زن خانه دار بهتر است یا شاغل؟

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: زن خانه دار بهتر است یا شاغل؟
اشتغال زنان از منظر اسلام و غرب‏ (1)

پدیده «اشتغال» از ابتداى زندگى اجتماعى بشر مورد توجه بوده است. اشتغال زنان همراه با مردان در مزارع و در خانه، اَمرى عادى تلقّى مى‏شد؛ هر چند تفكیك نقش‏ها و وظایف، جزء اصلى اشتغال محسوب مى‏گردید. یكى از مهم‏ترین معیارهایى كه جهان غرب براى تعیین جایگاه زن در اجتماع پذیرفته، میزان مشاركت زنان در زندگى اقتصادى و اشتغال آنان است. از سوى دیگر، یكى از مهم‏ترین نقش‏هاى زن، نقشى است كه در خانواده ایفا مى‏كند.
تردیدى نیست كه خانواده یكى از اركان جامعه و محور اساسى رشد و اعتلاى انسان به شمار مى‏رود. این نقش از منظر جهان غرب و غرب باوران بسیار كم‏رنگ و بى‏اهمیت بوده و در برخى موارد یكى از مشكلات فراروى زنان، قلمداد شده است.

یكى از نویسندگان ایرانى با پیروى از دیدگاه غرب در خصوص اشتغال زنان مى‏نویسد: «یكى از مشكلاتى كه زنان در همه جوامع با آن درگیر هستند، مسئولیت‏ پرورش فرزندان و اداره امور خانه مى‏باشد. امروزه در جوامع غربى آن چنان به اشتغال زن در خارج توجه مى‏شود كه این امر به عنوان اولین و مهم‏ترین نقش زن مطرح شده است و نقش مادرى و همسرى و ادامه سنّت‏هاى فرهنگى به عنوان نقش دوّم و فرعى مدّنظر قرار مى‏گیرد. شاخص‏ها و معرّف‏هاى تعیین كننده جایگاه زن در جامعه اسلامى با جهان‏بینى توحیدى و نگرش به انسان با آن‏چه در غرب مى‏گذرد، اصولاً متفاوت است.
در فرهنگ اسلامى با وجود آزادى انتخاب شغل و كار براى زنان مسلمان و حق مالكیت و فعالیت اقتصادى براى آن‏ها، آن‏چه به نقش و پایگاه زن در جامعه اسلامى معنا و هویت مى‏بخشد، فعالیت‏هاى مادى و اقتصادى به معناى غربى آن نیست، بلكه فعالیت اقتصادى زنان در جامعه اسلامى با حفظ هویت دینى و گوهر عفت و تقواست.و حفظ از کیان خانواده ارجح است.
در مقالات «اشتغال زنان از منظر اسلام و غرب»‏، اشتغال زنان در پنج محور اساسى بررسى مى‏شود. اولین محور که در حوصله ی این مقاله است نگرش تاریخی به این موضوع است.
الف) نگرش تاریخى به اشتغال زنان‏
1. رُم باستان‏. زن در رُم باستان از همه حقوق محروم بود و داراى هیچ گونه جایگاه و اختیارى نبود. دختران و زنان مانند شى‏ء مملوك معامله مى‏شدند و از حقوق اقتصادى نیز هیچ بهره‏اى نداشتند. نكته قابل توجه در خانواده‏هاى رومى این است كه قرابت و خویشاوندى رسمى و حقوقى فقط در خصوص مرد معنا پیدا مى‏كند و بین زن با مرد و زن با زن خویشاوندى وجود ندارد. مرد هر وقت صلاح مى‏دانست، مى‏توانست زن یا دختر را بفروشد، قرض و كرایه دهد یا بكشد. از این رو وقتى زن از حداقل حقوق انسانى محروم باشد و به عنوان شى‏ء با او رفتار شود قطعاً از حقوق و امتیازات اقتصادى بهره‏مند نخواهد شد.
2. یونان باستان.‏ زن در یونان باستان نه تنها مخلوقى حقیر شمرده مى‏شد بلكه حداقل به عنوان انسان با زن رفتار نمى‏شد. زن همانند شى‏ء در اختیار مرد بود و مرد هرگونه رفتارى را با او انجام مى‏داد و زن در این دوره از هیچ حقوقى برخوردار نبود، در نتیجه از فعالیت اقتصادى و اشتغال نیز محروم بود. تنها موردى كه براى فعالیت اقتصادى و اشتغال زنان در تاریخ یونان باستان ذكر شده، مربوط به حضور زنان براى فعالیت اقتصادى و اشتغال در بازار بوده است. این اشتغال همراه با مردان بوده و فقط در منطقه «كریت» مشاهده شده است.
3. ایران باستان‏. در ایران در عصر هخامنشیان و اشكانیان، همانند روم و یونان، مرد در استفاده از اموال زن كاملاً مختار بوده؛ چون زن از هیچ حقوقى برخوردار نبوده است. به طور كلى زن داراى حداقل حقوق انسانى نبود تا بتواند فعالیت اقتصادى و اشتغال به كارى داشته باشد. وجود طبقات ممتاز در ایران موجب شد زنان از حیث اختیارات و مزایاى اجتماعى به دو دسته تقسیم شوند: 1. زنان اشراف و بزرگان؛ 2. زنان طبقه پایین‏تر. امّا واقع مطلب این است كه زنان اشراف در مقابل مردان طبقه خود، همان مقام و موقع را داشتند كه زنان طبقه پست‏تر نسبت به مردان خود دارا بودند. هر دو دسته از زنان از حقوق اقتصادى و اشتغال بهره‏اى نداشتند و فقط زنان طبقه اشراف از زندگى بهترى نسبت به زنان طبقه پایین‏تر برخوردار بودند. امّا در عصر ساسانى كه افراد جامعه به طبقات مختلفى تقسیم مى‏شدند، در داخل هر یك از طبقات، زنان متناسب با فرهنگ و وضعیت اشتغال طبقه خود مشاغلى را برعهده داشتند؛ مثلاً پوراندخت و آذرمیدخت كه از زنان خاندان سلطنتى بودند، حكومت كردند. زنان سایر طبقات نیز بسته به طبقه خود به كار ریسندگى، كشت و زرع یا صنعت آن روز اشتغال داشتند. از ویژگى‏هاى این دوران، مالك شدن دستمزد و درآمد توسط زنان بود كه مى‏توانست خود آن را بردارد یا به شوهرش بدهد.
4. عربستان قبل از اسلام‏ . وضع زنان و دختران در عربستانِ جاهلیت بسیار رقّت‏بار بوده است؛ دختران در نظر پدران، و زنان در نظر شوهران موجودى ضعیف و بى‏قیمت و قابل تملك و معامله بوده‏اند. اختیارات مرد نامحدود بود و مادر در محدوده خانه زندگى مى‏كرد ولى حق هیچ‏گونه مداخله‏اى در امر زندگى نداشت. یكى از بدترین سنت‏هاى جاهلى درعربستان قبل از اسلام، زنده به گور كردن دختران بوده است.
5. عصر ظهور اسلام‏ .
با ظهور اسلام كرامت انسانى زن احیا شد و زن در كنار مرد به عنوان نیمى از پیكره حیات بشرى مطرح گردید. اسلام دختركشى را ممنوع كرد و به جامعه آموخت كه به دختران احترام بگذارند.

زن‏هاى صدر اسلام در امور اجتماعى، سیاسى و فرهنگى و كارهاى دیگر مشاركت داشتند. قرآن كریم كسب و تلاش اقتصادى زنان و مردان را تأیید كرده و مالكیت آنان را بر آن مترتب ساخته است: «للرجال نصیب مما اكتسبوا و للنساء نصیب مما اكتسبن؛(نساء آیه 32.) براى مردان از آن‏چه كسب كرده‏اند بهره‏اى است و براى زنان [نیز] از آن‏چه كسب كرده‏اند بهره‏اى است.» اشتغال زنان در عصر پیامبرصلى الله علیه وآله وسلم به شكلى گسترده به چشم مى‏خورد و در تمامى شغل‏هاى رایج آن زمان، زنان حضور داشتند. زنى به نام زینب پزشك قبیله بنى‏داوود بود و مریضان را مداوا مى‏كرد. زنانى بسیار به امر شبانى و دامدارى اشتغال داشتند مانند سلامه و ام‏هانى.
6. اروپا در قرون وسطى‏ .زن در اروپاى قرون وسطى از هیچ گونه حقوقى برخوردار نبود و در این دوران اگر چه زنان به كار كشاورزى مى‏پرداختند امّا نه به عنوان مالك، بلكه به عنوان افرادى مملوك براى دیگران كار مى‏كردند. در سال 586 میلادى كنفرانسى در فرانسه براى بررسى این موضوع منعقد شد كه آیا زن بشر است یا نه و در نهایت به این نتیجه رسیدند كه زن بشرى است كه فقط براى خدمت به مردان خلق شده است.
در قرون وسطى، جوامع اروپایى براى زنان حق اشتغال قائل نبودند و در ابعاد دیگر نیز زنان از حقوق اجتماعى و مالى محروم بودند. اروپا در قرون وسطى یكى از سیاه‏ترین و زشت‏ترین دوران حیات بشرى را پشت‏سر گذاشت.
7. عصر انقلاب صنعتى تا امروز . آغاز «انقلاب صنعتى» در اروپا سال 1760 میلادى بود و انگلستان نخستین جامعه‏اى بود كه خصلت صنعتى به خود گرفت و به مركزى براى نوآورى‏هاى فنى و اقتصادى و پیشرفت تكنولوژى تبدیل شد.
شكل‏گیرى جوامع صنعتى و ایجاد بازار كار جدید، موجب اشتغال زنان در بخش صنعت شد و از طرف دیگر باعث كاهش نقش خانواده شد. در جامعه‏هاى صنعتى، بسیارى از عملكردهاى سنّتى خانواده از بین رفته یا به شدت دگرگون شده است. اشتغال زنان در این دوره به منظور تكریم و بالا بردن منزلت زن نبوده و فقط جوامع صنعتى درصدد برطرف كردن نیاز خود به نیروى كار ارزان بودند. بر اساس آمار، تقریباً در تمام جامعه‏هاى صنعتى درآمد زنان به میزان قابل ملاحظه‏اى كم‏تر از درآمد مردان است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 160]