فاطمه معصومه(س) نخبه دودمان نبوت و امامت

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: فاطمه معصومه(س) نخبه دودمان نبوت و امامت
در تعاليم آسماني، به ويژه قرآن، از زنان بزرگ و كاملي سخن رفته است و خداوند خود، آنان را ستوده است، از جمله حضرت مريم، حضرت آسيه و... و در آياتي از قرآن، حضرت فاطمه دختر پيامبر(ص) منظور بوده است، از آن جمله آيه تطهير و آيه مباهله و سوره هل اتي و... كه در كتب تفسير و حديث فرق اسلامي ثبت شده است و حضرت معصومه(س) از نمونه زنان نادري است كه جهان به خود ديده است، قرب و منزلت اين بانوي بزرگ و روح بزرگ و الهي او، قابل وصف نيست. ايشان از جمله بانواني است كه توانسته بيشترين بخش از فروغ جاودان و نورالهي ولايت را دريافت كند و به اين مقام بس رفيع برسد و خويش را در كمالات معنوي، همسان و همانند معصومان كند همچون حضرت زينب كبري(س).تولد حضرت فاطمه معصومه(س) براي اهل بيت(ع) چنان اهميت داشت كه قبل از به دنيا آمدنش خبر آن را منتشر و مردم را براي شناخت مقام آن بانوي بزرگوار آماده كردند. ٥٠ سال پيش از تولد حضرتش، روزي گروهي از شيعيان ري نزد امام صادق(ع) شتافتند. حضرت فرمود: آفرين بر برادران قمي ما. گفتند: آقا، ما اهل ري هستيم. امام باز به اهل قم آفرين گفت و فرمود: براي خداوند حرمي است كه مكه است. حرم رسول مدينه، حرم امير مومنان كوفه و حرم من و فرزندانم قم است.بدانيد قم كوفه كوچك ما است. آگاه باشيد، بهشت ٨ در دارد كه ٣ در آن به سوي قم است. بانويي از فرزندان من در آن جا وفات مي كند كه نامش فاطمه دخت موسي است. همه شيعيان ما به شفاعت او وارد بهشت مي شوند(بحارالانوار ج ٦٠ ص ١١٧)بر اساس روايتي ديگر، امام صادق(ع) هنگام تولد فرزندش موسي(ع) چنين فرمود: از اين كودكم دختري به نام فاطمه متولد خواهد شد. آن روز يكي از شيعيان- كه دخترش را حميرا نام نهاده بود- نزد امام صادق(ع) آمد، امام را ديد كه با كودكي در گهواره سخن مي گويد. پرسيد: مگر اين كودك سخن مي گويد؟ امام از او خواست جلوتر برود. وقتي نزديك تر شد، كودك لب به سخن گشود و گفت: اي مرد نامي كه براي دخترت انتخاب كرده اي، خداوند دشمن دارد. نامش را تغيير ده.آن گاه امام صادق(ع) به مرد فرمود: اين كودك، فرزندم موسي است. خداوند از او دختري به من عنايت مي كند كه نامش فاطمه است. او را در سرزمين قم به خاك مي سپارند. هر كه او را در قم زيارت كند، بهشت بر وي واجب مي شود.(مستدرك سفينة، ماده فطم، ج٨،ص٢٥٧)فاطمه كبري به سال ١٧٣ هجري در شهر مدينه متولد شد، در دامان ولايت و امامت تربيت يافت و در سال ٢٠٠ هجري كه مامون برادر وي امام رضا(ع) را از مدينه به مرو به حسب ظاهر براي منصوب كردن به مقام ولايتعهدي خويش فرا خواند، فاطمه معصومه(س) هم چون تعدادي از علويان در سال ٢٠١ هجري، به ديار ايران روي آورد، اما وقتي به ساوه رسيد، در آن جا بيمار شد، در پاسخ او كه پرسيده بود: تا قم چقدر فاصله است آن فاصله را ده فرسنگ اعلام كردند، آن وقت آن بانو به همراهان خود دستور داد، او را به قم ببرند.(سيد محسن امين، اعيان الشيعه،ج٨ ص ٢٩٠).

بدين ترتيب فاطمه معصومه(س) را به سوي قم حركت دادند، وقتي آل سعد و بزرگان شهر از داستان حركت حضرت به سوي قم با خبر شدند، از وي استقبال باشكوهي به عمل آوردند، آن حضرت به خانه موسي بن خزرج بن سعد اشعري وارد شد، مدت ١٧ روز در آن خانه اقامت گزيد و بر اثر بيماري،(در حالي كه حدود ١٨ بهار عمر را پشت سر گذاشته، و هنوز ازدواج هم نكرده بود) چشم از جهان فروبست، و پيكر مطهرش را در مقبره بابلان جايي كه هم اكنون حرم و زيارتگاه اوست، به آغوش خاك سپردند.(همان ص٢٩٢)

حضرت معصومه(س) در آينه روايات
حضرت فاطمه معصومه(س) نخبه دودمان نبوت و زبده خاندان امامت بود. در بلندي مقام و منزلت، جلالت، عفاف و كرامت در بين معاصران خود، يگانه بود و در ميان امام زادگان، تنها كسي است كه به پاداش زيارت تربتش، بهشت را واجب شمرده اند. رواياتي كه در مورد اين بانو وارد شده بيانگر عظمت و جلالت قدر اوست.شيخ صدوق در ثواب الاعمال از امام رضا(ع) نقل كرده كه راوي در مورد شأن دختر موسي بن جعفر(ع) سوال كرد و حضرت فرمود: هر كس او را زيارت كند بهشت براي اوست.امام رضا(ع) به سعد اشعري فرمود: اي سعد! قبري از ما، در نزد شماست. سعد گفت: فدايت شوم! قبر فاطمه دختر موسي بن جعفر(ع)؟ امام فرمود: هر كس با شناخت شأن و منزلت او را زيارت كند، بهشت از آن اوست.(بحارالانوار ص٢٦٥) و از امام جواد(ع) روايت شده كه فرمود: هر كس عمه ام را در قم زيارت كند، بهشت از آن اوست(كامل الزيارات، ص ٣٢٤).

مراتب فضل حضرت فاطمه معصومه(س)
١ - عالمه

محل رشد فاطمه معصومه(س) خانداني بود كه درياي دانش و معرفت شمرده مي شد. حضور در كنار پدري چون امام كاظم(ع) و برادري مانند امام رضا(ع)سبب شد تا فاطمه معصومه در كوتاه ترين مدت ممكن مسير رشد را بپيمايد و بتواند پرسش هاي فقهي و ديني شيعيان را پاسخ دهد. روزي گروهي از شيعيان وارد مدينه شدند تا پرسش هاي خود را از امام موسي بپرسند.

كاروانيان به خانه امام آمدند، ولي به زودي دريافتند امام در مسافرت است. بنابراين، در اندوه فرو رفتند و ناگزير آماده بازگشت شدند.در اين لحظه، دختري خردسال سكوت سنگين كاروانيان را در هم شكست؛ پرسش ها را گرفت، پاسخ همه را به دقت نوشت و به آنان بازگرداند. كاروانيان شگفت زده به پاسخ ها نگريستند و با خاطري آسوده ديار خويش پيش گرفتند. در راه امام(ع) را ديدند. سلام كردند؛ قصه دخترك باز گفتند و خط او را به وي نماياندند. امام لبخند زد و سه بار فرمود: «فداها ابوها» پدرش فدايش باد.(كريمه اهل بيت، علي اكبر مهدي پور، ص ١٧١)

٢ -محدثه

«حديث» يعني سخن. در اصطلاح روايات به كسي كه سخن معصوم را نقل كند، محدث و محدثه مي گويند. پيامبر(ص) فرمود: «من تعلم حديثين اثنين ينفع بهما نفسه او يعلمهما غيره فينتفع بهما كان خير اله من عبادة ستين سنة». (كنزالعمال، ج١٠،ح ٢٨٨٤٩) آن كه دو روايت بياموزد و خود از آن بهره گيرد يا به ديگري آموزد تا او سود برد، برايش از شصت سال عبادت برتر است.و فاطمه معصومه(س) احاديثي هم از آبا و اجداد پاك خود روايت كرده است، عالمان و دانشمنداني هم احاديث او را به عنوان احاديث صحيح و معتبر شناخته اند، كه چند مورد آن را به طور فشرده خاطرنشان مي كنيم:

الف: حديث غدير
يكي از نكات بسيار جالب توجه در نقل حديث غدير، روايت آن از طريق سندي است كه ويژگي آن در نقل حديث غدير، منحصر به فرد است و نشان دهنده عنايت خاصي است كه در خانواده امامان شيعه(ع) به نقل اين حديث با حفظ سلسله سند وجود داشته است. يك ويژگي اين روايت اين است كه راويان آن همه از بانوان ارجمند و از خاندان اهل بيت(ع)اند. ويژگي ديگر اين كه در تمام سند نام بانواني كه از عمه خويش روايت مي كنند«فاطمه» است.امام حافظ(شمس الدين محمدبن محمد جزري شافعي) متوفاي ٨١٣ هجري، از محمدبن بكربن احمد قصري، روايت كرده، وي نيز از فاطمه دختر علي بن موسي الرضا، از فاطمه(معصومه) و زينب وام كلثوم(س) دختران موسي بن جعفر(ع) كه آنان گفته اند: فاطمه دختر جعفربن محمد صادق(ع) گفت: فاطمه دختر محمدبن علي(ع) گفت: فاطمه دختر علي بن الحسين(ع) روايت كرد، كه فاطمه و سكينه دخترهاي حسين بن علي(ع)، از ام كلثوم، دختر فاطمه (س) فرزند رسول خدا(ص) فرمود: آيا سخن رسول خدا(ص) را در روز (غديرخم) فراموش كرده ايد، كه اعلام داشت: «من كنت مولاه، فعلي مولاه» (الغدير، ج١، ص١٩٧)

ب: حديث منزلت
با سلسله سند فوق حضرت معصومه نقل مي كند كه پيامبر (ص) خطاب به علي(ع) فرمود: «انت مني بمنزلة هارون من موسي عليهماالسلام.» (همان)

ج: دوست داران امام علي(ع)
حضرت فاطمه معصومه(س) از حضرت زهرا(س) چنين روايت مي كند: پدرم رسول خدا(ص) فرمود: شبي كه مرا به آسمان معراج بردند، داخل بهشت شدم. در آن جا خانه اي از در سفيد ديدم كه ميان آن خالي بود. آن خانه دري داشت كه با در و ياقوت مزين شده بود و روي آن پرده اي كشيده بودند. وقتي سر بلند كردم ديدم بر بالاي آن نوشته اند: «لا اله الا الله، محمد رسول الله، علي ولي القوم» بر پرده نوشته شده بود: «بخ بخ من مثل شيعة علي»؛ به به چه كسي مانند شيعه علي است.وقتي داخل خانه شدم، قصري از عقيق سرخ ديدم كه وسط آن خالي بود. اين خانه نيز دري داشت كه پرده اي مزين به زبرجد سبز بر آن آويخته بودند. وقتي سربلند كردم، ديدم بر فرازش نوشته اند: «محمد رسول الله، علي وصي المصطفي». بر پرده نيز نوشته بودند: «بشر شيعة علي بطيب المولد»؛ شيعه علي را به حلال زاده بودن بشارت ده.وقتي وارد شدم، به قصري ديگر از زمرد سبز رسيدم كه زيباتر از آن را هرگز نديده بودم. دري از ياقوت قرمز داشت كه با انواع لؤلؤها تزيين شده بود. بر پرده آن نوشته بودند:«شيعة علي هم الفائزون»؛ شيعيان علي رستگارانند.پرسيدم: دوست من جبرئيل، اين كاخ از آن كيست؟ پاسخ داد: «محمد، اين خانه پسر عمو و جانشين تو علي بن ابي طالب است. در رستاخيز همه مردم جز شيعيان علي عريان محشور مي شود؛ و همه مردم جز شيعيان علي با نام مادرشان خوانده مي شوند. شيعيان علي با نام پدرانشان خوانده خواهند شد.»درباره راز اين مسئله پرسيدم، پاسخ داد: «چون علي را دوست داشتند، ولادتشان نيك وحلال شد.» (بحارالانوار، ج٦٨، ص٧٧)

د: مقام طهارت امام حسين(ع)
حديث ديگري را فاطمه(س) دختر موسي بن جعفر(ع) از عمربن علي بن الحسين(ع) با چند واسطه از (صفيه دختر عبدالمطلب) روايت كرده است كه وقتي حسين بن علي(ع) به دنيا آمد، من عهده دار نگهداري او بودم، رسول خدا(ص) فرمود: عمه جان! فرزندم را به من بده.گفتم: اي رسول خدا! هنوز او را نظيف و تميز نكرده ام، آن حضرت فرمود: يا عمه! انت تنظفيه ان الله تبارك و تعالي قد نظفه و طهره. (امالي شيخ طوسي، ص٨٢) عمه جان! تو مي خواهي او را تميز كني خداوند متعال او را تميز و پاكيزه كرده است.

ه: شهر قم
از پدرش امام كاظم(ع) چنين روايت كرده است: «قم مركز شيعيان ماست.» (تاريخ قم ص ٩٨)

٣ - شفيعه

مقام شفاعت از مقام هاي مسلم حضرت فاطمه معصومه(س) است. سخني كه امام صادق(ع) پيش از تولد حضرت فاطمه بر زبان رانده بر درستي اين گفتار گواهي مي دهد. كه حضرت فرمود:« تدخل بشفاعتها شيعتي الجنة باجمعهم».اين روايت، افزون بر اصل مقام شفاعت، بر فراگير بودن آن نيز اشاره دارد. بعد از رسول اكرم صلي ا...عليه و آله ، كه نخستين جايگاه شفاعت را دارد و قرآن از آن با عنوان مقام محمود ياد كرده است (اسراء / ٧٩) بالاترين جايگاه از آن فاطمه زهرا(س) و فاطمه معصومه(س) است.در متن زيارت نامه حضرت - كه از امام رضا(ع) روايت شده است - نيز به مقام شفاعت وي تصريح شده است: «يا فاطمه اشفعي لي في الجنة فان لك عندالله شانا من الشان» (بحارالانوار، ج١٠٢، ص٢٦٦) اي فاطمه، ما را در بهشت شفاعت كن؛ زيرا نزد خدا جايگاهي داري.
پنجشنبه 9 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 166]