تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 27 اسفند 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):كسى كه كارهاى خود را به خدا بسپارد همواره از آسايش و خير و بركت در زندگى برخوردار اس...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید پرینتر سه بعدی

سایبان ماشین

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

بانک کتاب

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

خرید از چین

خرید از چین

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

خودارزیابی چیست

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

کلینیک دندانپزشکی سعادت آباد

پی ال سی زیمنس

دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک

تعمیر سرووموتور

تحصیل پزشکی در چین

مجله سلامت و پزشکی

تریلی چادری

خرید یوسی

مهاجرت به استرالیا

ایونا

تعمیرگاه هیوندای

کاشت ابرو با خواب طبیعی

هدایای تبلیغاتی

خرید عسل

صندوق سهامی

تزریق ژل

خرید زعفران مرغوب

تحصیل آنلاین آمریکا

سوالات آیین نامه

سمپاشی سوسک فاضلاب

بهترین دکتر پروتز سینه در تهران

صندلی گیمینگ

دفترچه تبلیغاتی

خرید سی پی

قالیشویی کرج

سررسید 1404

تقویم رومیزی 1404

ویزای توریستی ژاپن

قالیشویی اسلامشهر

قفسه فروشگاهی

چراغ خطی

ابزارهای هوش مصنوعی

آموزش مکالمه عربی

اینتیتر

استابلایزر

خرید لباس

7 little words daily answers

7 little words daily answers

7 little words daily answers

گوشی موبایل اقساطی

ماساژور تفنگی

قیمت ساندویچ پانل

مجوز آژانس مسافرتی

پنجره دوجداره

خرید رنگ نمای ساختمان

ناب مووی

خرید عطر

قرص اسلیم پلاس

nyt mini crossword answers

مشاوره تبلیغاتی رایگان

دانلود فیلم

قیمت ایکس باکس

نمایندگی دوو تهران

مهد کودک

پخش زنده شبکه ورزش

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1865846891




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

سينما - هركسي مي‌تواند منتقد فيلم باشد؛ نمي‌تواند؟


واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: سينما - هركسي مي‌تواند منتقد فيلم باشد؛ نمي‌تواند؟
سينما - هركسي مي‌تواند منتقد فيلم باشد؛ نمي‌تواند؟

محسن آزرم: يكم: «در هاليوود مي‌گويند هركسي دو شُغل دارد؛ يكي كاروكاسبي خودش و ديگري نقدِ فيلم... هركسي مي‌تواند مُنتقدِ فيلم باشد. فرض بر اين است كه شاگرد نوآموزِ اين كار حتي به يك‌دهمِ دانشي كه براي مُنتقدِ ادبي، موسيقي، يا نقاشي موردِ نياز است، احتياج ندارد. كارگردان بايد با اين واقعيت كنار بيايد كه فيلمش موردِ داوري كسي قرار خواهد گرفت كه هرگز فيلمي از «مورنائو» [كارگردانِ فيلمِ طلوع] نديده است. هريك از اعضاي هيات تحريريه يك روزنامه احساس مي‌كند كه مي‌تواند نظرِ مُنتقدِ فيلم را زيرِ سوال ببرد. سردبير كه مُحتاطانه به مُنتقدِ موسيقي احترام مي‌گذارد، گهگاه جلويِ مُنتقدِ فيلم را در راهرو مي‌گيرد و مي‌گويد پنبه فيلمِ آخرِ لويي مال را زدي، اما زنِ من، نظرِ كاملا مُتفاوتي دارد. او از اين فيلم خوشش آمد.» [فرانسوا تروفو، مُنتقدان چه سودايي در سر دارند؟ ترجمه: بهروز توراني] و ظاهرا كه در همه اين‌سال‌ها، آب از آب تكان نخورده و نوشتن درباره سينما، به‌چشم اعضاي هيات تحريريه روزنامه‌ها، ساده‌ترين كارِ مُمكن است. همه آنها كه فيلمي مي‌بينند و بعد از تماشايش نقدي شفاهي ارائه مي‌كنند و گوش و اي‌بسا سرِ همراه‌شان را، احتمالا، به درد مي‌آورند، مُنتقدانِ بالفطره‌اي هستند كه اگر مجالي براي نوشتن پيدا كنند و روزنامه يا مجله‌اي، صفحه‌اي را در اختيارشان بگذارد، چه‌بسا نوشته‌هايشان چيزي كم از نويسنده‌هاي آن نشريه نداشته باشد. اما، به گمانِ شما، اين‌را بايد به‌حسابِ تعريف از اين مُنتقدانِ بالفطره‌ گذاشت، يا انتقاد از مُنتقدانِ حرفه‌اي؟ اين مُنتقدانِ بالفطره‌، محبوبِ كارگردان‌هايي هستند كه مي‌گويند [و اي‌بسا ادعا مي‌كنند] كه نظرِ تماشاگرانِ عادي سينما [شما بخوانيد همان مُنتقدانِ بالفطره] مهم‌تر از ديگران است. آنها هستند كه سرنوشتِ يك فيلم را رقم مي‌زنند و اگر نقدهاي دهان‌به‌دهان نباشد، ديگران به تماشاي فيلم‌ها نمي‌روند. خُب، تكليف چيست؟ يعني بايد كركره نقدِ فيلم را پايين كشيد و اعلام كرد كه تا اطلاعِ ثانوي مُنتقدانِ شفاهي [مُنتقدانِ بالفطره‌] آن «شغلِ دوم» را پذيرفته‌اند؟ نه، معلوم است كه نمي‌شود. هيچ مُنتقدِ شفاهي‌اي نمي‌تواند شبيه نقدهاي «اندرو ساريس» حرف بزند، يا در بينِ حرف‌هايش چيزي باشد كه آن شور و شيفتگي «پالين كيل» را در خود داشته باشد. نقدِ شفاهي، «حرف» است، «بادِ هوا»ست. چيزي كه مي‌ماند، چيزي كه مي‌شود به آن مُراجعه كرد و مي‌شود آن‌را به‌ياد سپُرد، نقدي است كه نوشته شده باشد.

دوم: نيمه دومِ قرن بيستم، ظاهرا، اوجِ «شكوهِ» نقدِ فيلم بود و آنها كه درباره فيلم‌ها مي‌نوشتند، سينما را حقيقتا دوست داشتند. وصفِ حكايتِ جدل‌هاي قلمي «پالين كيلِ» فقيد و «اندرو ساريس» داستاني‌ است كه بر هر سرِ بازاري هست و البته كه نه در سينمادوستي «كيل» مي‌شود ترديد كرد و نه در عشقِ «ساريس» به سينما. چيزي كه باعث مي‌شد آنها (و مُنتقداني ديگر البته) دست به جدل بزنند و هركدام آرا و عقايدِ آن ديگري را زيرِ سوال ببرند، همين سينمادوستي بود. آنها، درعين‌حال، خوشبخت‌ترين مُنتقدها بودند كه وقتي درباره سينما مي‌نوشتند كه سال‌هاي طلايي‌اش هنوز سَر نيامده بوده و كارگردان‌هاي حقيقتا بزرگ هنوز در قيدِ حيات بودند و فيلم مي‌ساختند. در ‌اينكه سينماي آن سال‌ها سينماي يكه‌اي بوده است، ترديد نداريم. كافي است يكي از چندين و چند فرهنگِ سينمايي را ‌برداريم و فيلم‌هاي خوب و بهتر از خوب را بشماريم و ببينيم كه تعدادشان چه‌قدر زياد است.
سوم: اما مهم‌ترين منتقدهاي تاريخِ سينما [به‌قولِ ديويد دنبي] موجوداتي شهري هستند كه در تاريكي فرو مي‌روند و سر از آن بيرون مي‌آورند. [تعبيري بهتر از اين درباره فيلم‌ديدن سراغ داريد؟] موجوداتي كه در دلِ دوره‌هاي طولاني بدعُنقي و نارضايتي‌هاي تمسخرآميزشان، به دنبالِ جذبه و زيبايي مي‌گردند و از آن‌جايي‌كه اين جذبه و زيبايي را كم‌تر به‌دست مي‌آورند، هر روز بيشتر از ديروز غُر مي‌زنند و شكايت مي‌كنند. حق، شايد با آن منتقدِ فرهيخته‌اي باشد كه در سال‌هاي نه‌چندان دور نوشته بود، عمده فيلم‌هاي اين‌سال‌ها به نقد درنمي‌آيند و دربرابرِ چُنان فيلم‌هاي «ضدِ نقد»ي چه مي‌شود كرد؟ به‌چشمِ ديگران، اين موجوداتِ شهري بدعُنق و ناراضي، نمونه تمام‌وكمالِ ‌كساني هستند كه زندگي را به كامِ ديگران تلخ مي‌كنند و البته كه خودشان هم به شيرينيِ مطلوب‌شان نمي‌رسند. اما چه مي‌شود كرد؟ راهِ چاره، شايد، كنار آمدن با اين واقعيت باشد كه اعضاي هيات تحريريه يك روزنامه احساس مي‌كنند مي‌توانند [و در واقع به خودشان حق مي‌دهند] نظرِ مُنتقدِ فيلم را زيرِسوال ببرند و «حقيقت»ي را كه شخصا «كشف» كرده‌اند، برايش ثابت كنند. اما براي موجوداتِ شهري بدعُنق و هميشه‌ناراضي، چيزي مهم‌تر از اين نيست كه به سينما بروند، چون «نيازِ عظيمي به واردشدن در فيلم‌ها احساس مي‌كنند» و «هربار، در جايي نزديك‌تر به پرده» مي‌نشينند تا بتوانند «سالُنِ سينما را پُشتِ سر بگذارند» بله، هركسي دو شُغل دارد، اما شغلِ اولِ مُنتقدانِ سينما، «فيلم‌ديدن» است. پس بنگريد ‌اي صاحبانِ بصيرت...
 دوشنبه 20 آبان 1387     





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن