واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیا - محسن پاک آیین سفیر پیشین کشورمان در تایلند معتقد است اولویت رئیس جمهور آمریکا در مذاکره با همتای خود،تاکید بر تعاملات اقتصادی،تشویق چین به افزایش ارزش یوآن و تقویت مبادلات تجاری بود. محمدرضا نوروزپور هوجینتائو رئیس جمهوری چین سفرچهار روزه خود به آمریکا را درحالی به پایان رساند که رسانه ها فضای حاکم براین دیدار را غیر صمیمی و سرد ارزیابی کردند. باوجود اینکه اساسا دیدار رهبران این دو کشور بزرگ از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و با سرو صدا و ذوق و شوق رسانه ای چشمگیری مواجه می شود این بار اما آمریکایی ها خیلی برای آمدن رئیس جمهور کشور زرد به موطنشان هیاهو نکردند. دلیل این پوشش خبری را شاید بتوان در این نکته دانست که آمریکا به شدت از توسعه طلبی چین در بخش های اقتصادی و نظامی ناخرسند است و از همه مهمتر به هیچ وجه نمی پذیرد که دولت مقتدری چون پکن پشتوانه اقدامات نظامی کره شمالی باشد. از همین رو در خلال مذاکرات، لحن دو رئیس جمهور گاهی حالت مخاصمه و تهدید به خود گرفت و یا در دیداری که رئیس جمهور چین از کنگره آمریکا داشت با سردی کامل با او رفتار شد. خبر درگفتگو با محسن پاک آیین سفیر پیشین کشورمان در تایلند این سفر را بررسی کرده است. برخی از روزنامه نگاران آمریکایی با لحن توهین آمیزی از سفر هوجینتائو به آمریکا یادکردند. مثلا دیوید ایگناتیوس ستون نویس مشهور واشنگتن پست سفر هو به آمریکا و پذیرایی کاخ سفید از او را مانند آن دانست که رومی ها از بربرهای غارتگر استقبال کنند و یا آتنی ها، اسپارت های شورشی را تکریم نمایند. به نظر شما چرا چنین فضای خصمانه ای میان آمریکا و چین پدید آمده است؟ و اساسا اگر فضا چنین سخت و سنگین بود چرا هوجینتائو تن به این سفر داد؟من چنین اعتقادی ندارم. به هرحال واشنگتن پست متعلق به جناح راست افراطی آمریکاست. لذا بر خلاف آنچه برخی از روزنامه های مخالف چین مدعی شده اند من براین باورم که فضای استقبال و پذیرایی از رئیس جمهور چین یک فضای مثبت و منطبق بر تشریفات دیپلماتیک مرسوم بوده است. در سفر رئیس جمهور امریکا به چین،معاون رئیس جمهور این کشور به فرودگاه برای استقبال رفت و سپس در کاخ رئیس جمهوری مراسم استقبال رسمی برگزار شد.آمریکائی ها هم به همین نحو عمل کردند و معاون رئیس جمهور آمریکا، سفیر آمریکا در چین و رئیس ارشد امور آسیای کمیتۀ امنیت ملی کاخ سفید در فرودگاه از آقای هو و همراهان وی استقبال کردند. لذا فضای حاکم بر این دیدار نه تنها خصمانه نبوده بلکه کاملا دوستانه بوده و دلیلی هم ندارد که آمریکا با مهمان خود و رئیس کشوری مثل چین که داعیه ابرقدرتی دارد،خصمانه یا خیلی سرد برخورد کند. در آستانه سفر رئیس جمهور چین به واشنگتن سناتورهای آمریکایی تاکید کردند باید رویکرد سختگیرانهتری در قبال سیاستهای پولی چین اتخاذ شود و حتی در خلال سفر نیز مواضع تندی دراین خصوص می گرفتند که رسانه آن را منعکس می کردند. حتی در دیدار هو از کنگره آمریکا و گفتگوهایش با هری رید خیلی رسمی و سرد از او استقبال کردند. نوع تعامل با رئیس جمهور چین در واشنگتن را باید در دو سطح دولت آمریکا و نمایندگان مجلسین این کشور بررسی کرد.دولت آمریکا که برای همکاری با چین اولویت قائل است و از نقش و جایگاه بین المللی پکن آگاه است،رویکردی مثبت و پرجاذبه نسبت به این سفر داشت. برای مثال اوباما نقش جهانی چین را مورد تائید قرار داد، موضوع حقوق بشر در چین را بسیار کمرنگ مطرح کرد و سعی کرد از ورود در مباحث مورد مناقشه پرهیز کند. اولویت رئیس جمهور آمریکا در مذاکره با همتای خود،تاکید بر تعاملات اقتصادی،تشویق چین به افزایش ارزش یوآن و تقویت مبادلات تجاری بود.در مقابل این رویکرد مثبت دولتی،رویکرد کنگره و سنای آمریکا که امروز اعضای جمهوریخواه بیشتری را در خود جای داده است،یک رویکرد انتقادی و توام با اعمال فشار نسبت به رئیس جمهور چین بود.طرح اختلاف دو کشور در مورد سیاست ارزی چین ،پیشنهاد گروهی از سناتورها بر ضرورت وضع قوانینی توسط کنگره برای سخت گیری بیشتر بر ضد چین و طرح مباحث حقوق بشری بر علیه پکن ،از جمله مواضع منفی و انتقاد آمیز کنگره و سنا بر علیه چین همزمان با این سفر بود. اصرار نمایندگان مجلسین آمریکا بر سخت گیری اوباما برچین درخصوص مسائل مالی نشان از این داشت که واشنگتن ابعاد اقتصادی این سفر را بر هرچیزی مقدم داشته است، آیا دولت آمریکا به اهداف اقتصادی خود رسید؟بعضی مقام های آمریکایی اعلام کردند چین اخیرا اجازه رشد سریعتر ارزش یوان را داده است تا با فشارهای تورمی مقابله کند. این خبر از سوی طرف چینی تائید نشد و فقط رییس جمهور چین در مصاحبه با دو روزنامه وال استریت ژورنال و واشنگتن پست گفت چین گام هایی در جهت سیاست انعطاف پذیرترکردن نرخ مبادله یوان برداشته است.وی در عین حال از تصمیم بانک مرکزی آمریکا برای تزریق 600 میلیارد دلار به اقتصاد این کشور انتقاد کرد، چرا که تزریق نقدینگی بیشتر به اقتصاد آمریکا باعث تضعیف دلار و تقویت یوان می شود که در نتیجه به صادرات چین آسیب می رساند. لذا سیاست های ارزی موضوعی نیست که چینی ها به راحتی به نفع آمریکا کنار رفته و ارزش یوآن را افزایش دهند.هیچ اقدامی به اندازه مقابله با تقویت یوان به بهبود وضعیت اشتغال به خصوص در بخش تولید آمریکا کمک نخواهد کرد.اما در عین حال این اقدام صدمات جبران ناپذیری به صادرات چین وارد می کند و پکن به راحتی خطر نخواهد کرد.می دانید که آمریکا مدعی است چین ارزش یوان را به طور مصنوعی پایین نگاه می دارد که این مساله برتری تجاری ویژه ای به چین بخشیده است. لذا بنظر من آمریکا نتوانسته در این سفر اهداف اقتصادی کلان خود در ارتباط با چین را محقق کند. به همین دلیل چارلز شومرسناتور دموکرات پایین بودن ارزش یوان را همچون پوتینی بر گلوی اقتصاد درحال بهبود آمریکا توصیف و از ناکامی آمریکا در متقاعد کردن هو جین تائو انتقاد کرده است. بعد از مسئله یوآن موضوع کره شمالی از اصلی ترین محورهای مذاکره دو طرف بوده است. باراک اوباما رسما در خلال مذاکرات از همتای چینی خود خواست تا دست از حمایت کره شمالی بردارد و حتی زبان به تهدید گشود. گویا طرف چینی نیز قبول کرده است چنین کند. به نظر شما دست برداشتن چین از متحد قدیمی خود اعتبار سیاسی این دولت را مخدوش نمی کند؟ببینید مسئله کره شمالی موضوعی نیست که چین و امریکا در آن راحت به توافق برسند یا حتی نقاط مشترک بیشتری پیدا کنند. مسئله کره شمالی برای چین یک موضوع جدی امنیتی است.نکته دیگر اینکه در دولت آمریکا دو دیدگاه در مورد رفتار با چین وجود دارد. گروهی معتقدند که آمریکا باید با چین برای اداره جهان شریک شود و چین را در مسائل جهانی دخیل کند. گروه دیگر معتقدند که آمریکا باید از تمام توان خود برای مهار چین استفاده کند.بنظر من هنوز آمریکا به این نتیجه نرسیده که چین را در مدیریت جهان شریک کند و تقویت قدرت چین را به تاخیر اندازد.طرح موضوع کره شمالی از سوی آمریکا و اعمال فشار برچین برای دست برداشتن از متحد قدیمی خود،بیشتر در جهت مهار و کنترل چین است چرا که کاخ سفید به خوبی می داند چین بدلایل مسائل امنیتی نمی تواند از سیاست های آمریکا در قبال کره شمالی حمایت نماید. رشد چین در شرق آسیا همواره یکی از عوامل نگران کننده برای نفوذ آمریکا در منطقه بوده و به همین دلیل است که سعی میکند با طرح معضل کره شمالی ،مانع از سرعتگیری چین برای نفوذ بیشتر در شرق آسیا شود. امروزژاپن، تایوان و کره جنوبی با اتکای به امریکا در مقابل چین و کره شمالی یک جبهه واحد تشکیل دادهاند و هیچیک از طرفین حاضر نیستند از دیدگاهها و مواضع خود عقب نشینی کنند. چرا که کوچکترین عقب نشینی، معادلات منطقه را به زیان آنها بر هم می زند.بنا براین ممکن است بین اوباما و همتای چینی وی در مورد کره شمالی هم صحبت شده باشد اما من فکر نمی کنم این سفر موجب تغییراتی در مواضع پکن نسبت به پیونگ یانگ شود. نفع چین از این سفر چهار روزه چه بود؟ آیا دستاوردی برای پکن در این سفر متصور هستید؟معمولا اهداف این قبیل سفرها بین آمریکا و چین،تقویت مناسبات دوجانبه،افزایش اعتماد متقابل،تبادل نظر پیرامون مباحث بین المللی و یافتن مشترکات بیشتر است. بنظر من نفس سفر اخیر هو جینتائو برای نمایش دوستی برای هر دو کشورمهم بود .آنها با این سفر نشان دادند که اراده ای برای پیشرفت و توسعه روابط در پکن و واشنگتن وجود دارد. در آستانه این سفر طرفداران مناسبات چین و واشنگتن به صراحت می گفتند رابطه پکن و واشنگتن بسیار مهم تر از آن است که اجازه دهیم رو به وخامت برود.این موضع نشان می دهد که مشکلاتی در روابط آنها وجود داشته و حتی روابط طرفین رو به وخامت بوده است. هو جینتائو و باراک اوباما به صراحت بیان کردند که چین و آمریکا به طور کامل از این که در کجا اختلاف دارند، آگاه هستند.این می تواند یک دستاورد برای آینده روابط دو کشور باشد. ممکن است چین و آمریکا در حال تلاش برای جلوگیری از افزایش اختلافات خود باشند و ازاین که این اختلافات توانایی آن ها را برای مدیریت حوزه هایی در آن منافع مشترک دارند،کاهش دهد نگران بوده اند. با این حال نباید فراموش کنیم که موضوعاتی همچون ارزش یوان، شکاف عظیم تجاری، موضوع حقوق بشر، فروش تسلیحات آمریکایی به تایوان و رشد روزافزون توان نظامی چین و مسائل شبه جزیره کره در زمره موارد مورد اختلاف دو طرف است که مطمئنا با این سفر حل نمی شود و وضعیت آنها همچون سابق باقی خواهد ماند. 46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 149]