تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834875211
کدام امنیت؟ کدام انتخابات؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیا - هیچچیز در افغانستان برای برگزاری انتخابات مهیا نیست. به دفتر وزیر کشور افغانستان که وارد میشوی نخستین چیزی که مقابل چشمانت می‌رقصد نقشه افغانستان است. نه از آن جنس نقشه‌های ساده که برای اثبات میهن‌پرستی مقامات بر دیوارها کوبیده می‌شود. روی این نقشه تمامی نقاط خطرناک سیاه شده‌اند. البته این نقاط سیاه نیمی از نقشه را اشغال کرده‌اند. ده بخش از سیصد و شصت و چهار بخش افغانستان کاملاً سیاه شده‌اند. این بدین معناست که این مناطق در کنترل طالبان هستند. صد و پنجاه و شش منطقه هم به گونه‌ای رنگ شده‌اند که نشان می‌دهد رفت و آمد در این مناطق ریسک بالایی دارد. نگاه به این نقشه شاید خیلی چیزها را در ذهن تداعی کند اما مهم‌ترین پرسش‌ها این است که چگونه دولت می‌خواهد در کشوری با این حد از ناامنی انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار کند؟ کمتر از پنج ماه دیگر قرار است افغان‌ها با حضور در پای صندوق‌های رأی رئیس‌جمهور خود را انتخاب کنند. همزمان با این انتخابات کرسی‌های شوراهای استانی هم در همین فاصله زمانی به رأی گذاشته می‌شود. حالا این انتخابات مرکز توجه تمامی مذاکرات افغانستان با ایالات متحده تبدیل شده است. به هر حال برای آمریکایی‌ها برگزاری آرام و بی‌حاشیه انتخابات به معنای برقراری امنیت نسبی در این کشور است. یعنی همان داستانی که در عراق بر سر انتخابات شوراها رخ داد. نتیجه همین انتخابات بود که نشان داد عراقی‌ها برای پذیرفتن کنترل امور مملکتی از قدرت کافی برخوردار هستند. یکشنبه گذشته بود که کابل میزبان ریچارد هالبروک نماینده ویژه اوباما در افغانستان و پاکستان و مایک مولن فرمانده ارتش ایالات متحده بود. تاکنون مقام‌های افغان، ایالات متحده و متحدان آنها در ناتو به صراحت بر لزوم برگزاری انتخابات در زمان تعیین شده تأکید داشته‌اند. بیستم آگوست زمان تعیین شده برای این انتخابات اعلام شده است. لغوکردن یا به تعویق انداختن زمان برگزاری این انتخابات نه تنها می‌تواند بیانگر وخامت اوضاع در افغانستان آن هم پس از گذشت هفت سال از حمله به این کشور باشد که می‌تواند نقش پرتاب‌کننده این کشور به گرداب ناامنی سیاسی و امنیتی را بازی کند. یک احتمال وجود دارد که نیروهای ناتو و ارتش ایالات متحده برای برگزاری این انتخابات آن هم به هر قیمتی اقدام به تأمین امنیت در چند استان کنند. یعنی آن تعداد از استانها که آرای آنها برای قانونی خواندن این انتخابات کفایت می‌کند. در چنین شرایطی سؤال این است که آیا چنین انتخاباتی از مشروعیت کافی برخوردار است؟ دولتی هم که بر اساس نتیجه این انتخابات زمام امور را در دست بگیرد نمی‌تواند انتخاب تمامی افغان‌ها و باب میل آنها باشد. در طول یک سال گذشته نیروهای طالبان بر بسیاری از مناطق افغانستان از جمله قندهار، هلمند و زابل کنترل کامل داشته‌اند. بدین ترتیب اعزام سی هزار نیروی آمریکایی تازه نفس به افغانستان هم نمی‌تواند تأثیر چندانی در تأمین امنیت داشته باشد. مقام‌های برگزار‌کننده انتخابات اعلام کرده‌اند که اوضاع امنیتی آنچنان در تعدادی از استانهای غربی و جنوبی نابسامان است که احتمال برگزاری انتخابات در این مناطق صفر است. کریستوفر الکساندر که معاونت نمایندگی سازمان ملل در افغانستان را بر عهده دارد در این خصوص می‌گوید: بی‌شک در افغانستان مناطقی وجود دارد که برگزاری انتخابات در آنها غیر ممکن است. این قاعده بخصوص در بخش‌هایی از استان هلمند عینیت دارد. البته سایر حوزه‌های انتخاباتی شاهد برگزاری این انتخابات بی‌اندک مشکلی خواهند بود. افغان‌ها اما آنچنان خوشبین نیستند. هفت سال از آغاز جنگ گذشته است اما هنوز روند برگزاری امنیت در این کشور رسماً آغاز نشده‌است. افغان‌ها می‌دانند که عدم توانایی دولت در پیش‌بردن کارها و عملکردهایی که به زحمت می‌توان نام پیشرفت بر آن نهاد، بسیاری را از حضور در پای صندوق‌های رأی بازخواهد داشت. در اردوگاه مخالفان حامد کرزای هم تنها بوی بدبینی به مشام می‌رسد. همه از احتمال بروز تقلب در انتخابات به نفع دولت فعلی سخن می‌گویند. از جمله دلایل اپوزیسیون هم بی‌نظمی عجیبی است که از هم‌اکنون در ثبت‌نام رأی‌دهندگان واجد شرایط مشهود است. وزیر کشور تازه منصوب شده افغانستان اعتقاد دارد که مطالبه امنیت از نیروهای امنیتی که چند ماه است حقوقی دریافت نکرده‌اند و هیچ‌گاه آموزش خاصی هم ندیده‌اند، کار چندان ساده‌ای نیست. درست مانند آب خواستن از چاهی است که از ابتدا خشک بوده‌است. البته نقشه‌ها از پیش کشیده‌شده‌است. قرار است نیروهای ناتو و آن تعداد از سربازان آمریکایی تازه‌نفس که به افغانستان اعزام می‌شوند در همان مناطقی مستقر شوند که روی نقشه دفتر وزیر کشور سیاه شده‌اند. سیاه به معنای ناامنی. این مناطق هم کم نیستند. سی هزار سرباز تازه نفس باید تمامی مناطق جنوبی و منتهی به کابل را پوشش دهند. به مناطق شهری بیابان‌ها و کوهستان‌های اطراف پایتخت را هم اضافه کنید. در این میانه کنترل امور امنیتی شمال افغانستان به افغان‌ها سپرده خواهد شد. حالا از سلامت برگزاری انتخابات که بگذریم، نیروهای امنیتی افغان، سربازان آمریکایی و نیروهای ناتو وظیفه خطیر دیگری هم بر عهده دارند: مبارزه با شبه‌نظامیان و ریشه‌کنی آنها طبق دستور باراک اوباما. از سال 2006 تاکنون روند خشونت در افغانستان تنها و تنها سیر صعودی را طی کرده است. هستند در غرب و البته در داخل افغانستان کارشناسانی که ادعا می‌کنند استراتژی باراک اوباما در‌خصوص افغانستان نقش نوش‌دارو پس از مرگ سهراب را بازی می‌کند. تعداد سربازان اعزامی بسیار ناچیز است و البته بسیار دیر. جنوب افغانستان روزهاست که درگیر ناآرامی و ناامنی است و این در حالی‌است که اوباما هنوز دوازده هفته است که از استراتژی جدید خود در این کشور جنگ‌زده پرده برداشته است. حالا معلوم نیست که اولویت برای نیروهای امنیتی کدام است: حفظ سلامت انتخابات یا ریشه‌کنی تروریست. اما دریادار مایک مولن در سفر اخیر خود به کابل نظر دیگری را در گفتوگو با خبرنگاران مطرح کرد: من مطمئن هستم که نیروهای مازاد نظامی که در راه هستند می‌توانند به ما در برگرداندن آن روی سکه کمک کنند. مقامات انتخاباتی ادعا می‌کنند که روند ثبت‌نام داوطلبان به خوبی در حال پیشروی است. اما شهروندان عادی افغان و نیروهای طالبان تنها برای سهولت در رفت و آمدهای بین‌شهری است که به مراکز ثبت‌نام مراجعه کرده‌اند. در حقیقت بسیاری از افغان‌ها علاقه‌ای به شرکت در این انتخابات ندارند. عبدل رحیم از ساکنان غرب افغانستان که تنها برای رهایی از خشونت اعمال شد علیه خانواده‌اش بار و بنه‌اش را بسته و کوچ کرده‌است در این خصوص می‌گوید: اوضاع به حدی وخیم است که ما حتی نمی‌توانیم به خانه‌های خود بازگردیم. رؤیا است اگر فکر کنیم که اعضای طالبان در این انتخابات شرکت خواهند کرد. هنوز مشخص نیست که آیا طالبان برای خودداری از برگزاری این انتخابات وارد صحنه خواهد شد یا خیر. در آخرین بیانیه‌ای که این گروه منتشر کرد بر این نکته تأکید شد که طالبان انتخابات را روشی غربی و نفوذی برای تشکیل دولت دانسته و اعضای این گروه در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نخواهند کرد. البته از زمان حضور آمریکایی‌ها در افغانستان، نیروهای طالبان اختلال چندانی در روند برگزاری انتخابات ایجاد نکرده‌اند. دلیل آن هم چندان دور از ذهن نیست. آنها برای بقا به محبوبیت در میان افغان‌ها نیاز دارند و هرگونه بمب‌گذاری در میان رأی‌دهندگان از این محبوبیت خواهد کاست. از سوی دیگر رهبران طالبان در پاکستان هم عمدتاً اجازه رهبری چنین عملیات‌هایی را به آنها نمی‌دهند. طالبان اما خود را برای مبارزه با 30هزار نیروی تازه‌نفس آمریکایی که در راه است مهیا می‌کند. حملات اخیر طالبان در افغانستان نشان داد که آنها از فرصت زمستانی نهایت استفاده را کرده و خود را به جدیدترین تسلیحات مجهز کرده‌اند. توان بالای شبه‌نظامیان و بی‌اطمینانی به دولت افغانستان دست به دست هم داد تا دولت‌های محلی تحت تابعیت دولت مرکزی اندک اندک قدرت خود را از دست بدهند. دکتر عبدالله وزیر امور خارجه فعلی که قرار است اصلی‌ترین رقیب حامد کرزای در انتخابات هم باشد بارها در خصوص افزایش قدرت شبه‌نظامیان هشدار داده‌است. عبدالله بر این باور است که اوضاع افغانستان تحت کنترل حامد کرزای بسیار وخیم‌تر از حال خواهد شد. بدین ترتیب رئیس‌جمهور آتی افغانستان را نابسامان‌تر از امروز تحویل خواهد گرفت. دولت حامد کرزای دیگر از محبوبیت روزهای نخست در نزد افغان‌ها برخوردار نیست. افغان‌ها او را به فساد دولتی و ناتوانی در خروج از بحران متهم می‌کنند. حالا افغان‌ها همه با هم خواهان تغییر هستند. البته کرزای در این انتخابات از شانس کمی برخوردار نیست. چرا که مخالفان او تنها مخالفت را آموخته‌اند و اپوزیسیون مشخصی در افغانستان برای رویارویی با کرزای وجود ندارد. یک دیپلمات افغان که به شرط عدم افشای نامش سخن گفت، خطاب به افغان‌ها می‌گوید: مراقب باشید آرزوی چه چیز را در دل تکرار می‌کنید؟ شاید انتخاب بعدی چندان بهتر از کرزای نباشد. افغان‌ها می‌ترسند که حامد کرزای از موقعیت خود برای تصاحب آرا در این انتخابات استفاده کند. وزیر دارایی سابق که خود در زمره کاندیداهای احتمالی است در این خصوص می‌گوید: به خوبی می‌توانیم ادعا کنیم که در این انتخابات مابین 600 تا 800 هزار رأی ربوده خواهد شد. مخالفان دو آتشه کرزای اما بر این باورند که عدم محبوبیت او در افغانستان تا بدان اندازه است که با وجود ربوده شدن آرا هم، رئیس‌جمهور جدید به روی کار بیاید. منبع: نیویورک تایمز ترجمه: سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 606]
-
گوناگون
پربازدیدترینها