بررسي آسيب‌شناسي روش دين‌شناسي روشنفكري ديني در فصل‌نامه «كتاب نقد»

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: بررسي آسيب‌شناسي روش دين‌شناسي روشنفكري ديني در فصل‌نامه «كتاب نقد»
گروه انديشه: مقاله «آسيب‌شناسي روش دين‌شناسي روشنفكري ديني»، نوشته«عبدالحسين خسروپناه» در فصل‌نامه انتقادي، فكري، فرهنگي «كتاب نقد» منتشر شده است.
به گزارش خبرگزراي قرآني ايران (ايكنا)، اين مقاله به جهت گستردگي آسيب‌هاي روشنفكري ديني، تنها به آسيب‌شناسي روش‌شناسي روشنفكري ديني بسنده مي‌كند. مطلب ديگر آن است كه نگارنده با اين‌كه قلمرو وسيعي براي روشنفكري ديني قائل است و شخصيت‌هايي مانند استاد «مطهري» را نيز در اين جريان قرار مي‌دهد، ولي در اين مقاله تنها به سه شخصيت روشنفكر ديني تجددگرا؛ يعني «بازرگان»، «شريعتي» و «سروش» بسنده شده است.

به زعم مؤلف، آسيب‌شناسي هر پديده مي‌كوشد كمبودها و كاستي‌هاي آن پديده را شناسايي كند. آسيب‌شناسي روشنفكري ديني نيز همانند پاتولوژي بدن كه به كشف ضعف‌ها و بيماري‌هاي بدن مي‌پردازد، در پي آن است تا آسيب، نقايص و كمبودهاي اين جريان مهم اجتماعي را آشكار كند.

به زعم نگارنده مقاله، روشنفكري ديني، پديده‌اي است كه بعد از روشنفكري سكولار مطرح شد و مي‌كوشد نوعي هماهنگي ميان دين و مدرنيته به وجود آورد؛ ولي اين وفاق هميشه قرين توفيق نبوده و گاه به التقاط و نوعي تفسير به رأي گراييده است.

خسروپناه بر اين است كه يكي از پرسش‌هايي كه برخي مطرح كرده‌اند، درباره معناداري روشنفكري ديني است، كه به نظر وي، هم مي‌توان روشنفكري را به ديني و سكولار و هم روشنفكران ديني را به ديندار و غيرديندار تقسيم كرد.

خسروپناه معتقد است، روشنفكري، مقوله‌اي است كه بريده از دين و غير دين نيست؛ زيرا روشنفكري، پذيرش نوعي عقلانيت است و عقلانيت، ماهيتي است كه مي‌تواند هويتي ديني يا غير ديني بيابد؛ يعني عقلانيت، قابليت سازگاري يا ناسازگاري با دين دارد.

مقاله «آسيب‌شناسي روش دين‌شناسي روشنفكري ديني»، نوشته «عبدالحسين خسروپناه» در فصل‌نامه انتقادي، فكري، فرهنگي «كتاب نقد» به صاحب امتيازي «پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي» و سردبيري «بهمن شريف‌زاده» منتشر شده است.
چهارشنبه 1 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 211]