اداب معاشرت های الکترونیکی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: آداب معاشرت های الكترونیكی

در دنیای ارتباطات مستقیم، در عصری زندگی میكنیم كه فن آوری نوین ارتباطات و رایانه ها، همچون پلی میان ما انسانهای روزهای آخر قرن بیستم قرار دارد. در دهه اخیر، انسانها ابزار تازهای یافته اند، ابزاری كه به كمك آن به انبوهی از اطلاعات دسترسی خواهند داشت و در جمع افراد بسیاری از كشورها، شهرها و تمدنهای مختلف، می توانند به بحث و گفتگو بپردازند. در شبكه های اطلاع رسانی و اینترنت، امكان ارسال پیام برای مخاطبین معین، شركت در اتاقهای گفتگو و انجمنهای مجازی، شیوه دیگری از ارتباط را پیش روی انسانها قرار داده است. جامعه مجازی، در این عصر جدید، یعنی من از درون غار خودم با مخاطبینم در ارتباطم و می توانم با آنها حرف بزنم و نظراتم را به گوش آنها برسانم. می توانم رای بدهم و فردی را به نمایندگی از خودم انتخاب كنم، میتوانم اعتراض كنم و نمایندگانم را بازخواست كنم. در حال حاضر، با توجه به فن آوری كنونی، تنها یك رایانه، یك كارت مودم و یك خط تلفن كافی است تا این ارتباط برقرار شود.
پس از برقراری ارتباط، رایانه ی من، پلی است برای ارتباط من با سایرین، افرادی همچون «من» پشت رایانه های خود، با فضاهایی مجازی در ارتباط و تعاملند. شاید ما آنها را نشناسیم، شاید زبان مادری آنها را بخوبی ندانیم، شاید بعد و مسافت فكری و فیزیكی ما بسیار باشد، اما به هر حال این ارتباط برقرار است و شما از این لحظه روی خط یا ON-LINE هستید.

واكنشهای ما، همچون خود ما روی خط است و شاید بسیاری از افراد در جمع مجازی ما حضور داشته باشند. پس از برقراری ارتباط، ما، به كمك رایانه و كار مودمی كه در اختیار داریم، به مكانی متصل میشویم كه میتواند به عنوان مركزی، بسیاری از «ما» را گرد هم آورده باشد. با «پست الكترونیك» با آنها در ارتباط هستیم و در كسری از ثانیه می توانیم، پیام خود را برای آنها ارسال كنیم. ممكن است با آنها در یك «اتاق گفتگو» سرگرم بحث درباره آخرین تغییر و تحولات فن آوری، یا آخرین ساخته یك فیلمساز یا نویسنده باشیم. در هر حالتی كه باشیم، ما در «ارتباط» هستیم و هر آنچه بگوییم برای افرادی كه با ما «حضور» دارند ارسال می شود. این امر، در عین حال در اختیار ما است و با علم به این است كه با آن افراد كه شاید برای ما افرادی ناشناخته، گمنام باشند در ارتباطیم.

در ارتباطات اجتماعی با حضور فیزیكی، رو در روی افراد می ایستیم و با آنها به گفتگو و بحث می پردازیم، شاید موافقت كنیم و شاید از خود مخالفتی نشان دهیم. با آنها، دست در دست هم، مشكلی را از میان بر می داریم و مساله ای را حل می كنیم. در ارتباطات اجتماعی، دستی را میفشاریم تا تاكید كنیم هستیم و بر حرف خود استواریم و با یك اشاره از طرف مقابل خود می خواهیم كه لحظه ای صبر كند و بعد با اشاره دیگری از او می خواهیم كه حرفش را ادامه دهد. در ارتباطات اجتماعی، حضور فیزیكی ما تا زمانی كه در محل باشیم، ادامه دارد، پس از اینكه آن محل را ترك كنیم، شخصیتی از ما در آن محل حضور ندارد كه بخواهد برای صاحب اصلی خود تعیین تكلیف كند و سرنوشت او را به گونه دیگری رقم زند. اما، با پیشرفت فن آوری نوین ارتباطات، اطلاعات، اطلاع رسانی و رایانه، شكل جدیدی از ارتباط میان انسانها متداول است كه از آن به حضور و ارتباطات روی خط یاد میشود. در ارتباطات روی خطی یا ON-LINE اكثر مواد و مطالب ارتباطی به صورت نوشته و مكتوب بین افراد، از جوامع بشری مختلف، با تمدن، زبان و فرهنگ های گوناگون رد و بدل می شود. در این نوع ارتباط، محدودیت قابل توجهی در ارتباطات رو در رو و چهره به چهره وجود دارد. حركات دست، سر و صورت افراد دیده نمی شود و یا ممكن است در شرایط ویدئو كنفرانسهای از راه دور، به صورت ناقص انتقال داده شود. تحت شرایط این نوع ارتباطات، بالا و پایین رفتن حالت صدا یا اصلاً وجود ندارد و یا اینكه محدودیتهایی در انتقال آن موجود است.

در ارتباطات مستقیم و یا ON-LINE ابراز واكنشهای احساسی یكی از مشكلات اساسی شناخته شده است، چرا كه با توجه به محدودیتهایی كه در فنآوری كنونی موچود است، بیشترین ابزار مورد استفاده جهت ارسال پیام، همان «متن» پیام است. در صورتی كه نویسنده «پیام» تبحر لازم در رساندن معنا، مفهوم و احساسات را داشته باشد، می توان انتظار داشت كه «پیام» به درستی منتقل شود، در صورتی كه اگر فرد فاقد این مهارت باشد، احتمال تبادل «پیام» به صورت ناقص افزایش می یابد.

در دنیای ارتباطات مستقیم و ON-LINE هیچگاه نمی توانید حرف خود را پس بگیرید. اگر مطلبی را در انجمنی نوشته اید، دیگر آن را نوشته اید. «پیام» شما تا مدت زمان معینی و شاید برای همیشه در آنجا خواهد ماند و شاید یك یا دو سال بعد افرادی نسبت به آن واكنش نشان دهند. آن وقت است كه بایستی با این موضوع كه حتی می تواند اثری جبران ناپذیر بر سرنوشت شما داشته باشد به نحوی كنار بیایید.

برخی از قواعد آداب معاشرت الكترونیكی:

#هیچگاه نباید جوش بیاورید.

توجه داشته باشید كه افراد مختلف، با زبان و فرهنگهای مختلف وارد جامعه مجازی می شوند. همه آنها، از این امكان كه رایانه ای در اختیار داشته باشند برخوردار بوده اند كه توانسته اند وارد این فضای مجازی شوند، اما این دلیل بر آن نمیشود كه همه آنها شما را همانطور كه هستید ببینند. شما ممكن است خود را درست معرفی كنید، نام و نام خانوادگی اصلی خود را بدهید، آنها ممكن است از پخش اطلاعات شخصی خود امتناع ورزند. ممكن است شما بخواهید در ابتدای هر «پیام» خود به آنها سلام بدهید، اما آنها مایل به ایجاد صمیمیت نباشند. به علاوه، هستند در میان ساكنان این جزیره مجازی افرادی كه فقط برای تفریح، وقت گذراندن، اذیت و آزار دیگران، «شناسه» و «كلمه عبوری» گرفته اند. در مقابل افرادی كه مخالف نظرات و عقاید شما مطلبی به یادگار نوشته اند، خونسرد باشید و سعی كنید تا آنجا كه ممكن است عصبانی نشوید. عصبانیت شما، همان چیزی است كه برخی از این افراد از آن بسیار لذت می برند. در اینترنت، ممكن است پیامهای ناشایستی دریافت كنید، ممكن است به پیامی كه یك سال پیش نوشته بودید اعتراض شدیدی دریافت كنید. اینگونه پیامها را بایستی نادیده بگیرید و اجازه ندهید كه آنها به قصد و نظر خود برسند.

#به دنبال راه حلهای مناسب باشید.

اگر كسی كه با او در ارتباط هستید، به نحوی بر سر موضوع و مساله ای عصبانی شده است، سعی كنید راه حل مناسبی برای برخورد با آن فرد پیدا كنید. عصبانی شدن و مقابله به مثل راه حل مناسبی نیست. مقابله به مثل و عصبانیت موجب طولانی تر و وخیم تر شدن روابط می شود و هیچیك از طرفین به نتیجه مطلوب نخواهند رسید. در محیط های مجازی عمومی، همچون انجمنهای همفكر، به یاد داشته باشید كه ابراز عصبانیت در میان واژه ها، ممكن است تا مدتها در محیط انجمن باقی بماند و از نویسنده آن چهره ای "همیشه عصبی" بسازد. این چهره مسلماً چهره ای است مجازی اما اثر آن، همچون شخصیت بد رمانها، اثری است كه تا مدتها بر ذهن خواننده آن باقی خواهد ماند.

#وقتی شك دارید، صبر كنید.

در اینترنت ممكن است نامه هایی دریافت كنید كه به صورت «بدون نام» ارسال شده اند. اما شاید فرد ارسال كننده شما را بخوبی بشناسد و بخواهد با شما شوخی كند. در هر حال شما ارسال كننده را نمی شناسید و بهتر است پیش از اقدام به نوشتن پاسخهای انفعالی، كمی صبر كنید. اگر حدس شما درست باشد و فردی كه آن پیام «گمنام» را برایتان ارسال كرده است، دوست شما باشد، خودش حتماً به شما خبر می دهد. اما اگر عجله كنید و با فردی كه حدس می زدید همان ارسال كننده «پیام» است مقابله به مثل كنید، وقتی متوجه شوید كه حتی روحش هم از ماجرا بی اطلاع بوده است حتماً پشیمان میشوید.

#مهمان بایستی آرام باشد.

وقتی به مهمانی میروید، سر و صدا راه می اندازید و خانه را به قولی روی سر خودتان می گذارید؟ مطمئناً چنین نیست. حال فرض كنید كه سایتی شما را به شركت در یك تله كنفرانس دعوت كرده باشد و یا اینكه به شما اجازه داده باشد كه به عنوان مهمان از امكانات آن سایت استفاده كنید. تحت این شرایط بهتر است، متین و موقر و آرام باشید و از نوشتن پیامهای جنجالی خودداری كنید. یادتان باشد كه میزبان شما، در شبكه، هیچگاه یكنفر نیست.

#وقتی در مقابل «هیچ»، «چیزی» به شما داده اند.

سایتها و شبكه های اطلاع رسانی شیوه های مختلفی در ارائه خدمات دارند كه در ابتدای ورود لازم است به آنها توجه كنید. اگر سایتی اجازه میدهد تا به صورت رایگان از امكاناتش استفاده كنید، شرط ادب در جوامع الكترونیكی ایجاب میكند كه شما نیز متقابلاً «چیزی» به آن شبكه بدهید. گاه ممكن است این «چیز»، فقط یك پیام «تشكر» از مسوولان آن شبكه باشد و یا ارسال پیام و برنامه هایی به كتابخانه های فایل فعال در آن سایت.

#خودتان باشید

در ارتباطات مستقیم روی خط، هیچ چیزی بهتر از این نیست كه خودتان باشد. درست است كه شما را نمی شناسند و نمی بینند. اما از روی نوشته ها، شخصیت افراد قابل تشخیص است و نوشته ها می توانند در حكم آینه ای باشند كه شخصیت واقعی شما را به آنسوی خط می رسانند. خودتان باشید. ساختن یك شخصیت كاذب دوامی ندارد و بالاخره دست فردی كه تقلب كرده است رو می شود.

#حقوق مولفین را محترم بشمارید

فرقی نمی كند، چه نامه ای باشد كه فردی در شبكه یا سایت دیگری نوشته است، یك كتاب است یا یك نرم افزار، لطفاً حقوق پدیدآورندگان آن را محترم بشمارید و رعایت كنید. متاسفانه موضوع احترام به حقوق مولفین و پدیدآورندگان نرم افزارها درست مانند رد شدن عابرین پیاده از محل خطكشی شده ویژه است. برخی آن را رعایت می كنند و برخی به آن بی توجه هستند. رعایت اینگونه حقوق می تواند موجب بالا رفتن كمیت و كیفیت «خلاقیت» در میان كاربران جوامع مجازی شود.

#برای تبلیغات حتماً مكانی در نظر گرفته شده است

اگر میخواهید از شبكه های اطلاع رسانی داخلی و یا اینترنت به عنوان ابزاری برای تبلیغات شركت، محصول یا خدمات خود استفاده كنید. مطمئن باشید كه برای این منظور قبلاً تدابیری از سوی مسوولان شبكه یا سایت مورد نظر اتخاذ شده است. با مدیر سایت تماس بگیرید، برایش پیامی الكترونیكی ارسال كنید تا شما را راهنمایی كند. انجمنها مكان مناسبی برای تبلیغات مداوم و یكنواخت نیستند. در اینترنت نیز پیش از ارسال پیام های تبلیغاتی از طریق پست الكترونیكی، از افراد نظرسنجی هایی به عمل می آید و پیامهای تبلیغی اكثراً فقط برای افرادی كه خواستار آن بوده اند ارسال می شود.

#اظهار نظر، هم جا دارد، هم راه

-1 در مورد هر پیامی كه برایتان ارسال می شود اظهار نظر نكنید. این مطلب بیشتر در ارتباط با محیط های بحث و گفتگو، خصوصاً انجمنها مورد تاكید كارشناسان قرار گرفته است.

-2 از نوشتن پیامهای تك عبارتی "موافقم" ... "عالی است!" و یا "مخالفم"های پیاپی و مداوم در محیط های انجمنها اجتناب ورزید. شاید اگر با موضوعی مخالف هستید و واقعا" به ابراز این "مخالفت" اصرار دارید بهتر باشد، ترجیحاً به طور خصوصی و نهایتاً با ذكر دلایل قانع كننده آن را همراه نمایید.

-3 در بحثها و مباحثات حتماً شركت كنید و سعی كنید مطالبی به مطالب قبلی اضافه نمایید. سعی كنید آنچه می نویسید حقیقتاً پیامی در خود نهفته داشته باشد.

-4 امضاء خود را كوتاه و مختصر انتخاب كنید. گاه در پیامهای ارسالی در شبكه ها و اینترنت دیده می شود كه نویسنده یك «موافقم» خشك و خالی نوشته است و بعد یك صفحه تصویری را به عنوان امضاء شخصی خود فرستاده است. اگر جزو كسانی هستید كه از اینگونه پیامها دریافت كرده اید و حسابی جوش آورده اید، توصیه ما این است كه بند اول این مقاله را مجدداً بخوانید.

-5 اگر می خواهید از فردی بخاطر ارسال مطلبی تشكر كنید، پیامهای تشكر و تبریك و ... را جمع كنید و تنها در یك نامه كوتاه از او «سپاسگزاری» كنید.

-6 اگر پیامی دریافت كردید كه برای آن نوشتن «پاسخ» الزامی است، حتماً پاسخ آن را بدهید و اگر نوشتن پاسخ وقت بیشتری برای مطالعه و بررسی طلب میكند پیش از آن كه دیر شود، پیام كوتاهی برای فرستنده بفرستید و او را از این امر آگاه سازید.

#مخاطب خود را همواره به یاد بیاورید.

اگر مخاطب خود را میشناسید، همواره او را در یاد داشته باشید و بدانید كه برای چه كسی و با چه سطح معلومات و تجربهای مینویسید. از كنایه زیاد استفاده نكنید، خصوصاً اگر در اینترنت پیامی را ارسال میكنید. همیشه با مخاطب خود با اطمینان بنویسید. اگر مخاطب خود را نمیشناسید، حتماً در اولین نامه ها، خودتان را معرفی كنید و سعی كنید منظورتان را در كوتاهترین و كاملترین جملات برسانید.

#پیام خود را دریابید!

-1 قبل از نگارش متن پیام، از سر سطر، با زدن كلید Tab حاشیه ای ایجاد كنید. این برای آن است كه متن شما هنگامی كه در نامه پاسخ قرار میگیرد، شكسته نشود و خوانایی خود را حفظ كند.

-2 قبل از ارسال پیام، حداقل یك بار متن خود را بخوانید، اگر در نگارش یا املاء اشتباهی مرتكب شده اید برطرف كنید.

-3 سعی كنید ازTag Line های كوتاهی استفاده كنید.

-4 از ANSI گرافیك حتی الامكان استفاده نكنید چرا كه وقتی به صورت ASCIIدر آیند مجموعه ای از كاركترهای نامفهوم را به متن نامه شما اضافه می كنند كه از خوانایی متن پیام شما خواهد كاست.

-5 در ایران، در شبكه هایی كه میتوانید متن پیامهای خود را با زبان فارسی ارسال كنید، بهتر است از نوشتن پیامهای انگلیسی و یا فارسی با حروف انگلیسی (از چپ به راست) خصوصاً در محیط های انجمنها جداً خودداری كنید. بررسیهای به عمل آمده در شبكه ها نشان داده است كه كاربران میانه خوبی با نگارشهای لاتین ندارند و نویسندگان اینگونه پیامها اكثراً مورد اعتراض قرار می گیرند.

#كاری نكنید كه مورد لعن و نفرین دیگر كاربران قرار گیرید

این امر نكته بسیار مهمی است. ارتباطات الكترونیكی و به صورت ON-LINE عجیب در حافظه ها خواهد ماند و افراد خیلی به ندرت یكدیگر را فراموش می كنند. بنابر این بهتر است كاری نكنید كه افراد از شما رنجیده شوند.

#و دیگر اینكه هر وقت از كوره در رفتید و پیامی را با عصبانیت ارسال كردید، همیشه جا برای عذرخواهی هست

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 267]