وصیت نامه چارلی چاپلین به دخترش به زبانهای فارسی و انگلیسی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

متن وصیت نامه زیبای چارلی چاپلین به دخترش

امیدوارم که با خوندنش درس بگیرید.
My girl
Now it is night. One Christmas night. All unarmed wars in my little castle slept. Not awake or your brother or your sister. Even your mother now sleeps. Not only woke up slept birds until he came to this room.
I am far from you! But let oslepeya if even for a moment your portrait has disappeared from my eyes. It was here - on the table here - to my heart. But where are you? There - prikazniya in Paris, of the magnificent dance theater scene Shan h `Elize. I know that, like in a quiet night you hear footsteps, to see your eyes shining like stars in the winter darkness. I heard that your role in this party and light show is the role of Persian Beauty, captive from Tatar Khan. Be fair and dance. Be a star and shine. But if vaztorzite and they thanked the audience intoxicated, if the flavor of flowers sent to you, they zamae, you sit in a corner, read my letter and listen to the voice of his father.
I am your father, Zheraldin!
I’m Charlie, Charlie Chaplin!
You know how many nights I sat by your bed for you to tell stories when I was small - the Sleeping Beauty for budniya dragon in the field … And when the dream comes to rest my eyes, I get him and say: “Go! I sleep with dreams of his daughter! “I see these dreams, Zheraldin see your future, and today’s your day! I see a girl playing on the stage, a fairy dancing in the sky. I heard the crowd say: “See that girl? It is the daughter of the old fool. Remember how I said - Charlie? ”
Yes! I’m Charlie! I am old fool!
Today is your day. Dance! I was dancing in a wide okasan and trousers, and you in silk dress of a princess. These dances and the sound of applause will sometimes rise in the heavens.
Go! Go there! But back on earth! And look at people’s lives, the lives of those street dancers in the final quarters to play hungry and shiver and beggary. I was like them, Zheraldin! In those nights, those Charming nights sleep in my talk, I stay awake. I saw your face, hit felt your heart and ask: “Charlie! Really this kitten will ever know? “You do not know me, Zheraldin … As I talk to razkazval those long nights, its story I never razkazval you … And it is also interesting … Story about a hungry fool who peeshe and dancing in the poor neighborhoods of London, and then … gathering alms … This is my story!
I vkusil hunger, I know what it means to be without a roof! Moreover, I felt pain of the humiliating skitnika poll in whose breasts Ocean raged all of pride, had a coin toss to drain. But nevertheless I am alive and live normally for a little talk.
Better to talk to you!
After your name, Zheraldin is my - Chaplin. It more than forty years I laugh people on earth. But I cried more than they are brave, Zheraldin! In the world in which you live, there is only dance and music!
At midnight, when leaving the great hall you forget richest fans, but do not forget to ask a taxi driver who takes home to his wife … And if brememnna if no money to buy a coat child, you put money in his hand. I told the bank to pay your these costs. But for others - you have to send the correct account! From time to time by subway or bus examine city walk se.Gleday people! And at least once a day said: “I am one of them!” Yes! You are one, my girl. More! Art before a human wings for excursions in vicinity usually shove his legs. And when the moment in which you feel yourself more than the audience, immediately leave the scene! Go with the first charges in the vicinity of Paris. I know them very well! … There you will see many dancers like you - even more beautiful than you, and more proud of you. Glare from the spotlight of your theater no clue! Projector is for them the moon. Look, look good! Do not dance better than you? Admit it, my girl! Always someone who dance better! And know - the family of Charlie no one was so rude to make a hack rogue or pedigree beggar, sitting near the Seine …
I will die, but you will live … I want you never to live in poverty! Along with this letter you send a white check. As you write to it.But when spending two francs, do not forget to say that the third coin is not yours. It must belong to nepoznatiya man who needs one franc. And it you can easily find. I want to see these strangers pauperism, you can find them everywhere. If you talk about money, do this because I know izmamnata force these devils … You know, I spent a long time in the circus. And I always bezpokoyal of twister. But I gotta tell you a true, my girl - making people more easily than solid ground than players of precarious rope. Maybe one night glories of the most expensive diamond will fraud. In the same night that your diamond will be unstable and fall rope you safe. Perhaps one day the beautiful face of a prince will fraud. On the same day you will be unversed twister, a twister neopitnite always fall … Not to sell my heart for gold and jewelry. For the largest diamond is the Sun. Fortunately he shine in the face of every man!
And when one day falling in love with a man, you all be with him. Your mom told you I write about it. She knows better love me; it applicable to her as you talk about it …
Your job is very difficult. I know that. Your body is covered only with a piece of silk. Because art can and will appear naked on stage, but to come back from there in wearing and cleaner …
But nothing and no one else in this world deserves to see even the nails of the feet of a girl. Nakedness is a disease of our time.
I am old and my words might sound funny. But me, your naked body must belong to one who loves Face your soul. It is not scary if your belief that is ten years from the time you go. Fear not - those ten years they will not saturate. But as it is, I want you to be the last person who is subject of the island of bare! …
I know that sons and fathers are always bialy in a duel. With me, fight with my thoughts, my girl. I love children subject. And before kantar tears from my eyes on this letter, I believe - this is Christmas night, night of miracles. I want to become a miracle - you really know you all I want to tell you.
Charlie is already outdated, Zheraldin! Sooner or later, instead of white silk to the scene, you will have to wear black to go to my grave. Now I do not want to bother. Only from time to time look in the mirror, there will see me. My blood runs in your veins. I even when in my veins the blood dried up, not to forget his father - Charlie. I was not an angel, but as far as could be stremyah to be a man. Try it and you.
ترجمه فارسی: ژرالدین دخترم:
اینجا شب است٬ یک شب نوئل. در قلعه کوچک من همه سپاهیان بی سلاح خفته اند.
نه برادر و نه خواهر تو و حتی مادرت ، بزحمت توانستم بی اینکه این پرندگان خفته را بیدار کنم ، خودم را به این اتاق کوچک نیمه روشن٬ به این اتاق انتظار پیش از مرگ برسانم . من از تولیسدورم، خیلی دور...... اما چشمانم کور باد ،اگر یک لحظه تصویر تو را از چشمان من دور کنند.
تصویر تو آنجا روی میز هست . تصویر تو اینجا روی قلب من نیز هست. اما تو کجایی؟ آنجا در پاریس افسونگر بر روی آن صحنه پر شکوه "شانزلیزه" میرقصی . این را میدانم و چنانست که گویی در این سکوت شبانگاهی ٬ آهنگ قدمهایت را می شنوم و در این ظلمات زمستانی٬ برق ستارگان چشمانت را می بینم.
شنیده ام نقش تو در نمایش پر نور و پر شکوه نقش آن شاهدخت ایرانی است که اسیر خان تاتار شده است. شاهزاده خانم باش و برقص. ستاره باش و بدرخش .اما اگر قهقهه تحسین آمیز تماشاگران و عطر مستی گلهایی که برایت فرستاده اند تو را فرصت هشیاری داد٬ در گوشه ای بنشین ٬ نامه ام را بخوان و به صدای پدرت گوش فرا دار . من پدر تو هستم٬ ژرالدین من چارلی چاپلین هستم . وقتی بچه بودی٬ شبهای دراز به بالینت نشستم و برایت قصه ها گفتم . قصه زیبای خفته در جنگل ٬قصه اژدهای بیدار در صحرا٬ خواب که به چشمان پیرم می آمد٬ طعنه اش می زدم و می گفتمش برو .
من در رویای دختر خفته ام . رویا می دیدم ژرالدین٬ رویا.......
رویای فردای تو ، رویای امروز تو، دختری می دیدم به روی صحنه٬ فرشته ای می دیدم به روی آسمان٬ که می رقصید و می شنیدم تماشاگران را که می گفتند: " دختره را می بینی؟ این دختر همان دلقک پیره .
اسمش یادته؟ چارلی " . آره من چارلی هستم . من دلقک پیری بیش نیستم. امروز نوبت تو است. برقص من با آن شلوار گشاد پاره پاره رقصیدم ٬ و تو در جامه حریر شاهزادگان می رقصی . این رقص ها ٬ و بیشتر از آن ٬ صدای کف زدنهای تماشاگران ٬ گاه تو را به آسمان ها خواهد برد. برو . آنجا برو اما گاهی نیز بروی زمین بیا ٬ و زندگی مردمان را تماشا کن.
زندگی آن رقاصگان دوره گرد کوچه های تاریک را ٬ که با شکم گرسنه میرقصند و با پاهایی که از بینوایی می لرزد . من یکی ازاینان بودم ژرالدین ٬ و در آن شبها ٬ در آن شبهای افسانه ای کودکی های تو ، که تو با لالایی قصه های من ٬ به خواب میرفتی٬ و من باز بیدار می ماندم در چهره تو می نگریستم، ضربانقلبت را می شمردم، و از خود می پرسیدم: چارلی آیا این بچه گربه، هرگز تو را خواهد شناخت؟
............. تو مرا نمی شناسی ژرالدین . در آن شبهای دور٬ بس قصه ها با تو گفتم ٬ اما قصه خود را هرگز نگفتم . این داستانی شنیدنی است.: داستان آن دلقک گرسنه ای که در پست ترین محلات لندن آواز می خواند و می رقصید و صدقه جمع می کرد .این داستان من است . من طعم گرسنگی را چشیده ام . من درد بی خانمانی را چشیده ام . و از اینها بیشتر ٬ من رنج آن دلقک دوره گرد را که اقیانوسی از غرور در دلش موج می زند ٬ اما سکه صدقه رهگذر خودخواهی آن را می خشکاند ٬ احساس کرده ام.
با اینهمه من زنده ام و از زندگان پیش از آنکه بمیرند نباید حرفی زد . داستان من به کار تو نمی آید ٬ از تو حرف بزنیم . به دنبال تو نام من است:چاپلین . با همین نام چهل سال بیشتر مردم روی زمین را خنداندم و بیشتر از آنچه آنان خندیدند ٬ خود گریستم .
ژرالدین در دنیایی که تو زندگی می کنی ٬ تنها رقص و موسیقی نیست .
نیمه شب هنگامی که از سالن پر شکوه تأتر بیرون میایی ٬ آنتحسین کنندگان ثروتمند را یکسره فراموش کن ٬ اما حال آن راننده تاکسی را که ترا به منزل می رساند ٬ بپرس ٬ حال زنش را هم بپرس.... و اگر آبستن بود و پولی برای خریدن لباس بچه اش نداشت ٬ چک بکش و پنهانی توی جیب شوهرش بگذار . به نماینده خودم در بانک پاریس دستور داده ام ٬ فقط این نوع خرجهای تو را٬ بی چون و چرا قبول کند . اما برای خرجهای دیگرت باید صورتحساب بفرستی . گاه به
گاه ٬ با اتوبوس ٬ با مترو شهر را بگرد . مردم را نگاه کن٬ و دست کم روزی یکبار با خود بگو :" من هم یکی از آنانهستم ." تو یکی از آنها هستی - دخترم ، نه بیشتر ،هنر پیش از آنکه دو بال دور پرواز به آدم بدهد ، اغلب دو پای او را نیز می شکند .
و وقتی به آنجا رسیدی که یک لحظه ، خود را بر تر از تماشاگرانرقص خویش بدانی ، همان لحظه صحنه را ترک کن ، و با اولین تکسی خود را به حومه پاریس برسان . من آنجا را خوب می شناسم ، از قرنها پیش آنجا ، گهواره بهاری کولیان بوده است . در آنجا ، رقاصه هایی مثل خودت را خواهی دید . زیبا تر از تو ، چالاک تر از تو و مغرور تر از تو . آنجا از نور کور کننده ی نورافکن های تآتر " شانزلیزه " خبری نیست .
نور افکن رقاصگان کولی ، تنها نور ماه است نگاه کن ، خوب نگاه کن . آیا بهتر از تو نمی رقصند؟
اعتراف کن دخترم . همیشه کسی هست که بهتر از تو می رقصد .
همیشه کسی هست که بهتر از تو می زند .و این را بدان که درخانواده چارلی ، هرگز کسی آنقدر گستاخ نبوده است که به یک کالسکه ران یا یک گدای کنار رود سن ، ناسزایی بدهد .
من خواهم مرد و تو خواهی زیست . امید من آن است که هرگز در فقر زندگی نکنی ، همراه این نامه یک چک سفید برایت می فرستم .هر مبلغی که می خواهی بنویس و بگیر . اما همیشه وقتی دو فرانک خرج می کنی ، با خود بگو : " دومین سکه مالمن نیست . این مال یک فرد گمنام باشد که امشب یک فرانک نیاز دارد ."
جستجویی لازم نیست . این نیازمندان گمنام را ٬ اگر بخواهی ٬ همه جا خواهی یافت .
اگر از پول و سکه با تو حرف می زنم ٬ برای آن است که ازنیروی فریب و افسون این بچه های شیطان خوب آگاهم٬ من زمانی دراز در سیرک زیسته ام٬ و همیشه و هر لحظه٬ بخاطر بند بازانی که از روی ریسمانی بس نازک راه می روند٬ نگران بوده ام٬ اما این حقیقت را با تو می گویم دخترم : مردمان بر روی زمین استوار٬ بیشتر از بند بازان بر روی ریسمان نا استوار ٬ سقوط می کنند . شاید که شبی درخشش گرانبهاترین الماس این جهان تو را فریب دهد . آن شب٬ این الماس ٬ ریسمان نا استوار تو خواهد بود ٬ و سقوط تو حتمی است .
شاید روزی ٬ چهره زیبای شاهزاده ای تو را گول زند٬ آن روز تو بند بازی ناشی خواهی بود و بند بازان ناشی ٬ همیشه سقوط می کنند . دل به زر و زیور نبند٬ زیرا بزرگترین الماس این جهان آفتاب است و خوشبختانه ٬ این الماس بر گردن همه می درخشد .......اما اگر روزی دل به آفتاب چهره مردی بستی ، با او یکدل باش ، به مادرت گفته ام در این باره برایت نامه ای بنویسد . او عشق را بهتر از من می شناسد. و او برای تعریف یکدلی ، شایسته تر از من است . کار تو بس دشوار است ، این را می دانم .
به روی صحنه ، جز تکه ای حریر نازک ، چیزی بدن ترا نمی پوشاند . به خاطر هنر می توان لخت و عریان به روی صحنه رفت و پوشیده تر و باکره تر بازگشت . اما هیچ چیز و هیچکس دیگر در این جهان نیست که شایسته آن باشد که دختری ناخن پایش را به خاطر او عریان کند .
برهنگی ، بیماری عصر ماست ، و من پیرمردم و شاید که حرفهای خنده دار می زنم .
اما به گمان من ، تن عریان تو باید مال کسی باشد که روح عریانش را دوست می داری .
بد نیست اگر اندیشه تو در این باره مال ده سال پیش باشد . مال دوران پوشیدگی . نترس ، این ده سال ترا پیر تر نخواهد کرد.....

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 4773]