واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
رابین ویلیامز برای بازی در نقش روح یک ببر بنگال که در خیابان.های خونین بغداد پرسه می.زند ، ریسک بزرگی کرده است.
افتتاحیه نمایش «ببر بنگال در باغ.وحش بغداد» روز پنجشنبه بود و این در حالی است که نمایش.هایی با موضوع عراق در آمریکا محبوب نیستند. اما منتقدان با روی گشده به استقبال این نمایش رفتند.
رابین ویلیامز، بازیگر و کمدین مشهور خطر بازی در این نقش را پذیرفته و معتقد است این نقش انتخاب درستی برای او و ورود به برادوی بوده و علاوه بر این این نمایش غنی چالشی برای مخاطبان تئاتر است.
او گفت: «مردم می.پرسند چرا؟، من هم میگویم چون این نمایشنامه متفاوت است. وقتی آن را خواندم با خودم گفتم ارزش امتحان کردن دارد.»
نمایش چنین آغاز می.شود: ببری که رابین ویلیامز نقش او را بازی می.کند در قفسی روی دو پا ایستاده است و درمورد پوچی زندگی حرف می.زند. سربازی او را آزار می.دهد و ببر دست سرباز را می.درد و سپس با گلوله کشته می.شود.
اما این نمایشنامه که سال گذشته یکی از نامزدهای مرحله نهایی جایزه پولیتزر بود ناگهان تغییر مسیر می.دهد و به موضوع خشونت جنگ می.پردازد. روح ببر به خیابان.های جنگ.زده عراق سر می.زند و درمورد سرشت حیوان، انسان و اعتقاد سخن می.گوید.
داستان «ببر بنگال در باغ.وحش بغداد» در اولین روزهای حمله آمریکا به عراق در سال 2003 می.گذرد و شخصیت.های کلیدی آن جدا از این ببر شامل چند سرباز آمریکایی و مترجم عراقی آنهاست که خاطره اعمالشان در جنگ و واقعیت دهشتناک جنگ آنها را رها نمی.کند.
ویلیامز 59 ساله برای توضیح «ببر بنگال» به بازی خود در سال 1988 در نمایش «در انتظار گودو» نوشته ساموئل بکت در خارج از برادوی اشاره می.کند.
«نمایش در مورد جنگ، عواقب جنگ، ارواحی دست به گریبان عواقب اعمال دیگر و چیزهای دیگری است، نمایشی چندلایه است. فراتر از «گودو» است چون هم خشونت را تصویر می.کند... هم سفر معنوی غریبی را نشان می.دهد.»
از دید یک ببر
راجیو جوزف، نمایشنامه.نویس آمریکایی منبع الهام نمایشنامه خود را مقاله.ای در یک روزنامه درمورد ببری واقعی عنوان کرد که پس از خوردن دست سربازی آمریکایی در بغداد کشته شد.
او نوشتن نمایش را در سال 2005 آغاز کرد و نمایش اولین بار دو سال پیش در لس.آنجلس روی صحنه رفت.
اما چرا روح ببر شخصیت مرکزی نمایش است؟
جوزف در این مورد گفت: «دیدن بغداد از چشمان یک ببر و دیدن آنچه او می.بیند راوی ما را به شخصیتی غیرسیاسی بدل می کند و این جذاب است.»
در حالی که به نظر می.رسد ببر بنگال نمایش در دنیایی سوررئال زندگی می.کند، اما اطراف او را عناصر متعددی از دنیای واقعی فرا گرفته.اند؛ از جمله پسر بزرگ صدام حسین که همگان از او می.ترسیدند روی صحنه می.آید، آن هم در حالی که سر برادر کوچک خود را در دست دارد.
جوزف 36 ساله که تاکنون هفت نمایشنامه نوشته است هیچ نگرانی از عدم استقبال مردم از نمایشی با موضوع عراق ندارد، آن هم مردمی که فیلم.های جنگی هالیوودی «محفظه رنج» و «منطقه سبز» را پسندیده.اند.
او در خاتمه گفت: «بخش غالب این نمایش طنز است، هرچند طنزی تلخ. نمایش واقع.گرا نیست و شخصیت اصلی.اش حیوانی سخنگو است.»
ویلیامز که از سال 2002 در برادوی به عنوان کمدین روی صحنه رفته است در این نمایش نقش ببر را با ترکیبی از مهر و رنج ایفاء کرده است.
این بازیگر که در هالیوود با بازی در نقش.های کمدی درخشید، در ادامه فعالیت خود در تغییری مسیری جالب در چند فیلم جدی از جمله «بی.خوابی»، «عکس یک ساعته» و «انجمن شاعران مرده» چهره دیگری از خود نشان داد. او برای بازی در فیلم «ویل هانتینگ خوب» اسکار بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد.
کارگردانی این نمایش برعهده مویزس کافمن است، کارگردان دقیق و خوش.ذوقی که پیشتر نمایش «من همسر خودم هستم» را روی پرده برده بود.
--------------------------------------------
منبع : خبر آنلاین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 63]