انتقاد از نقش وزارت دفاع آمريكا در ديپلماسي اين كشور

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: انتقاد از نقش وزارت دفاع آمريكا در ديپلماسي اين كشور
نيويورك - يكي از محققان پروژه روابط آمريكا با جهان اسلام در موسسه بروكينگز و از اعضاي برنامه مطالعه سياست خارجي اين موسسه گفته است بجاي وزارت دفاع، مسئوليت ديپلماسي عمومي آمريكا بايد بر عهده وزارت امور خارجه باشد.

"كريستين لورد" رو چهارشنبه در مقاله اي در روزنامه كريستين ساينس مانيتور نوشته است : «ديپلمات هاي عمومي امروزه بجاي كفش هاي شيك پوتين هاي نظامي به پا مي كنند. به صورت رو به افزايشي وزارت دفاع در خطوط مقدم تلاش هاي آمريكا براي جلب افكار عمومي در خارج از مرزها است در حالي كه وزارت امور خارجه رسما رهبري اين اقدامات را برعهده دارد، ولي پنتاگون از بودجه و پرسنل بسيار بيشتري براي انجام ماموريت ديپلماسي عمومي برخوردار است.»
به نوشته وي , اين جريان خطرناك است. وقتي پيام رسان پنتاگون باشد، پيامي كه افكار عمومي خارجي دريافت مي كنند بسيار متفاوت با آن چيزي است كه آمريكا ارسال مي كند. قراردادن ارتش، نه غيرنظاميان، در خطوط مقدم ارتباطات جهاني آمريكا باعث تضعيف احتمال موفقيت، مختل كردن اولويت ها و تضعيف موثر بودن سازمان هاي مدني آمريكا مي شود.
وزارت دفاع آمريكا طي سه سال به پيمانكاران خصوصي 300 ميليون دلار پرداخت خواهد كرد تا براي مردم عراق اخبار و برنامه هاي سرگرمي توليد كنند. هدف از اين تلاش ها كه با حسن نيت صورت مي گيرد تشويق عراقي ها به حمايت از اهداف دولت هاي آمريكا و عراق است.
چنين اقداماتي در صورتي كه به خوبي و به عنوان بخشي از يك راهبرد گسترده براي تعامل، مصالحه سياسي و توسعه اقتصادي باشد مي تواند قدرتمند باشد .
«رابرت گيتس وزير دفاع به صراحت اعلام كرده اند كه آمريكا بايد براي پيشبرد منافع ملي خود شديدا به "قدرت نرم" روي آورد قدرت نرم مي تواند چندين گونه باشد ولي اين قدرت عمدتا استفاده از فرهنگ، ارزش ها، و ايده ها براي جلب كردن است تا تهديدات نظامي يا اقتصادي كه باعث گريز مي شود.»
به نوشته وي، پس از جنگ سرد، آمريكا زرادخانه قدرت نرم خود را از دست داد و هم اكنون بايد آن را كاملا بازسازي كند. در اين بين وزارت دفاع اين خلاء را پر كرد و در بسياري از موارد هم اين كار را به خوبي انجام داده است ولي وزارت دفاع سازمان مناسبي براي انجام اين كار نيست.
در اكثر شرايط، وزارت دفاع نبايد به عنوان مشهود ترين چهره آمريكا در خارج از كشور خدمت كند اين مساله خصوصا در مناطقي صحيح است كه افكار عمومي احساس مي كند توسط قدرت آمريكا مورد تهديد قرار گرفته است.
خاورميانه هم يكي از مناطقي است كه نتايچ نظرسنجي ها نشان دهنده بي اعتمادي افكار عمومي نسبت به انگيزه هاي آمريكا و نگراني نسبت به اينكه آمريكا كل منطقه را به صورت نظامي تحت كنترل خود در آورد است.
بنابر نظرسنجي كه سال گذشته توسط پروژه رفتار جهاني موسسه "پيو" انجام شده بود، 64 درصد مردم تركيه كه شهروندان يكي از متحدان آمريكا در سازمان ناتو هستند آمريكا را بزرگ ترين تهديد عليه آينده كشور خود تلقي مي كنند لذا غيرنظاميان و افرادي كه براي سازمان هاي دولتي كار نمي كنند بهترين افراد براي ايجاد اعتماد در افكار عمومي مخالف هستند.
غيرنظاميان نبايد فقط چهره عمومي ارتباطات باشند. آنها همچنين بايد راهبردها و تاكتيك ها براي پيشبرد منافع سياست خارجي آمريكا را با همكاري نزديك با مقامات دفاعي و فرماندهان نظامي تعيين كنند.
اين نقش رسما بر عهده وزارت امور خارجه است كه مسئوليت اجراي سياست خارجي كشور را برعهده دارد ولي به صورت غير رسمي اين منابع است كه نتايج را به دست مي آورد و پنتاگون اكثر بودجه كشور را در اختيار دارد.
به عنوان مثال، 100 ميليون دلار هزينه براي ابتكار عملي كه در فوق به آن اشاره شد تنها يكي از عناصر تلاش هاي ارتباطاتي پنتاگون در يك كشور است. اين در حالي است كه اين رقم معامل تقريبا يك هشتم كل بودجه ديپلماسي عمومي وزارت امور خارجه آمريكا در سراسر جهان است.
در حالي كه 100 ميليون دلار در سال براي ديپلمات هاي وزارت امور خارجه مبلغ زيادي است ولي براي ارتش كه روزانه 434 ميليون دلار در عراق هزينه مي كند رقم قابل ملاحظه اي نيست. در عوض وزارت امور خارجه بايد تعداد زيادي از مسائل مختلف (از ارتباطات كوتاه مدت گرفته تا تبادلات آموزشي بلند مدت) را تنها با 800 ميليون دلار در سال رسيدگي كند.
ديپلمات هاي عمومي آمريكا هم اكنون براي بازسازي اعتماد جهاني به سيستم مالي آمريكا در حال برنامه ريزي يك تلاش ارتباطي بسيار بزرگ هستند و اين اقدام براي سلامت اقتصادي آمريكا و توانايي كشور ما براي پيشبرد بازارهاي آزاد در آينده از اهميت زيادي برخوردار است هرچند كه من شك دارم آنها براي رسيدن به اين هدف بودجه اي 100 ميليون دلاري در اختيار داشته باشند.
هرچند عده اي مدعي هستند وزارت دفاع به اين علت پيشتاز نقش ديپلماسي عمومي شده است كه وزارت امور خارجه در اين كار موفق نبوده است، ولي موفق بودن بسيار دشوار است آن هم زماني كه شما منابع بسيار محدودي در اختيار داشته باشيد. هرچند مشكلات ديگري هم وجود دارد، ولي تهيه بودجه اي واقع گرايانه كه مناسب اين ماموريت باشد نقطه شروع خوب و مهمي خواهد بود.
به نوشته لورد، رييس جمهوري بعدي آمريكا با فهرست كاري بسيار ترسناكي مواجه خواهد شد. چه آمريكا به دنبال كاهش حمايت از تروريست ها باشد يا متحدان خود را تشويق كند نيروهاي نظامي بيشتري به افغانستان اعزام كنند، يا رسيدگي به مسائل مربوط به تغييرات جوي، همكاري افكار عمومي خارجي از همه آنها مهم تر خواهد بود.
اين عضو پروژه روابط آمريكا با جهان اسلام در بخش پاياني مقاله خود با اشاره به اينكه انجام مناسب ديپلماسي عمومي به معني قرار دادن غيرنظاميان در خطوط مقدم و ارائه منابع لازم به آنها است مي نويسد: «پنتاگون بايد در ديپلماسي عمومي نقش مهمي ايفا كند، ولي به عنوان شريك نه به عنوان مدير. كنگره هم بايد به سهم خود به ديپلمات هاي عمومي ابزار لازم براي انجام كار خود را بدهد و سپس از آنها بخواهد پاسخگوي اقدامات خود باشند.»
اروپام 2253 / 360
پنجشنبه 9 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]