تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 24 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):هرگاه مؤمن به برادر [دينى] خود تهمت بزند، ايمان در قلب او از ميان مى‏رود، همچنان ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1829149941




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

دلهره های یک مادر


واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:



به فرزندم که در حال تماشای تلویزیون است نگاه می کنم . به او تذکر می دهم تا عقب تر بنشیند که به چشمانش آسیبی نرسد ، محو دیدنش می شوم وقتی می خندد ناخودآگاه می خندم . وقتی سرفه می کند ،نگران می شوم . نکند مریض شده است ؟ نکند مریضی اش جدی باشد؟انفولانزا نباشد؟
این احساسات را خیلی از شما مادران تجربه کرده اید. و البته شما پدران با کمی تفاوت .اما معمولا ما مادرها به خاطر
ارتباط نزدیک تر و روحیه ی خاص زنانه مان نسبت به فرزندان نگرانی های بیشتری داریم. همه ی ما از لحظه ای که متوجه می شویم فرزندی قرار است پا به زندگی مان بگذارد ، در کنار شادمانی ،احساس مسئولیت و کمی نگرانی و اضطراب را تجربه می کنیم .
از نخستین روزهای مادر شدن مان ، حتی قبل از تولد ،به بیشترین چیزی که فکر می کنیم ، سلامتی جنینی است که به همراه داریم . از راه رفتن ، غذا خوردن ، نحوه ی نشستن و تا فشار های عصبی و روحی را کنترل کرده و سعی می کنیم 9 ماه بهترین میزبان برای عزیز ترین مهمان زندگی مان باشیم .

وقتی اطرافیان می گویند ، این روزها را قدر بدان که با تولد فرزند تازه مشکلاتت شروع می شود ،برایمان قابل تصور نیست و گمان می کنیم این گفته واقعیت ندارد . وقتی فرزندمان به دنیا بیاید از شرایط موجود بهتر است . اما آن ها که تجربه ی مادری را دارند حتما اولین روزهای تولد فرزندشان را به یاد می آورند .روزهایی که نوزاد شب و روزش را با آن ها هماهنگ نمی کرد، و حساب و کتاب زندگی شان را به هم می ریخت . که البته در این مرحله پدران نیز از این موهبت دور نخواهند ماند.

من نیز مانند مادرها ی دیگر آن روزها دوست داشتم زودتر سپری شود و فرزندم بزرگ تر شود. یادم می آید یک بار که از شیطنت های پسر نوپایم به تنگ آمده بودم و از نگرانی دائم از ترس زمین خوردن او شکایت می کردم ، یکی از آشنایان که پسری دانشجو داشت ، با لحنی سرشار از تجربه به من گفت : قدر این روزها را بدان که وقتی بزرگ تر بشود ،سختی ها و نگرانی هایت چند برابر بزرگ می شود.
هر چند معنی حرفش را درک نکردم اما حالا که پسرم روز به روز بزرگ تر می شود ، با تمام وجود حس می کنم هر روز نگرانی های من و پدرش نیز بزرگ تر می شود. اولین روزهایی که به مهد کودک می رفت . حرف های جدیدی که یا می گرفت. حرکاتی که از سریال های طنز تقلید می کرد ،سوالاتی که می پرسید ،همه و همه به من هشدار می داد که باید خود را آماده کنم .


دفعه ی اول که هنگام بازی حرف نامناسبی را زد که در مهد از دوستش شنیده بود ، من چند لحظه ای بهت زده نگاهش کردم ، نمی دانستم چه عکس العملی نشان دهم ؟ دعوایش کنم ،به رویش نیاورم ، بخواهم تا دیگر چنین حرفی نزند؟یادم هست او را محکم در آغوش گرفتم . انگار در آن لحظه آرزو داشتم به عقب برگردم .مانند روزهایی که جنین ناشناسی بود که من برایش کتاب می خواندم یا نوزاد ناتوانی بود که در آغوشم از خطرات و آسیب ها حفظش می کردم ، بتوانم کنترل بیشتری رویش داشته باشم اما می دانستم که این تازه اول راه است.
او روز به روز بزرگ تر می شود و هر روز توانایی بیشتری کسب می کند و به حکم طبیعت از من دورتر شده ،زمان بیشتری را خارج از خانه ،در مهد کودک،مدرسه،دانشگاه ،محل کار و جامعه طی می کند. با گذر زمان مستقل تر شده و من و پدرش نمی توانیم همیشه کنار او باشیم ،و در اطراف او علاوه بر ویروس ها و میکروب ها هزاران خطر دیگر وجود دارد که ما به عنوان والدین موظفیم فرزندمان را از آن ها مصون کنیم . اما چگونه؟

در قدم اول باید نسبت به خطراتی که فرزندمان را تهدید می کند آگاه باشیم . خطراتی که مانند دنیای اطرافمان مدرن شده و برای مقابله با آن باید آگاهی کافی داشت .یکی از مسائلی که ذهن خیلی از والدین مثل من را به خود مشغول می کند ، آمار و ارقامی است که از ابتلا به اعتیاد گفته می شود. آماری که هر روز بیشتر شده و طبق آن سن ابتلا به مواد کم تر می شود.

حتما شما مادر و پدر ها هم وقتی می شنوید که سن ابتلا به اعتیاد از دانشگاه به دبیرستان و در برخی موارد به دوره ی راهنمایی کشیده شده است ، نگران می شوید. هر چند آمار وجود 30000 دانش آموز معتاد از طرف وزیر آموزش وپرورش رد شده است اما هیچ کس منکر پائین آمدن سن اعتیاد نیست و ما خانواده ها باید زودتر خود را مجهز کرده و فرزندانمان را برای رویارویی و مقابله با آن آماده کنیم .
شروع این آمادگی از سنین پائین باید انجام گیرد . اگرخطرات پیرامون فرزندمان را نادیده بگیریم ،روزی به خود می آئیم که خیلی دیر است . همیشه گفتند :پیشگیری بهتر از درمان است .
راه های زیر می تواند به ما کمک کند تا در حد توانمان کودکان مان را از اعتیاد و انحرافات اخلاقی دیگر دور کنیم :



1- اولین و مهم ترین قدم این است که به فرزندمان فرصت زندگی در «خانواده ای سالم» را بدهیم.امنیت روانی که کودکان در سال های اولیه ی زندگی کسب می کنند به آن ها کمک می کند تا در آینده شخصیت محکمی داشته باشند .برای داشتن خانواده ای سالم مهم ترین رکن ارتباط زن و شوهر است که وقتی پدر ومادر می شوند بر خلاف تصور عموم نیاز بیشتری به رعایت احترام ،ابراز علاقه و هم سویی روش تربیتی دارند تا فرزندشان در محیط گرم خانواده رشد کند. محیط پر تنش و شاهد مشاجره ی والدین بودن شخصیت فرزند را بسیار آسیب پذیر می کند.

2- روش های تربیتی که در خانواده وجود دارد ، می تواند سوق دهنده یا باز دارنده ی فرزندان از رفتن به سوی مواد مخدر و یا انحرافات اخلاقی دیگر باشد. خانواده های آسان گیر و یا دیکتاتور ،خود عاملی برای به انحراف کشیده شدن فرزندان خواهند بود. روش مقتدرانه که محبت را با قوانین منطقی و با توجه به نیاز های هر سن کودک همراه می کند ،می تواند کاربردی ترین روش پیشگیری باشد.روش تربیتی که همراه با تائید و تشویق بوده و عزت نفس کودک را در نظر می گیرد اما در دادن آزادی به او زیاده روی نمی کند.
روش های تربیتی که در خانواده وجود دارد ، می تواند سوق دهنده یا باز دارنده ی فرزندان از رفتن به سوی مواد مخدر و یا انحرافات اخلاقی دیگر باشد.

3- کودکان نیاز به دنیای کودکانه دارند. دنیای شان را خراب نکنیم. آن ها باید بازی کنند ، تحرک داشته باشند ،تجربه کنند ، در تخیلاتشان غرق شوند ، عشق بی قید و شرط والدین را دریافت کنند ،بتوانند عقیده شان را بیان کنند و در مواقعی «نه»بگویند.داشتن دوران کودکی سالم آن ها را برای گذر ایمن از نوجوانی آماده می کند.

4- فرزندان ما در هر سنی ،نیاز های خود را دارند و این نیاز ها در دختران و پسران در برخی مواقع و شرایط متفاوت است.
پدر و مادر باید نسبت به هر دوره از زندگی فرزندشان آگاهی داشته باشند و شرایط خاص نوجوانی و روزهای بلوغ را بدانند و در صورت بروز مشکل در ارتباط با فرزند از مشاوری آگاه کمک بگیرند.

از شما پدران و مادران می خواهم تجربه های خود را برای تبیان بنویسید و شما نوجوانان و جوانان عزیز از نگاه خودتان و با توجه به خاطرات کودکی تان برایمان بگوئید که والدین تان چگونه می توانند کمک کنند تا شما از خطراتی این چنین مصون بمانید؟






این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]
[مشاهده در: www.funpatogh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 131]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن