واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: هراس از تركيه اتمي
فرانكفورتر روندشاو:بيش از 50 سال است كه تركيه سوداي استفاده از انرژي اتمي را در ذهن مي پروراند. بالاخره انتظار به سر رسيد و در ماه مارس گذشته دولت تركيه ساخت نخستين نيروگاه اتمي كشور را تصويب كرد. به همين منظور قرار است به زودي سفارش ساخت اين نيروگاه (به پيمانكار مربوط) واگذار شود.
در حال حاضر گروهي از شركت هاي كانادايي، آمريكايي، ژاپني، فرانسوي، بلژيكي، روسي، چيني و كره اي كه بعضاً حتي شريك ترك نيز دارند در قالب چند كنسرسيوم بزرگ براي ساخت اين نيروگاه اعلام آمادگي كرده اند. اين فراخوان تركيه در حوزه انرژي اتمي نه تنها از اين بابت كه آنكارا ظرف سال هاي آينده دو نيروگاه اتمي ديگر در دست طراحي و ساخت دارد بلكه مي توان به سفارش ها و فراخوان هاي بعدي نيز فكر كرد همچنين مي توان گفت ورود تركيه به جمع كشورهاي برخوردار از انرژي اتمي به منزله گامي مهم در رنسانس جهاني انرژي هسته اي به شمار رود. با وجود اين تلاش ها گويا طرح ها و برنامه هايي نيز براي يك جنبش مخالف اتمي شدن تركيه در دست اجراست. پاول هورسمن از سازمان حفاظت از محيط زيست «صلح سبز» در اين باره مي گويد ما برآنيم دولت تركيه را متقاعد كنيم كه انرژي اتمي يك فناوري كهنه و (از لحاظ زيست محيطي) آلوده و كثيف است.
به نظر مي رسد ديگر براي اين اقدامات مجاب كننده خيلي دير شده باشد. هيلمي گولر وزير انرژي تركيه مي گويد: «انرژي اتمي براي كشور ما به يك ضرورت تبديل شده است.»
وي با اشاره به اينكه نياز به برق همه ساله در تركيه بين هفت يا هشت درصد با افزايش همراه است از احتمال كمبود تامين انرژي الكتريسيته در سال آينده (ميلادي) خبر داده و مي گويد به همين منظور تركيه در نظر دارد طي 12 سال آينده حدود 85 ميليارد يورو در حوزه تامين انرژي سرمايه گذاري كند.
هم اكنون 48 درصد از برق تركيه از طريق گاز وارداتي تامين مي شود. علاوه بر اين مقدار 28 درصد نيز از طريق سوخت زغال سنگ و حدود 20 درصد نيز به واسطه نيروي آب تهيه مي شود. در اين ميان نقش انرژي هاي تجديدشونده همچون انرژي باد نيز تنها كمتر از يك درصد را به خود اختصاص داده است بنابراين قابل ذكر نيست.
دولت تركيه در نظر دارد به منظور تامين انرژي الكتريسيته مورد نياز 138 نيروگاه آبي خود را به 578 نيروگاه افزايش دهد. در حال حاضر تعداد 38 نيروگاه جديد از اين تعداد در حال ساخت است.به قول وزير انرژي تركيه تا سال 2020 ميلادي دست كم هشت درصد و تا سال 2030 حداقل 20 درصد از برق مورد نياز اين كشور بايد از طريق نيروگاه هاي اتمي تامين شود.قرار است نخستين نيروگاه اتمي در منطقه آكويو در ساحل جنوبي تركيه احداث شود. اين محل در دهه 70 ميلادي براي اين منظور انتخاب شده بود. با ساخت اين نيروگاه برق شهرهاي آدانا، كونيا و مرسين و نيز كلانشهر توريستي آنتاليا تامين خواهد شد اما با توجه به آنكه اين منطقه روي يك گسل فعال زلزله قرار دارد احتمال وقوع يك زمين لرزه به مقياس
5/6 ريشتر يا بالاتر وجود خواهد داشت زيرا 10 سال قبل زمين لرزه اي به بزرگي 3/6 دهم در مقياس ريشتر به منطقه آدانا آسيب رساند و حدود يك ميليارد دلار خسارت مالي و 150 نفر تلفات جاني برجاي گذاشت.
بنابه نظر كارل باكثوت، زلزله شناس كانادايي اين احتمال وجود دارد كه ظرف 40 سال آينده رآكتور آكويو اين منطقه نيز تحت تاثير زمين لرزه احتمالي قرار گيرد.
قرار است دومين رآكتور برق تركيه هم در منطقه سينوپ در ساحل درياي سياه احداث شود. با اين حال اعتراض هزاران ساكن اين منطقه مقاومت هايي را در اين راه ايجاد كرده است.
گرد هولر با اشاره به اينكه براي مردم اين بخش همواره فاجعه نيروگاه چرنوبيل (اوكراين) در ذهن تداعي مي شود، افزود:درست حدود 22 سال پيش بود كه ابرهاي راديواكتيو (مربوط به اين حادثه اتمي) از فراز درياي سياه به سواحل تركيه رسيدند و مزارع و كشتزارهاي چاي و فندق تركيه را به پرتوهاي راديواكتيو آلوده كردند.
هنوز هم درمانگاه هاي منطقه سينوپ مملو از بيماران سرطاني است. گويا برخورداري از انرژي اتمي با اقبال اندكي در اين منطقه مسكوني مواجه شده است. درخواست هاي مردمي براي بررسي پيامدهاي انساني و زيست محيطي نيروگاه چرنوبيل از سياستمداران ترك تاكنون نتيجه اي را در برنداشته است. برعكس مقامات ترك حتي (اندكي) پس از وقوع اين حادثه اتمي نيز آن را اتفاقي بي خطر براي تركيه جلوه دادند و به همين منظور يكي از وزراي وقت دولت تركيه در منطقه سينوپ در يك اقدام نمايشي، يك فنجان چاي آن منطقه را نوشيد و مقداري فندق آنجا را هم در دهان گذاشت.
البته اين انتقادها فقط به آسيب هاي ناشي از انفجار نيروگاه چرنوبيل و حتي مخالفان اتمي شدن تركيه محدود نمي شود بلكه در عين حال اين شك و ترديد همچنان باقي است كه آيا تركيه صلاحيت تكنولوژيك و شرايط اجرايي براي ساخت و بهره برداري از نيروگاه هاي اتمي را در اختيار دارد يا خير.
اسكندر گوكالپ مدير مركز ملي تحقيقات علمي در پاريس در اين باره مي گويد: نمي توان بدون در اختيار داشتن دانشمندان و مهندسان اتمي براي تركيه نيروگاه اتمي ساخت. با اين حال دولت تركيه با اين استدلال كه كشور بايد از انرژي هاي وارداتي بي نياز شود دستيابي به انرژي اتمي را توجيه مي كند.
در حال حاضر ترك ها 90 درصد از انرژي مورد نياز خود را از روسيه و ايران وارد مي كنند كه در اين ميان يكي از مهم ترين كريدورهاي انرژي، گرجستان به شمار مي رود اما بحران قفقاز نشان داد كه اين منطقه چقدر مي تواند براي حمل و تحويل انرژي خطرناك باشد.
كارشناسان دستيابي به منابع انرژي براي تركيه را با زاويه ديگري مي نگرند. به اعتقاد اين كارشناسان انرژي تنها با پيشرفته كردن شبكه توزيع برق و استفاده بهينه از انرژي الكتريسيته مي توان به ميزان 25 درصد در مصرف انرژي صرفه جويي كرد كه اين رقم سه برابر بيش از آن مقدار انرژي است كه قرار است نخستين نيروگاه اتمي تركيه در آينده توليد كند.
سه شنبه 23 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 191]