صفحه آخر - كتاب‌هاي حكمت و فرزانگي

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: صفحه آخر - كتاب‌هاي حكمت و فرزانگي
صفحه آخر - كتاب‌هاي حكمت و فرزانگي

«گيتا» و «اوپانيشادها» عنوان دو كتاب جديدي است كه نشر مركز به تازگي منتشر كرده است. اين كتاب‌ها بخش‌هايي از متون كهن هندي هستند كه مهدي جواهريان و پيام يزدانجو آنها را به فارسي ترجمه كرده‌اند. «گيتا» (كتاب فرزانگي) بخشي از مهابهاراتا است و مهابهاراتا خود داستان جنگي است بين دو خاندان با نام‌هاي «پاندوها» و «كوروها»، اما گيتا متني است در باب صلح و آسايش، متني كه از «سامسارا» (چرخه مرگ و زندگي) و «كارما» مي‌گويد، متني كه از نبرد انسان براي بيرون شدن از چرخ تناسخ و دست يافتن به راه رهايي و راه يافتن به جاودانگي مي‌گويد و كتابي است كه بيش از هر متن مقدس هندي خوانده شده است. گيتا در 18 دفتر و با نگاهي به جنبه ادبي آن ترجمه شده و مترجمان آن ديباچه‌اي كامل و افزوده‌اي با عنوان «كرنش به كريشنا» به آن اضافه كرده‌اند. بخش‌هايي از «گيتا» را در زير مي‌توانيد بخوانيد: «گيتي زير پاي من است، و جاي پاي‌ام پيدا نيست. هر هستنده در من است و من‌ام در هيچ. اما هستندگان را خبر از خانه داشتن در من نيست (...) سرشت‌ام اين است كه هستنده را به چرخه اندازم، خواهد يا نخواهد، كه خواسته خواستِ من است. (...) همه‌چيز و هرچيز را، زنده و مرده، در خود مي‌آفرينم. آري، اين گونه است كه گردون گردان مي‌گردد.» «اوپانيشادها» (كتاب فرزانگي) كتاب‌هاي مقدس هندوان، عصاره قرن‌ها رازورزي و رازآميزي در جست‌وجوي حكمت و فرزانگي است. 10 اوپانيشاد اصلي كه در اين مجموعه گرد آمده، اصلي‌ترين آموزه‌هاي حكيمانه هندي را كه در طول تاريخ تفكر، تاثير تعيين‌كننده‌اي بر انديشه‌هاي آييني گذاشته، با بياني ژرف و زباني شگرف به نمايش مي‌گذارند. با اين حال اوپانيشادها تنها ميراثي مقدس نيست، متني ادبي است كه شكوه و شاعرانگي‌اش را از پس قرن‌ها همچنان حفظ كرده، هنوز از عالي‌ترين و انگيزاننده‌ترين كتاب‌هاي كهن به شمار مي‌رود. مترجمان اين كتاب در عين پايبندي به زبان اوپانيشادها به بازآفريني اثر پرداخته‌اند. الفاظ و اصطلاحات را به شكل اوليه نگه داشته‌اند اما بيان و معاني را به زبان فارسي آورده‌اند، مثل آتمن (روح انسان) كه به جان و براهمن (جان جهان) كه به روح برگردانده شده است. بخشي از «اوپانيشادها» را در زير مي‌خوانيد: «من نخستين‌ام ميان هرچه پيدا و ناپيدا! من پيش از خدايان بوده‌ام! من آب جاودانگي‌ام، من! آنكه مرا بخششي بخشيده، در خود پناه‌ام داده! من خوراك‌ام، آنكه مرا بخشش نيارد، چون خوراكي او را خواهم خورد! آنكه او را دانسته دانا است.»
يکشنبه 26 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 333]