هوا پیماهای جنگنده

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: در دهه 70، نسل جدیدی از جنگنده ها تولید شد که آمریکا با آشنایی و در اختیار گرفتن صنعت آنها، ده سال بعد تبدیل به تنها ابر قدرت جنگنده سازی در جهان شده بود.

اما نسل پنجم جنگنده.هاي ما چه؟ اين نسل بايد چه ويژگي هايي داشته باشد تا بتواند به عنوان نوع جديدي از هواپيماها مطرح شود؟ و يا به عبارت ديگر، تكنولوژي چگونه مي.تواند، نسل.هاي جديدتري از هواپيماها را توليد كند؟

نسل نخست جت.هاي در دهه 40 توليد شد. در حالي که آنها150 تا 200 كيلومتر سرعت داشته و سيزده تا پانزده هزار پا ارتفاع مي.گرفتند، عمر چنداني نداشتند و تجهيزات نظامي آنها هم تنها دو يا سه توپ و چند اسلحه «كاليبر» بالا بود. مهم.ترين هواپيماهاي اين نسل، «ميگ 15» و «F-86 سابر» است که با گذشت زمان،ميگ 19 و F100 سابر، به حداكثر سرعت خود؛ يعني نزديك به سرعت صوت رسيدند و به سيستم رادار و موشك.هاي هدايت شونده نيز مجهز شدند.
اواسط دهه 50، نسل دوم، ظهور كرد كه سرعت آنها 5/1 تا 2 برابر شده و مجهز به سيستم رادار، موشك.هاي «هوا به هوا» با حسگرهاي مادون قرمز و كلاهك.هاي جنگي هوشمند بودند. موشك. و رادارها مي.توانستند مشكل سرعت را حل كنند. چراكه فاصله شليك تا هدف را افزايش و به خلبان فرصت كافي براي كشيدن نقشه را مي.دادند. «ميگ 21» و «ميراژ3» در فرانسه و «F-104» آمريكا كه سال.ها در نيروي هوايي كشورهاي گوناگون استفاده می شدند، از همين نسل بودند.

ظهور نسل سوم جنگنده.ها با افزايش چشمگير قيمت آنها همراه بود و اين امر نياز به توليد هواپيماهايي را به وجود آورد كه به صورت چندمنظوره طراحي شده باشند. توانايي انجام مأموريت.هاي گوناگون، در كنار انعطاف در حمله به اهداف زميني با كمك سلاح.هاي هدايت.شونده ،به ويژگي هاي آشکار اين نسل از هواپيماها تبديل شد.البته بايد گفت، افزايش توانايي.هاي اين هواپيماها، مرهون پيشرفت.هاي الكترونيكي رادارهاي پيچيده و سيستم.هاي چشمي بود.

افزايش وزن اين هواپيما با ابداع موتورهاي پرقدرت جبران شد. «F4»،«فانتوم II» و «ميگ 24»، جزو همين نسل هستند كه در اواخر دهه 60 توليد شدند. اما نسل سوم به خاطر تجهيزات هدف .ياب قدرتمند و موشك.هاي هدايت شونده و چندين ويژگي ديگر، شاخه.اي جديد از هواپيماهاي تخصصي بودند. «ميگ 25» و «SU-24» و«تورنادو» را هم مي.توان در همين دسته جاي داد.
اين نسل هنوز هم با توجه به اشتياق به تسليحات موشكي توليد مي.شود، اما به جز حمل موشك.هاي چندمنظوره، كاربرد ديگري ندارد.
در زمان طراحي اين هواپيماها ايده اين بود، كه نتيجه جنگ با محاسبه رياضي تعيين مي.شود. نابودي پرسرعت هدف با توانايي مانور كم و موشك.هايي با توانايي مانور كم، اما جنگ ده ساله ويتنام و درگيري.هاي اعراب و اسرائيل به همه ثابت كرد كه چنين ايده.اي اشتباه بوده است. براي مثال؛ فانتوم.هاي چندمنظوره كه با تسليحات همراه خود، سنگين شده بودند، قرباني ميگ.هاي 17 مي.شدند كه توانايي مانور داشته و داراي سلاح.هاي سنتي بودند. ميگ.هاي 21 كه از نسل دوم بودند در قدرت موتور، وزن سبك و قدرت مانور بالا، بسيار خطرناك.تر از هواپيماهاي كنوني بودند
در نتيجه به نسل چهارم جت.هاي جنگنده رسيديم كه بنا بر مجموعه..اي از تعادل.ها ساخته شده بودند. اين هواپيماها، توانايي پرواز با دو برابر سرعت صوت در ارتفاع بسيار بالا را داشته و مي.توانستند به سيستم.هاي دفاعي ضدهوايي در ارتفاعات پايين با سرعت صوت نفوذ كنند. خصوصيات پروازي به آنها اجازه مانورهاي جنگي متفاوت و در همان حال شليك سلاح.ها را مي.داد. رادار اين جنگنده.ها، توانايي يافتن سلاح.ها و اهداف را به طور هم.زمان در يك مسير ديد، می داد. جنگنده.هاي آمريكايي «F-15»،«F-16»،«F-18»،«ميراژ 2000» فرانسه و«ميگ 29» و «Su-27» به قهرمانان اين نسل تبديل شدند. ركورد سرعت را در اين نسل، «ميگ 31» كه توانايي مانور هوايي جنگي را نداشت، شكست اما به خاطر سيستم رادار پرقدرتش، جزو اين نسل بود.

با رشد امكانات جنگنده.ها و تغيير نسل.ها، اين بار سرمايه.گذاري بر سيستم جهت.يابي هوايي، ضرورت خود را بروز داد. هواپيماهاي نسل اول از راه ارتباط راديويي و از زمين هدايت مي.شدند. آنها بر پايه اطلاعات به دست آمده از طريق رادار زميني و يا ديد عادي خلبان هدايت مي.شدند.

جنگنده.هاي نسل دوم داراي سيستم رادار بوده و مي.توانستند براي خود جهت.يابي كنند البته باز هم با كمك ارتباط راديويي با زمين. جنگنده.هاي نسل سوم، توانايي ارتباط سريع با چند ايستگاه جهت.يابي و هواپيماهايي را كه به سيستم.هاي اوليه اخطار هوايي مجهز بودند، داشتند. نسل چهارم با كمك رادارهاي چند شبكه.اي و سيستم جهت.يابي داخلي، اين توانايي را افزايش دادند. هواپيما تبديل به جزئي از سيستم هوا به زمين شده بود كه مسئول شناسايي، اسكورت و تخريب اهداف بود.

در اوايل دهه 80، كار روي نسل پنجم آغاز شد و اين پرسش پيش آمد كه معيار تعريف و مشخصه اين نسل، چه خواهد بود. و پانزده سال طول كشيد تا این پرسش پاسخ داده شود. آمريكا تعریف آن را، كاهش سيستم.هاي رادار و افزايش سرعت مي.دانست. شوروي سابق و سپس روسيه، قدرت مانور بالا را نيز به اين ليست اضافه كردند. يك چيز كه با آن موافق بودند، سيستم راديويي هواپيما بود كه توانايي يافتن و تمركز بر اهداف را در هر دو نيمكره جلويي و عقبي خلبان داشته باشد و مهم.ترين مشخصه اين نسل، سطح بالايي از يكپارچگي هواپيما در ساختار سيستم هوا به زمين بود.

سيستم اطلاعاتي هواپيما، مي.تواند از كانال.هاي ارتباطي مختلف زميني تغذيه شود. مانند هواپيماهاي AWAC، برخلاف هواپيماهاي نسل قبل كه از اجزاي. متفاوت زميني و هوايي مختلف تشكيل مي.شدند، ساختار يكپارچه اين هواپيماها مهم.ترين ويژگي آنهاست، كه قيمتشان را نيز بسيار بالا مي.برد.در اين دسته، تنها مي.توان به سه هواپيما اشاره كرد كه در دهه 90 طراحي شده.اند:«F-22»، «F-35» آمريكايي و «I-21» روسي.

به گزارش «واشنگتن..پست»، به تازگي نيز شركت «لاك هد مارتين»، نسخه جديدي از جنگنده.هاي F35 بدون سرنشين را ارائه داده است كه همه توانايي. هواپيماهاي داراي خلبان را دارد. مدير اين شركت اعلام كرده كه پس از دو سال كار روي اين پروژه، هواپيمايي طراحي شده كه مي.تواند به همراه سرنشين براي بعضي مأموريت.ها اعزام شود و براي برخي ديگر، بدون سرنشين.
اين F-35 ها كه از F22 كمي ضعيف.تر هستند، احتمالا جانشين F16 خواهند شد و توانايي حمل پانزده هزار پوند، بمب و موشك را دارند. آزمايش اين هواپيما و كنترل از راه دور آن، احتمالا بدون دخالت ارتش آمريكا و توسط مقامات شركت تا پايان امسال انجام خواهد شد.
پنتاگون از زمان حملات 11 سپتامبر، به دنبال ذخيره سرمايه براي تحقيق بر تكنولوژي هواپيماهاي بدون سرنشين است. و امسال دو ميليارد دلار را به هواپيماهاي بدون سرنشين اختصاص داده، در حالي كه اين ميزان در سال 2001، 363 ميليون دلار بوده است.
سرمايه.گذاري اخير به اندازه.اي بوده كه اين سيستم، بسيار گسترده.تر و گران.تر و در سال.هاي اخير نيز به توليد هواپيماهايي مانند predator و global منجر شده است.

در جواب بسياري از كارشناسان زبده، که پدید آمدن هواپيماي جنگي بدون سرنشين را ممكن نمي.دانند، بايد گفت كه؛ چنین چیزی به وجود آمده و پنتاگون در طرح اوليه خود قصد خريد حدود 2000، F35 را داشت. اما با مشكلاتي كه در برنامه F35 (مانند افزايش قيمت به 276 ميلييون دلار) پيش.آمد، فعلا پشيمان شده است. پيشتر، پيش.بيني مي.شد كه اين قيمت 210 ميليون دلار باشد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 208]