واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: كارشناس ارشد برنامهريزي آموزشي: اوتيسم بايد به عنوان يك بيماري خاص قلمداد شود هزينه نگهداري كودك اوتيسم براي خانوادهها طاقتفرساست
خبرگزاري دانشجويان ايران - اهواز
سرويس: بهداشت و درمان - عمومي
كارشناس ارشد برنامهريزي آموزشي ابراز اميدواري كرد كه اوتيسم نيز به عنوان يك بيماري خاص قلمداد و همانند بيماريهاي خاص از طرف دولت حمايت شود.
پري گلابي، روانشناس باليني و كارشناسي ارشد برنامهريزي آموزشي و برنامهريز در بخش كودكان اوتيسم مدارس سازمان استثنايي كشور در گفتوگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه خوزستان اظهار كرد: كودك اگر به هر دليلي تا سه سالگي حرف نزند، وقتي او را صدا كرديد برنگردد، ارتباط چشمي ضعيف باشد، مادر حس كند حركات ديگران را تقليد نميكند، صريحا حالت هيجاني با افراد بزرگسال برقرار نكند و وقتي او را بغل ميكني خودش را سفت بگيرد بايد شك كرد كه ممكن است به اوتيسم مبتلا باشد.
وي خاطرنشان كرد: تشخيص كودك مبتلا به اوتيسم به عهده روان شناسي خبره است. در كشور ما هم اكنون تست ADIR رايج است. اين تست سازمان كودكان استثنايي است، وقتي كودك به سن مدرسه رسيد، پرسشنامه (غربالگر) كه خيلي كوتاه است تكميل خواهد شد، اگر نمره كودك به حدي برسد كه تست مثبت باشد، كودك به روانپزشك معرفي خواهد شد.
گلابي افزود: تست ديگري هم براي كودكان مبتلا به اوتيسم در نظر گرفته شده كه اين تست به دليل زمان بالايي كه براي انجام نياز دارد و نيروي خبرهاي كه بايد آن را انجام دهد، كنار گذاشته شده است.
اين روانشناس باليني خاطرنشان كرد: روانپزشكان ميتوانند كودكان مبتلا به اوتيسم را بر اساس علائمي چون عدم بازي متعامل توسط كودك، دستكاري اشيا به جاي بازي با آنها، لذت زياد از اشيايي كه ميچرخند، تمايل به بوييدن بدن و بازي با انگشتان پا و ساق و پاي اطرافيان، علاقه زياد به چرخيدن و نگاه كردن از گوشه چشم تشخيص ميدهند.
گلابي تاكيد كرد: كودكان اوتيسم با نور بازي ميكنند، چراغ را خاموش و روشن ميكنند، قانون بازي را نميفهمند، هيچ زمان دروغ نميگويند، با دروغ فريب ميخورند، شاد و سرخوش هستند و بيدليل ميخندند.
اين روانشاس خبره در تشخيص كودكان اوتيسم گفت: هيچ تست قاطعي وجود ندارد كه كودك اوتيسم را تشخيص بدهد و تنها روانشناسان ميتوانند از رفتارهاي كودك تشخيص بدهند كودك اوتيسم است يا نه؛ هنوز هم علت قاطعي براي بيماري اوتيسم شناخته نشده است.
گلابي با بيان اينكه درمان كاملي براي اوتيسم وجود ندارد، خاطرنشان كرد: فعلا درماني براي اوتيسم وجود ندارد و روانشناس تنها داروها را براي كاهش علائم و كنترل رفتار كودك تجويز ميكنند.
گلابي با بيان اين كه خوزستان و آمل بيشترين تعداد مراجعان اوتيسم را داشته است، اظهار داشت: در خطه دريايي بندرعباس و بوشهر هم تعداد كودكان اوتيسم زياد است و هر چه به سمت مركز پيش برويم از تعداد آنها كاسته ميشود.
وي تاكيد كرد: عليرغم اين كه ميگويند اوتيسميها درونگرا هستند اغلب آنها شلوغ و داراي رفتارهاي كليشهيي خاص هستند. 70 درصد اوتيسميها بهره هوشي زير70 دارند و 20 درصد معمولي و 10 درصد در يك رفتار خاص، بسيار خوب هستند. مثلا توانايي بازي با اعداد را دارند. به مرور زمان كودكان اوتيسم وقتي بزرگ ميشوند حالت هيجاني در چهرهشان رنگ ميبازد و در بزرگسالي حركات چهرهشان كم ميشود.
وي با اشاره به هزينههاي زياد كودكان اوتيسم براي خانوادهها به ايسنا گفت: بهزيستي در حال حاضر در حد توانبخشي ميتواند اين بيماران را پوشش دهد. هزينه نگهداري كودك اوتيسم براي خانوادهها طاقت فرساست. اگر دولت اين كودكان را در كودكي حمايت مالي كند از هزينههاي سالهاي بزرگسالي اين كودكان كاسته ميشود چرا كه اغلب اوتيسميها در بزرگسالي ممكن است به بيماري رواني مزمن دچار شوند كه در آن صورت نگهداري آنها در مركز بسيار هزينهبر است.
انتهاي پيام
دوشنبه 29 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 119]