واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: جریان های انحرافی در زمام امام هادی(ع) چه جریان هایی بودند؟
اندیشه - آشنایی با دوران امامت امام هادی(علیه السلام) در ویژه نامه خبرآنلاین
در دوران امام هادی (علیه.السلام) بعضی از افراد و گروه.های فرصت.طلب با ادعاهای دروغین و نشر مطالب بی اساس سعی در ایجاد اختلاف میان مسلمانان و گمراه کردن آنان داشتند، این گروه.ها به چند دسته تقسیم می.شدند:
1- غُلات(1)
سران این فرقه عبارت بودند از: "علی بن حسکه قمی، محمد بن نصیر
نمیری، حسن بن محمد معروف به ابن بابا قمی، فارس بن حاتم قزوینی و قاسم بن یقطین قمی."
"علی بن حسکه"؛ معتقد به الوهیت و ربوبیت حضرت هادی (علیه.السلام) و رسالت و نبوت خود و سقوط همه واجبات و فرایض دینی بود.
"محمد بن نصیر نمیری" نیز با "ابن حسکه" در مسائل فوق هم عقیده بود علاوه بر آن که قایل به تناسخ بود و ازدواج با محارم و همچنین لواط را روا می.شمرد.(2)
پیشوای دهم در برابر افراد یاد شده و عقاید کفرآمیز آنان موضع گرفت و ضمن اظهار بیزاری از آنان، چهره پلید ایشان را برای همگان آشکار کرد و یکی از آنان را که وجودش برای جامعه اسلامی خطرناک بود "مهدورالدم"(3) دانست و فرمان قتلش را صادر کرد .
امام هادی علیه السلام در پاسخ بعضی شیعیان که در باره "ابن حسکه" و عقاید باطل او پرسیده بودند نوشت:
در باره این حکم ذکر مطالبی لازم است:
1- افرادی که در دین غُلو می.کنند و در موارد اعتقادی انحراف ایجاد می.کنند خطر بسیار زیادی برای دین و مسلمانان دارند.
2- امام معصوم(علیه السلام) چون خیلی خوب حساسیت این خطر را درک می.کند، خیلی جدی مقابل غلو کنندگان موضعگیری کرده و حکم قتل صادر می.نماید. چرا که این این افراد مردم زیادی را دچار فساد اعتقادی می.کنند.
«"ابن حسکه" که لعنت خدا بر او باد دروغ می.گوید و من او را در ردیف دوستان خود نمی.شناسم خدای او را لعنت کند. سوگند به خدا، پروردگار؛ رسول خویش و پیامبران پیش از او را جز به آیین ابراهیم حنیف و نماز و زکات و روزه و حج و ولایت نفرستاد و پیامبر (صلی.الله.علیه.و.آله)، جز به خدای یکتای بی همتا دعوت نکرد، ما جانشینان او نیز، بندگان خداییم و به او شرک نمی.ورزیم. اگر او را اطاعت کنیم بر ما رحم خواهد کرد و چنانچه از فرمانش سرپیچی نماییم گرفتار کیفرش خواهیم شد، ما بر خدا هیچ حجتی نداریم بلکه خداست که بر ما و بر تمامی آفریده هایش حجت دارد. من از کسی که چنین سخنانی می.گوید بیزاری می.جویم و به خدا از چنین گفتاری پناه می.برم، شما نیز از آنان دوری گزینید و ایشان را در فشار و سختی قرار دهید و چنانچه به یکی از آنها دسترسی پیدا کردید سرش را با سنگ خرد کنید.»
امام هادی(علیه السلام) گاهی بدون آن که از سوی اصحاب سوالی مطرح شود نظر خود را نسبت به افراد اعلام می.کرد، "محمد بن عیسی" می.گوید: امام هادی (علیه.السلام) بدون آن که پرسشی از او شود برای من نوشت: خداوند، "قاسم بن یقطین" و "علی بن حسکه" را لعنت کند. شیطانی در برابر آنها ظاهر می.شود و حرف.های بی اساس و دروغ را بر آنها القاء می.کند.
"نصر بن صباغ" می.گوید: "حسن بن محمد" معروف به (ابن بابا) و "محمد بن نصیر نمیری" و "فارس بن حاتم قزوینی" مورد لعن امام هادی (علیه.السلام) قرار گرفتند .
"فارس بن حاتم" پیشوای غُلات در مرحله.ای از انحرافات و گمراهی قرار داشت امام هادی(علیه.السلام) دستور قتل او را صادر نمود و برای قاتلش بهشت را تضمین کرد و فرمود: فارس به اسم من دست به کارهایی می.زند و مردم را فریب می.دهد و آنان را به بدعت در دین فرا می.خواند. خون او برای هر کس که او را بکشد هدر است. کیست با کشتن او مرا راحت کند؟ و من در مقابل، بهشت را برای او تضمین می.کنم .
یکی از یاران امام هادی(علیه.السلام) فرمان آن حضرت را اجرا نمود و با به هلاکت رساندن "فارس"، جامعه اسلامی را از شرّ او راحت کرد.
در باره این حکم ذکر مطالبی لازم است:
افرادی که در دین غُلو می.کنند و در موارد اعتقادی انحراف ایجاد می.کنند خطر بسیار زیادی برای دین و مسلمانان دارند. بنابراین؛ امام هادی علیه السلامبه عنوان یگانه پاسدار حریم اعتقادات دینی مردم، حکم قتل را صادر فرمودند.
صوفیان با ادبیات خود، برای مردم، از دوستی خدا سخن می.گویند و آنان را آرام آرام و پنهان در چاه گمراهی می..افکنند. وردهایشان رقص و کف زدن، و ذکرهایشان ترنم و آوازخوانی است. جز سفیهان کسی از آنان پیروی نمی.کند و جز بی.خردان و احمقان کسی به آنان ملحق نمی.شود.
2- واقفیه
"واقفیه"، کسانی بودند که بعد از شهادت موسی بن جعفر (علیهما.السلام) به خاطر انگیزه.های نفسانی و دنیوی منکر شهادت آن حضرت شدند و در نتیجه، تن به امامت پیشوای هشتم امام رضا(علیه.السلام) ندادند. ایشان در پلیدی و خباثت و انحراف از خط امامت کمتر از "غلات" نبودند. از این رو امام هادی (علیه.السلام) در برابر آنان نیز موضع گرفت و آنان مورد لعن حضرت هادی (علیه السلام) قرار گرفتند.
"ابراهیم بن عقبه" می.گوید: به امام هادی (علیه.السلام) نوشتم: فدایت شوم! من از بغض و کینه ممطوره(واقفیه) نسبت به حق آگاهی دارم، آیا مجاز هستم در قنوت نماز بر آنان لعن کنم؟ فرمود: آری.
3- صوفیه
صوفیان، گروه منحرف دیگری در درون جامعه اسلامی بودند که تحت پوشش زهد و کناره.گیری از دنیا به گمراه کردن توده.های مردم و منحرف کردن آنان از خط امامت مشغول بودند .
پیشوای دهم (علیه.السلام) همچون نیاکان بزرگوار خود خطر این گروه انحرافی را به مسلمانان گوشزد کرده آنان را از ارتباط و همنشینی با صوفیان برحذر می.داشت. حسین بن ابی الخطاب، می.گوید: با امام هادی (علیه.السلام) در مسجدالنبی بودم، گروهی از یاران آن حضرت هادی علیه السلام از جمله ابوهاشم جعفری، نیز به ما پیوستند، در این هنگام جمعی از صوفیه وارد مسجد شده در گوشه.ای دایره.وار نشستند و مشغول ذکر "لا اله الا الله" شدند، امام (علیه.السلام) رو به صحابه کرد و فرمود: به این نیرنگ.بازان توجه نکنید زیرا آنان همنشینان شیاطین و ویران.کنندگان پایه.های دین هستند برای تن.پروری زهدنمایی می.کنند و برای شکار کردن مردم ساده.لوح، شب زنده.داری می.نمایند .
روزگاری را به گرسنگی سپری می.کنند تا برای پالان کردن، الاغ.هایی را رام کنند. "لا اله الا الله" نمی.گویند، مگر برای فریب مردم. کم نمی.خورند مگر برای پر کردن کاسه.های بزرگ و جذب دل ابلهان به سوی خود .
با گفتار خود، برای مردم، از دوستی خدا سخن می.گویند و آنان را آرام آرام و پنهان در چاه گمراهی می..افکنند. وردهایشان رقص و کف زدن، و ذکرهایشان ترنم و آوازخوانی است. جز سفیهان کسی از آنان پیروی نمی.کند و جز بی.خردان و احمقان کسی به آنان ملحق نمی.شود.
هر کس به دیدار یکی از آنان، چه در زمان حیات او و چه پس از مرگش، برود چنان است که به دیدار شیطان و بت.پرستان رفته باشد. و هر کس به فردی از آنان کمک کند مثل آن است که به یزید و معاویه و ابوسفیان کمک کرده باشد .
یکی از اصحاب پرسید: هر چند معترف به حقوق شما باشد؟
امام هادی(علیه.السلام) (که انتظار چنین پرسشی را نداشت) با خشم به وی نگریست و فرمود: از چنین پرسشی دست بردار! زیرا کسی که معترف به حقوق ما باشد دچار نفرین ما نمی.شود. مگر نمی.دانی که آنان پست.ترین طایفه.های صوفیه هستند در حالی که تمامی صوفیان از مخالفان ما بوده و راهشان با راه ما مغایرت دارد .
آنان جز یهود و نصارای این امت نیستند و اینان کسانی هستند که سعی در خاموش کردن نور الهی دارند و خداوند نورش را به اتمام خواهد رسانید هر چند کافران نپسند.ند .(4)
پی.نوشت.ها:
1-غلو،.از حد گذشتن، گزافکاری،.مبالغه.
2- رجال کشی، ج 4.
3-کسی که خونش مباح است و کشتن او موجب قصاص یا فدیه نشود.
4- حدیقة الشریعه، ص602و 603/ روضات الجنات، ج3،. ص 134و 135/ سفینة البحار، ج 2، ص58 .
منبع: برگرفته از کتاب تحلیلی از زندگانی امام هادی علیه السلام، باقر شریف قرشی.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]