محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826424696
محسنیاژهای و متکی نمیمانند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - منوچهر متکی از همه ظرفیتش برای تحقق اهداف دیپلماسی دولت نهم استفاده کرد. نسرین وزیری: «منوچهر متکی از همه ظرفیتش برای تحقق اهداف دیپلماسی دولت نهم استفاده کرد» این ارزیابی رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی از عملکرد وزیر خارجه دولت نهم است. اما علاءالدین بروجردی از پاسخ به اینکه آیا فرد دیگری از ظرفیت بیشتری برای تحقق اهداف دیپلماتیک دولت دهم برخوردار است یا نه؟ شانه خالی می‌کند و این سؤال را که آیا بار دیگر متکی را برای تصدی وزارت خارجه به دولت دهم معرفی می‌کنید؟ بی‌پاسخ می‌گذارد و تصمیم‌گیری در این زمینه را به دولت واگذار می‌کند.از آنجا که کمیسیون تحت ریاست وی ناظر بر عملکرد چهار وزارتخانه خارجه، دفاع، کشور و اطلاعات است، نظر وی را در مورد ابقا یا حذف وزرای آنها از ترکیب هیأت دولت آتی می‌پرسیم. بروجردی که سابقه حضور در سه مجلس گذشته را دارد، در مجالس هفتم و هشتم بر کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی تکیه زده است. او با منوچهر متکی در مجلس هفتم همکار بود و او از یکی از کرسی‌های همین کمیسیون راهی کابینه نهم شد. در حالی که او سخنگوی علی‌اکبر ولایتی در انتخابات ریاست‌جمهوری نهم بود، صادق محصولی وزیر کشور کنونی ریاست ستاد احمدی‌نژاد را برعهده داشت. علی‌رغم شفافیت رابطه وی با متکی و محصولی از نوع روابط وی با مصطفی محمدنجار و غلامحسین محسنیاژهای وزرای دفاع و اطلاعات، اطلاعات دقیقی در دست نیست. با این حال او نه به عنوان مخالف و نه به عنوان موافق هیچ یک از این دو وزیر پیشنهادی در مجلس نطق نکرده است. آنچه در پی می‌آید، مشروح گفت‌وگو با این نماینده بروجرد است که وقتی پیشنهادهایش برای تقویت دیپلماسی دولت دهم را می‌پرسیم، به مزاح می‌گوید: «یعنی به تعبیر لری می‌خواهید نقاط ضعف دیپلماسی دولت نهم را از من بپرسید!» آقای بروجردی! مهمترین اولویت‌های کاری دولت دهم در عرصه دیپلماسی از نظر شما چیست؟ چه بخشهایی از دیپلماسی این دولت در آستانه تشکیل دوباره آن باید تقویت شود؟به نظر من اولویت اول در سیاست خارجی دولت دهم باید توجه به اهمیت و جایگاه کشورهای همسایه و نقش آنها در امنیت و منافع ملی ما باشد. چرا که در طول سی سال گذشته تنها یک بار امنیت ملی و تمامیت ارضی ما به خطر افتاد، آن هم از سوی کشور همسایه عراق و نه کشورهای خارجی دورتر که دشمن ما هم محسوب می‌شوند. همین یک نشانه کافی است که به اهمیت بهبود روابط با کشورهای همسایه پی ببریم و روابطمان را با آنها تقویت کنیم. اولویت دوم در دیپلماسی دولت دهم، نهایی کردن مسئله هسته‌ای و حرکت به سوی عادی کردن این مسئله و خروج آن از مرحله شورای امنیت سازمان ملل است. علی‌رغم تمامی پیچیدگی‌ها، سختی‌ها و گره‌خوردگی‌های فعالیت هسته‌ای‌مان با سیاست‌های قدرت‌های بزرگی همچون آمریکا، مقررات آژانس و عهدنامه NPT، باید به سمت عادی‌سازی فعالیت‌های هسته‌ای‌مان پیش برویم که باید تلاش ویژه‌ای در این راستا صورت بگیرد. سومین اولویت دیپلماسی ما در آینده می‌تواند بر تقویت روابطمان با اتحادیه اروپا گذاشته شود، ارتباطی که تاکنون بیشتر متأثر از سیاست‌های آمریکا به ویژه در دولت بوش بوده است و لازم است در آینده این روابط تقویت شود. دولت نهم چقدر در توجه به اولویت‌ها موفق بود و در چه نقاطی ضعف داشت؟ دولت نهم به تمامی این اولویت‌ها پرداخت اما وضعیت رابطه ما با آمریکا و اتحادیه اروپا متأثر از موضوع هسته‌ای کشورمان بود که با نقطه‌نظرات تحمیلی در قالب قطعنامه‌های شورای امنیت همراه شد. قطعنامه‌هایی که ما آنها را نپذیرفتیم و دولت و مجلس همواره مخالف تمکین از خواست‌های خارج از عهدنامه NPT و آژانس بین‌المللی هسته‌ای بوده و هستند. خواست‌هایی که از سوی آمریکا تحمیل می‌شوند. اتفاقاً در این زمینه برد هم با ما بوده است چون توانستیم از خاکریز آنها عبور کرده و خودمان را به عنوان یک کشور توانمند در عرصه هسته‌ای معرفی کنیم و با این توانمندی در مقابل کشورهای 1+5 وارد مذاکره شویم. این دستاورد متأثر از موضوع هسته‌ای ما در مقابل کشورهای غربی است. هرچند که آمریکا و انگلیس حداکثر سوءاستفاده را جهت تخریب روابط ایران با جهان غرب و عرب و کشورهای منطقه انجام دادند. البته ما هم متقابلاً حضورمان را در خیلی از این کشورها، علی‌رغم علاقه‌مندی آمریکا، تثبیت کرده‌ایم. مثلاً در چه کشورهایی؟ کشورهای آمریکای لاتین. البته برخی به این نوع دیپلماسی دولت نهم انتقاد دارند که به جای ارتباط با کشورهای مؤثر در عرصه بین‌الملل با کشورهایی همچون اکوادور و دیگر کشورهای آمریکای لاتین رابطه برقرار کرده است که نفعی هم برای ما ندارند. در حالی که در گذشته این‌طور نبود و ایران با اغلب کشورهای اروپایی ارتباط نسبتاً خوبی داشت. اگر دولت نهم هم «دیپلماسی لبخند» دولت‌های گذشته را ادامه می‌داد، پاسخ لبخند را می‌دیدیم. اگرچه در گذشته رابطه ما با کشورهای اتحادیه اروپا عادی شده بود و آنها برای ما کف می‌زدند اما در قبال برآورده کردن خواست‌های آنها حق مسلم ملت خودمان را تضییع کردیم. حتی علی‌رغم کمک به آمریکا برای حل بحران افغانستان باز هم از سوی وزیر خارجه این کشور به عنوان محور شرارت شناخته شدیم و آنها اینگونه پاداش همکاری ما را دادند. این نشان می‌دهد آنها همواره به دنبال منافع خودشان هستند و حافظ منافع جمهوری اسلامی ایران به شمار نمی‌روند. این در حالی است که ما باید براساس منافع ملی‌مان، دیپلماسی راهبردی تقویت توانمندی‌های همه‌جانبه نظام را درپیش بگیریم. مطمئن باشید اگر ما کشور قدرتمندی باشیم، اتحادیه اروپا ناگزیر از همکاری با ما خواهد بود وگرنه تضمینی برای استمرار رابطه آنها با ایران وجود ندارد. شما از «دیپلماسی لبخند» انتقاد کردید. اگرچه انتقاداتی به دیپلماسی دولت اصلاحات می‌شود اما همه می‌دانیم که اصول سیاست‌های خارجی کشور را دولت‌ها انتخاب نمی‌کنند. بنابراین چطور می‌توان به عملکرد دولت‌ها در این زمینه انتقاد کرد؟ تعیین سیاست‌ها و خط‌مشی‌ها به معنی سیاستگذاری کلان در عرصه دیپلماسی در اختیار مقام معظم رهبری است. اما عرصه دیپلماسی، عرصه اجرا نیز هست. اگر این سیاست‌های کلان در عرصه عمل محقق نشود، یعنی سیاست‌های راهبردی دولت در راستای منافع ملی نبوده است. دولت‌ها در عرصه تحقق منافع ملی نظام نقش کلیدی دارند. اگر افرادی که شجاعت اعمال سیاست‌ها و مقابله با تهدیدات را به عنوان «دولت» نداشته باشند، بدون تردید همان وضعیت سابق را خواهند داشت که بیش از 5/2 سال همه فعالیت‌های هسته‌ای کشور متوقف و تعلیق شد اما در نهایت باز هم شاهد نامه معروف وزرای خارجه سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان بودیم که باز هم خواستار ادامه تعلیق و استمرار وضعیت موجود بودند. این در حالی بود که عدم تخلف جمهوری اسلامی ایران از قوانین آژانس و عهدنامه NPT اثبات شده بود اما زیاده‌خواهی‌های آنها هیچ «حدیقفی» نداشت. این به مقوله شکست سیاست تساهل و تسامح دولت گذشته در برابر قدرت‌های زورگو بود که در تاریخ معاصر ما به عنوان یک شکست و عدم موفقیت، ماندگار خواهد شد. شما از ارتباط با کشورهای همسایه به عنوان نخستین اولویت دولت دهم در عرصه دیپلماسی یاد کردید. اگرچه آزادی دیپلمات‌های ربوده شده ایرانی در عراق را این روزها از جمله توفیق‌های دیپلماسی دولت نهم می‌دانند اما این مسئله پس از 5/2 سال تأخیر انجام شد. این نشأت‌گرفته از ضعف ارتباط با کشور همسایه نیست؟ کشوری که حتی به دلیل 8 سال جنگ تحمیلی علیه ما هیچ غرامتی هم به ما پرداخت نکرده است! در مورد غرامت باید بگویم در حال حاضر کشور عراق در شرایطی نیست که بتواند به ما غرامت بدهد. از زمان حمله آمریکا به عراق تا امروز، آمریکایی که به عنوان یک ابرقدرت در مقابل هیچ قدرت دیگری سر خم نمی‌کند، سه بار از ایران درخواست مذاکره کرده است. جمهوری اسلامی ایران نیز در قالب ارتباط با مقامات عراقی از جمله آقایان نوری المالکی، هوشیار زیباری و... نهایت همکاری را برای حل مشکلات این کشور داشته است که گواه بارز اقتدار ایران است. اما آمریکا پس از گیر افتادن در باتلاق عراق و چند هزار کشته‌ای که در این کشور برجای گذاشت، برای پاسخگویی به افکار عمومی دنیا و افکار عمومی مردم خود، کوشید تا صورت حساب این شکست‌ها را به حساب جمهوری اسلامی ایران و دخالت‌های مورد ادعای آنها بگذارد اما این ترفند هیچ تأثیری در افکار عمومی داخلی آمریکا نداشت، کمااینکه مجلس و دولت از دست جمهوریخواهان آمریکایی خارج شد و این در نتیجه مستقیم دیپلماسی ناموفق آنها بود. تأخیر در آزادی دیپلمات‌های ربوده شده ایران نیز برای توجیه افکار عمومی آمریکا به منظور خروج از باتلاق سیاسی و نظامی این کشور در عراق بود اما دیپلماسی موفق ایران نهایتاً آنها را شکست داد و به آزادی این دیپلمات‌ها انجامید. به تقاضاهای مکرر آمریکا برای مذاکره با ایران اشاره کردید. پیش از برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری دهم عنوان می‌شد که آمریکا منتظر تعیین تکلیف و نتیجه این انتخابات است. حال که نتیجه آن مشخص شده، آیا در زمان مناسبی برای مذاکره با آمریکا قرار داریم؟ به نظر من سخنان نوروزی مقام معظم رهبری در مشهد، تکلیف سیاست خارجی ما در قبال آمریکا را مشخص کرده است. ایشان فرمودند آمریکا باید در قبال ایران تغییر کند تا از ما تغییر ببیند. تاکنون که ما شاهد تغییر سیاست‌های اوباما در قبال ایران نبودیم. آمریکا حتی اینقدر تدبیر به خرج نداد که همزمان با تبریک نوروزی‌اش، با لبخند تصنعی تحریم‌ها علیه ایران را بار دیگر تمدید نکند. دومین اشتباه آمریکا در سال جاری، تمکین کردن از فشار متحدان اروپایی‌شان به منظور اتخاذ موضع در حمایت از اغتشاشات اخیر در ایران بود. تا زمانی که آمریکا تغییر نکند، سخن گفتن از برقراری رابطه با آمریکا، کار بجایی نیست. پس فعلاً با آمریکا مذاکره نمی‌کنیم؟ همین‌طور است. مذاکره با آمریکا یک امر مشروط است که در حال حاضر شرایط آن مهیا نیست. پس از بررسی اجمالی دیپلماسی دولت نهم، نظرتان را راجع به وزیر امور خارجه این دولت به عنوان سکاندار این دیپلماسی بفرمایید. به نظر من آقای متکی از همه ظرفیت‌هایش برای تحقق اهداف دولت نهم استفاده کرده است. به نظر شما فرد دیگری وجود دارد که ظرفیت بیشتری برای پیگیری اهداف دیپلماتیک دولت داشته باشد؟ این سؤال را از دولت بپرسید. با توجه به شناختی که از آقای متکی دارید، آیا بار دیگر ایشان را به عنوان وزیر امور خارجه به دولت دهم پیشنهاد می‌دهید؟ معمولاً آقای احمدی‌نژاد در این زمینه‌ها تصمیم‌گیری می‌کنند. تداوم حضور آقای متکی را مناسب می‌دانید یا نه؟ به همین پاسخ‌هایی که دادم، قناعت کنید. به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی، ناظر بر عملکرد وزرای دفاع، کشور و اطلاعات نیز بوده‌اید. عملکردشان به گونه‌ای بوده است که به ابقایشان در دولت دهم امیدوار باشید؟ باید ببینیم خود این آقایان تمایلی به ابقا دارند یا نه؟ یعنی ممکن است آقایان نجار، محصولی یا اژه‌ای نخواهند در بدنه دولت دهم بمانند؟ بله، ممکن است آنها نخواهند بمانند یا رئیس‌جمهور نخواهد آنها را به مجلس معرفی کند. باید اول تکلیف این دو موضوع روشن شود تا اگر بالاخره به مجلس معرفی شدند، نظر مجلس در مورد رأی اعتماد به آنها مشخص شود. کدام‌یک از این آقایان ممکن است نخواهند در دولت دهم باز هم با احمدی‌نژاد همکاری کنند؟ این را به زمان بسپارید. در آینده مشخص خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 301]
-
گوناگون
پربازدیدترینها