آمونياك ، نيتريت و نيترات در آكواريوم ماهي هاي زينتي

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: همانطور كه ميدانيم در اثر فعل و انفعالات زيستي ماهي ها و جانداران موجود در اكواريوم و نيز باقيمانده ذرات غذايي و اندامهاي در حال فساد جانوري در آب ، در اثر تجزيه مواد ازت دار موجود در اين مواد ، ماده سمي امونياك در آب ايجاد ميشود .
امونياك در طي چرخه هاي زيستي ديگري كه در آب آكواريوم و محيط آبي ايجاد ميشود و به سيكل ازت يا سيكل نیتروژن در آكواريوم مشهور است ، به ماده ديگري به نام نيتريت يا no2 تبديل ميشود . حدود نيتريت قابل تحمل براي ماهي ها كمتر از يك قسمت در ميليون يا يك ميليگرم در ليتر است .در حدود بالاتر از اين مقدار بايد توجه داشت كه نيتريت از طريق بدن ماهي (آبششها ) جذب و به خون و اندامها وارد ميشود .با ورود نيتريت به خون ماهي ، ظرفيت انتقال اكسيـژن در بدن ماهي كاهش مي يابد كه شدت آن به مقدار نيتريت موجود در آب بستگي دارد. اين امر با تركيب نيتريت با هموگلوبين خون صورت ميگيرد كه توليد مت هموگلوبين نموده كه سبب كاهش توان حمل اكسيژن در خون و تيره رنگ شدن رنگ خون ماهي ميشود .در اينحال آبشش ماهيها تيره تر شده و عارضه اي به نام بيماري خون قهوه اي را در ماهي ايجاد ميكند.
هر قدر مقدار مت هموگلوبين خون ماهي بيشتر شود ، به كدري بيشتر رنگ ماهي و سياه شدن مويرگهايي كه در اندامهايي نظير باله ها و دم ديده ميشود منجر ميشود و به نظر ميرسد پرخون شده اند .ادامه اين روند سبب احساس خفگي و نهايتا خفگي و مرگ ماهي ميشود .
در زماني كه مت هموگلبين در خون ماهي به مقدار زيادي توليد شود و علائم خفگي در ماهي بروز كند ، حتي وقتي ماهي را در آب پر اكسيژن قرار دهيم اين علائم برطرف نشده و زمان و توجه بيشتري براي بهبود و درمان ماهي لازم است .
برخي ماهيها نسبت به ماهي هاي ديگر از مقاومت و يا در نقطه مقابل از حساسيت بيشتري نسبت به نيتريت در آب برخوردار هستند . مثلا ماهي ديسكاس با حدود كمتري از نيتريت علائم مسموميت را در آب نشان ميدهد كه در حدود 0.6 قسمت در ميليون است .
با وجود و شكل گيري چرخه ازت در آكواريوم شاهد تاثير باكتريهاي موثر بر نيتريت در آكواريوم بوده كه منجر به توليد نيترات no3 از نيتريت ميشود . نيترات نيز اگرچه براي ماهي ها سمي است اما مقدار سميت كمتري از نيتريت داشته و اگر در آب آكواريوم ما گياهان آبزي وجود داشته باشد توسط آنها براي رشد و نمو مورد استفاده قرار خواهد گرفت .
حدود قابل قبول نيترات كمتر از 50 قسمت در ميليون است كه افزايش آن از اين مقدار سبب رشد و نمو و ظهور بيش از حد و ناخواسته جلبكها در آكواريوم ميشود و تاثير ديگرش بر سطح اكسيژن در آب و كاهش جذب آن توسط ماهي ها است و نيز باعث بيماري و آزردگي ماهي ها ميشود كه از جمله آسيهاي ناشي از حضور بيش از حد نيترات در آكواريوم ميتوان به برهم خوردن تعادل اسمزي در بدن ماهي ها و جانوران آبزي اشاره كرد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 555]