آتشکده اصفهان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آتشگاه اصفهان در ۸ کیلومتری غرب شهر اصفهان و تقریبا در میانهٔ راه اصفهان به نجف آباد و در شهرستان خمینی شهر قرار دارد. این بنا در نزدیکی رودخانه زاینده رود، بر روی تپه.ای قرار دارد. از بلندای این تپه، تا کیلومترها از هر چهار سوی اصلی را می.توان به خوبی مشاهده کرد.این تپه از جنس سنگ.های رسوبی است.

تراز پایینی آن در ارتفاع ۱۶۱۰ متر از سطح دریا (حدود ۵۰ متر بالاتر از تراز مرکز شهر اصفهان) و فراز آن در ارتفاع ۱۷۱۵ متری از سطح دریا واقع شده.است. این تپه از نظر زمین.شناسی در دوره کرتاسه تشکیل شده است بافتِ ساختمانیِ این مجموعه از لایه.های خشتی است. میانِ دو ردیف خشت را هم یک لایه نازکِ نِی (که از رودخانه آورده می.شده) قرار می.دادند تا بر استحکامِ آن بیفزایند. پایه.های بزرگ و خشتیِ بنا تقریبا از میانهٔ تپهٔ آتشگاه آغاز می.شوند و در بالا به ستونهایی محکم و قابلِ اعتماد تبدیل می.شدند که در گذشته اتاقهایی نیز بر رویِ آنها قرار داشته.است. در برخی جاها نیز بقایایی از راه پله.هایی منظم و کنده شده در دلِ سنگ بچشم می.خورد که تا بالا ادامه داشته.است اما امروزه از میان رفته.اند. در بالای تپه بنایی گِرد ساخته شده که می.توان آنرا نقطه نهاییِ معماریِ این بنا معرفی کرد. بر رویِ تپه، هیچ بنایی بلندتر از آن ساخته نشده.است. این اتاق دارای هشت گوشه.است و در هر گوشه یک پنجره هم رو به بیرون دارد. گفته می.شود موبدانِ زرتشتی، آتشِ مقدس را در درونِ این اتاق قرار می.داده.اند.

این مجموعه دارای اتاقها و ساختمانهایی در چهار جهتِ تپه بوده که تا زیرِ اتاقکِ آتشگاه ادامه می.یافته.اند و البته اکنون تنها سازه.های بخشِ شمالی و بخشی از قسمتِ شرقی سالم مانده.اند و به.نظر می.رسد مربوط به بازسازیِ این بنا در دوره پهلوی باشند. بر رویِ برخی از خشت.های بکار رفته در سازه.های بخشِ شمالی می.توان عددِ ۱۳۵۲ را دید که در قالبِ خشت.ها تعبیه شده.است.امروزه در نگهداری از این مجموعه توجهی صورت نمی.گیرد. در بافتِ ساختمان.های این بنا می.توان سوراخ.های زیادی را دید که به دستِ گنج یابان کنده شده.است. بازدید کنندگان نیز خود باید راهِ بالا رفتن را انتخاب کنند و با توجه به ساختار تپه و خشتی بودنِ این سازه، سرعتِِ تخریب بوسیله بازدیدکنندگان بیشتر می.شود.
از تاریخ نویسان و جغرافیا نویسان قدیم، برخی راجع به آتشگاه اصفهان مطالبی نوشته.اند. از آن جمله:
ابن خردادبه در قرن سوم هجری در کتاب المسالک والممالک می.گوید: در قریه مارابین، قلعه.ای از بناهای طهمورث موجود است و در آن آتشکده.ای ست.
حمزه اصفهانی در قرن چهارم هجری در کتاب سنی ملوک.الارض والانبیا پس از نام بردن از آتشکده.های اصفهان می.نویسد: «کی.اردشیر در شهر اصفهان، به یک روز سه آتشکده بنیاد گذاشت. یکی را به هنگام بر آمدن آفتاب در جانب «قلعه ماربین» (ماربین، مهربین یا آتشگاه امروزی) به نام آتشکده «شهر اردشیر»، دوم آتشکده.ای به نام «ذروان اردشیر» به هنگام ظهر در «دارک» از روستاهای خوار (برخوار فعلی) و سوم آتشکده «مهر اردشیر» در روستای "اردستان»
صادق هدایت در کتاب اصفهان نصف جهان درباره آن چنین نوشته.است: «کوه آتشگاه، روز آبادیش، شکوه مخصوص داشته.است. این پرستشگاه مانند مسجد و کلیسا دورش دیوار نداشته و چیزی را از کسی نمی.پوشانیده. مانند آتش؛ سره و پاکیزه بوده. همان آتش جاودان نماینده پاکیزگی و زیبایی که به سوی آسمان زبانه می.کشیده و در شب.های تار، از دور، دل.های افسرده را قوت می.داده و از نزدیک، با پیچ و خم دلربا، با روان انسان گفتگو می.کرده.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]