توصيه‏هاي يك مولف و گردشگر حرفهاي براى سفر

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: سرويراستار و مولف كتاب راهياب ايران در يادداشتي توصيههايي كاربردي را براي سفر به اقصي نقاط ايران پيشنهاد داده است.
به گزارش همشهريآنلاين كتاب راهياب ايران دكتر ناصر كرمي كه در واحد پژوهش انتشارات فرهنگ معاصر تدوين و منتشر شده است، به دليل نگاه متفاوت و كاربردي به سفر در ايران، در يك سال اخير سه بار تجديدچاپ شده و به آن اقبال مناسبي نشان داده شده است.[نگاهي به كتاب راهياب ايران]يادداشت را بخوانيد.

در هر كجا كه باشى آسان‏ترين انتخاب براى سفر اين است كه جايى از ايران را انتخاب كنى. شمال، جنوب، مشرق و يا مغرب فرق نمى‏كند. هر كجاى ايران كه باشد مطمئن باش هرگز پيمودن مسير، يافتن سرپناهى براى خواب و يا غذايى براى خوردن چندان دشوار نخواهد بود. كافى است به اولين گروه از آدم‏هايى كه در مسير مى‏بينى مشكلت را بگويى. قطعاً يكى از آنها به تو كمك خواهد كرد تا در راه نمانى. البته دشوارى‏ها هم بسيارند. شبكة راه‏آهن ايران به تازگى توانسته است دامنة خود را به سراسر كشور گسترش دهد اما همة قطارهاى اين شبكه درجة يك نيستند و همة قطارهاى درجة يك آن نيز، در واقع «درجة يك» نيستند! با وجود اين از حق نبايد گذشت كه شبكة راه‏آهن در ايران هنوز يكى از ارزان‏ترين شبكه‏هاى ريلى در جهان است و البته كمتر مسير قطارى هست كه همچون خط آهن شمال، از تهران تا گرگان و خط آهن جنوب، از اراك تا انديمشك زيبا و ديدنى باشد. بسيارى، نه براى رسيدن به جايى، بلكه فقط براى ديدن مناظر بين راه از پنجرة كوپه، در اين خط سفر مى‏كنند.
خطوط هوايى ايران نيز خدمات مناسب و قيمت قابل تحملى دارد اما مشكل فقط اين است كه تعداد پروازها كافى نيست و اغلب بايد از قبل بليت را رزرو كرد. همة شهرهاى بزرگ ايران فرودگاه‏هاى مطابق با استانداردهاى بين‏المللى دارند و خطوط پروازى ايران مطمئن و قابل اعتمادند. شايد آسان‏ترين راه براى سفر در ايران اتوبوس باشد. با اتوبوس در ايران مى‏توان در هر زمان به هر جايى رفت. اتوبوس ارزان‏ترين وسيلة نقليه در ايران است و سفر با آن امكان ارتباط بيشتر با محيط اطراف را نيز فراهم مى‏كند. البته كيفيت اتوبوس‏ها بسيار متفاوت است. هنگام دريافت بليت در مبدأ حتماً بايد نوع اتوبوس و سال ساخت آن را پرسيد. هر چه اتوبوس جديدتر باشد مطمئن‏تر خواهد بود. جالب است كه فقط در اتوبوس‏هاى جديد با نوشابه و بيسكويت از مسافر پذيرايى مى‏كنند. گويى اين امر در كمپانى سازندة اتوبوس پيش‏بينى شده است!
كرايه كردن اتومبيل سوارى در ايران گران تمام مى‏شود و مراكزى هم كه اتومبيل بدون راننده كرايه مى‏دهند معدودند. رانندگى در جاده‏هاى ايران نيز چندان آسان نيست. صَرف‏نظر از كيفيت نامناسب جاده‏ها و كمبود تابلوهاى راهنمايى هميشه بايد مواظب باشى خود را از دست راننده‏هاى ديگرى كه چندان مقيد به رعايت قواعد رانندگى نيستند در امان نگه دارى!
اما ايران را، چنان‏كه پيش از اين گفتيم، شايد بتوان بهشت گردشگران «اتواستاپ» ناميد. ايرانى‏ها خون‏گرم، مهمان‏نواز و اهل معاشرت هستند.

لبخندى ملايم و انگشت شستى كه به دنبالة مسير اشاره مى‏كند شايد كافى باشد تا ادامة بخشى از مسير سفر را تضمين كند. با توجه به طولانى بودن فواصل شهرها در ايران و اين نكته كه جاده‏هاى اصلى اغلب از كوهستان يا بيابان مى‏گذرند سفر با موتورسيكلت و دوچرخه در جاده‏هاى ايران خيلى دشوار است، مگر اينكه واقعاً در اين كار تجربه، مهارت و استقامت كافى داشته باشى. بيشتر مناطق سياحتى ايران داراى امكانات اقامتى مناسبى هستند. اگر چه در ايران معمولاً ستارة هتل را يكى اضافه‏تر اعلام مى‏كنند! اما واقعيت اين است كه خدمات و بهداشت هتل‏هاى ايران مناسب‏اند و نرخ آنها چندان گران نيست.
در صورت عدم رضايت از خدمات هتل مى‏توان موضوع را به ادارة اماكن هر شهر اطلاع داد و از متخلف شكايت كرد.
براى اطمينان از سلامتى و بهداشت غذا و خوراكى‏ها بهتر است ازرستوران‏هاى هتل‏ها استفاده كنى يا لااقل اگر در راه هستى صبر كنى تا به اولين شهر برسى و غذا را در يكى از رستوران‏هاى داخل شهر بخورى. رستوران‏هاى بين راه ممكن است چندان مناسب نباشند، اگر چه بسيارى از آنها مى‏توانند غذاهاى محلى خاصى را كه در شهرها پيدا نمى‏شوند و بسيار خوشمزه هستند، در اختيار مشترى قرار دهند. براى يافتن يك مركز درمانى مناسب، در هر كجاى ايران، روش‏هاى متفاوتى هست. در نقشه‏هايي كه در كتاب راه‏ياب برخى از آنها را مشخص كردهام، اما آسان‏ترين راه اين است كه هنگام نياز نشانى نزديك‏ترين مركز درمانى را از اولين رهگذر بپرسى!
نكتة مهم ديگر اين است كه اگر مى‏خواهى از سفر در ايران، به حال و هوايى واقعاً متفاوت با حال و هواى معمول خود برسى ،حتماً به شهرهاى كوچك‏تر برو، با وسايل نقلية زمينى و تا آنجا كه ممكن است كم‏تعدادتر. نگران تعداد كمِ همراهان نباش. ايران حتى در مقايسه با اغلب كشورهاى اروپايى كشور امنى است.
در شهرهاى بزرگ، در هياهوى يك تجدد پُرزَرق‏وبرق و نامتوازن، شايد كمتر بتوانى به جانماية زندگى ايرانى پى ببرى. در اين شهرها فرهنگ، هنر، صنايع دستى و حتى آداب و رسوم ممكن است به كالاهايى براى فروش و كاملاً بى‏محتوا تبديل شوند اما در شهرهاى كوچك چنين نيست. مردم كمتر سوداپيشه‏اند و جز خدمات معمول گردشگرى، هر آنچه به گردشگر عرضه مى‏شود معمولاً از واقعيت و ارزش فرهنگى نيز بهره‏اى دارد.
سرانجام اينكه، براى گفت‏وگو با مردم و براى ارتباط نزديك‏تر با سرزمينى كه به آن سفر كرده‏اى بايد از هر آنچه كه تو را به زندگى معمولت برمى‏گرداند جدا شوى. هر قدم از راه را بايد مقصد بدانى. ايران سرزمين حافظ و خيام است. فراموش نكن كه شعرِ اينان را چند بار كه بخوانى و هر بار بخوانى معنايى تازه كشف مى‏كنى. يك گردشگر خوب در هر لحظة سفر به دنبال كشف معناهاى تازه و متفاوت است و فراموش نكن كه معمولاً نمى‏توانى دوباره به جاده‏اى برگردى كه از آن مى‏گذرى.

همشهريآنلاين

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]