زندگي را با زيبايي‌هايش دوست بداريم‌

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: زندگي را با زيبايي‌هايش دوست بداريم‌
جواني 27 ساله با قد و بالاي متناسب و پوشش ارزنده، با معرفي دوستي به ديدارم آمد كه اصولاً معناي زندگي چيست و مگر آدمي مجبور است اين همه رنج و ناكامي را به نام زندگي تحمل كند و تازه اگر هم به قول شما از تمام مواهب دنيا بتواند كماهوحقه استفاده كند، عاقبت به كجا مي‌رسد و اين پريشاني‌ها به چه منظور بايد ادامه يابد؟

پرس و جو معلوم داشت كه ايشان مدتي در يكي از كشورهاي خارج كار و زندگي كرده و به قول خودش از كليه مواهب حيات به نحو احسن استفاده برده و با مطالعات فلسفي ناقص، به پوچي واقعي‌رسيده و درنظر دارد همه را ترك كند و به اصطلاح تارك دنيا شود.

آري ظاهراً اين طور مي‌نمايد و عملاً نيز اين گونه مي‌بينيم كه اگر كسي كليه مواهب دنيا را به طور دلخواه به دست آورد، تازه كل زندگي به نظرش لوس و چندش‌آور مي‌نمايد و به بيزاري مي‌گرايد چنانچه در كشورهاي مترقي چنين رويدادهائي رخ مي‌دهد و جوانان آن ديار به حكم اجبار و درجستجوي كسب لذتي نو، به ال - اس - ‌دي و ماري‌جوانا روي آورده و يا با عدم دسترسي به آرامش رواني به خودكشي پرداخته، ولي بايد پرسيد واقعاً معناي زندگي همين حركات و اعمال لوس و چندش‌آور است؟از نظر من خير! و همراه حافظ شيراز مي‌گويد:

ما بدين در نه پي حشمت و جاه آمده‌ايم‌

از بد حادثه اينجا به پناه آمده‌ايم‌

رهرو منزل عشقيم و ز سر حد عدم‌

تا به اقليم وجود اين همه راه آمده‌ايم‌

آري، ما مسلمانان با اجراي دستورات صحيح قرآن كريم علاوه بر اين كه زندگي سالم و شيرين و اميدبخشي را بسر خواهيم برد، باز يك نكته پراهميت را به نام رضاي خداوند و پرستيدن واقعي او در نظر داريم و همان كسب رضاي خالق است كه به صورت عشق مي‌تواند در روان ما اثر گذارد و ما را تا واپسين دم زنده نگاه دارد و نيرو بخشد به شرطي كه خداي عالميان را فقط از ديده غبارآلود بعضي از متعصبان ننگريم و او را نيازمند نماز و روزه خود ندانيم و به خصوص فرقي بين سفيد و سياه و عرب و عجم قائل نشويم.

آري قرآن مجيد فرقي بين سياه و سفيد و ساير تظاهرات خلقت قائل نشده و همه مخلوق خدا را در يك صف قرار داده و در حقيقت بزرگي و شخصيت آدميان را در تقوا و حسن مصاحبت دانسته است.

حافظ شيراز كه لسان‌الغيب نام گرفته و ما ايرانيان در اغلب اوقات در كارها و زندگي روزمره با او تفال مي‌كنيم، چنين مي‌فرمايد:‌

خوشتر ز موسم گل و فصل بهار چيست؟

ساقي كجاست گو سبب انتظار چيست؟

هر وقت خوش كه دست دهد مغتنم شمار

كس را وقوف نيست كه پايان كار چيست؟

در هر حال با زبان حكمت راه صحيح زندگي را به ما آموخته‌اند پس به دقت گوش كنيد: چشم ما را چنان آفريده‌اند كه در حال عادي ميكربها را نمي‌بيند، معنايش اين است كه براي زندگي كردن در حال عادي به هيچ‌وجه نيازي به ديدن ميكرب‌ها نخواهد داشت. پس آن‌ها را نبيند بهتر است، ولي همين چشم از ديدار يك باغ پرگل لذت مي‌برد و معنايش اين است كه حكمت خالق عملاً به ما دستور مي‌دهد كه باغ پرگل را تماشا كنيد و لذت بريد.

دهان ما را طوري آفريده‌اند كه از نان خشك لذت نمي‌برد، ولي از خوردن اغذيه لذيذ لذت مي‌برد. يعني به زبان حكمت به ما مي‌گويد لازم نيست ظاهراً به نام تقدس به نان خشك و پنيري بسازيد بهتر است كوشش كنيد و با مصرف اغذيه لذيذ زندگي را گواراتر و بهتر و شيرين‌تر گردانيد و اين مضمون را قرآن مجيد به زبان كلي شرح داده و فرموده:

من‌كان في‌هذه اعمي‌و هوفي الاخره‌ اعمي واضل سبيلا (سوره اسراء آيه73) يعني هركس دراين‌دنيا چشم را بست و ازمواهب آن نتوانست لذت ببرد، درآن دنيا و آخرت نيز كور و گمراهست و راه را گم كرده است.

آري طبق فرموده حافظ شيراز، زندگي از نظر عقلاء و دانشمندان استفاده كامل از مواهب حيات و به نحو احسن همراه شور و عشق و اميد است تا آن را پوچ و بي‌معني نپنداريم و چون كج‌رفتگان و فراموش‌كاران فقط زندگي را اقناع غرائز موجود نپنداريم تا پوچي آن ما را به سيري و دلزدگي بكشاند و احياناً به خود‌كشي وادارد. بلكه بايد در تمام موارد رضاي خالق را با ديده عشق حقيقي وصالش در نظر آوريم تا از هر لحظه حيات بتوانيم به اندازه كافي لذت بريم و اگر مي‌بينيم آمار خودكشي‌ها و اختلالات رواني در كشورهاي پيش‌رفته بيش از كشورهاي درجه دوم است به دليل فراموش كردن رضاي خداوند و تكروي در وادي تاريك و بي‌هدفي است.

آري، همان‌طور كه در كتاب شرح داده‌‌ام، آدمي مي‌تواند با استفاده كامل از تمام مواهب حيات به تدريج به خودشناسي واقعي برسد و مطابق اصول حقه و خداشناسي از مواهب حيات به نحو احسن استفاده كند تا از احساس بيهودگي‌ رها شود.

دكتر علي پريور

سه شنبه 30 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]