شيوه جنگيدن طالبان شبيه آموزش‏هاي نظامي آمريكايي است

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: خبرگزاري فارس: يك تحليلگر آمريكايي در مقاله‏اي نوشت: اين توهم ايجاد شده است كه شايد نيروهاي طالبان در مراكز آموزش رنجرهاي آمريكايي آموزش ديده‏اند، چرا كه شيوه جنگيدن آنها شبيه آموزش‏هاي اين مراكز است.

به گزارش خبرگزاري فارس، پايگاه اينترنتي "آنتي‏وار " در مقاله‏اي كه به قلم "كان هالينان " (Conn Hallinan)، روزنامه‏نگار و تحليلگر آمريكايي مسايل بين‏الملل منتشر كرد، با اشاره به پيروي دولت اوباما از طرح فاجعه‏بار "ژنرال استنلي مك‏كريستال " (Stanley McChristal)، فرمانده نيروهاي آمريكايي در افغانستان تصريح كرد: پيش از پذيرش راهبرد اين ژنرال آمريكايي، دولت اوباما بايد قدري در نبرد "دنانه "- روستايي كوچك و صعب‏العبور در ورودي دره "نوزاد " در استان جنوبي هلمند- تامل مي‏كرد.
به اعتقاد اين نويسنده آمريكايي، نبرد دنانه يك نمونه كامل است كه اثبات مي‏كند، عمليات "ضدشورش " در سرزمين افغانستان از كارايي لازم برخوردار نيست. طبق اظهارات منابع آمريكايي، اين نبرد در راستاي تصرف اين روستاي سوق‏الجيشي، قطع مسير تداركاتي طالبان و امن كردن منطقه براي برگزاري انتخابات رياست جمهوري افغانستان ترتيب داده شده بود. به عبارت ديگر نبرد دنانه با هدف محاصره شورشيان طالبان و گيرانداختن ايشان در ميان كوه‏ها و جنگل‏ها به راه افتاد.
نويسنده به 4 دليل سناريوي نبرد دنانه را نادرست خوانده است؛ اولا، سوق‏الجيشي ناميدن روستاي دنانه با 2000 نفر جمعيت، آن هم در كشوري همچون افغانستان كه ده‏ها هزار روستا از اين دست در آن واقع شده است، امري غريب به نظر مي‏رسد، ثانيا، به نظر مي‏رسد فرماندهان آمريكايي اين نبرد را با نبرد "ورماخت " در جنگ جهاني دوم اشتباه گرفته بودند، چرا كه طالبان يك گروه شورشي، سيال و غيرقانوني بوده و تحت محاصره درآوردن آن بي‏معني است، ثالثا، مسيرهاي تداركاتي طالبان اتوبان نيستند كه با حمله نظامي قطع و مسدود شوند بلكه طالبان براي تداركات از بيراهه‏ها استفاده مي‏كند، رابعا، گروه طالبان اصولا در ميان كوه‏ها و جنگل‏ها استقرار يافته و معني ندارد كه نيروهاي آمريكايي بخواهند آنها را در ميان كوه‏ها و جنگل‏ها گير بياندازند.
هالينان ادامه داد: علاوه بر موارد فوق بايد به اين نكته نيز توجه داشت كه نيروهاي طالبان از سر رسيدن نيروهاي آمريكايي كه شبانه با بالگرد وارد منطقه شده بودند به هيچ وجه جا نخوردند بلكه با استفاده از راكت، خمپاره و سلاح‏هاي خودكار به استقبال نيروهاي آمريكايي آمدند، تا آنجا كه "كاپيتان زاخاري مارتين " (Zachary Martin) به "آسوشيتدپرس " گفت كه ترديد ندارد كه طالبان از قبل منتظر اين حمله بوده‏اند.
در نهايت، تفنگداران دريايي آمريكا با استفاده از نيروي هوايي و طي يك جنگ 4 روزه خانه به خانه موفق شدند اين روستا را به تصرف خود درآورند. اما بعد متوجه شدند كه در سومين شب نبرد نيروهاي طالبان كليه تجهيزات خود را از روستا خارج كرده‏اند، بدين ترتيب تنها يك روستاي ويران و 12 جسد كه به نظر مي‏رسيد از آن شورشيان باشد روي دست نيروهاي آمريكايي باقي ماند.
كاپيتان مارتين در خصوص تصرف دنانه مدعي شده است كه دنانه مي‏تواند يك جاي پاي محكم براي نيروهاي آمريكايي در منطقه و يك قرارگاه براي ايشان باشد. اما هالينان اين اظهارات وي را توهم‏آلود دانسته است.
اين روزنامه‏نگار مشهور آمريكايي با اشاره به اينكه نبرد دنانه را مي‏توان نمونه‏اي از جنگ‏هاي نامنظم به‏شمار آورد افزود: در جريان اين نبرد افراد محلي شورشيان طالبان را در جريان خطري كه متوجه ايشان بود قرار داده و در نتيجه طالبان يك كمين بر سر راه نيروهاي مهاجم قرار دادند و پس از مدتي نبرد هنگامي كه آتش نيروهاي آمريكايي به حدي رسيده كه ديگر قابل تحمل نبوده است، طالبان از منطقه گريخته‏اند.
در اين خصوص "نانسي يوسف " (Nancy Youssef) در روزنامه "مك‏كلاچي " نوشته است: "جنگجويان طالبان و فرماندهانشان در پي حمله گسترده انجام شده به استان هلمند، به مناطق غربي و شمالي گريخته‏اند. اين اتفاق باعث بروز اين نگراني شده است كه تهاجم آمريكا عليه طالبان فقط، مشكل موجود را به منطقه‏اي ديگر انتقال داده باشد. "
به نوشته هالينان، با خروج نيروهاي طالبان به سمت شمال، ايشان دست به حمله به نيروهاي آلماني و ايتاليايي در اين منطقه زده‏اند. در واقع شورشيان طالبان همواره در حال تطبيق خود با شرايط هستند.
"كارن دييانگ " (Karen DeYoung) در واشنگتن پست نوشت: "براي بسياري از آمريكايي‏ها اين توهم ايجاد شده است كه شايد نيروهاي طالبان در مراكز آموزش رنجرهاي آمريكايي آموزش ديده‏اند، چرا كه در اين مراكز نحوه نبرد در گروه‏هاي كوچك در سرزمين‏هاي صعب‏العبور آموزش داده مي‏شود. البته بديهي است كه نيروهاي افغان با توجه به شرايط تاريخي و جغرافيايي مدت‏هاست كه با اينگونه جنگيدن آشنا هستند. پيش از آمريكايي‏ها، مهاجماني همچون يوناني‏ها، مغول‏ها، انگليسي‏ها و روس‏ها نيز به اين موضوع پي برده بودند.
اين كارشناس مسايل بين‏الملل افزود: يك مقام پنتاگون خطاب به واشنگتن پست گفته است كه نيروهاي طالبان از "دره كورنگال " در منطقه مرزي افغانستان و پاكستان به عنوان محلي براي آموزش شورشيان بهره مي‏جويند. وي اظهار داشته است كه اين محل به مثابه يك لابراتوار مجهز براي آموزش شورشيان و بررسي تاكتيك‏هاي نيروهاي آمريكايي بوده و در اين منطقه به شورشيان آموزش داده مي‏شود كه در برابر حملات توپخانه‏اي، حملات هوايي و حملات بالگردي چگونه واكنش نشان دهند. ايشان به خوبي مي‏دانند كه در زمان حملات چقدر فرصت داشته و ظرف چه زماني بايد عقب‏نشيني كنند. اين همان كاري بود كه در نبرد دنانه هم انجام دادند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]