گناه نابخشودنی اصغر فرهادی!

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: در اینکه چرا «جدایی نادر از سیمین» فروشی کمتر از «اخراجیها3» داشته است، تحلیل.های بسیاری ارائه شده که در میان همه این تحلیل.ها یک نکته حائز اهمیت است و آن هم علاقه مخاطبان ایرانی به سینمای کمدی و آثاری است که درونمایه کمیک دارند.

شبکه ایران نوشت: هرچند این نقطه نظر تا حد زیادی می.تواند درست باشد اما مساله.ای که به موازات علاقمندی مخاطبان به سینمای کمیک نادیده گرفته شده مساله تلخی بیش از حد آثار اخیر اصغر فرهادی و به خصوص همین فیلم «جدایی نادر از سیمین» است. سینما ورای آن که می.بایست کانالی باشد برای ارائه تصویری دقیق از دردهای جامعه پیرامونی باید این قدرت را هم داشته باشد که در کنار برشمردن نقاط ضعف مرتبط با یک پدیده، راه.حل.های احتمالی برای حل آن مشکل را هم ارائه کند.
طی سال.های اخیر حتی روشنفکرترین سینماگران ایرانی هم کوشیده.اند در کنار تصویرگری ک.ژی.ها و نادرستی.های جامعه، راهی حداقلی برای برون رفت از مصائب هم به مخاطب ارائه کنند. کافی است نگاهی بیندازیم به دو فیلم آخر بهرام بیضایی یعنی «سگ کشی» و «وقتی همه خوابیم» که هرچند به لحاظ درونمایه به شدت تاریک و نومیدکننده هستند اما حداقل این مزیت را دارند که در کوران حوادث، کاراکتر اصلی خود را به چنان رشدی می.رسانند که این کاراکتر در پایان داستان با دیدی جدید به زندگی نگاه کند.
اما «جدایی نادر از سیمین» چه دارد؟ تلخی.های پیاپی و اتفاقات دهشتناکی که فقط و فقط تاکیدی هستند بر این واقعیت که اخلاق در زندگی ایرانیان هیچ جایی ندارد و تمام طبقات اجتماعی ایران از طبقه متوسط گرفته تا طبقه ضعیف در حال دروغگویی و شیادی هستند بلکه بتوانند به واسطه این دروغ.ها، منافع شخصی خود را محقق کنند.

ساره بیات(راست) در فیلم تازه فرهادی ایفاگر زنی است از طبقه پایین اجتماع که اگرچه در تمام طول فیلم بر مذهبی بودن وی تاکید می.شود اما در پایان فیلم و با مشخص شدن دروغگویی این کاراکتر است که می.فهمیم فرهادی خواسته با قرار دادن این کاراکتر در داستان با دیدی منفی به مذهب نگاه کند!
شاید خیلی.ها سخن از این بگویند که جامعه پیرامونی ما پر شده از آدم.های نان به نرخ. روزخور و به همین دلیل حضور چنین شخصیت.هایی در یک فیلم سینمایی هم نمی.تواند ایراد داشته باشد. اما سوال اینجا است که آیا حتی در بدبینانه.ترین حالت هم در کنار حداقل ده آدم بد، نباید یک آدم خوب وجود داشته باشد که تا حدی از سختی.های درک داستانی تلخ بکاهد؟
پاسخ فرهادی به این سوال، خیر است چرا که تلخ.اندیشی، تلخ.نگاری و تلخ.نمایی به ژست روشنفکرانه کسانی مثل فرهادی بدل شده و ایشان تا جایی که می.تواند رخدادهای دردناک فیلم خود را به توان می.رساند تا هم درجه منورالفکری.شان بالاتر رود و هم به واسطه سیاه.نمایی.هایی که از اجتماع ایرانی ارائه می.شود، فیلمش با استقبال جشنواره.های سیاسی آن سوی آبها مواجه شود.
تلخی فیلم فرهادی و البته سوءنیت وی در تصویرگری اجتماع ایرانی، زمانی به اوج خود می.رسد که می.بینیم حتی شخصیت زن خدمتکار خانه فیلم «جدایی نادر...» که وابستگی زیادی به آموزه.های دینی دارد و برای رفع کوچکترین شکی با مرجع تقلید خود تماس می.گیرد؛ هم در بخش پایانی فیلم به دروغگویی خود اعتراف می.کند!
همه تلخ.نمایی.های افراطی فرهادی را که کنار بگذاریم اینکه او با زیر سوال بردن یک کاراکتر مذهبی سعی در به چالش کشیدن مذهب دارد، گناهی است غیرقابل بخشش!

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]