رقص پارسيانه

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: رقص پارسيانه

از كوچكترين ذره عالم تا بزرگترين آن كه در ذهن انسان مي گنجد و متصور است ، همه با نظم و آهنگي خاص و موزون در حال حركت و رقصند .

رقص يعني نيايش و ستايش وجود از موجود ، رقص هاي كهن آييني ونيايشي هر قوم و ملتي ، ارتباط او را با مبدا جهان بيان مي كند .«چنين به نظر مي رسد كه نيايش اصولا كشش روح است به سوي كانون غير مادي جهان». وقتي دستها به هم گره مي خورند يا حلقه مي شوند و نفس ها هماهنگ و با يك صدا بيرون مي آيند ، وحدت آفرين است و مي توان ريشه ي فعاليت اجتماعي و قومي را از آن شناخت.

رقص اشتراك پيوندي عاطفي است و به معناي مشارکت انسان در حركت كائنات مي باشد. مراسم كهن آييني و نيايشي با رقص پديد آمد و به كمك هنر نمايش جوهره خود را بيان كرد.

بن مايه (محتوي) رقص ، عشق است ، عشقي كه كل كائنات را به حركت وا مي دارد.در واقع بشر با رقص ،ييني و نيايشي توانست به اجتماعي شدن برسد.«تاريخ هنر گواه است كه بشر از ابتداي خلقت به كمك رقص و ريتم موفق گرديد به كارهاي خود نظم بخشد. رقص و موسيقي به طبيعت آدمي ، جلوه انساني مي بخشد.»

گزنفون در كوروش نامه به دوران ماد اشاره دارد و مي نويسد كه شاه خود نيز گاه گاه در برابر دوستان ، به پايكوبي و دست افشاني بر مي خواسته است. همچنين در تاريخ شاهنشاهي هخامنشي نوشته اولمستد آمده است : سالي يك بار در جشن مهرگان فرمانرواي هخامنشي مي بايست ميگساري كرده و رقص پارسيانه كند.كه اين رقص بازمانده اي از رقص جنگي ادوار پيش از هخامنشي بوده است.

بر تاييد اين نظريه مي توان به نقشي در تخت جمشيد استناد كرد كه در بالاي دخمه يا استوان دان ها نگاشته شده است .در قسمت زيرين مراسم تقديس آتش توسط نماينده زميني اهورا مزدا ، مرداني با رقص دسته بند مشاهده مي شوند.

پس از حمله يوناني ها و رومي ها به ايران و در آميختن فرهنگ ايراني و يوناني و تشكيل فرمانروايي سلوكي و اشكاني ، در شيوه زندگي و آيين هاي مردم ايران دگرگوني هايي روي داد و آيين هاي يوناني در ميان مردم ايران رواج و گسترش يافت . ايرانيان به ويژه پارتي ها ، با سختگيري هايي كه درباره زنان و دختران خود داشتند ، از آوردن آنان به بزم ها و ميگساري ها سخت خوداري كردند و براي ساقي گري و رقص ، زيبا رويان يوناني و رومي را مي گماشتند . رقص هايي كه كه در اين بزم ها همراه با موسيقي انجام مي گرفت ، بيشتر به وسيله روسپيان يوناني بود و با رواج اين كار ، رقص نزد ايرانيان از پايگاه والاي خود فرود آمده ، كاري پست شمرده شد و زنان و دختران ايران زمين در بزم هاي زنانه نيز از رقص و پايكوبي خودداري كردند و آن را به روسپيان و رقصندگان مزدور يوناني واگذار كردند

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 165]