امام رضا (ع) سلطان سرزمين مهر

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: امام رضا (ع) " سلطان سرزمين مهر"
درهاي آسمان بار ديگر گشوده شد و پرتوي از نور درخشان امامت را بر زمينيان عرضه كرد، هشتمين خورشيد خاندان امامت در11 ذي القعده سال 148 هجري از مدينه منوره طلوع كرد تا با وجود سرشار از نيكي، مهرباني و هدايت خود بر اين انسان هاي خاكي و تشنه هدايت رخ بنمايد.

امام علي ابن موسي الرضا (ع) زاده شد تا در دوران خفقان و ظلم وبي عدالتي ها سرچشمه اي باشد از نور و روشنايي و پناهگاهي براي خداپرستان.
امامي كه هنوز پس از قرن ها تلالو لطف و مهرباني اش در سراسر گيتي نمايان است و هنوز هم قلب هاي آكنده از عشق اهل بيت (ع) چشم به گنبد طلايي آن حضرت دوخته اند تا اندكي از درياي بيكران شفاعت و بخشندگي ايشان را دريابند.
از آن هنگام كه نويد تولد مولودي پاك و مطهر به زمينيان داده شد، دلهاي مشتاق بر اين سلطان سرزمين مهر به خود باليدند و همواره چون نگيني درخشان او را در برگرفته اند.
ورود به آستان پاك و مطهر هشتمين امام شيعيان، بي شك نورانيت و تشعشعي دارد كه دل هر انساني را از شوق و شور سرشار مي سازد، آن هنگام كه قدم به حرم سراسر عشق آن حضرت مي گذاري گويي تمام ذرات وجودت، در احاطه قدرت ماورايي قرار مي گيرد، مدهوش و سرگشته از اين همه ابهت مي شوي.
رواق هاي دل گشا، كاشي هاي پر نقش و نگار كه به دست ارادتمندان آن بزرگوار، هنرمندانه صحن و آستان حرم را مزين كرده، حوض هايي كه به راستي فواره هاي معرفت آدميان در آن مي جوشند و گلدسته هايي كه نور هدايت الهي را نشانه رفته اند، همه گويي فريادي به بلنداي آسمان سر مي دهند: "يا ضامن آهو".
وجود امام رضا (ع) سرشار از پاكي و طهارت است، به گونه اي كه همگان به فضيلت و مكارم اخلاقي ايشان اعتراف كرده و از اين همه ابهت متعجب و حيران اند.
وجود پاك و مطهر و اخلاق و سرشت امام رضا (ع) به اندازه اي با عظمت است كه اهل بيت (ع) نيز دراين باره سخنان بسياري آورده و دوستدارانش را به زيارت قبر آن حضرت سفارش كرده اند.
* پيامبر اكرم (ص) در اين باره مي فرمايد: "زود باشد كه پارهاي از تن من در زمين خراسان مدفون گردد، هر مومني كه او را زيارت كند خداوند بهشت را براي او واجب گرداند و بدنش را بر آتش جهنم حرام نمايد."
* امام جواد (ع) نيز مي فرمايد: "من ضامنم از جانب حق تعالي بهشت را از براي كسي كه زيارت كند پدرم را به طوس، در حالي كه عارف به حق آن حضرت باشد."
* امام صادق (ع) در خصوص زيارت امام رضا (ع) مي فرمايند: "نواده من در سرزمين خراسان در شهري كه آن را طوس گويند شهيد خواهد شد. هر كه او را زيارت كند در حالي كه عارف به حق آن حضرت باشد روز قيامت دست او را مي گيرم و داخل بهشت مي گردانم ، اگر چه از اهل گناه باشد."
امام صادق (ع) همچنين مي فرمايند: "آرزو داشتم روزي جمال دل آراي او (امام رضا) را زيارت كنم."
* از امام موسي كاظم (ع) نيز روايت شده است كه فرمود: "شنيدم از پدرم كه بارها به من مي فرمود: عالم آل محمد (ص) در نسل توست و اي كاش من او را درك مي كردم."
* امام علي النقي (ع) نيز مي فرمايند: "هر كس از خداوند حاجتي مي خواهد زيارت كند قبرجدم حضرت رضا (ع) را در حالي كه غسل (زيارت) كرده باشد و نزد آن حضرت دو ركعت نماز بخواند و در قنوت حاجت خود را بطلبد، بدرستي كه دعايش مستجاب مي شود."
اما بزرگان دين نيز روايت هاي بسياري در خصوص بزرگ منشي امام رضا (ع) بيان كرده اند از جمله شيخ صدوق كه از قول ابراهيم بن العباس گفته است: "هرگز نديدم كه حضرت ابوالحسن الرضا كسي را با سخنان خويش آزار دهد و نديدم كه هرگز سخن كسي را قطع كند يعني در ميان سخن او سخني بگويد تا سخن گوينده تمام شود و حاجت مردم را تا جايي كه در توانش بود، برآورده مي كرد و در مجلس مقابل همنشين خود،تكيه نفرمود و پايش را دراز نكرد.
هيچ وقت نديدم او را كه به يكي ازغلامان خود فحش دهد و هرگز نديدم كه آب دهان خود را دور افكند و هيچ گاه نديدم كه قهقهه كند بلكه خنده او تبسم بود و چون خلوت مي فرمود و سفره غذا مقابل ايشان پهن مي نمودند، همه اهالي خانه را سر سفره مي نشاند، حتي دربان نيز با ايشان طعام ميل مي فرموند و عادت وي اين بود كه شبها كم مي خوابيد و بيشتر شبها از اول شب تا صبح بيدار بود و روزه بسيار مي گرفت، آن حضرت پنهاني بسيار احسان مي كرد و صدقه مي داد. بيشتر صدقات او در شبهاي تار بود."
در منتهي الامال نيز آمده كه "محمدبن ابي عباد" درباره آن حضرت چنين گفته است: "حضرت امام رضا (ع) در تابستانها بر روي حصير مي نشستند و در زمستان جامه هاي زبر مي پوشيدند و چون بيرون از منزل مي آمدند سر و لباس خود را مرتب مي فرمودند.
شيخ صدوق دركتاب "عيون" از قول ابوذكوان از ابراهيم بن عباس گفته است: نديدم هرگز حضرت امام رضا (ع) را كه از او چيزي بپرسند و نداند و از او داناتر به مسائلي كه در زمان او پيش آمده بود، نديدم. مأمون او را امتحان نمود به هر سئوالي و او جواب مي گفت و همه سخنان و جوابهاي او ومثلهايي كه مي آورد همه از قرآن بود و او در هر سه روز قرآن را ختم مي كرد و مي گفت اگر بخواهم در كمتر از سه روزهم مي توانم ختم كنم اما هرگز از آيه اي نمي گذرم مگر آنكه فكر مي كنم در آن و تفكر مي كنم كه در چه موردي فرود آمده و در كدام وقت نازل شده و به همين دليل هر سه روز ختم مي كنم.
علامه مجلسي (ره) دركتاب جلاء‌العيون در مورد حضرت امام رضا (ع) فرموده است:‌ اسم شريف آن حضرت علي و كنيه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترين القاب آن حضرت رضاست و صابر و فاضل و رضي و وفي و قره العين المومنين و غيظ الملحدين نيز مي گفتند.
در پايان اين گزارش برگزيده اي از سخنان گوهربار امام رضا (ع) را براي عاشقان ولايت و امامت بازگو مي كنيم تا هر كس به اندازه معرفت و دانش خود از اين درياي بيكران معرفت سيراب شود.
- امام رضا (ع) مي فرمايد: عقل هيچ مسلماني به كمال نمي رسد مگر اينكه اين چند خصلت و صفت در او جمع باشد.اندك نيكي ديگران را زياد بشمرد، اما نيكي زياد خويش را دست كم گيرد.هر چه از او حاجت خواهند دلتنگ نشود.در طول زندگي اش از دانش طلبي خسته و ملول نگردد.تهيدستي در راه خدا را به ثروتمندي ترجيح دهد.خوار شمرده شدن به خاطر اجراي احكام خدا از عزت نزد دشمن خدا در نظرش محبوبتر باشد.گمنامي را از شهرت و نام آوري بيشتر بخواهد.هيچ كس را نبيند جز آنكه گويد او از من بهتر و با تقواتر است.
- ايمان بندگان كامل نشود مگر اينكه در آنها سه خصلت باشد: فهم عميق دين، نيكو اندازه گيري در امر معيشت و شكيبايي بر مصيبتها و گرفتاريها.
- آن كس كه مي خواهد نيرومندترين مردم باشد بايد بر خدا توكل كند.از حد توكل پرسيدند كه بالاترين درجه آن چيست؟ فرمود: اين است كه جز خداوند از كسي نترسي.
- به فرزندان خود نيكي كنيد و با آنان خوش رفتاري نماييد، زيرا فرزندان شما عقيده دارند كه شما روزي رسان آنها هستيد.
- در هزينه زندگي ميانه روي كن! به هنگام دارايي و نداري، و همچنين در احسان و نيكي كردن، چه كم باشد و چه زياد. به درستي كه خداوند تبارك و تعالي بخشش پاره اي از يك دانه خرما را بزرگ مي دارد. به حدي كه در روز قيامت آن را به اندازه كوه احد بزرگ جلوه مي دهد.
- صدقه بده اگر چه چيز اندكي باشد. زيرا هر چيز اندكي اگر در راه خدا با نيت صادقانه داده شود بزرگ و ارزشمند است.
- پنج چيز است كه اگر در كسي نباشد، نبايد به بهره‌اي از دنيا و آخرت اميدوار باشد: آن كه در تبار او استواري، و در سرشتش كرامت، و در اخلاقش صافي و خلوص، و در نفس او شرافت، و نسبت به پروردگارش بيمناكي در او ديده نشود.
- سلطان را با پرهيز (مراقبت‌)، دوست را با فروتني، دشمن را با احتياط و مردم را با گشاده رويي همراهي كن.
- كسي كه براي تامين مخارج خانواده اش در طلب روزي خدا بر آيد پاداشش بيشتر از كسي است كه در راه خدا جهاد مي كند.
- هر كه جز به روزي زياد قانع نباشد، جز عمل بسيار او را كافي ‌نباشد و هر كه روزي اندك او را بس باشد عمل اندك نيز او را كفايت نمايد.
- فروتني آن است كه به مردم چيزي را عطا كني كه دوست‌داري به تو عطا شود.
- فقط دو گروه راه قناعت پيش مي گيرند : عبادت كنندگاني كه در پي پاداش آخرتند يا بزرگ منشاني كه تحمل درخواست از مردمان پست را ندارند.
يکشنبه 19 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]