خانم وزیر ! آقای رئیس ! این شرم را کجا باید برد؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: امروز خبری را خواندم که از فزط ناراحتی و خشم جا دارد آن روز ننگین را در ایران عزای عمومی اعلام میکردند.

عزای عمومی به مناسبت مرگ ثروتی بزرگ به نام وجدان و عاطفه در میان بسیاری از ما ایرانیان.

قبول دارم نگارش من بسیار ضعیف و خسته کننده است ولی خواهش میکنم این مطلب را تا اخر تحمل کنید و نواقص نگارشی آنرا به بزرگواری خودتان ببخشيد

مردمانی که اگر کوچکترین ستمی را بر کسی در خیابان و کوچه بازار میدیدند رگ غیرتشان به جوش میامد و به گکمک ستمدیده میشتافتند امروزه حوادثی را رقم میزنند که در نوع خود از شدت بیرحمی در جهان کم سابقه است.

روزی خبر جان داد جوانی را در نزاعی خیابانی به مدت 45 دقیقه در سعادت اباد تهران را میشنویم ان هم در میان جمعیت چند صد نفری حاضر. روزی خبر شکنجه وحشیانه دختری 8 ساله به دست ناپدری اش در تهران روزی خبر آوارگی خانواده ای در خیابانها پایتخت و .......

براي مشاهده نظر ديگران در باره اين اقدام و ثبت نظر خود اينجا را كليك كنيد

کجا رفت روحیه انسان دوستی و نوعدوستی مثال زدنی مان.

ما همان هایی هستیم که روزی به ایثارگری و فداکاری خود افتخار میکردیم؟

ما همانی هستیم که اگر روزی حال همسایه مان را نمیپرسیدیم شب خوابمان نمیبرد؟

ما همانی هستیم که اگر کودکمان را در مقابل کودکی دیگر محبت میکردیم امکان نداشت که آن کودک غریبه ذرا نیز نوازش و ترحم نکنیم؟؟؟

ما همانی هستیم که حتی در هنگام راه رفت مراقب بودیم که حتی مورچه ای را لگد مال نکنیم؟

میدانم که مقدمه متن را بیش از حد طولانی میکنم ولی به خدا خبر و عکسی که امروز در سایتهای خبری دیدم ساعتها گلویم را از شدت بغض میفشرد.

یکی از بیمارستانهای پایتخت وطن من ایران که مثلا مردمان بسیار مهربانی دارد دو بیمار را صرفا به دلیل نداشت پول بیمارستان سوار بر امبولانس کرده و در کنار یکی از بزرگراههای تهران رها(ببخشید تخلیه) میکنند.

براي مشاهده نظر ديگران در باره اين اقدام و ثبت نظر خود اينجا را كليك كنيد
به جان عزیزترین هایم قسم که حتی با یک حیوان اینطور برخورد نمیکنند.
خبر کاملا حقیقت دارد نام بیمارستانی که این جنایت را مرتکب شده بیمارستان امام خمینی شهر تهران و بیماران را در کنار بزرگراه خلیج فارس در یک مزرعه رها میکنند. این هم متن خبرو عکس های آن:

http://www.asriran.com/fa/news/163442

به دلتنگی مصیبت رها کردن بیماران در حاشیه خیابان

خانم وزیر ! آقای رئیس ! این شرم را کجا باید برد؟

در شگفتم که چرا تا این لحظه رئیس بیمارستان از شرم و حیا نمرده است؟ چرا وزیر بهداشت و درمان ، خاک بر سر خود نپاشیده و به نشانه عذرخواهی و قبول مسوولیت ، از سمت خود استعفا نکرده است؟

«یک بیمارستان 2 فرد بیمار را به دلیل نداشتن پول درمان سوار بر خودروی آمبولانس و آنها را در کنار خیابان رها می کند.

به گزارش جهان چند روز پیش اهالی یک منطقه با اطلاع دادن به کلانتری محل از 2 بیماری خبر دادند که کنار اتوبان خلیج فارس بعد از پل شهید کاظمی و در زمین های کشاورزی آن حوالی رها شده اند.

پی گیری ها از افراد حاضر در محل ، مشخص کرد که یک دستگاه آمبولانس مزدا خاکی رنگ با سه نفر سرنشین، 2 بیمار را با وضعیت کاملا نامناسب در کنار جاده رها کرده اند.

این 2 بیمار که یکی از آنها دارای شكستگي پا و عفونت و دیگری داراي سوختگي بوده اند، در بیمارستان بستری بودند که به علت نداشتن پول کافی برای ادامه درمان به این مکان منتقل شده اند.

براي مشاهده نظر ديگران در باره اين اقدام و ثبت نظر خود اينجا را كليك كنيد

در حال حاضر این بیماران با هماهنگی کلانتری محل به بیمارستان فیروز آبادی شهر ری منتقل شده اند.»

حال سوال این است که آیا واقعاً این اتفاق در کشور ما افتاده است؟ آیا در تهران - که خیلی ها ام القرای جهان اسلام می نامندش - دو بیمار فقیر را از بیمارستان بیرون انداخته و در کنار جاده رها کرده اند؟

پاسخ مثبت به این سوال ها ، هر چند سخت و سهمگین و شرم آور است ، اما واقعیت این است که بله ، در همین تهران خودمان ، دو بیمار بی پناه را سوار آمبولانس کرده و در خیابانی بیرون شهر ، رها نموده اند! به همین سادگی و به همین تلخی!

پیگیری های عصر ایران نشان می دهد بیمارستانی که این اقدام شرم آور را مرتکب شده ، بیمارستان امام خمینی (ره) بوده است که با این کار خود ، می تواند به عنوان وقیح ترین مرکز درمانی دنیا در کتاب رکوردهای گینس ثبت شود.

جالب اینجاست که بیمارستان امام خمینی ، یک بیمارستان دولتی هم هست ، هر چند که اگر خصوصی هم بود ، چنین اقدام بی شرمانه را باز هم نمی شد توجیه کرد.

من در شگفتم که چرا تا این لحظه رئیس بیمارستان از شرم و حیا نمرده است؟ چرا وزیر بهداشت و درمان ، خاک بر سر خود نپاشیده و به نشانه عذرخواهی و قبول مسوولیت ، از سمت خود استعفا نکرده است؟ چرا مجلسی ها در سکوت مطلق اند؟ سازمان های عریض و طویل نظارتی ، چرا کاری نمی کنند؟ حالا خوب است که دادستانی تهران به عنوان اولین مرجعی که این موضوع را تحت پیگرد قرار داده است با صدور اطلاعیه ای بر مجازات عاملان این اقدام تاکید کرده است. اما سخن بر سر این است که اساساً چرا باید چنین اتفاقی رخ بدهد و اصلاً چرا زمینه ها باید به گونه ای باشد که برخی فعالان در سیستم درمانی کشور ، حتی به مخیله شان هم چنین کاری خطور کند ، چه برسد به این که آنرا اجرا هم بکنند؟

آیا جای آن ندارد که آمران و عاملان این "جنایت" ، به فوریت هر چه تمام تر شناسایی و به شدیدترین مجازات ممکنه برسند؟ تشویش اذهان عمومی ، جرمی نیست که فقط رسانه ها بدان متهم شوند. خود این ماجرا ، بزرگ ترین تشویش اذهان عمومی است.

راستی این چه منطقی است که چون پول نداری ، باید سوار آمبولانست کنیم و بی ان که به عفونت پایت توجه کنیم در بیابان ها رهایت نماییم ؟
خدا می داند حال و روز جسمی و روحی این دو "ایرانی" در آن لحظه های غم انگیز که از آمبولانس به بیرون پرتشان می کردند چگونه بوده است.

براي مشاهده نظر ديگران در باره اين اقدام و ثبت نظر خود اينجا را كليك كنيد

این درد را با که باید گفت در سرزمینی که مردمانش روی ثروت های زیرزمینی راه می روند و از سر لطف و عنایت ، به ملت های فقیر و بدبخت جهان ، کمک های میلیاردی می کنند ، باید شاهد چنین فجایعی باشیم؟ آن هم در متمول ترین شهر کشور و جایی که قاعدتاً بیشتر تحت نظارت است؟

این خبر ، تنها یک خبر ناراحت کننده نبود ، بلکه خبری وحشت انگیز هم به شمار می رود ؛ چه آن که آدمی با خود می گوید: این یک مورد رسانه ای شد و طبل رسوایی مسوولان این بیمارستان از پشت بام بر زمین افتاد ، ولی چه معلوم که موارد متعدد دیگری رخ داده باشد و صدایش درنیامد باشد؟
راستی وقتی در تهران بزرگ و پرمدعا این اتفاق می افتد ، در مناطق دیگر چه خبرهایی می تواند وجود داشته باشد؟ و باز راستی، چه تضمینی وجود دارد که فردا ، من و شما را به چنین مصیبتی دچار نسازند؟

این خبر ، تنها یک خبر ناراحت کننده و وحشت انگیز نبود ، بلکه خبری نگران کننده هم به شمار می رود: نگرانی از مرگ اخلاق در جامعه ایران!
آیا اگر در میان تنها یکی از آمران و عاملان این جنایت ، یکی پیدا می شد که هنوز رگه هایی از اخلاق و انسانیت در وجودش بود ، این صحنه های شوم و شرم آور شکل می گرفتند؟

به راستی به کجا داریم می رویم؟
یک روز خبر می رسد که در روز روشن ، جوانی را در میدان کاج چاقو زده اند و صدها نفر جان دادنش را تماشا کرده اند و حتی یکی شان هم همت نکرده او را نجات دهد ! روز دیگر می خوانیم که دختر بچه هشت ساله ای آنقدر از دست پدرش کتک خورده که پیکر نیمه جانش به بیمارستان رسیده و امروز هم مژده می رسد که کلکسیون شرمساری های ملی مان دارد تکمیل می شود: با آمبولانس بیمار آورده اند و در کنار جاده رهایشان کرده و گازش را گرفته و رفته اند!

به خدا سوگند ، با ادامه این روند ، دیر نخواهد بود که از ایرانی بودنمان شرم کنیم!چیزی که در تمام طول تاریخ ، باعث سربلندی و عزت مان بوده است.
خدایا چه بر سر ما آمده است؟ به والله قسم که خشم و غضب الهی ، تنها زلزله و توفان و سونامی و ... نیست ، همین نامردمی ها و بی اخلاقی ها و به جان هم افتادن ها و دوست نداشتن هایی که مدام تکرار می شوند ، هزاران بار سهمگین تر از سونامی و زلزله ای است که می آید و می رود.

خدایا رحمی کن بر ما و فرزندان ما که قرار است در این جامعه زندگی کنند!

هیچ یادم نمیرود در دوران کودکی توله سگی که پایش شکسته بود چگونه بچه های محل نوبتی انرا پرستاری میکردیم تا بهبود یافت. حال ببینید کسی که با پول این ملت مثلا سواد دار شده و مثلا اقا یا خانم دکتر شده و وظیفه اش درمان بیماران است از شدت غرور و تکبر چگونه دچار بیماری سنگدلی شده که این چنین عمل میکند. به تمامی کسانیکه در این فاجعه به هر نحوی دست داشته اند صمیمانه تبریک میگویم چرا که توانستد نام خود را در کتاب رکوردهای جها_گینس_ به عنوان بیرحمترین اقدام بیمارستانی دنیا ثبت کنند.

براي مشاهده نظر ديگران در باره اين اقدام و ثبت نظر خود اينجا را كليك كنيد

به راستی چه اتفاقی افتاده که اینگونه تغییر کرده ایم و رنگ باخته ایم و افراط در انسان دوستی مان به افراط در سنگدلی بدل شده؟؟؟

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 183]