اگر کسی خیلی زیاد عاشق کسی باشد

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اگر کسی خیلی زیاد عاشق کسی باشد
چهارشنبه 29 اردیبهشت ماه سال 1389 ساعت 11:43 PM

اگر کسی خیلی زیاد عاشق کسی باشد و این عشق دو طرفه باشد و مایل به ازدواج با هم باشند، اما خانواده.ها موافق نباشند، تکلیف چیست؟
به موضوعی در سؤال اشاره نمودید که بسیار حساس و مهم است و هر گونه تصمیم احساسی و بدون درایت و دوراندیشی، می.تواند آثار و نتایج نامطلوبی در زندگی بر جای گذارد که تمام زندگی آینده.تان را تحت الشعاع خود قرار دهد. ما به عنوان مشاور می.توانیم تنها ابعاد مختلف این موضوع را برایتان روشن نماییم تا بهتر بتوانید تصمیم بگیرید اما تصمیم نهایی با خودتان است.

ابتدا در مورد ماهیت این نوع عشق و علاقه.ها بین دختران و پسران جوان سخن می.گوییم: واقعیت آن است که در این نوع علاقه.ها غالباً از نوع عشق.های خیابانی یا دیدن در مجلس ،.تماس تلفنی یا اینترنت یا هر چیز دیگر است که ابتدا از نگاه.ها آغاز می.شود، صورت و شکل ظاهری آنها همدیگر را به سوی هم جلب می.کند، سپس برخوردها و صحبت.هایی رد و بدل می.شود، که علاقه و محبت عمیق.تر در این نوع عشق و علاقه.ها چند چیز وجود دارد که معمولاً مورد غفلت واقع می.شود: 1 – چون علاقه و محبت به طرف مقابل بسیار زیاد است (که معنای عشق همین است) باعث می.شود عاشق، عیب.ها و کاستی.ها را در معشوق نبیند یا به آنها توجه ندارد، در حالی که بی.تردید هر یک از دو طرف، نقص.ها و عیب.هایی دارد.
تنها موجود بی نقص و عیب خدا است، به همین خاطر گفته.اند که عشق حقیقی تنها به خدا می.تواند باشد، در حالی که عشق به هر چیز دیگر غیر خدا مجازی است. معنای مجازی این است که نمی.توان به مخلوق یا انسانی مانند خود، عشق کامل و مطلق داشته باشیم.
روایتی از معصوم وارد شده که: «عشق انسان را کور و کر می.کند» معنایش همین است که انسان به عیب.ها و کاستی.های طرف مقابل توجه ندارد و هر چه می.بیند، خوبی و زیبایی است.
2 – چون دو طرف به هم علاقه دارند و سعی می.کنند همدیگر را از دست ندهند و موجب رنجش طرف مقابل نشوند، رفتارها و سخنان، ساختگی و ظاهرسازی می.شود یا سعی می.کنند صفات بد نمایان نشود. تنها رفتارهای عاشقانه و سخنان نیک و هدیه دادن و محبت کردن از آنها سر می.زند و حتی گاهی به هم دروغ می.گویند ، که همه اینها موجب می.شود شناخت کاملی از همدیگر نداشته باشند. در این روابط چند فرض می.توان وجود داشته باشد:
الف) هر یک از دو طرف و به خصوص پسران در فکر هوی و هوس باشند و صرفاً با اظهار عشق درصدد ایجاد ارتباط با طرف مقابل و کامجویی باشند. در اینجا اظهار عشق دروغین بوده و صرفاً برای لذت جنسی است و با ارتباط جنسی پایان می.پذیرد.
این مسئله علاوه بر گناه کبیره بودن و دور شدن انسان از خداوند، موجب مشکلات روحی و روانی و سرخوردگی شدید طرف مقابل می.شود. از نظر اجتماعی نیز ضرر و زیان بسیاری به خصوص برای دختران برجای می.گذارد.

ب) عشق و علاقه.ها صرفاً براساس هوای نفس و جنسی نباشد و قصد ازدواج و زندگی مشترک داشته باشند. در چنین فرضی نیز از آسیب.ها در امان نیست؛ زیرا همان گونه که بیان شد این نوع عشق.ها از یک طرف، موجب می.شود که عیب.های طرف مقابل دیده نشود؛ از طرف دیگر،.رفتارهای ساختگی و اظهار عشق اولیه و هدیه دادن و... فروکش می.کند و صحبت.های چند دقیقه.ای و ارتباط.های گاهگاهی جای خود را به زندگی مشترک و همیشه در کنار هم بودن می.دهد. پس از پیوند، واقعیت.های زندگی و مشکلاتی که با آن روبرو هستند، خود را نمایان می.کند. دروغ.ها که می.تواند در رفتار و گفتار (در دوران عاشقی) باشد و ظاهر سازی.ها آشکار می.شود. عشق اولیه افراطی فروکش می.کند، یا حداقل به صورت اول باقی می.ماند.
در چنین حالتی باید دو طرف به همین شکل به زندگی خود با تلخی (به جهت نمایان شدن واقعیت.ها و حقایق) ادامه دهند، یا از همدیگر جدا شوند، که هر دو صورت سخت و ناگوار است. به خصوص آنکه این پیوندو ازدواج از طرف خانواده دو طرف نیز مورد پشتیبانی قرار نگرفته باشد.
در این حالت، .انسان پایگاه خانواده و فامیل را از دست داده ،.خود را از پدر و مادر (که او را بسیار دوست داشتند) دور نموده است و راه بازگشت را بسته می.بیند.
در چنین صورتی چون نمی.خواهد دیگران و به خصوص افراد خانواده از وضع او آگاه شوند و او را به جهت این انتخاب سرزنش نمایند، سعی می.کند تمام غم.ها و مصیبت.ها را درون خود نگه دارد و به هر شکلی زندگی را نگه دارد که در هر حال ضرر و زیان را بر خود وارد می.کند.
گاهی با خود می.گوییم: کاشکی انسان می.توانست دو بار زندگی کند: یک بار از زندگی تجربه کسب نماید و بار دیگر تجربه.ها را در زندگی به کار گیرد، اما چه ضرورتی دارد، در حالی که انسان زندگی انسان.های مانند خود و تجربه.های زندگی آنها را می.بیند؟!
زندگی.ها غالباً یکسان است و حوادثی که در زندگی افراد واقع می.شود، مشابه هستند. عوامل خوشبختی یا بدبختی نیز یکسان است. حال به آمارهای طلاق که وجود دارد، حوادثی که در روزنامه.ها نوشته شده،. تجارب دیگران که برای ما نقل می.شود یا می.خوانیم و... مراجعه کنیم. مطمئناً نمی.توانیم نسبت به آنها بی اعتنا باشیم و چشم بسته و صرفاً تحریک دل و احساس حرکت کنیم.
البته قبول داریم که فرض سومی هم وجود دارد: عشق و علاقه.ها واقعی و حقیقی باشد و او طرف واقع بین باشند و از ابتدا انتظار زیادی از هم نداشته باشند و عشق آنها را کر و کور نکرده باشد و پس از ازدواج ،.زندگی براساس محبت پایدار بماند، اما انسان اجازه و فرصت و ریسک کردن ندارد؛ زیرا ازدواج، تصمیم اساسی و مهم زندگی است که تمام زندگی آینده براساس آن رقم خواهد خورد و انسان فرصت و اجازه اشتباه ندارد.
مشکل ما عاشق شدن نیست،.زیرا عشق به معنای محبت یک نیاز درونی است؛ اما اشکال این است که اولاً: عشق مطلق و کامل را نثار کسی می.کنیم که مطلق و بی عیب نیست؛ ثانیاً از توان عقل و خرد در کنار احساس و دل بهره نمی.گیریم و همه وجود خود را به دست دل و احساس می.سپاریم که در بسیاری از اوقات برخاسته از هوی و هوس است.
پیشنهاد ما: با توجه به دو نکته مهم در مورد عشق که بیان شد، لازم است شخصی یا اشخاص دیگری که دلسوز و مهربان هستند، بر چنین روابطی نظارت داشته باشند تا مشکلاتی که بیان شد، پیش نیاید و انتخاب.ها حقیقی تر و واقعی تر باشند.
چنین افراد ناظر همان پدر و مادر هستند که کسی دلسوزتر و مهربان تر از آنها نسبت به فرزند نیست.
به همین خاطر در اسلام،.به رغم تأکید بر عشق و علاقه دو طرف برای ازدواج با هم، بر رضایت پدر در ازدواج دختر شرط شده است و این مسئله مطمئناً در مجموع جز به سود دختر نخواهد بود.
حمایت و پشتیبانی خانواده دختر و پسر، بنیان ازدواج را محکم.تر نموده، در آسیب.ها و مشکلات احتمالی زندگی آینده، کمک کننده و پشتیبان خواهد بود.
دغدغه.ها و مواردی را که موجب عدم رضایت خانواده دو طرف می.شود ، شناسایی کرده و در رفع و برطرف کردن آنها سعی نمایند. این موضوع هم رضایت آنها را جلب می.کند و هم برای زندگی آینده مؤثر است. اگر هر دو خانواده بر عدم ازدواج تأکید دارند، پس باید مسایل مهمی وجود داشته باشد که از نظر این دو نفر (.به خاطر موضوع و پیامدهای عشق) مخفی مانده است.
پس بهتر است که شناخت از یکدیگر را کامل.تر نمایید و تنها از روی احساس تصمیم نگیرید. به این منظور باید از دیگران کمک بگیرید.
از خانواده بخواهید که در مورد طرف مقابل و خانواده.اش تحقیق نمایند، تا هم اطلاعات شما کامل.تر شود و هم در صورت مناسب بودن،.رضایت آنها را جلب کرده باشید. در صورتی که برای ازدواج مناسب نبود، یا تشخیص بزرگترها (پدر و مادر) چنین باشد، بهتر است رابطه عاشقانه را ترک کنید و به لطف و رحمت خداوند امیدوار باشید و از او یاری بجویید تا در این راه به شما کمک نماید و مورد بهتری را نصیب.تان نماید.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 235]