روزى كه خرمشهر اشغال شد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: روزى كه خرمشهر اشغال شد
هجوم زمينى عراق به قصد اشغال خرمشهر بعد از ضربه هوايى عراق بر فرودگاه هاى ايران، در بعدازظهر ۳۱/۶/۱۳۵۹ يگان هاى زمينى عراق ماموريت خود راشروع كردند. تيپ ۲۶ زرهى عراق از شلمچه به سوى جاده خرمشهر- اهواز و تيپ ۶ زرهى نيز از شلمچه و از محور چپ تيپ ۲۶ زرهى حركت كردند. گردان دوم ويژه تيپ ۳۱ عراق نيز براى نفوذ به داخل خرمشهر، عمليات خود را آغاز كرد. دشمن درآغاز هجوم علاوه بر آتش توپخانه،تانكها و خمپاره اندازها، جاده خرمشهر- اهواز، پاسگاه كيلومتر۲۵ و پاسگاه شلمچه رازير بمباران هواپيماهاى خود گرفت. عراق ابتدا سعى كرد عقبه اصلى خرمشهر ، يعنى جاده خرمشهر- اهواز را تهديد كند و امكان مقاومت نيروهاى مستقر در مرز و پاسگاههاى مرزى را خنثى سازد. فلشهاى اصلى حركت دشمن در منطقه خرمشهر، به سمت شهر، جاده اهواز خرمشهر و رودخانه كارون بود. از اين رو پاسگاه شلمچه و دژها و پاسگاههاى شمالى آن كه معبرهاى وصولى هجوم دشمن را در برمى گرفتند مورد تهاجم شديدتر قرار داشتند و در معرض حمله تيپهاى ۲۶ و۶ زرهى و گردان دوم ويژه تيپ ۳۱ ارتش عراق قرار گرفتند. طبق طرحى كه از قبل مورد توافق مسئولين اتاق جنگ خرمشهر قرار گرفته بود، در صورت حمله عراق، وظيفه دفاع از مرزها را ارتش و ژاندارمرى بر عهده داشتند و درصورت پيشروى دشمن و عبور از مرز شلمچه و رسيدن به دروازه هاى شهر، برادران سپاه به همراه مردم، دفاع از شهر را به عهده داشتند. با توجه به كمبود امكانات و ضعف فرماندهى پاسگاه ها و پايگاه هاى مرزى ، حتى از اين حداقل امكانات هم استفاده لازم صورت نگرفت. در طول ۴۵ كيلومتر مرز مورد هجوم دشمن در منطقه خرمشهر، پاسگاه ها به تدريج سقوط كرده يا تخليه شدند. در ادامه پيشروى دشمن با متلاشى شدن گردان ۱۶۵ دژ، دژها ( پايگاه هاى شمال شلمچه ) نيز در معرض سقوط قرار مى گيرند و قبل از روشنايى هوا خبر سقوط دژهاى ۲،۱ ۳، ۴، و۵ و نيز سقوط پاسگاه شلمچه در خرمشهر مى پيچد. مقاومت نيروهاى ژاندارمرى و سپاه عليرغم رشادت هاى فراوان و وارد آمدن صدمات و تلفات زياد به دشمن ، ناكام مى ماند و بناچار عقب نشينى مى نمايند. در دومين روز، وضعيت تهاجم عراق به گونه اى است كه هرچند نيروهاى رزمنده از سرعت پيشروى آنها مى كاهند، ولى پاسگاه هاى كيلومتر۲۵ كيلومتر۴۰ به اشغال دشمن درآمده، نيروهاى زرهى به سمت جاده خرمشهر-اهواز پيشروى مى كنند. پس از سقوط پاسگاه شلمچه كه اصلى ترين موضع دفاعى نيروهاى خودى در معبر وصولى به سوى خرمشهر بود و همچنين عدم مقاومت مواضع بعدى كه دژ ناميده مى شد، تنها مانع دشمن ، دژ مركزى بود كه عده كمى از نيروهاى فداكار با امكانات ناچيز با دشمن مقابله مى كردند و با تغيير موضع، از سرعت پيشروى دشمن مى كاستند، اما سرانجام دراثر بمباران آتش شديد و متمركز توپها و تانكهاى دشمن،تنها مانع باقيمانده برطرف مى شود و تعدادى از رزمندگان به شهادت مى رسند و معدودى به عقب بازمى گردند. سرعت پيشروى دشمن افزايش مى يابد، تانك هاى عراقى به خرمشهر نزديك مى شوند، همه گزارش ها قبل از ظهر سومين روز هجوم، حاكى از پيشروى دشمن به سوى خرمشهر و هشدار سقوط آن و درخواست پشتيبانى هوايى است. در پى سقوط دژ مركزى، نيروهاى دشمن از دو محوربه سوى خرمشهر حركت مى كنند: محور اول، جاده شلمچه كه به پل نو و ادامه آن به مركز شهر منتهى مى شد، محور دوم سمت چپ (شمال) جاده شلمچه و عبور از نخلستان عرايض و دستيابى به جاده خرمشهر- اهواز، براى دورزدن و محاصره شهر. نيروهاى سپاه متوجه پيشروى تانكهاى دشمن به سمت پل نو شدند و با انهدام پل، باعث عقب نشينى نيروهاى عراقى از اين محور گرديدند. عليرغم بمباران تانكها و نيروهاى عراقى توسط هواپيماهاى خودى كه منجر به انهدام بخشى از نيروهاى دشمن گرديد، ولى از فشار مهاجمين به سوى خرمشهر كاسته نشد و پيشروى به طرف شهر از چند محور ادامه يافت.
يکشنبه 5 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]