واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آیا ستاره های سینما منقرض شده اند؟
اگر این موضوع تا پیش از این در حد یک نظریه دور از ذهن بود، باید در آینده ای نه چندان دور آن را کاملا جدی گرفت. نگاهی به برنامه فیلم های در نوبت اکران در ماه های آینده می تواند این موضوع را تأیید کند.
در بین فیلم های بزرگ تابستان، فیلم های اندکی برای موفقیت در گیشه به ستاره ها وابسته هستند؛ برخی از آنها بازسازی یک اثر موفق در رسانه ای دیگر هستند.
البته این به معنای عدم وابستگی این فیلم ها به هنرپیشه ها نیست ولی این فیلم ها از هم اکنون جایشان را در برنامه سینماروهای حرفه ای پیدا کرده اند و این موضوع تنها به لطف برند یا موضوع فیلم بوده و اگر در این بین ستاره هایی هم باشند که این اواخر ستاره اقبال شان درخشیده باشد، در فیلم های پرفروش فاکتور اصلی به حساب نمی آیند.
استودیوها بیش از یک قرن از ستاره ها استفاده می کردند و به ستاره سازی مشغول بودند اما این اواخر قاعده بازی تغییر کرده است.
سریال های تلویزیونی نسل جدیدی از ستارگان را به مخاطب معرفی کرده و از سوی دیگر مخاطبان سینمارو جوان تر و جوان تر می شوند و برخی از ستاره ها همچون تام کروز (47 سال) یا جولیا رابرتز (42 سال ) می توانند جای پدر و مادرشان باشند!
ولی گذشته از مسئله سن فاکتور اقتصاد و بیلان های مالی تعیین کننده ترین دلیل بروز چنین شرایطی هستند.
ستاره های سینما، گرانقیمت هستند و این با شرایط جدید استودیوها همخوانی ندارد. استودیوها اکنون بخشی از یک امپراتوری رسانه ای چند وجهی هستند که مالکانشان نمی توانند هزینه چندانی صرف سینما کنند و حتی زمانی که استثنایی چون آواتار پیش می آید و هزینه آن به 300 میلیون دلار می رسد، باز هم 2 چهره ناشناخته و البته ارزانقیمت هنرپیشه های اصلی اش می شوند و سیگورنی ویور تنها چهره شناخته شده فیلم در نقش فرعی است.
دستمزدهای کلان هنرپیشه ها این روزها امری لوکس و غیرممکن به نظر می رسد و هنرپیشه هایی که یک دهه قبل می توانستند برای بازی در فیلمی، 15 تا 20 میلیون دلار بگیرند در ماه های اخیر تنها توانسته اند دلشان را به درصد های معقول از فروش نهایی فیلم خوش کنند. 7-6 سال قبل در فهرست هنرپیشه های درجه اول، نام هایی چون نیکول کیدمن، تام کروز یا امثال دنزل واشنگتن و جولیا رابرتز بود و هیچ کس نمی تواند ادعا کند که شهرت آنها در این روزها بیش از آن زمان است ولی باید پرسید برسرستاره هایی که قرار بود جای آنها را بگیرند چه آمد؟ نا م هایی چون ادوارد نورتون، کرستن دانست یا اورلاندو بلوم؟
با تشدید بحران اقتصادی در سال گذشته آخرین میخ ها هم بر تابوت ستارگان سینما کوبیده شد و فیلم هایی که ظاهرا ستاره های قابل اعتنایی داشتند و می توانستند فروش چند صد میلیونی داشته باشند خیلی زود از برنامه اکران کنار رفتند و ضرر فراوانی به استودیوهای سازنده وارد کردند.
فیلم Duplicity با بازی جولیا رابرتز به رغم تمام تبلیغاتش نتوانست مخاطبی بیابد و چند هفته پس از آن ویل فرل و جک بلک که بازیگران کمدی و مورد علاقه خانواده ها بودند این بار کسی را به سینماها نکشاندند و فیلم های پرخرجشان «سرزمین گمشده» و «سال اول» فاجعه گیشه بودند. اما رابرت داونی جونیور از جمله هنرپیشه های با استعداد دنیای سینماست که با درک خوب از شرایط ایجاد شده، برای مدتی گرایش های هنری اش را کنار گذاشته و در فیلم اکشن آیرون من2 شرکت کرده است و البته در فیلم شرلوک هلمز در کریسمس هم علاقه زیادی به حرکات اکشن از خود نشان داد.
در کنار داونی جونیور، لیام نیسن و رالف فاینس هم دیگر بازیگرانی بودند که از این مرام پیروی کردند. نیسن که زمانی برای فهرست شیندلر نامزد دریافت اسکار بود حالا در فیلم برخورد خدایان بازی کرده و در ادامه برنامه اکران امسال او را در نقش هانیبال اسمیت در فیلم اکشن A-Team خواهیم دید.
البته نمی توان نیسن را برای این انتخاب شماتت کرد چون استودیوها دیگر علاقه ای به ساخت فیلم هایی چون فهرست شیندلر از خود نشان نمی دهند و جیک جیلن هال هم از دیگر هنرپیشه های مستعدی است که باید شاهد بازی اش در فیلم شاهزاده ایرانی باشیم که براساس یک بازی رایانه ای مشهور ساخته شده است.
در تابستان امسال شهرت و کارکرد 2هنرپیشه نام آشنا در گیشه، بار دیگر به بوته آزمایش گذاشته می شود. تام کروز در فیلم «شوالیه و روز» در کنار کامرون دیاز بازی می کند که مملو از صحنه های تعقیب و گریز و انفجار است. این فیلم می تواند از این نظر برای کروز مهم باشد که پس از چند شکست تجاری بازگشت او به گیشه را موفق نشان می دهد. 2فیلم والکری و Lions for Lambs او هر دو در گیشه شکست سختی خوردند و کروز امیدوار است شوالیه و روز بتواند جایگاه او به عنوان ستاره را احیا کند.
راسل کرو هم با فیلم دیگری از ریدلی اسکات که در جشنواره بین المللی فیلم کن اکران شد به سینماها بازگشت. اما مشکل این ستاره های پابه سن گذاشته دستمزد بالای آنهاست. راسل کرو 45 ساله سال قبل در تریلر State of Play نقش روزنامه نگاری با سابقه را ایفا کرد و گرچه در آخرین لحظات جایگزین براد پیت شد اما دستمزدش به قدری بالا بود که فیلم با وجود نظر مثبت منتقدان تنها توانست هزینه هایش را جبران کند.
اما برای ستاره های خیلی مسن، شرایط دیگر مهیا نیست و فیلم جدید مایکل داگلاس 65 ساله به نام «پول هرگز نمی آرامد» که دنباله ای بر فیلم مشهور وال استریت است، به دلیل هراس استودیو از عدم استقبال سینما روها از برنامه اکران تابستانی حذف و به سپتامبر منتقل شد.
پیش از این باور عمومی بر این بود که اگر ستاره ای دائما فیلم داشته باشد از ارزش های او در گیشه کم نخواهد شد اما آنجلینا جولی هر چند با سری فیلم های لارا کرافت موفق بود ولی با بازی در چند نقش دراماتیک خوب اما بی طرفدار در فیلم های قلب قدرتمند و Changeling نتوانست انتظارات را برآورده کند.
برخی از هنرپیشه ها هم با آگاهی از افولشان دست به حرکاتی هوشمندانه می زنند. جورج کلونی و مت دیمون که شاهد چنین روندی هستند با حضوردر سری فیلم های پر تماشاگر یاران اوشن و بورن توانستند شانس بازی در فیلم های مستقل مورد علاقه شان را ایجاد کنند.
با تمام اینها واقعیت سینمای امروز برای هنرپیشه ها تلخ است و چه بخواهیم چه نخواهیم سینما واقعا به ستاره نیازی ندارد. اوج این موضوع در زمان اکران فیلم آواتار اثبات شد؛ زمانی که سم ورتینگتنون و زو سالاندا بازیگران اصلی فیلم یک روز پس از اکران افتتاحیه فیلم در خیابان آکسفورد لندن قدم زدند و در تمام طول خیابان حتی یک نفر هم آنها را نشناخت و تلاش نکرد امضایی از آنها بگیرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]