مسوولان گردشگري آمار دقيق نمي دهند

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: مسوولان گردشگري آمار دقيق نمي دهند

سرمايه،دلبر توكلي: امروز شاهد برگزاري دومين همايش فرصت هاي سرمايه گذاري در كشور هستيم. در سال گذشته نيز اين همايش با حضور بالاترين مقامات كشور و دبير كل سازمان جهاني جهانگردي برگزار شد. براساس آنچه سازمان ميراث فرهنگي،صنايع دستي وگردشگري اعلام كرده است امروزطالب ريفاعي معاون دبيركل در اين همايش حضور پيدا مي كند اما بديهي است هدف از برگزاري اين همايش بررسي شرايط جذب سرمايه گذار و توسعه زيرساخت ها به منظور ارائه خدمات به گردشگران است ولي به گفته كارشناسان هنوز نظام آماري دربخش گردشگري كشورمان با ضعف هاي بسياري دست وپنجه نرم مي كند و نمي توان براساس آمارهاي موجود برنامه ريزي كرد واطلاعات درستي به سرمايه گذاران ارائه داد.

مدرس دانشگاه علامه طباطبايي در اين خصوص مي گويد: «منبع آماري ما در ايران از اداره اتباع خارجي است و درباره گردشگران داخلي نيز بيشتر آمارها تقريبي و تخميني اند و مشخص نيست كه اگر شخصي به شهر كاشان وارد شده است، آيا در آن شهر اقامت كرده يا فقط وارد شهر شده يا از كمربندي شهر گذر كرده است.»
وي درباره روش هاي صحيح آمارگيري در كشورهاي جهان، اظهار داشت: «در دنيا، نظام جامع آمارگيري وجود دارد؛ در اين نظام به گردشگري كه از مرز وارد مي شود، پرسشنامه اي مي دهند كه در آن اطلاعات مسافر ثبت مي شود. هنگام خروج نيز دوباره اطلاعات مربوط به مسافر درباره سفرش ثبت مي شود.»
او گفت: «آيا در اين نظام آماري، هركسي از معبري گذر كرده، شمرده و جزء تعداد گردشگران محاسبه مي شود؟ گردشگر تعريف دارد و در قانون توسعه جهانگردي، هر گردشگر بايد دست كم 24ساعت در مقصدش اقامت داشته و با هدف كار يا فعاليت اقتصادي سفر نكرده باشد.»
وي توضيح داد: «يك مسافر زماني به عنوان گردشگر در شهري مانند اصفهان محسوب مي شود كه دست كم 24ساعت در آن شهر اقامت كند و هدف او كار و درآمد نباشد؛ اما ما اكنون در نظام آمارگيري از چنين تعريفي پيروي نمي كنيم و هركسي را كه به شهر وارد شود به عنوان گردشگر ثبت مي كنيم. ما تعداد ماشين ها را شمرده و آن را در تعداد سرنشينان ضرب كرده ايم،»
قادري با بيان اينكه مشكل آمارگيري ما آن است كه يك مسافر چهاربار سرشماري شده، اما فقط در مقصد آخر گردشگر بوده است، تاكيد كرد: « بايد هدف از آمارگيري مشخص شود. آمار بايد مبناي برنامه ريزي باشد تا از اين طريق، روند رشد گردشگران پيش بيني شود اما اگر مشخص نشود كه گردشگر اقامت داشته است يا نه، اين آمار هيچ فايده اي ندارد.»
وي درباره اعلام نشدن آمار كشور ايران در آمارهاي سازمان جهاني جهانگردي به ايسنا گفت: UNWTO «يك فرمت دارد و از كشورها مي خواهد كه آمار خود را در آن فرمت به اين سازمان جهاني اعلام كنند. پس از اعلام آمار نيز بايد جزييات آمارگيري را براي آنها بفرستند كه شامل اهداف سفر، مدت اقامت و ورودي است و نبودن نام ايران در آمارهاي اعلامي UNWTO به آن معناست كه ما آماري را به اين سازمان نداده ايم.»
عضو هيات علمي دانشگاه تهران با تاييد نظرات قادري گفت: «سند چشم انداز 20 ساله صنعت گردشگري از دو جنبه قابل بررسي است؛ يكي بحث شرايط عيني و ذهني است كه براي تحقق يك برنامه بلند مدت مناسب است و ديگر آنكه از نظر سطح بندي زماني قابل بررسي است. اين سند يك برنامه بلندمدت تلقي مي شود و زماني كه مي خواهيم، برنامه ريزي بلندمدت طراحي كنيم، بايد مولفه هاي اثرگذار در برنامه ريزي را تفكيك، تجزيه و تحليل كنيم، ميزان اثر گذاري آنها را بسنجيم و از روند تغييرات مثبت يا منفي هركدام از اين مولفه ها آگاهي داشته باشيم.»
محمدتقي رهنمايي بيان كرد: «طراحي يك برنامه بلندمدت به اطلاعات واقعي نياز دارد. برنامه بلند مدت را براساس آزمون و خطا نمي توان برنامه ريزي كرد. براي مثال نمي توان گفت كه امسال برنامه ريزي مي كنيم و اقدامات متناسب با آن را انجام مي دهيم و اگر ثمربخش نبود، سال آينده برنامه ريزي را تغيير مي دهيم و مسير را اصلاح مي كنيم.»
او افزود: «برنامه بلند مدت، افق هايي را دربر مي گيرد تا براين اساس، به اهداف خود برسد و بايد بردارها، بخش ها و محورهاي آن را يك به يك ارزيابي كرد.»
رهنمايي بيان كرد: «آنچه در افق سند چشم انداز 20 ساله در بخش گردشگري ديده شده يك آمار آرماني است؛ وقتي مي گويند ما مي خواهيم 20 ميليون نفر گردشگر داشته باشيم، اين 20 ميليون رقم بالايي نيست و نه اينكه براي ايران يك رقم آرمان گرايانه باشد بلكه ايران ظرفيت هاي بسيار بالاتري دارد اما همين 20 ميليون نفر را بايد بررسي كرد كه براي رسيدن به آمار آن چه تمهيداتي نياز داريم و بعد، اين تمهيدات را چگونه از بالقوه به بالفعل تبديل كنيم.»
اين كارشناس صنعت گردشگري گفت: «بايد بررسي كنيم كه چه امكانات، محدوديت ها، فرصت ها و تهديد هايي وجود دارند. كدام تهديد را به فرصت مي توان تبديل كرد، كدام فرصت را به امكانات مي توان تبديل كرد، كدام محدوديت را مي توان تعديل يا به نقطه قوت تبديل كرد؟»وي ادامه داد: «ما اصلاً تاكنون چيزي را در چارچوب تفكر سيستماتيك كه اين بحث را بتواند هدايت كنيد، نديده ايم؛ برنامه ريزي در حقيقت، يعني هدايت خردمندانه يك سلسله تصميم ها، بنابراين اصل نخست برنامه ريزي برخورداري از پشتوانه عقلي است، يعني تابع احساسات و تمايلات و عواطف نيست.»
مدرس دانشگاه علامه طباطبايي در اين خصوص گفت: «وقتي درباره برنامه چشم انداز 20 ساله صنعت گردشگري صحبت مي شود، قاعدتاً بخشي از ارزيابي براساس آمار خواهد بود كه در اين دو سال چقدر توانسته ايم در اين چارچوب حركت كنيم ولي متاسفانه شاهد آن هستيم كه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري آمار دقيقي را منتشر نمي كند، البته اين مشكل پيش از اين هم در سازمان بود و ما نمي توانستيم آمار صحيحي را براي صنعت گردشگري در كشور توليد كنيم.»
به گزارش ايسنا محمدرضا فرزين بيان كرد: «در گذشته، بر اساس آماري كه در گمرك و هواپيماها ثبت مي شد، آماري را از گردشگران ورودي به كشور منتشر مي كردند اما اكنون سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري خود اين شيوه آمارگيري را زير سوال برده و قرار است كه آمار دقيق تري را ارائه كند.»
وي ادامه داد: «حداقل من نمي بينم كه گزارش هاي به روزي در سايتي باشند كه از طريق آنها به آمار تعداد گردشگران داخلي، ورودي و خروجي بتوان دست يافت. اين شرايط يك مشكل به شمار مي آيد، چون ارزيابي دقيقي از اهداف نمي توانيم داشته باشيم.»
وي اظهار داشت: «يك نكته آن است كه در برنامه 20 ساله مطرح شده ما به تعداد 20 ميليون گردشگر خواهيم رسيد. بنابراين در برنامه پنج ساله، بايد چهار ميليون گردشگر را بتوانيم جذب كنيم كه اين مقدار نيز تحقق نيافته است و ما اكنون طبق آمارهاي مطرح شده فقط حدود دو ميليون گردشگر ورودي داشته ايم كه البته اين آمار اعلام شده فقط به ورود گردشگران متعلق نيست و خود سازمان نيز اين رقم اعلام شده را قبول ندارد و اين نشان مي دهد كه ما به اهداف خود نرسيده ايم.»
اين مدرس دانشگاه توضيح داد: «مشكل آمار، مشكل پيچيده اي نيست اگر يك عزم و شناخت دقيق از اهميت موضوع وجود داشته باشد، مشكل آماري در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري قابل حل است ولي من احساس مي كنم تلاشي منسجم و هدفمند صورت نگرفته است و اكنون ما با مجموعه اي از آمارهاي به هم ريخته غيرقابل اعتماد روبه رو هستيم كه هرگونه ارزيابي كارشناسانه را از عملكرد زيرسوال مي برد.»
اين مدرس دانشگاه معتقد است: «آمارگيري امروز ما هدفمند نيست، چون ما در يك سيستم حركت نمي كنيم. در دنيا، بخشي از فعاليت هاي آمارگيري تلاش مي كند، حتي اطلاعات بازاريابي را نيز توليد كنند و در اختيار كارشناسان قرار دهند يعني بخشي از آمارگيري بسيار تخصصي است و مورد نياز گروه هاي آمارگيري توليد مي شود.»
فرزين گفت: «سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در كل سال هاي پس از انقلاب هيچ گاه نتوانسته است، بدنه اي كارشناسي و مديران خبره و قوي را در خود ايجاد كند و آنها را بپروراند. به همين دليل در هر دولتي، دچار تحولات اساسي مي شود و افراد جديد بر سر كار مي آيند كه داراي دانش كافي نيستند.»
شنبه 18 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]