نگاهی به زندگی حرفه ای سیدنی لومنت

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

نیویورک تایمز نوشت سیدنی لومت، فیلمساز آمریکایی که شهر نیویورک منبع الهامش بود، و در فیلم.هایی به یادمادنی مانند "بعدازظهر سگی" و "شب روی منتهن" خیابان.های خشن آن را به تصویر کشید، در 86 سالگی درگذشت.
"
لومت یکی از مهمترین کارگردان سینمای آمریکا محسوب می.شد، که چندین فیلم با بزرگترین ستاره.های هالیوود ساخت، و با اینکه 5 بار نامزد دریافت جایزه اسکار کارگردانی شد، هرگز شخصا برنده این جایزه نشد.
او در سال 1957 با فیلم "12 مرد خشمگین"،. یک درام دادگاهی با نقش.آفرینی هنری فوندا به عنوان یک عضو هیئت منصفه که به تدریج همکارانش در این هیئت را متقاعد می.کند که شخص مورد محاکمه به خاطر قتل بیگناه است، وارد صحنه سینما شد.
همین اولین فیلم سینمایی او، باعث نامزدی او برای جایزه اسکار بهترین کارگردانی در 33 سالگی.اش شد.
لومت که به دادگاه.ها به زمینه.ای بارور برای فیلم.سازی می.نگریست، در سال 1982 در فیلم مشهور "حکم" با نقش.آفرینی پل نیومن، دوباره به این محیط بازگشت، و این فیلم آخرین نامزدی اسکار برای بهترین کارگردانی را برای او به بار آورد.
او در بسیاری از فیلم.هایش، توجه.اش را به خیابان.های خشن شهر محبوبش نیویورک پرداخت، به خصوص در فیلم.های "سرپیکو" و "بعدازظهر سگی"، دو فیلم درخشان دهه 1970 که در آنها آل پاچینو بازی می.کرد و به فیلم.های کلاسیک ژانر درام جنایی بدل شدند.
به نظر می.رسید که این شهر در چندین فیلم او به یک کاراکتر زنده و در حالت تنفس بدل شده است، از جمله فیلم.های "گروبردار" (1964)، که در آن یک بازمانده هولوکاست با احساسات فروخفته در خیابان.ها پرسه می.زند، "شاهزاده شهر" .(1981) و "شب بر روی منهتن (1997).
نیویورک تایمز از او نقل قول می.کند که نوشت: "مکان.ها در فیلم.های من کاراکتر محسوب می.شوند. این شهر توانایی آن را دارد، که حال و هوایی را که یک صحنه به آن نیاز دارد، ایجاد کند."
لومت خوش.اقبال بود که با گروهی از درخشان.ترین ستاره.های پرده نقره.ای کار کرد،.از جمله مارلون براندو در "یک نوع فراری" (1960) و کاترین هپبورن در فیلم "سفر دراز روزانه به شب" (1962).
اما ممکن است لومت بیش از همه به خاطر فیلم "شبکه" (1976) به یاد آورده شود، درامی اندوه.بار درباره نحوه به تصویر کشیدن یک مجری اخبار نومید تلویزیون،. با بازی پیتر فینچ، که پس از اخراج.شدن از گویندگی خبر تلاش می.کند حرفه در حال سقو.طش را احیا کند و نهایتا در مقابل دیدگان تماشاچیان دیوانه می.شود.
جمله. معروف این فیلم که انستیتو فیلم آمریکا "شبکه" در میان بزرگترین فیلم.های همه تاریخ سینما در رده نوزدهم قرار داده است، به یکی از جملات کلاسیک بدل شده است: "بدجوری عصبانیم و دیگه نمی.تونم این وضع رو تحمل کنم."
این فیلم نامزد 10 جایزه اسکار و برنده چهار تای آنها شد، از جمله بهترین بازیگر مرد (پیتر فینچ)، بهترین بازیگر زن (فی داناوی) و بهترین فیلمنامه (پدی چایفسکی)، اما لومت جایزه بهترین کارگردان را نبرد.
نهایتا لومت در سال 2005 یک اسکار افتخاری از آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا دریافت کرد.
لومت در سال 1924 در فیلادلفیا، از پدری بازیگر و مادری رقصنده به دنیا آمد و بازیگری در صحنه را از تئاتر یدیش نیویورک در چهارسالگی آغاز کرد، و بعد در دهه 1950 به کارگردانی برای تلویزیون پرداخت.
لومت بیش از 40 فیلم ساخت، از جمله "فرار با دست خالی" (1988) که بازسازی فیلم (The Wiz) ساخته 1978 با بازی دایانا راس و مایکل جکسون، است و "قتل در قطار سریع.السیر شرق" (1974) را ساخت.
--------------------------
منبع : همشهری آنلاین

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 202]