دخترانی که با مریم مقدس در ارتباط بودن

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: عكس : 3دختري كه دنيا را تكان دادند!

دختراني كه با مريم مقدس در ارتباط بودند!!
واقعه از آنجا آغاز مى‏شود كه سه كودك روستائى، در اطراف دهكده چشم بر حقيقتى مى‏گشايند كه بعد از آن ريشه عقيده مردم آن منطقه مى‏شود.
جيكا 7 ساله فرانسيكو 9 ساله و لوسيا 10 ساله. شاهد اصلى اين واقعه، لوسيا است، و واقعه از زبان اين سه كودك اينچنين نقل شده است.

در سال 1916 ميلادى، يك سال قبل از ديدار با بانوى درخشنده، فرشته‏اى بر ما ظاهر شد، و 3 بار اين گفته را تكرار كرد:

من فرشته صلح هستم، خدايا من ايمان دارم، و باور دارم و عشق مى‏ورزم بتو، و من طلب استغفار مى‏كنم از آنان كه باور ندارند، و عشق نمى‏ورزند، و ايمان ندارند.
فرشته 2 بار ديگر در تابستان و پائيز بر آنها ظاهر شد، و هر بار يك چيز را از آنان خواهش كرد: قربانى بدهند و استغفار كنند براى گناهكاران، و دعا كنند براى متحول شدن آنها، اين 3 برخورد بود كه بچه‏ها را براى ديدن بانوى صاحب تسبيح آماده كرد.
در سال 1917 ميلادى بچه‏ها 2 بار نور درخشنده‏اى را ديدند، و سپس بر بالاى درخت بلوط نور عظيمى ظاهر شد، بانوئى درخشنده‏تر از خورشيد، بنام مريم مقدس . او فرمود : نمى‏خواهم شما را بترسانم، بچه‏ها گفتند شما كيستيد؟ فرمود من مريم باكره هستم گفتند شما از كجا آمده‏ايد؟ فرمود من از بهشت آمده‏ام گفتند از ما چه مى‏خواهيد؟ فرمود من آمده‏ام از شما بخواهم باز اينجا بيائيد، بعد به شما خواهم گفت كه از شما چه مى‏خواهم. بانوى صاحب تسبيح بعد از آن هر ماه ظاهر شد، از ماه مى تا4 اكتبر، در آخرين و ششمين ديدار او، معجزه بزرگى را در مقابل ديدگان 70000 نفر جمعيتى كه گرد آمده بودند، نمايان ساخت. در برابر ديدگان منتظر جمعيت، باران بطور ناگهانى ايستاد، و ناگهان خورشيد به لرزش درآمد، و ايستاد، و دوباره چرخيد و ايستاد، بطورى كه مردم احساس كردند هر لحظه مى‏رود كه خورشيد بر آنان فرود آيد، پس از اين واقعه خورشيد به جاى اول خود بازگشت، و به همان درخشش معمول و زيباى خود ادامه داد. اولين عكس از اين واقعه، در روزنامه ليبون در 5 اكتبر همان سال منتشر شد،

خبر همين واقعه هم بود كه چشم جستجو گر خيل مشتاقان را متوجه مدعاى سه بچه روستائى كرد، و هم اكنون ديگر هر آنچه كه مى‏گفتند، مورد قبول افرادى بود كه به چشم خويش نخستين كرامت حضرت مريم را ديده بودند.
لوسيا وارد زندگى مذهبى شد و راهبه شد ، و زنده ماند زيرا كه عهد كرده بود با بانو كه در ترويج عبوديت و مسيحيت تلاش كند، و زنده بماند، فرانسيسكو و جسيكا، در 3 و 4 سال بعد، در اثر بيمارى ريوى از بين رفتند.
لوسيا، هم صدا را شنيد و هم سخن گفت و هم بانو را ديد، جسيكا هم بانو را ديد و هم صدايش را شنيد، و فرانسيسكو فقط بانو را ديد.
حقانيت بچه‏ها را ابتدا پدر و مادر آنها باور مى‏كردند، چرا كه مى‏گفتند: آنها در زندگى هرگز دروغ نگفته‏اند. در هر حال، نه تنها مرگ دو كودك كوچك از حق اعتقاد آنان نكاست، بلكه چون بانوى درخشنده به 2 كودك قول داده بود كه آندو را به بهشت ببرد، اعتقاد آنها را نسبت به عمق مسئله افزود، اين كودكان در چشم مردم كودكانى مقدس و مذهبى شده‏اند.
در سال 1919 عبادتگاهى در دهكده فاطميا ساخته شد، و 3 سال بعد توسط افراد متعصب منفجر شد، ولى بعد از مدتى دوباره برپاگشت.

در سال 1928 اولين سنگ ساختمان اصلى بنا نهاده شد، در سال 1930 استعف ليبريا اجازه برگذارى آئين پاك فاطيما را صادر كرد، اجازه كليسا در سال 1932 براى برگزارى مراسم عبادت بانوى ما مريم مقدس بود، كه سرانجام در سال 1353 به اين زيارتگاه پشتوانه‏اى رسمى داد، اگرچه اين همه فقط در جهان سياست مى‏گذشت، ولى قلوب مردم از همان روز وقوع واقعه خورشيد، دهكده فاطيما محلى براى زيارت قلوب مردم شد.
هر ساله در 13 ماه مى، دوستداران فاطيما از تمامى نقاط پرتغال، و كشورهاى اطراف براى زيارت و نيز دعا و توبه، و طلب شفا و تزكيه روح به اين منطقه مى‏آيند، رخسار معنوى اين سفر، رخسارى بس شگفت آور است، شهر بانوى صاحب تسبيح، آنجا كه آنچنان اثرى عميق در قلوب زائران قرار داده، كه هر ساله آنها را به آنجا مى‏كشاند، آنجا مردم از حضرت مريم شفا مى‏گيرند، از او طلب شفاعت مى‏كنند، و خود را مديون دعاى مستجاب بزرگ بانوى درخشنده مى‏دانند.
هيچكس نمى‏تواند كرامت جارى در بستر اين واقعه تاريخى را كتمان سازد، كه موج روز افزون جمعيت مشتاق زيارت شهر فاطيما موجى نيست كه بتوان در برابر عظمت پرشگفتى آن، با كتمان و پرده پوشى بر خاست ، شهر فاطيما در پشت اين اعتقاد هاست كه چهره‏اى از توسل و اكرام بين پيدا كرده است، هر كسى با آئين مرسوم خاص خود از فاطيما تجليل مى‏كند، نذر شمعها، با پاى پياده به زيارت آمدن‏ها، به پا داشتن مراسم دعا، برگزار كردن مراسم عشاي رباني همه و همه جلوه‏اى از توسل قلبى مردم به حضرت مريم است، در اين بين گفتن تسبيح مسيحي از همه بيشتر رواج دارد، كه در آخرين ديدار مريم مقدس از مردم خواسته است كه هر روز به اين تسبيحات ادامه دهند. اين تسبيحات به زبانهاى مختلف است، و از مهمترين ادعيه در مراسم پاك بانوى شهر فاطيما است. زوار مى‏آيند تا مجسمه سفيد را به ياد حضرت مريم ببينند، همه برگرد مجسمه براى درخواست و تشكر بسيج مى‏شوند، برخى التماس دعا دارند، و برخى طلب شفاعت و بازگشت ايمان به قلبهاى آنان. آنان در انتظار طلوع خورشيد عدالت از فاطيما طلب عوض شدن زندگيشان را مى‏نمايند، معمولا اتفاق نمى‏افتد كسى دست خالى از شهر فاطيما برگردد.
در سمت چپ عبادتگاه، بيماران براى طلب شفا يا طلب قدرت تحمل بيمارى، شب را به انتظار صبح، در حال شب زنده داري به سر مى‏برند، هيچ زبانى ياراى بيان آن جاذبه عميق را ندارد كه ميان اين مردم و توسل به اين بانو ره گشوده است اين همه صبر و شكيب در محيا شدن براى بزرگداشت خاطره ديدار اين مريم مقدس .
آنان براى مريم مقدس نذر مى‏كنند، و كليومترها راه را با پاى پياده و زانوانى زخمى مى‏پيمايند، تا به او برسند و بار سنگين دردهاى خويش را در جهان تشنه معرفت، به حقيقتى بسپارند كه در نظر آنان سمبل نجات و پاكى و رستگارى است، كه اگر اين نيست چيست اين موج جمعيت و تبلور احساس اين مردم هر آنچه از مذهب مى‏شناسند، در حد وسع و فهم و توان خود، به پاى حضرت مريم مى‏ريزند، آنان به تصورات خود از قداست مريم در آئينى پاك و روحانى جسميت مى‏بخشد.
موج حضور مردم هر ساله در اين مراسم افزايش مى‏يابد، و آنان كه مى‏بينند و آنان كه نمى‏فهمند و حقيقت حضور حضرت مريم را در اين شهر مقدس حس مى‏كنند، آنان را كه نديده‏اند، و آنها را كه نمى‏فهمند، و آنان را كه تشنه حقيقت حضورهاى نورانى در جامعه‏اى بى ولايتند، به سمت ولايت مريمي خواندند.
محل يكى از اين ديدارها در كنار چاه خانه پدر لوسيا است كه در آنجا آنها با حضرت مريم آشنا شدند.
اشاره است، به ديدارهائى كه در سال 1917 سه نوجوان دهكده، داشته‏اند و در اول داستان، مورد اشاره قرار گرفت
در 13 مى1967 پاپ ژان پل ششم در پنجاهمين سالگرد آئين فاطيما شركت كرد.
در 13مى1982 پاپ ژان پل دوم براى تشكر از حفظ جان خود به زيارت شهر فاطيما آمد
زوار در آخرين مرحله آئين فاطيما، در هنگام خداحافظى، اين جملات را زمزمه مى‏كنند :
(بانوى ما، مريم مقدس بانوى صاحب تسبيح، بانوى درخشنده، من اكنون مجبورم از تو جدا شوم، اما از خدا مى‏خواهم اين آخرين ديدار من با تو نباشد، و هميشه اين التماس و شوق در وجود من زنده باشد، مريم خداحافظ اى بانوى پاك ما).

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 575]