فوتسال از زير سايه فوتبال خارج شد

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: فوتسال از زير سايه فوتبال خارج شد
سرمايه : اگر ايران در بازي با اسپانيا آن برتري سه بر صفر خود را از دست نمي داد و فقط يك گل كمتر مي خورد، اگر در بازي با ليبي و اروگوئه ايران با فشار بيشتر به دروازه حريف به گل هاي بيشتر مي رسيد يا گل هاي كمتري مي خورد، اگر در بازي مقابل برزيل يكي از حملات ايران به گل بدل مي شد، اگر در بازي با اوكراين فقط يكي از فرصت هاي منجر به گل شده حريف از اين تيم گرفته مي شد و اگر بازي با ايتاليا فقط 50 ثانيه زودتر به پايان مي رسيد... آن وقت فوتسال ايران افتخاري تاريخي را رقم مي زد و كار بزرگش در جام جهاني را با يك عنوان به پايان مي برد اما حيف.

فوتسالي ها در حالي كه يك طلسم 16 ساله حذف شدن در دور اول مسابقات را به همراه عدم برگزاري بازي هاي تداركاتي مناسب يدك مي كشيدند عازم برزيل شدند. وضعيت اين تيم به گونه اي نبود كه كسي از اين تيم انتظار شگفتي آفريني داشته باشد، شايد به همين دليل بود كه صدا و سيما هم بازي اول فوتسالي ها مقابل اسپانيا (قهرمان دوره قبل جام جهاني) را مستقيم پخش نكرد - شايد از هراس يك شكست سنگين- اما فوتسالي ها در بازي اول ميخ خود را محكم كوبيدند، درست كه آنها برتري سه بر صفر را در نهايت با تساوي سه - سه عوض كردند اما مساله مهم اين بود كه آنها قدرت خود را به داخلي ها و خارجي ها نشان دادند. بعد از آن تساوي، فوتسالي ها به سه برد پياپي دست يافتند تا با اقتدار طلسم 16 ساله را بشكنند و به دور دوم صعود كنند. درخشش مردان فوتسال ايران در اين بازي هاي پياپي به حدي بود كه آرام آرام تماشاگران فوتبالي را جذب كردند. شمار تماشاگران پخش مستقيم بازي هاي تيم ملي بازي به بازي افزايش يافت و براي اولين بار در تاريخ فوتبال ايران، فوتسال برادر بزرگ ترش را تحت تاثير قرار داد. با شروع بازي هاي مرحله دوم ديگر تمام فوتبالي ها و حتي خيلي غيرفوتبالي ها پاي گيرنده ها مي نشستند و براي پيروزي مردان مصمم خود دعا مي كردند و با آنها شاد و غمگين مي شدند. مشاهدات محيطي نشانگر آن بود كه در زمان برگزاري ديدارهاي مرحله دوم ترافيك در تهران حجم كمتري پيدا مي كرد و اين به آن معني بود كه بسياري پاي گيرنده هاي خود ميخكوب شده بودند. روز بازي با ايتاليا اين مسابقه شايد مهم ترين اتفاق روز بود و بي اغراق بيشترين حجم ديالوگ ها را به خود اختصاص داد... در نهايت تيم فوتسال ايران، در كمال شايستگي و با غرور از دور مسابقات حذف شد اما افتخار مهم اين بازيكنان اين بود كه شايستگي فوتسال ايران را هم به مردم ايران و هم به جامعه جهاني فوتبال نشان دادند. در لابه لاي حرف هاي تمام بازيكنان تيم ملي فوتسال ايران مي شد ردپاي دلخوري و ناراحتي از مسوولان فدراسيون فوتبال را حس كرد و شنيد. آنها دلخور بودند كه مديران فوتبال يك دهم توجهي كه به فوتبال و بازيكنان فوتبالي مي شود را به آنها نمي كنند اين واقعيتي است كه در تدارك اين تيم، بدرقه آن، تعيين جايزه براي آن و توجه به آن ديده شد البته پس از درخشش تيم در برزيل توجه به آن زياد شد اما چنين توجهي در واقع اصلاً راضي كننده نيست و اصلاً حتي به گونه اي توهين آميز است چرا كه نشانگر اين است كه اين مردان تنها در صورت افتخارآفريني و كسب پيروزي مورد توجه قرار خواهند گرفت. به هر حال قصه فوتسال ايران در جام جهاني برزيل تراژيك و تلخ اما باشكوه تمام شد. حالا مردان اين تيم مي دانند كه شايد خود به قدر كافي بها نديده اند اما راه را براي توجه بيشتر (چه از كليت جامعه) و چه از سوي مديران ورزش به اين رشته باز كرده اند. اين بزرگ ترين موفقيت فوتسال ايران و تيم درخشان و سختكوش آن در اين مسابقات بود.
پنجشنبه 25 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]