رشد اقتصادی در روسیه ، رشد واحد پولی این کشور در برابر دلار است. واحد پولی روسیه نسبت به واحدهای برزیل ، هند و چین ارزش خود را بیشتر حفظ کرده است. برخی دولتمردان و اقتصاددان های روسی حتی با قساوت آرزوی طولانی تر شدن ناآرامی ها و بی ثباتی امنیتی در خاورمیانه را در دل دارند. افزایش بهای نفت را می توان نوزاد ناخلف خیزش های عمومی در خاورمیانه و آنچه که بسیاری از تحلیل گران آن را انقلاب می خوانند، دانست. تاریخ اثبات می کند که همواره نسبیتی میان ثبات سیاسی در روسیه و قیمت نفت یا همان رونق اقتصادی وجود داشته است.در ژوئن 2008 به عنوان نمونه روسیه در آب و هوایی به گرجستان حمله کرد که بهای نفت از مرز 134 دلار در هر بشکه هم عبور کرده بود. چند ماه پس از این تاریخ بود که با کاهش بهای این طلای سیاه، کرمین نشین ها ترجیح دادند در تغییر استراتژی 180 درجه ای با اروپایی ها و واشنگتن نشین ها از در دوستی و صلح وارد شوند. در این بازه زمانی قیمت نفت در هر بشکه به کمتر از 50 دلار رسیده بود. روسیه از موقعیت جغرافیایی برخوردار است که بسیاری را وادار به تعظیم اقتصادی در برابر این کشور کرد. بسیاری از کشورهای قرار گرفته در قاره سبز برای تامین انرژی مورد نیاز خود به روسیه وابسته هستند. استونی و لیتوانی در زمره همسایگانی هستند که صد در صد نیاز خود به گاز طبیعی را از طریق مسکو تامین می کنند. اتحادیه اروپا هم در نگاهی کلان تر برای تامین 42 درصد از گاز مورد نیاز ساکنان خود به مسکو و آقایان تکیه داده بر اریکه قدرت در کرملین وابسته است. تحلیل گران و کارشناسان اروپایی از برآورد سیاست های کرملین در چند سال اخیر به این قطعیت رسیده اند که روس ها برای محتاج نگاه داشتن اروپا به خود و یا نوعی نمایش قدرت دست به هر ابزار و تغییر استراتژی می زنند. روس ها با ذکاوتی که در سیاستمداران آنها سراغ داریم اختلاف های کوچک خود با کشورهای اروپایی را حل و فصل می کنند و البته در ازای آن پاسخی برای دغدغه های بی شمار خود دریافت می کنند. روسیه بارها و بارها مخالفت خود را با گسترده تر شدن حلقه ناتو و الحاق دیگر کشورهای همسایه خود به این گروه نظامی اروپایی اعلام کرده و اکنون با پایان دادن به مثلا فلان مناقشه مرزی کوچک با کشوری مانند نروژ می تواند به استجابت دعای خود توسط اروپایی ها امیدوار باشد. روسیه به سران قاره سبز وعده رابطه دو جانبه و بعضا چند جانبه مثبت را داده و در ازای آن می تواند بر روی این همکاری حساب باز کند. 27 کشور عضو اتحادیه اروپا هر کدام برای این زیرکی های کرملین نشین ها ابزاری در آستین دارند. برخی گاز طبیعی را مستقیما از کشورهایی مانند قطر با کانتینرهای مخصوص حمل می کنند که البته هزینه آن هم از انتقال گاز از خطوط با واسطه روسیه بسیار کمتر است. در سال گذشته میلادی میزان گاز طبیعی که از این طریق به اروپا رسید رشد فزاینده ای داشت که همین امر روس ها را بسیار نگران کرد. اتحایه اروپا در ترفندی دیگر برای مهار قدرت روسیه در ماه مارس میلادی طرحی را به تصویب رساند که بر اساس آن یک کمپانی واحد نمی تواند هم در انتقال گاز و هم در صنعت استخراج آن نقش داشته باشد. این حرکت برای پایین نگاه داشتن و یا به زبان دیگر مهار اهرم قیمت در اختیار روس ها اتخاذ شد. بسیاری از کارشناسان مسائل اقتصادی تاکید دارند که این حرکت اروپایی ها می تواند بزرگترین ضربه را به پیش بینی های اقتصادی روس ها در کوتاه و دراز مدت وارد کند. البته روس ها در قبال تقلاهای اروپا برای کاستن از قدرت این کشور ساکت ننشستند و هر آنچه از ابتکار اقتصادی و ذوق سیاسی که در چنته داشتند در طبق گذاشتند. پس از زلزله، تسونامی و بحران هسته ای در ژاپن بود که کرملین نشین ها دست به کار شدند و پیشنهاد کمک به این کشور را مطرح کردند. در دوازدهمین روز از ماه مارس یعنی تنها 24 ساعت پس از مصیبت و زمانی که اخبار نشت مواد رادیواکتیو بر سر زبان ها افتاده بود، ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه دستور دو برابر کردن صادرات گاز به این کشور را صادر کرد. این حرکت روس ها در روزهای سخت دولت ژاپن از منظر روانی بر دولتمردان و مردمان این کشور تاثیر شگرفی داشت و بی شک از این پس در توکیو هر بار سخن از شریک و متحد استراتژیک به میان آید، دولتمردان به مسکو نشین ها پیش از هر گزینه دیگری خواهند اندیشید. روس ها از مدت ها پیش به ژاپن به چشم شاهراهی برای انتقال گاز به دیگر کشورهای آسیایی دور نگاه می کردند و اکنون با آنچه در این کشور رخ داد، رویای روس ها به واقعیت نزدیک تر شده است. روسیه در حال حاضر برای این انتقال بیش از اندازه به چین وابسته است و قطعا قرار دادن تمام تخم مرغ ها در یک سبد از ذکاوت روس ها به دور است . ژاپن تایمز یازدهم آوریل / ترجمه: سارا معصومی 48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]