پيرگوشي؛ مشكل شايع دوران سالمندي

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: پيرگوشي؛ مشكل شايع دوران سالمندي
كاهش شنوايي يك مسئله شايع سالمندي است اما وقوع آن اجتناب ناپذير نيست.

كارشناس سالمندان مركز بهداشت استان پيرگوشي را كاهش شنوايي ناشي از سالمندي و تغييرات اعصاب حسي شنوايي تعريف مي كند و مي گويد: ممكن است پيرگوشي به دليل از دست دادن سلول هاي مويي و فيبرهاي عصبي در اندام كورتي، نزديك پنجره بيضي باشد كه اين مقوله باعث مي شود تعديل صداهايي با فركانس بالا به پالس هاي عصبي مختل شود.

محمدحسين نخعي با بيان اين كه مشكل اختلال تبديل صداهاي با فركانس بالا به پالس هاي عصبي و دو طرفه بوده و در حدود 40 سالگي نمايان مي شود، مي افزايد: يكي از نتايج پيرگوشي و لطمه به شنوايي صداهاي با فركانس بالا آن است كه تشخيص حروف بي صدا براي مبتلايان مشكل مي شود و به ويژه صداهاي مزاحم محيط مشكل افراد را افزايش مي دهد.

به گفته وي در مبتلايان صداهاي طبيعي يا كمي بلندتر از حد معمول ناخوشايند و گاهي دردناك مي شود و اين افزايش حساسيت به صداهاي محيط، قابليت استفاده از سمعك را در اين افراد تحت تاثير قرار مي دهد.وي از ديگر مشكلات به جهت يابي منشاء صداها اشاره مي كند و متذكر مي شود: وزوز گوش نيز از ديگر مسائلي است كه گاهي فرد به آن دچار مي شود.وي وزوز گوش را يك صداي ممتد تكرار شونده در گوش تعريف مي كند كه مي تواند يك طرفه يا دو طرفه باشد و بيشتر در شب ها و محيط هاي ساكت، حاد و شديد مي شود و به صورت تق تق كردن، ويز ويز كردن، قرقر كردن يا صداي زنگ است.وي با بيان اين كه همچنين برخي داروها و عفونت ها، تجمع سرومن در گوش و ضربه به جمجمه مي تواند از ديگر عوامل ايجاد وزوز گوش باشد، مي افزايد: كاهش عملكرد اعصاب مركزي در سالمندان باعث كاهش سرعت فرايند شنوايي مي شود.به گفته اين كارشناس، تجمع واكس در كانال گوش عاملي است كه پيرگوشي را تشديد مي كند و واكس هاي فشرده شده علت شايعي براي ايجاد كري موقت در سالمندان است.وي تغييرات آتروفيك سالمندي در غدد آپوكرين و سبابه را علت خشك شدن سرومن گوش بيان مي كند و ادامه مي دهد: همچنين در اثر اين تغييرات مجراي گوش باريك تر و انعطاف پذير شده و موهاي درون كانال ضخيم تر مي شود.وي تاكيد مي كند: مجموعه اين عوامل و تغييرات باعث تجمع و فشرده شدن واكس گوش مي شوند.نخعي در ادامه اتواسكروز و شرايط آرتريتي مفاصل بين استخوان هاي شنوايي و كاهش لرزش و ويبراسيون آن استخوان ها را دليل كم شنوايي هدايتي در سالمندان ذكر مي كند و مي گويد: افراد مسن مي توانند هم دچار نقص شنوايي حسي كه در واقع كاهش شنوايي واضح در اصوات با فركانس بالا كه اثر كمي بر فهم گفتار اطرافيان دارد، است و هم كاهش شنوايي هدايتي شوند.وي تصريح مي كند: كاهش شنوايي غير قرنيه و يا وقوع ناگهاني كم شنوايي از علايم مشخصه پيرگوشي نيست و بايد براي بررسي بيشتر به پزشك مراجعه شود.

وي اضافه مي كند: اما دژنراسيون متوسطي كه در سيستم و ستيبولار رخ مي دهد به دليل افزايش سن است كه در واقع از دست رفتن سلول در هر ارگان هايي است كه حركت، موقعيت و شتاب سر را شناسايي مي كنند و همچنين ارگاني كه حركات در همه جهات را شناسايي مي كنند.

وي مي افزايد: همراه اين تغييرات كاهش سلول هاي گيرنده مويي در دستگاه و ستيبولار و فيبرهاي عصبي در عصب هشتم (عصب شنوايي) اتفاق مي افتد.

به گفته نخعي انواع حس پيرگوشي به دليل دژنراسيون سلول هاي مويي و آتروفي اندام كورتي و پيرگوشي عصبي كه كاهش شنوايي توام با كاهش قدرت افتراق گفتار است به علت دژنراسيون وسيع كوكلا و عقده اسپيرال رخ مي دهد.وي خاطرنشان مي كند: در انواع مكانيكي پيرگوشي كه به علت تغييرات مكانيكي در گوش داخلي رخ مي دهد، كاهش شنوايي به تدريج از اصوات با فركانس پايين تا فركانس بالا گسترش مي يابد و هنگامي كه گفتاري شامل فركانس هاي بالا باشد، مشكل كاهش قدرت افتراق گفتار اطرافيان هم رخ مي دهد.
دوشنبه 27 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]