واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: انتقاد از نقش وزارت دفاع آمريكا در ديپلماسي اين كشور
سياسي. آمريكا. وزارت دفاع . خارجه
نيويورك - يكي از محققان پروژه روابط آمريكا با جهان اسلام در موسسه بروكينگز و از اعضاي برنامه مطالعه سياست خارجي اين موسسه گفته است بجاي وزارت دفاع، مسئوليت ديپلماسي عمومي آمريكا بايد بر عهده وزارت امور خارجه باشد.
كريستين لورد رو چهارشنبه در مقالهاي در روزنامه كريستين ساينس مانيتور نوشته است : -ديپلماتهاي عمومي امروزه بجاي كفشهاي شيك پوتينهاي نظامي به پا ميكنند. به صورت رو به افزايشي وزارت دفاع در خطوط مقدم تلاش هاي آمريكا براي جلب افكار عمومي در خارج از مرزها است در حالي كه وزارت امور خارجه رسما رهبري اين اقدامات را برعهده دارد، ولي پنتاگون از بودجه و پرسنل بسيار بيشتري براي انجام ماموريت ديپلماسي عمومي برخوردار است.>
به نوشته وي ، اين جريان خطرناك است. وقتي پيام رسان پنتاگون باشد، پيامي كه افكار عمومي خارجي دريافت ميكنند بسيار متفاوت با آن چيزي است كه آمريكا ارسال ميكند. قراردادن ارتش، نه غيرنظاميان، در خطوط مقدم ارتباطات جهاني آمريكا باعث تضعيف احتمال موفقيت، مختل كردن اولويتها و تضعيف موثر بودن سازمانهاي مدني آمريكا ميشود.
وزارت دفاع آمريكا طي سه سال به پيمانكاران خصوصي ۳۰۰ميليون دلار پرداخت خواهد كرد تا براي مردم عراق اخبار و برنامههاي سرگرمي توليد كنند. هدف از اين تلاشها كه با حسن نيت صورت ميگيرد تشويق عراقيها به حمايت از اهداف دولتهاي آمريكا و عراق است.
چنين اقداماتي در صورتي كه به خوبي و به عنوان بخشي از يك راهبرد گسترده براي تعامل، مصالحه سياسي و توسعه اقتصادي باشد ميتواند قدرتمند باشد .
-رابرت گيتس وزير دفاع به صراحت اعلام كردهاند كه آمريكا بايد براي پيشبرد منافع ملي خود شديدا به قدرت نرم روي آورد قدرت نرم ميتواند چندين گونه باشد ولي اين قدرت عمدتا استفاده از فرهنگ، ارزش ها، و ايده ها براي جلب كردن است تا تهديدات نظامي يا اقتصادي كه باعث گريز ميشود.> به نوشته وي، پس از جنگ سرد، آمريكا زرادخانه قدرت نرم خود را از دست داد و هم اكنون بايد آن را كاملا بازسازي كند. در اين بين وزارت دفاع اين خلاء را پر كرد و در بسياري از موارد هم اين كار را به خوبي انجام داده است ولي وزارت دفاع سازمان مناسبي براي انجام اين كار نيست.
در اكثر شرايط، وزارت دفاع نبايد به عنوان مشهودترين چهره آمريكا در خارج از كشور خدمت كند اين مساله خصوصا در مناطقي صحيح است كه افكار عمومي احساس ميكند توسط قدرت آمريكا مورد تهديد قرار گرفته است.
خاورميانه هم يكي از مناطقي است كه نتايچ نظرسنجيها نشاندهنده بي اعتمادي افكار عمومي نسبت به انگيزههاي آمريكا و نگراني نسبت به اينكه آمريكا كل منطقه را به صورت نظامي تحت كنترل خود در آورد است.
بنابر نظرسنجي كه سال گذشته توسط پروژه رفتار جهاني موسسه پيو انجام شده بود، ۶۴درصد مردم تركيه كه شهروندان يكي از متحدان آمريكا در سازمان ناتو هستند آمريكا را بزرگترين تهديد عليه آينده كشور خود تلقي ميكنند لذا غيرنظاميان و افرادي كه براي سازمانهاي دولتي كار نميكنند بهترين افراد براي ايجاد اعتماد در افكار عمومي مخالف هستند.
غيرنظاميان نبايد فقط چهره عمومي ارتباطات باشند. آنها همچنين بايد راهبردها و تاكتيكها براي پيشبرد منافع سياست خارجي آمريكا را با همكاري نزديك با مقامات دفاعي و فرماندهان نظامي تعيين كنند.
اين نقش رسما بر عهده وزارت امور خارجه است كه مسئوليت اجراي سياست خارجي كشور را برعهده دارد ولي به صورت غير رسمي اين منابع است كه نتايج را به دست ميآورد و پنتاگون اكثر بودجه كشور را در اختيار دارد.
به عنوان مثال، ۱۰۰ميليون دلار هزينه براي ابتكار عملي كه در فوق به آن اشاره شد تنها يكي از عناصر تلاشهاي ارتباطاتي پنتاگون در يك كشور است . اين در حالي است كه اين رقم معامل تقريبا يك هشتم كل بودجه ديپلماسي عمومي وزارت امور خارجه آمريكا در سراسر جهان است.
در حالي كه ۱۰۰ميليون دلار در سال براي ديپلماتهاي وزارت امور خارجه مبلغ زيادي است ولي براي ارتش كه روزانه ۴۳۴ميليون دلار در عراق هزينه ميكند رقم قابل ملاحظهاي نيست. در عوض وزارت امور خارجه بايد تعداد زيادي از مسائل مختلف (از ارتباطات كوتاه مدت گرفته تا تبادلات آموزشي بلند مدت) را تنها با ۸۰۰ميليون دلار در سال رسيدگي كند.
ديپلماتهاي عمومي آمريكا هم اكنون براي بازسازي اعتماد جهاني به سيستم مالي آمريكا در حال برنامه ريزي يك تلاش ارتباطي بسيار بزرگ هستند و اين اقدام براي سلامت اقتصادي آمريكا و توانايي كشور ما براي پيشبرد بازارهاي آزاد در آينده از اهميت زيادي برخوردار است هرچند كه من شك دارم آنها براي رسيدن به اين هدف بودجهاي ۱۰۰ميليون دلاري در اختيار داشته باشند.
هرچند عدهاي مدعي هستند وزارت دفاع به اين علت پيشتاز نقش ديپلماسي عمومي شده است كه وزارت امور خارجه در اين كار موفق نبوده است، ولي موفق بودن بسيار دشوار است آن هم زماني كه شما منابع بسيار محدودي در اختيار داشته باشيد. هرچند مشكلات ديگري هم وجود دارد، ولي تهيه بودجهاي واقع گرايانه كه مناسب اين ماموريت باشد نقطه شروع خوب و مهمي خواهد بود.
به نوشته لورد، رييس جمهوري بعدي آمريكا با فهرست كاري بسيار ترسناكي مواجه خواهد شد. چه آمريكا به دنبال كاهش حمايت از تروريستها باشد يا متحدان خود را تشويق كند نيروهاي نظامي بيشتري به افغانستان اعزام كنند، يا رسيدگي به مسائل مربوط به تغييرات جوي، همكاري افكار عمومي خارجي از همه آنها مهم تر خواهد بود.
اين عضو پروژه روابط آمريكا با جهان اسلام در بخش پاياني مقاله خود با اشاره به اينكه انجام مناسب ديپلماسي عمومي به معني قرار دادن غيرنظاميان در خطوط مقدم و ارائه منابع لازم به آنها است مينويسد: - پنتاگون بايد در ديپلماسي عمومي نقش مهمي ايفا كند، ولي به عنوان شريك نه به عنوان مدير. كنگره هم بايد به سهم خود به ديپلماتهاي عمومي ابزار لازم براي انجام كار خود را بدهد و سپس از آنها بخواهد پاسخگوي اقدامات خود باشند.>
چهارشنبه 8 آبان 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]