موكرجي در ميزگرد هند و ايران: حقوق مردم فلسطين مشخص نيست ما ان.پي.تي را به دليل شرايط غيرعادلانه‌اش در 1960 امضا نكرديم

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: موكرجي در ميزگرد هند و ايران: حقوق مردم فلسطين مشخص نيست ما ان.پي.تي را به دليل شرايط غيرعادلانه‌اش در 1960 امضا نكرديم
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي خارجي

پرناب موكرجي گفت: مي‌توانيم از تاريخ مشترك دو كشور جهت تامين منافع دوجانبه و ملت‌هاي خود بهره گيريم.

به گزارش خبرنگار سياسي - خارجي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متن كامل اظهارات پرناب موكرجي، وزير امور خارجه‌ي هند در ميزگرد بررسي روابط ايران و هند كه صبح امروز در دفتر مطالعات سياسي و بين‌الملل وزارت امور خارجه برگزار شد به شرح زير است:

عاليجناب جناب آقاي دكتر منوچهر متكي

وزير محترم امور خارجه دولت جمهوري اسلامي ايران

مهمانان عالي رتبه

جواهر لعل نهرو، اولين نخست وزير هند، حدود نيم قرن پيش در سخنراني خود در تهران فرمود: "هيچ دو كشوري مانند هند و ايران در عرصه پهناور گيتي وجود ندارد كه چنين قرابت تاريخي داشته باشند".

جواهر لعل نهرو همچنين طي آن ديدار عنوان نمود كه همچنان كه ما به گذشته ايران و هند افتخار مي‌كنيم، بايد حال را دريافته و به روابط آينده نظري افكنيم.

اينجانب امروز بر پايه چنين نگرش و در راستاي تداوم روابط نزديك و غني دو جانبه ما بين دو كشور سخنراني مي نمايم.

لحظاتي در تاريخ ملتها وجود دارند كه حائز اهميت بسياري مي‌باشند، به عقيده بنده، هند آماده حركت به سوي يكي از آن لحظات است كه با قدرت خلاقه نشات گرفته از تاريخ تمدني غني، اين كشور را به سوي آينده‌اي سوق مي‌دهد كه بي‌شك نيم قرن پيش رو با آنچه تاكنون سپري كرده متفاوت خواهد بود. در يك دموكراسي، به كارگيري منابع و توانمندي‌ها جهت توسعه و بهبود منافع مردم امري اجتناب ناپذير است. سياست خارجي ما ابزار اصلي است كه ما را در راه تحقق هدف توسعه و ارتقاي كيفيت زندگي ملتمان ياري مي‌دهد. بيش از گذشت ‌٦٠ سال از زمان استقلال، حال نوبت آن فرا رسيده به بررسي ملاحظاتي كه قالب سياست خارجي را ما را تشكيل مي‌دهد، بپردازيم.

ثانيا، ما به طور غريزي چند قطبي هستيم و اين تمايل به چند قطبي بودن از وسعت كشور ما و همچنين از تنوع در اعتقادات ديني، زبان و گستردگي مناطق جغرافيايي در اين كشور ناشي مي‌شود.

ثالثا، ما آگاهانه تمايل به كثرت گرايي، سكولاريسم و دموكراسي را به عنوان راهي براي پيشرفت و استقلال ملت انتخاب كرده‌ايم. اين بدين معناست كه به اين كثرت تنوع، عقايد سياسي نيز اضافه شده و طي ساليان متمادي جزو ويژگي‌هاي ملي ما شده است.

نهايتا، ما شاهد تحول اساسي اجتماعي - اقتصادي در كشور خود هستيم، معذالك، اين تحول عمده در فضاي پيچيده و دشوار منطقه‌يي و بين المللي رخ مي‌دهد؛ بنابراين، به طور عمده هر دو كشور درگير جهان خارج بوده و همزمان نقاط مهار ملي خود را حفظ مي‌كنيم.

لذا، سياست خارجي ما را انگيزه قوي مردم به رشد و توسعه تعيين مي‌نمايد. اين امر مكمل نظم جهاني است؛ اما تحت شرايط قابل قبول براي مردم و سياست‌هاي ما، ‌مساوات، هسته مركزي نگرش ما را شكل مي‌دهد. ما نيز در تاريخ خود شاهد بردگي استعماري بوده و نسبت اعمال و كاربرد قوانين بين‌الملل توسط كساني كه اين قوانين را تنظيم كرده‌اند، به خوبي آگاه هستيم؛ لذا ما همواره اصرار ورزيده‌ايم كه كثرت گرايي مي بايستي با احترام به تفاوت‌ها در چهارچوب قوانين بين المللي تعديل گردد.

ما همواره قوانين نظم جهاني را به بازي گرفته و تا جايي كه مساوات و برابري اجازه مي‌داده، آنها را مورد پذيرش قرار داده‌ايم. هند همواره يك عضو مسوول جامعه بين‌الملل بوده است؛ اما هنگامي كه تعهد بدون رعايت مساوات و عدم تبعيض امكان‌پذير نباشد، ما چنين قوانيني را نمي‌پذيريم. صرف نظر از شرايط سخت حتي در مواقعي كه ما تنها ايستاده‌ايم همواره "استقلال" و "مساوات" هسته سياست خارجي ما بوده است.

موضع ما در خصوص معاهده منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌يي و همچنين در مورد توافق نامه منع آزمايش جامع (CTBT)، خود گواه اين ادعاست. ما در مورد اين دو معاهده در برخي اوقات به تنهايي شاهد نظرات منتقدانه بين‌المللي بوده‌ايم و شايد دليل عدم پذيرش، شرايط غيرعادلانه و نابرابر بوده است. اين مطلب به اين مفهوم نيست كه ما مخالف سلاح هسته‌يي نيستيم. از زمان مهاتما گاندي و جاهر لعل نهرو تا طرح راجيور گاندي براي خلع سلاح هسته‌يي جهاني نفرت ما به از استفاده سلاح‌هاي هسته‌يي روشن بوده است. ما معاهده منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌يي (NPT) را به دليل شرايط غيرعادلانه اين معاهده، در اواخر دهه ‌١٩٦٠ امضا نكرديم. اما اطمينان داشتيم كه سياست و روش ما كاملا در راستاي اهداف منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌يي بوده است. ما كه در آن زمان سرسختانه مخالف بوديم، فشارهاي زيادي را تحمل كرده، هزينه‌ها و بار مسووليت زيادي را متقبل شديم، اما به نظر ما مشاركت در اين معاهده بدتر از تحمل اين فشارها بود. در پايان، حرف‌ ما به اثبات رسيد زيرا ما هرگز منافاتي با قانون بين‌الملل و يا دستاوردهاي منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌يي نداشتيم.

امروز ما در نظم جهاني نابرابر ولي مستقل‌تر زندگي مي‌كنيم جنگ سرد به پايان رسيده روند جهاني شدن به سرعت رو به پيشرفت است و چالش‌هايي فرامنطقه‌يي نيز رو به افزايش است؛ نيازهاي ما نسبت به جهان تغيير كرده، و لذا توانايي ما براي نيل به اين نيازها تغيير كرده است. اين امر در برداشت هند از آينده خود، روابط خود با همسايگانش و نگرش خود به نظم بزرگتر جهاني، منعكس شده است. معذالك، صرف نظر از اينكه چه مقدار اين مساله پيچيده است يا اينكه تا چه حد ما با فشارهاي شديد مواجه هستيم، اعتقادات لازم الاجراي ما امري بديهي است. مواضع ما در مسائل مربوط به اصلاحات سازمان ملل، محيط زيست، تغييرات آب و هوايي و سازمان تجارت جهاني بازتاب‌هايي از اين مساله هستند.

حال مايلم به جنبه‌هاي وسيع تر و عميق‌تر روابط دوجانبه با ايران بپردازم. تاريخ كهن و جديد ما ، نياز ما به پيشرفت و حصول منافع مشترك را سبب گشته است. ثبات منطقه‌اي مهمترين مساله قابل توجه براي هر دو كشور است. مهمتر از همه ، ما تا سال ‌١٩٤٧ مرزهاي مشترك داشتيم و امروز با افغانستان و پاكستان مرز مشترك داريم و توسعه اين دو كشور به طور حياتي بر ما تاثير مي‌گذارد. دولتهاي آسياي مركزي و خليج فارس در همسايگي نزديك ما هستند. ما در همان سواحل دريا و آب‌هاي اقيانوس هند كه فرصت‌ها و چالش‌هايي را برايمان فراهم كرد مشترك هستيم. اين آبها در عين حال قدرت‌هاي ديگري براي سواحل ما به ارمغان مي آورند و ما را به دنياهاي وسيع‌تر تجارت، تكنولوژي و بازرگاني پيوند مي دهند. بنابراين، نزديكي كه در ارزيابي‌هاي ما از وضعيت منطقه‌اي وجود دارد طبيعي است. تاريخ اخير، ما را از پيوستگي جغرافيايي محروم كرده است اما ما هنوز و هميشه همسايه باقي مي‌مانيم زيرا تاريخ و تمدن ما قرابت زيادي داشته و همچنين روابط ما رو ربه رشد مي باشد.

ثانيا، مكمل‌هاي اساسي، روابط ما را با يكديگر نزديك‌تر مي‌نمايد، ايران يك صادركننده عمده انرژي است و ما يك بازار انرژي به سرعت در حال رشد در جهان هستيم.

اين دو اصل اساسي عواملي هستند كه راهكارها و ارزيابي ما را شكل مي‌دهند و ما را در مقياس وسيع‌تري راهبري مي نمايند. البته ، اين امر طبيعي است. ما در برخوردها با مسائل گوناگون، راهكارهاي متفاوتي را اتخاذ مي نماييم. اما با اين وجود، چنين تبيين‌هايي، براي مواضع مشابه در حوزه وسيعي از مسائل اقتصادي، سياسي و استراتژيك همچنان به قوت خود باقي خواهند ماند.

من به طور خلاصه رئوس مطالب چگونگي نگرشمان به منافع مشترك هند و ايران را مرور نموده و همچنين همگرايي در ارزيابي‌هايمان را بيان مي كنم.

نخست، طلوع آسيا. شايد بيش از هر بخش از جهان، آسيا در حال تغيير جامع مي باشد كه بر ساختارهاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي آن تاثير مي‌گذارد، اين تغييرات به طور اجتناب ناپذيري، باعث ايجاد روابط سياسي جديد، تجارت و پيوندهاي اقتصادي وفرصت‌هاي تعامل مردم با مردم گشته است. سهم آسيا در توليد ناخالص ملي جهاني در حال حاضر حدود ‌٢٥ درصد است اما براورد مي شود كه اين رقم تا سال ‌٢٠٢٥ به بيش از ‌٥٠ درصد افزايش يابد. تا سال ‌٢٠١٠ ، ‌٦٠ درصد جمعيت جوان جهان بين گروه سني ‌٢٠ تا ‌٣٥ احتمالا آسيايي خواهند بود.

عصر جهاني شدن تعاملات خارجي ما را افزايش داده و بنابراين طبيعي است كه روابط خارجي اهميت بيشتري دارا باشد. در نتيجه، روابط آسيا با عوامل بيروني مانند امارات، روسيه و آمريكا نقش مهمي ايفا خواهند كرد. تعاملات بين كشورهاي آسيايي، به بازارها، تبادلات فزاينده تجاري و تكنولوژي داخلي آسيا، سرمايه گذاري و مهارت‌هاي مديريتي دست به دست داده تا سلامتي و تحصيل را به ارمغان آورده و فقر را ريشه كن كنيم.

تهديدهاي تروريسم، امنيت انرژي، ‌امنيت غذا، تغييرات اقليمي، محيط زيست و بلاياي طبيعي چالش‌هاي جديدي را پيش روي ملت‌هاي آسيايي ايجاد مي نمايند. بزرگترين دموكراسي جهان در انديشه مسووليت‌ها و انتظارات خود در مواجهه با اين چالش‌ها است.

ما به شدت درباره تغييرات اقليمي نگران هستيم زيرا تمام نشانه‌ها بر اين واقعيت دلالت دارند كه كشورهاي در حال توسعه به طور متناسب تاثير شديدي از عوامل نامساعد را متحمل مي شوند حتي اگر مسووليت در دستان كشورهايي باشد كه از زمان صنعتي شدن مصرف بي رحمانه‌اي داشته‌اند. ما روشن كرده‌ايم كه طبق اين اصل مسووليت مشترك اما متمايز، ما از كشورهاي در حال توسعه انتظار داريم خود را ملزم به كاهش تشعشعات و گازهاي آلوده كننده نمايند.

دومين مساله، روابط هند با كشورهاي منطقه خليج فارس مي باشد، روابط هند با منطقه خليج فارس به قرن‌ها قبل باز مي‌گردد. امروز، ما يك تمايل مثبتي با يكديگر احساس مي كنيم، خليج فارس يك منبع مهم انرژي است و ما يكي از بزرگترين مصرف كنندگان جهان هستيم، نزديك به پنج ميليون هندي مشغول فعاليت‌هاي اقتصادي در خليج فارس هستند.

سوم، موضوع فلسطين كه يك دغدغه هميشگي است. حقوق مردم فلسطين مشخص نيست. اين موقعيت در سريع ترين زمان نياز به حل شدن دارد، زيرا كه نه تنها باعث رنج شديد ساكنان آنجا شده بلكه همچنين طنين منفي در كل منطقه دارد. هند معتقد است كه راه حلي عادلانه و جامع براي مساله فلسطين دست يافتني است. ما به حمايت كامل از مردم فلسطين در تحقق شعارها براي يك دولت مستقل، ماندني و شهرهاي متحد كه با صلح و آرامش در كنار شهرهاي اسراييل زندگي كنند ادامه بدهيم.

چهارم، مساله عراق است. هند ارتباط تمدني با عراق دارد، ما آرزو مي‌كنيم ببينيم كه مردم عراق آزادنه سياست‌هاي آينده‌شان را تعيين مي‌كنند و كنترل بر منابع طبيعي خود را در دست دارند.

پنجمين مساله، مشتركات ما با كشور همسايه ، پاكستان است. در سال‌هاي اخير هند سياست مثبت و سازنده‌اي را در روابط با پاكستان دنبال كرده است. ما مايليم به موضوعاتي كه روابط ما در رسالهاي اخير تحت تاثير قرار داده، اشاره نماييم. همچنين آرزو دارم كه در بخش‌هايي از قبيل اتصال مرزها و تقويت روابط اقتصادي پيشرفت داشته باشيم و از طريق گفت‌وگو برخي از مسائل جدي مورد علائق طرفين را مورد مذاكره قرار داديم. صلح، ثبات و پيشرفت در پاكستان، همسايگي نزديكمان، به نفع هند، ايران و منطقه بوده و موجب تمركز ما بر توسعه اقتصادي مي گردد.

ششم، مساله افغانستان است، هند با افغانستان يك روابطه دوستانه تاريخي دارد و ما فعالانه در بازسازي و توسعه افغانستان مشغول هستيم. تعهد كمك ما به افغانستان از سال ‌٢٠٠٢ شامل فعاليت هاي سازندگي در بخش هاي ساختاري است. ما در بازسازي فعالانه پروژه‌هايي نظير پروژه هاي برق، خطوط انتقال برق ، راه‌ها، آموزش و غيره مشاركت داريم. ما جهت بازسازي افغانستان ، ‌٢/١بيليون دلار تعهد كرده‌ايم. ايران و هند متفقا علاقه مند به برقراري صلح و ثبات در افغانستان مي باشند.

تروريسم يك چالش خاص است كه همه ما با آن مواجه هستيم، تروريسم يكي از جدي ترين تهديدها براي صلح جهاني است. تروريست‌ها به سفارت هند در كابل حمله كردند و پنج پرسنل سفارت را از جمله دو ديپلمات و همچنين ‌٥٠ شهروند افغاني شامل دختران جوان را كه در سر راه خود به مدرسه بودند، به قتل رساندند. تروريست‌ها ممكن است ادعا كنند از طرف يك دين عمل مي كنند اما در حقيقت آنها ديني ندارند زيرا ذات دين‌ها صلح و برادي جهاني است و نه خشونت و تجاوز به حقوق بشر.

هفتمين مساله، كشورهاي حاشيه اقيانوس هند. امروز نسبت به گذشته، ارزش اقتصادي و استراتژيك بيشتري براي اقتصاد دنيا پيدا كرده است، هند سهم طبيعي و پايداري در برقراري ايمني و امنيت راه‌هاي ارتباطي دريايي از تنگه‌هاي مالاكا تا خليج فارس دارد. ما تلاش كرده‌ايم تا همكاري بين كشورهاي حاشيه اقيانوس هند را گسترش دهيم . تهديدهاي حاضر، دزدي دريايي، قاچاق مواد مخدر ، گسترش سلاح هاي مخرب جمعي، بستن نقاط انسداد، خطرات محيطي، درگيري‌هاي منطقه اي و ديگر توسعه‌ها به طور مساوي نگراني عظيمي را براي ما به دنبال دارد. ما از طريق انجمن همكاري كشورهاي منطقه‌يي حاشيه اقيانوس هند، رد جستجوي توسعه همكاري هاي اقتصادي در منطقه بوده‌ايم، به عنوان مثال، امروزه حمل و نقل بين‌المللي در يكي از راههاي آبي اصلي دنيا توسط دزدي دريايي در سواحل سومالي تهديد مي‌گردد. هند با همكاري ارگان هاي بين المللي تحت نظارت سازمان ملل، آمادگي ايفاي نقش در مبارزه با اين مفصل را دارد.

و در آ]خر به مساله هند "جديد" امروز و موقعيت آن در ماتريس بين المللي و الويت‌هاي اساسي و برداشت اين كشور از روابط دو جانبه با ايران اشاره مي‌كنم. هند همواره هدف توسعه اقتصادي را زمان استقلال از طريق اعتماد به نفس و همكاري پيگيري كرده است. اكنون ما داراي رشد اقتصادي تريليون دلاري با نرخ متوسط تقريبا ‌٩ درصد در سال طي پنج سال گذشته بوده‌ايم. هند قطعا ثابت كرده است كه پيشرفت اقتصادي و اجتماعي واقعي از طريق حكومت دموكراسي امكان پذير است. در موفقيت خود، ما ثابت كرديم كه شكاكاني كه استدلال مي كردند دموكراسي نمي‌تواند در كشوري با وسعت قاره‌اي ادامه يابد و ميزبان همه اديان جهان، آميزه تحيرآوري از زبان‌ها و فرهنگ‌ها و همچنين ناهمخواني‌هاي وسيع در وضعيت اجتماعي و اقتصادي حفظ شود، در اشتباه مي باشند. ما به خوبي وافقيم كه يك اقتصاد در حال رشد با نرخ ‌٩ درصد و احتمالا ‌١٠ درصد نياز به سرمايه گذاري، منابع ، انرژي و تكنولوژي در سطح وسيع دارد. هند در حال تقويت روابط خود با كليه قدرت‌هاي عمده است. آمريكا ، روسيه،‌ امارات، چين و ژاپن و همچنين با اقتصادهاي در حال بروز در آسيا، آمريكاي لاتين و آفريقا است. همكاري انرژي هسته‌يي غيرنظامي هند و آمريكا توافقات با آژانس بين المللي انرژي اتمي را تقويت كرده و منجر به اعتماد و توانايي ما براي حفظ اين تعهد در سال‌هاي پيش رو خواهد بود، با بيش از ‌٥٠ درصد از نيازهاي انرژي كه توسط سوخت فسيلي و ذغال سنگ تامين مي شود و وضعيت بي سابقه كنوني، افزايش سريع قيمت‌هاي نفت و گاز با توجه به نيازهاي انرژي براي ‌٢٠-25 سال آينده به اين نتيجه رسيده ايم كه هيچ گزينه ديگري جز توسعه منابع انرژي هسته نداريم. انگيزه اساسي براي توافق هسته‌يي غيرنظامي ما به آمريكا همانند الزام ما به خط لوله صلح گاز ايران-پاكستان و هند است. نيازهاي ما به انرژي فراي آن است كه صرفا از يك منبع تامين گردد.

لذا با عنايت به چنين تغييراتي است كه لزوم نگرش جديدي به روابط هند و ايران امري به خوبي نمايان مي گردد. ما داراي روابط تاريخي و تمدن و منافع مشترك در بسياري از مسائل منطقه‌يي هستيم. پروژه‌هاي مهم در بخش هاي مانند نفت و گاز، فلزات، كود شيميايي، زيرساختار و راه آهن در حال مذاكره و اجرا هستند.

دولت هند در حال تشويق شركت هاي عمومي و خصوصي خود به سرمايه گذاري در ايران هستند. اميدواريم كه چنين پروژه‌هايي در جهت تامين منافع دو طرف، با حمايت دولت ايران ادامه يابد. شركت او . ان.جي.سي ويدش (او.وي.ال) مقادير قابل توجهي گاز و نفت حاصل از عمليات اكتشافي را در سالهاي ‌٢٠٠٤-2007 به ارزش تخميني ‌٩٠ ميليون دلار كشف كرده است. شركت او.وي.ال نيز در حال گفت وگو با شركت‌هاي ايراني براي توسعه منطقه گاز آزادگان و مناطق گاز فاز ‌١٢ پارس جنوبي مي‌باشد. ما مايل به سرمايه گذاري ايرانيان در هند خصوصا در بخشهاي نفت وگاز هستيم. در گذشته هر دو كشور با موفقيت در تاسيس پروژه پالايشگاه مدرس (Madras) پروژه سنگ آهنگ كدره موخ (Kadremukh) و پروژه كود شيميايي مدرس علاوهن بر شركت كشتيراني ايران و هند مشاركت داشتند. ما به منظور ارتقا تشويق سرمايه گذاري مشترك، تاكيد خاصي بر امضاي موافقتنامه تشويق و حمايت سرمايه گذاري دو جانبه داريم. ايران از توليدكنندگان عمده هيدوركربونها بوده و ما مصرف كننده عمده هستيم. مي‌توان به اتخاذ ترتيبات دراز مدت در جهت منافع دو جانبه شامل موافقتنامه تامين LNG يا پروژه پيشنهادي خط لوله گاز ايران –پاكستان –هند را اشاره نمود. ما مايليم شاهد پيشرفت در پروژه‌هاي مربوط به بندر چابهار باشيم. ما همچنين بر تقويت بيشتر روابط فرهنگي و ايران همسايه هستند.

ما با چالش پيچيده‌اي در منطقه مواجه هستيم. اما همچنين در بهترين نقطه قرار داريم و به خوبي از پتانسيلي كه اين منطقه وجود دارد وافقيم. طي دوران تاريخي، كشورهاي ما شاهد امتزاج مردم و فرهنگ‌هاي ما بوده‌اند. هنگامي كه بقيه جهان در تاريكي به سر مي بردند تمدن‌هاي ما به بلندي‌هاي بي نظيري از كمال و پيشرفت دست يافته بودند. ما همچنين با تهاجمات خارجي مواجهه‌ بوده ايم و با موفقيت بر آنها فائق آمده‌ايم. از اين تاريخ مشترك، ما اصول و قواعد خود براي تعامل با دنياي خارج از استخراج كرديم. ما مي توانيم از اين تاريخ مشترك جهت تامين منافع دو جانبه و ملت‌هاي خود بهره گيريم.

عاليجناب، جناب وزير امور خارجه، من از اينكه در كنار شما در اين گردهمايي حضور دارم، بسيار خرسندم، اطمينان دارم كه شركت كنندگان درسمينار امروز مباحثات مبسوطي را در كليه زمينه‌هاي همكاري و روابط دو جانبه خواهند داشت و به گزارش سودمندي از چگونگي تحكيم روابط دست خواهند يافت.

اينجانب صميمانه‌ترين آرزوها را براي جنابعالي، ملت و دولت هند خواهانم. اطمينان دارم كه دوستي همكاري و حسن نيت ما نفع بسياري براي دوكشور، منطقه و كل جهان خواهد داشت. »

انتهاي پيام
يکشنبه 12 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]