بابونه؛ دواى زخم معده

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: بابونه؛ دواى زخم معده
بابونه گياهى است دائمى‌و كوچك با ارتفاع تقريبا 30 سانتيمتر داراى بويى معطر كه در چمنزارها و اراضى شنى مى‌رويد. ساقه آن به رنگ سبز مايل به سفيد ، برگ‌هاى آن كوچك متناوب و داراى بريدگى‌هاى باريك و نامنظم و پوشيده از كرك است. گل‌هاى آن مجتمع در يك طبق كه به طور منفدر در انتهاى ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر مى‌شود. در هر طبق گل‌هاى سفيد در اطراف و گل‌هاى زرد در قسمت وسط قرار دارند.

تركيبات شيميايي

گل‌هاى بابونه داراى اسانس روغنى آنته مين (Anthemine) تانن ، فيتوسترول و همچنين ماده‌اى تلخ به نام اسيد آنته ميك Anthemique Acid مى‌باشد.

خواص دارويي

بابونه از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و از تقويت كننده‌هاى تلخ به حساب مى‌آيد. جالينوس حكيم آن را براى درمان تب‌و لرزهاى نوبه اى به‌كار مى‌برد.

1) يكى از مهم‌ترين خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و اين گياه به آسانى اين مرض را درمان مى‌كند و آنهايى كه سال‌هاست با اين مرض دست به گريبان هستند و از قرص‌هاى مختلف گران قيمت نظير Lozac و Zantac و غيره استفاده مى‌كنند مى‌توانند با استفاده از بابونه خرج داروى خود را پس انداز كنند و همچنين سلامتى خود را بازيابند.

براى درمان زخم معده يك ليوان چاى غليظ بابونه درست كنيد (4 قاشق چاى‌خورى بابونه در يك ليوان آب‌جوش يا چهار‌عدد چاى كيسه‌اى بابونه در يك ليوان آب جوش) و صبح ناشتا اين ليوان چاى را بنوشيد و سپس در رختخواب به پشت دراز بكشيد و بعد از چهار دقيقه بخوابيد و البته بعد از يك ربع ساعت مى‌توانيد صبحانه خود را ميل كنيد. اين عمل را به مدت دو هفته ادامه دهيد تا زخم و ورم معده به كلى شفا يابد.

2) بابونه اعصاب و قواى جسمانى را تقويت مى‌كند.

3) بابونه مقوى مغز است.

4)بابونه ادرار آور است.

5)اين گياه ترشح شير را در مادران شير ده افزايش مى‌دهد.

6)درمان كننده سردرد و ميگرن است.

7)استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع مى‌كند.

8)اگر كسى قطره قطره ادرار مى‌كند به او چاى بابونه دهيد تا درمان شود.

9)براى درمان چشم درد ، بابونه را در سركه ريخته و بخور دهيد.

10)براى تسكين دردهاى عضلانى چاى بابونه بنوشيد.

11)جويدن بابونه براى التيام زخم‌هاى درمان مفيد است.

12)خوردن 5 گرم ريشه بابونه با سركه رقيق قواى جسمانى را زياد مى‌كند. (ريشه بابونه گرم تر و خشك تر از گل بابونه است)

13)بابونه تب بر و تسكين دهنده درد است.

14)بابونه تقويت كننده معده است.

15)براى تسكين درد در هنگام دندان درآوردن بچه‌ها ، به آنها چاى بابونه بدهيد.

16)براى رفع بى‌خوابى و داشتن يك خواب آرام و راحت ، كافى است 10 دقيقه قبل از اينكه به رختخواب برويد يك فنجان چاى بابونه بنوشيد.

17)بابونه درمان كننده بى اشتهايى است.

18)بابونه براى رفع ورم روده موثر است.

19)چاى بابونه درمان كننده كم خونى است.

20) از بابونه براى رفع كرم معده و روده استفاده كنيد.

21)بابونه براى رفع زردى مفيد است.

22)حمام بابونه اثر نيرو دهنده دارد. براى اين منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ريخته مدت يك‌ربع ساعت در آن دراز بكشيد.

23)براى تسكين درد ، چند قطره اسانس بابونه را با يك قاشق روغن بادام مخلوط كرده و روى محل‌هاى دردناك بماليد درد را كاهش مى‌دهد.

24)اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام براى رفع ناراحتى‌هاى پوستى نظير اگزما ، كهير و خارش مفيد است.

25)براى رفع گوش درد و سنگينى گوش ، يك قطره روغن بابونه را در گوش بچكانيد.

26)اسانس بابونه چون اثر قى‌آور دارد در مورد مسموميت‌هاى غذايى مصرف مى‌شود.

27)روغن بابونه را براى از بين بردن كمردرد ، درد مفاصل و نقرس روى محل درد بماليد.

28)با چاى بابونه اگر موهاى بلوند را بشوييد آنها را روشن تر و شفاف تر مى‌كند.

29)بابونه ضدآلرژى است.

اسانس بابونه

حدود 8/0 تا 1 درصد اسانس در اين گياه وجود دارد كه به وسيله تقطير با بخار آب به‌دست مى‌آيد. رنگ اين اسانس آبى روشن است ولى در اثر كهنه شدن به رنگ زرد مايل به قهوه‌اى در مى‌آيد. بوى اين اسانس بسيار قوى و طعم آن معطر و سوزاننده است. اسانس بابونه در عطر سازى و براى معطر كردن غذاها به كار مى‌رود.

چاى بابونه با دم كرده بابونه

براى درست كردن چاى بابونه يك قاشق چاى‌خورى گياه بابونه خشك را در يك فنجان آب جوش ريخته و به‌مدت 5 دقيقه بگذاريد دم بكشد.

روغن بابونه با روغن زيتون

گل خشك بابونه را با برابر وزنش روغن زيتون مخلوط كرده و روى آتش ملايم بگذاريدتا دم بكشد (نبايد بجوشد) و گاه گاه آن را هم بزنيد. سپس آن را از روى آتش برداريد و بگذاريد تا مدت 24 ساعت به حال خود بماند. سپس آن را از صافى با فشار رد كرده و در شيشه‌اى دربسته نگهدارى كنيد (براى نفخ شكم و قولنج آن را روى شكم بماليد).

روغن بابونه

براى تهيه روغن بابونه مقدارى از گل خشك بابونه را با چهار برابر وزن آن روغن كنجد مخلوط كرده و سپس به اندازه دو برابر گل بابونه به آن آب اضافه كنيد. آن را روى چراغ گذاشته و بگذاريد بجوشد تا اينكه آب آن به كلى تبخير شود و فقط روغن باقى بماند البته بايد دقت كرد كه روغن نسوزد.

مضرات

جوشانده بابونه ممكن است در افراد حساس به گياه «آمبروسيا» باعث حساسيت شديد شود.
دوشنبه 29 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 293]