ميلاد امام رضا(ع)/امام رضا(ع) ؛ درياي كرامت

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: ميلاد امام رضا(ع)/امام رضا(ع) ؛ درياي كرامت
خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه: پرهيزكاري و تقواي امام رضا (ع) به قدري بود كه نه تنها مؤمنان، بلكه دشمنان نيز به آن اعتراف داشتند، همه فكر و انديشه آن حضرت، حفظ دين خدا و اجراي وظايف الهي بود و نجات خود و مردم را در تقوا، پرهيزكاري و عبادت مي‌دانست.

زهد امام رضا(ع) جامع تمام فضايل آن حضرت است، خصايص شريف امام قسمتي از صفات جدش، بزرگترين پيامبر خدا است كه از ميان پيامبران ممتاز بودند.

گوشه‌گيري از دنيا و ساده زيستي برجسته‌ترين صفات امام رضا است. تمام راويان متفق القولند كه وقتي آن حضرت وليعهد مأمون شد هيچ توجهي به جنبه قدرت و عظمت آن نداشت.

نقل شده زماني كه امام رضا مجبور به پذيرفتن ولايتعهدي شد، چون روز عيد فرا رسيد مأمون براي خواندن نماز از امام دعوت كرد و ايشان با ساده‌ترين پوشش و با لباسي كه مخصوص نماز عيد بود حاضر شد .

نمونه ديگري از اخلاق امام رضا اين بود كه در دوران ولايتعهدي و تصدي بالاترين مقام در دولت اسلامي به هيچ يك از غلامانشان دستور نمي داد كارهاي ايشان را انجام دهند.

از ديگر ويژگيهاي آن حضرت اين بود كه هر دعايي را كه شروع مي‌كرد صلوات بر محمد و آل او مي‌فرستاد، در نماز يا غير نماز بسيار صلوات مي‌فرستاد، شبها موقعي كه مي‌خواست بخوابد قرآن تلاوت مي‌كرد، موقعي كه به آيه‌اي مي‌رسيد كه در آن از بهشت و دوزخ سخن مي‌گفت ، مي گريست و مي‌فرمود: «پناه مي‌برم به خدا از آتش دوزخ» .

امام همواره براي تقوا و عبادت و پرستش عمومي تلاش كرد .

امام رضا چون پدر و اجداد پاكشان همواره قبل از هر چيز بنده خالص خداوند بود و همه چيز را در بندگي خدا دنبال مي‌كرد. در پرتو همين بندگي بود كه به ارزشهاي والاي انساني و مقامهاي بلند معنوي دست يافت. عبادت، راز و نياز، مناجات و سجده‌هاي طولاني‌شان نشان مي‌دهد كه ايشان دلداده خداست. رابطه تنگاتنگ عاشقانه با ذات پاك خداوند داشت.

نكته مهم ديگر اينكه امام رضا بسياري از اوقات شبانه روز به درس و بحث مشغول بود، فقه و علوم محمدي را به شاگردانشان درس مي‌دادند زيرا ايشان درس را نمونه‌اي از ذكر و عبادت مي‌دانست و زماني كه از درس فارغ مي‌شدند به ذكر خدا مي‌پرداخت.

در بررسي سيره امام رضا ويژگي بذل و بخشش بسيار به چشم مي‌خورد. ايشان بسيار صدقه پنهاني مي‌داد و اموال خويش را بين نيازمندان تقسيم مي‌كرد. روايت شده كه آن حضرت يك سال تمام ثروت خود را در روز عرفه بين نيازمندان تقسيم كرد. فردي به ايشان گفت: اين گونه بخشش، ضرر است. حضرت فرمود: اين گونه بخشش ضرر و زيان نيست بلكه غنيمت است، هرگز چيزي را كه به وسيله آن طلب اجر و كرامت مي‌كنيد، غرامت و ضرر به شما نياوريد.

شيوه امام در بخشش طوري بود كه حتي كسي كه مورد جود امام رضا قرار مي‌گرفت، ذره‌اي احساس شرمندگي نكند.

ادب و تواضع امام رضا(ع) نسبت به ديگران به اندازه‌اي بود كه اگر فردي بر امام وارد مي‌شد ايشان به خاطر احترام گذاشتن به آن فرد از جايشان برمي‌خاستند و او را در مناسبتترين مكانها جا مي‌دادند.
جمعه 17 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]