در بررسي «زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني» عنوان شد: عظمت كتاب در برهوت منابع شرق‌شناسي در ايران

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: در بررسي «زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني» عنوان شد: عظمت كتاب در برهوت منابع شرق‌شناسي در ايران
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب

نشست بررسي كتاب «زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني» نوشته‌ي مايكل مارا با حضور هاشم رجب‌زاده - مترجم اثر از زبان ژاپني - روز گذشته (يكشنبه، 28 مهرماه) در نگارخانه‌ي تهران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ابتداي نشست، عليرضا اسماعيلي - مدير انتشارات فرهنگستان هنر - در سخناني گفت: در سال‌هاي اخير از سوي اين انتشارات، به چاپ و عرضه‌ي كتاب‌هايي در زمينه‌ي هنر شرق توجه شده و در اين راستا، 12 عنوان كتاب منتشر شده است. همچنين نزديك به 22 عنوان كتاب در اين حوزه‌ها در دست ترجمه و كار است.

او افزود: قرار است كتاب «زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني» به صورت كامل و با واژه‌نامه‌ي تفصيلي، مقدمه و نمايه تا چندي ديگر در شمارگان بالا منتشر و توزيع شود. از نكات جالب كتاب يادشده، زيرنويس‌هاي مفصلي است كه مترجم براي آشنايي بيش‌تر خواننده داده است. از سوي ديگر، مترجم با هزينه‌ي شخصي خود مدتي است كه كتابخانه‌اي به نام «كتابخانه‌ي ايران» در شهر اوزاكاي ژاپن داير كرده است و به معرفي آثار ايراني مي‌پردازد.

در ادامه، هاشم رجب‌زاده - مترجم كتاب «زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني» - در سخناني گفت: خيلي اهل فلسفه و مباحث زيبايي‌شناسي نيستم و اين كتاب هم فلسفه نيست؛ اما وقتي درباره‌ي تاريخ زندگي و فعاليت‌هاي وزير بزرگ ايلخان مغول تحقيق كردم، فهميدم ارتباط عجيبي بين مباحث اين كتاب با پنج مجلدي كه او تأليف كرده است، وجود دارد؛ پس به سراغ ترجمه‌اش رفتم. سعي كردم تا جايي‌كه زبان رايج ژاپني اجازه مي‌دهد، ترجمه مطابق با اصل اثر باشد.

او همچنين عنوان كرد: نويسنده در مقدمه، نمايي كلي از كتاب طراحي كرده و اين اثر در سه قالب كلي تدوين شده است؛ موضوع زيبايي‌شناسي، مقوله‌هاي زيبايي‌شناسي و بيان شعري، كه بخش اول پنج فصل و بخش دوم و سوم كتاب هر كدام سه فصل را به خود اختصاص داده‌اند. سليقه‌ي نويسنده در كتاب به اين صورت بوده است كه مطالبي را كه از طرف دانشمندان علوم اجتماعي ژاپني در زمينه‌ي زيبايي‌شناسي مطرح شده است، مرور مي‌كند. در حقيقت، نويسنده قصد داشته تا تصويري از زيبايي‌شناسي ژاپني نشان دهد. نكته‌ي ديگر اين‌كه از سويي، واژگان ما در ترجمه هنوز براي برگرداندن مطالبي در حوزه‌ي زيبايي‌شناسي جا نيافتاده‌اند.

رجب‌زاده افزود: ژاپني‌ها خيلي جدي وارد مباحث اجتماعي و نهضت ترقي شدند. آن‌ها در رشته‌هاي شيمي، رياضي و حتا ادبيات، نوبل‌هاي زيادي گرفتند و تا اندازه‌اي كه مورد استفاده‌شان بود، از غرب بهره بردند.

حسن بلخاري نيز در سخناني درباره‌ي كتاب يادشده گفت: اين كتاب بسيار مهمي است و شايد هيچ‌كس مثل من در ايران نتواند عظمت و ارزش اين‌گونه كتا‌ب‌ها را حس كند؛ چون براي دانشجويان دوره‌ي دكتري فلسفه‌ي هنر، درسي در اين زمينه دارم. به نظرم، مي‌توان فهميد كه اين اثر چقدر در اين برهوت منابع اصلي شرق‌شناسي در ايران، عظمت دارد.

او ادامه داد: برخلاف نظر مترجم كه معتقد است اثر فلسفي نيست؛ متن كاملا فلسفي است و به نظرم، مترجم از عهده‌ي ترجمه برآمده و ترجمه‌ي خوب و رواني انجام داده است كه بعد از ويرايش، بيش‌تر نمايان مي‌شود. او اثر ماندگاري را به ادبيات فارسي ارائه كرده است؛ چون مهم‌ترين جريانات 150ساله‌ي زيبايي‌شناسي اخير ژاپن در اين كتاب مطرح شده و نويسنده امر مهمي را ناگفته نگذاشته است. از سويي، چون هم نويسنده و هم مترجم كتاب در ژاپن زندگي كرده‌اند، هر دو استحقاق ارائه‌ي چنين كتابي را داشته‌اند. بحث زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني در وهله‌ي اول، تحت تأثير فلسفه و هنر غرب است.

بلخاري همچنين گفت: در زيبايي‌شناسي شرق حتما هنر بايد كاركرد داشته باشد؛ مثلا در هند، هنر بايد به كمال، رهايي و نظم ازلي و لذت برساند؛ اما در غرب اين‌طور نيست. ژاپني‌ها سه دوره را براي رسيدن به زيبايي‌شناسي معاصر پشت سر گذاشته‌اند؛ دوره‌ي بيداري يا آشنايي با فرهنگ غربي، ‌دوره‌ي نقد و دوره‌ي بازسازي فلسفه‌ي هنر كلاسيك ژاپن و زيبايي‌شناسي ژاپن. به نظر من، در بخش‌هايي از كتاب، نوعي افراط و تفريط در ارائه‌ي مباحث وجود دارد.

اين پژوهشگر افزود: زيبايي‌شناسي مدرن ژاپني كاملا سرمشق خودش را از غرب گرفته است و كلا اين غربي‌ها بودند كه نگاه جديد زيبايي‌شناسي را به ژاپن وارد كردند. ولي در امتداد كار، ژاپني‌ها به جايي مي‌رسند كه سعي مي‌كنند اين زيبايي‌شناسي را بومي كنند. اين كتاب دنياي جديدي را به روي ما باز مي‌كند.

در ادامه، مهرداد احمديان - سرپرست بخش پژوهشي پژوهشكده‌ي فرهنگستان هنر- در توضيحاتي درباره‌ي كتاب گفت: به دليل كمبود منابع در چنين حوزه‌هايي، اين كتاب به ما بسيار كمك مي‌كند و در مجامع آكادميك ايران بسيار مورد نياز است.

او با اشاره به ايتاليايي ‌بودن نويسنده‌ي كتاب، گفت: مايكل مارا كه مبادرت به تحقيقات فوق تخصصي در زمينه‌ي ژاپن‌شناسي مي‌كند، در اين زمينه كار كرده و تحقيقات ژاپن‌شناسي در ايتاليا ريشه‌دار بوده است. در مقدمه‌ي كتاب هم مقاطع مختلف فرهنگ ژاپني تقسيم شده است. به عقيده‌ي نويسنده، يك نوع زيبايي‌شناسي ژاپني در تمام دوران حكومت‌هاي مختلف در ژاپن وجود داشته است. در برخي قسمت‌ها، اما مطالب كتاب فشرده هستند و اين خواننده را دچار سرگيجه مي‌كند.

او سپس عنوان كرد: اين اقتباس از زيبايي‌شناسي غرب در ايران هم اتفاق افتاد؛ اما در دوره‌ي مشروطه پديدار شد و در آن دوره، اول به سراغ ادبياتش رفتيم و بعد فلسفه و ما ايراني‌ها زودتر متوجه‌ ادبيات اروپايي شديم، تا فلسفه‌شان؛ اما ژاپني‌ها برعكس، و فلسفه‌ي اروپا منبعي نشد براي تدوين فلسفه‌ي معاصر در ايران و هيچ آموزه‌اي از فلسفه‌ي غربي در ايران ايجاد نشد، تا زماني‌كه با آثار داريوش شايگان مشخص شد و او هم به نوعي از تجربه و حكمت معنوي آسيايي صحبت كرد.

در پايان، بلخاري نيز گفت: مبناي آشنايي ما با غرب ادبيات بوده؛ نه فلسفه و اگر از راه فلسفه مي‌رفتيم، جامعه‌ي ما دچار غرب‌ستيزي نمي‌شد. شرق با زيبايي نفس مي‌كشد و با آن آشناست؛ اما علم مستقلي براي تدوين آن ندارد.

در اين نشست، عبدالمجيد حسيني ‌راد و ع. پاشايي نيز حضور داشتند.

انتهاي پيام
دوشنبه 29 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 428]