احساسات و هيجانات

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: احساسات و هيجانات
چرا ما بعضي‌ها را دوست داريم و بعضي‌ها را نه؟

بعضي از آدم‌ها خصوصياتي دارند كه شبيه خصوصيات خود ما هستند و خيلي زود با آن‌ها دوست مي‌‌شويم، اما براي دوست شدن با بعضي ديگر از آدم‌ها به زمان بيشتري احتياج داريم. از طرف ديگر، بعضي از آدم‌ها هستند كه ما از آن‌ها خوشمان نمي‌آيد. خودمان هم نمي‌دانيم چرا با آن‌ها اين طوري هستيم!‏

چرا سر ما غر مي‌‌زنند؟

اگر مي‌‌بينيم به ما اَخم مي‌‌كنند و سرمان غر مي‌‌زنند، به اين خاطر است كه كار احمقانه‌اي انجام داده‌ايم. وقتي كه بچه‌ها كار خطرناكي مي‌‌كنند، بزرگ‌ترها واقعاً عصباني مي‌‌شوند. اما بعضي وقت‌ها بزرگ‌تر‌ها واقعاً الكي عصباني مي‌‌شوند.‏

چرا آدم‌ها با هم بحث و جدل مي‌‌كنند؟

ما هميشه فكر و نظر هم ديگر را قبول نداريم، حتي گاهي ممكن است نظر بهترين دوستان‌مان را هم قبول نداشته باشيم. چنين موقعيتي زمان مناسبي براي بيان نظرهايمان است! اما وقتي هيچ كس نمي‌خواهد درست گفتگو كند، آخرش جروبحث مي‌‌شود!‏

چرا بچه‌ها بيشتر از آدم‌ بزرگ‌ها گريه مي‌‌كنند؟

بچه‌ها بنابر خيلي از دلايل گريه مي‌‌كنند: وقتي دماغشان مي‌‌سوزد، وقتي خسته هستند، وقتي خودشان رازخم و زيلي مي‌‌كنند... مي‌‌زنند زيرگريه. بعضي از بزرگ‌ترها گاه و بي‌گاه گريه مي‌‌كنند، اما بعضي‌ها هيچ وقت اين كار را نمي‌كنند. وقتي آدم غمگين و افسرده مي‌‌شود، بد نيست يك وقت‌هايي گريه بكند!‏

چرا كابوس ما را مي‌‌ترساند؟

وقتي مي‌‌خوابيم، معمولاً خواب‌هاي خوبي مي‌‌بينيم. اما بعضي شب‌ها خواب غول‌ها، ارواح و سگ‌هاي درنده‌اي را مي‌‌بينيم كه مي‌‌خواهند به ما حمله كنند. با ديدن اين كابوس‌ها يك دفعه از خواب مي‌‌پريم. گاهي طول مي‌‌كشد بفهميم خواب ديده‌ايم يا كابوس...‏

بهتر است بداني!‏

احساسات ما روي صورتمان معلوم است. وقتي خوشحاليم، مي‌‌خنديم. وقتي عصباني هستيم، اخم مي‌‌كنيم. وقتي غمگين هستيم، گريه مي‌‌كنيم. و وقتي كه آشفته و به هم ريخته‌ايم، مثل لبو قرمز مي‌‌شويم!‏

منبع: پاسخ به چراهاي من‏

مترجم: مهناز عسگري‏

پنجشنبه 23 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 337]