واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: اقدام غيرحرفه اي "فارين افر" براي تقويت اصلاح طلبان تندروي ايراني
دوماهنامه "فارين افر" يكي از پرنفوذترين و تأثيرگذارترين نشريات امريكا است كه در زمينه روابط بين الملل توسط شوراي روابط خارجي امريكا (CFR) 6 نوبت در سال منتشر مي شود. شوراي روابط خارجي امريكا وابسته به يك گروه خصوصي بود كه در نيويورك سيتي در سال 1921 با هدف افزايش سطح اطلاعات، توسعه و گسترش سياست خارجي و نقش امريكا در جهان ايجاد شد.
به گزارش رجانيوز، اين نشريه معروف در آخرين شماره خود (نوامبر- اكتبر) در اقدامي غيرحرفه اي و عجيب مقاله اي از اكبر گنجي درباره روند تصميم سازي و ساختار قدرت در ايران را به نقل از وبلاگ شخصي وي ترجمه و منتشر كرده است. اين در حالي است كه برخي مقالات تخصصي و كارشناسي اساتيد تراز اول امريكا بعضاً ماهها براي درج در اين نشريه در نوبت انتشار مي مانند. در اين زمينه مروري بر سوابق اين مجله مي تواند در روشن شدن ابعاد اين عملكرد غيرحرفه اي مؤثر باشد.
اين شورا از 75 عضو كه اغلب داراي سوابق آكادميك و حرفه اي مي باشند، تشكيل شده است. در اولين سال تشكيل اين شورا، بيشترديدار بين سران در نيويورك سيتي مطرح بود. ولي يك سال بعد، اين شورا تصميم گرفت كه دامنه تأثير و كار خود را گسترش داده و در اين سال اقدام به انتشار مجله "فارين افر" كرد.
شوراي روابط خارجي، "اركيبال كري كوليج" را از دانشگاه هاروارد به عنوان اولين سردبير مجله انتخاب كرد. ولي به علت آنكه كوليج مايل نبود از بوستن به نيويورك سفر كند، اين شورا تصميم گرفت كه "هاميلتون فيش آرمسترانگ" يك فارغ التحصيل دانشگاه پريستون و خبرنگارزبده روزنامه نيويورك ايونينگ پست را (كه اكنون به نيويورك پست معروف است) به عنوان جانشين وي انتخاب كند. سپس وي را براي سامان دادن به مراحل چاپ اين مجله به نيويورك فرستادند. آرمستروانگ و هلن لوگوي اين مجله را يعني (مردي سوار بر اسب در قسمت بالا سمت چپ، كه الان در قسمت وسط) مي باشد، طراحي كردند.
اين مجله از سال 1910 تا 1922 با نام "Journal Of International Relations "به چاپ مي رسيد كه بين سال هاي 1911 تا 1919 به نام "Journal of Race Development" معروف گرديد.
اواخر جنگ جهاني دوم
اولين باري كه مجله با نام "Foreign Affairs" به چاپ رسيد، سرمقاله آن توسط وزير امور خارجه تئودور روزولت يعني اليهو روت درج شد. روت در اولين سر مقاله نوشت حالا ديگر ايالات متحده به عنوان يك قدرت بين المللي شناخته مي شود و چنين جمعيتي نياز به اطلاع رساني بيشتري درباره مسائل بين المللي دارند. جان فاستر دولز بعنوان حقوقداني از نيويورك كه بعدها بعنوان وزير امور خارجه آيزنهاور منصوب شد، در سرمقاله آن نوشت با توجه به سختي هاي جنگ حق دارد كه به عنوان غرامت جنگي بعد از جنگ جهاني اول در آلمان استقرار يابد.
مجله فارين افر در سال 1925 اقدام به چاپ يك سري مقالات درباره روشنفكران برجسته امريكايي- آفريقايي مثل W.E.B. DuBois كرد. دوبويس يكي از دوستان آرمسترانگ بود كه درباره بحران نژادپرستي و امپرياليسم مطالبي مي نوشت. اگرچه در اوايل كار خبرنگاري حضور زنان نويسنده چندان پررنگ نبود اما در اواخر دهه 1930، خبرنگاران امريكايي براي مجله تايم دورتي تامسون مطلب مي نوشتند.
عصر جنگ سرد
زماني كه حرفه خبرنگاري بعد از جنگ جهاني دوم به اوج خود رسيده بود، در همان زمان مجله فارين افر به عنوان اصلي ترين مجله سياست هاي ايالات متحده شناخته مي شد و در اين زمان ايالت متحده يكي از بازيگران قدرتمنداصلي صحنه بين المللي شناخته مي شد. در اين زمان 7 نسخه بسيار مهم به چاپ رسيد. مقاله دوره دكتراي جورج. اف.كنان با عنوان "long Telegram" براي اولين بار بر اساس سياست كلي امريكا در جنگ سرد در جولاي سال 1947 منتشر شد.
لوئيس هال، يكي از اعضاي ستاد طرح ريزي سياسي امريكا نيز اقدام به انتشار مقاله اي تأثيرگذار در سال 1950 كرد. مقاله وي باعنوان "On a Certain Impatience with Latin America" درباره نوع روابط با امريكا ي لاتين بود كه باعث ايجاد يك حركت ضد كمونيستي روشنفكري شود و سياست امريكا را به سوي امريكاي لاتين در عصر جنگ سرد سوق دهد. هال در اين مقاله ابراز داشته بود كه تشويق به دموكراسي بعد از جنگ در امريكاي لاتين به پايان رسيده است و آنها را به سوي دموكراسي حركت دهد. اين نوع نگاه به امريكاي لاتين باعث شد كه بعدها مقامات امريكايي را مجاب به سرنگوني دولت كمونيست در گواتمالا كند.
تاكنون بيش از 11 وزير امو خارجه امريكا در مجله" Foreign Affairs" مطلب و مقاله نوشته اند.
دوران بعد از جنگ سرد
با پايان جنگ سرد و به ويژه بعد از حمله 11 سپتامبر در سال 2001 خوانندگان نشريه توسعه پيدا كرد. ساموئل.پي.هانتينگتون با انتشار مقاله جنجال بر انگيز خود با نام " جنگ تمدن ها Clash of Civilizations" در اين مجله تأثيرگذار بود.
در شماره نوامبر و دسامبر 2003، كنس ماكسول با نوشتن نقدي بر كتاب The Pinochet File توسط ييتر كورنبلوح با عنوان: A Declassified Dossier on Atrocity and Accountability باعث جنجال توسط هنري كسينجر در مورد رابط به رژيم ديكتاتور اگوستو پينوشه و عمليات كركس Operation Condor (عمليات كندور، كركس، در دهه ۱۹۷۰ ميلادى به ابتكار ديكتاتورهاى نظامى چند كشور امريكاى لاتين براى سركوبى و محو مخالفان و نيز تشويق عوامل خود به شركت در اين سركوبى در خاك يكديگر طراحى و اجرا شد. اين كشورها آرژانتين، بوليوى، برزيل، شيلى، پاراگوئه و اروگوئه بودند.) بنا بر اداعاي ماكس ول، اعضاي شوراي روابط خارجي به علت دخالت و دستوراتي كه توسط كسينجر صادر شده است، هيأت تحريريه و جيمز هوگو را بر اين داشته است كه در آخرين مطلب خود در مورد ويليام روگرز يكي از همكاران نزديك به كسينجر تا ماكس ول براي ايجاد سياست جديد در اين مجله اقدام كندكه اين امر باعث چالش هاي بعد از آن شد.
يكي ديگر از مقالات جنجال برانگيز در مورد مقاله اي مي باشد كه رهبر مخالفان و نخست وزير پيشين اوكراين يعني يوليا تيموشنكو با عنوان Containing Rusia"" در ماه مه 2007 انتشار داد كه ولاديمير پوتين رئيس جمهور روسيه را به علت برانگيختن اروپا در مقابل وي مقصر دانست. در اين ميان وزير امور خارجه روسيه سرگي لاوروف پاسخي به وي داد كه او از در اختيار قراردادن اين جوابيه به مجله اجتناب و آن را سانسور كرد. حزب تيموشنكي در انتخابات سال 2007 يكبار ديگر به سمت نخست وزيري اين كشور انتخاب شد.
فريد زكريا مدير تحريريه بعدي اين مجله بود كه د رحال حاضر مدير تحريريه مجله نيوزويك بين المللي مي باشد، قابل ذكر است كه مدير تحريريه فعلي اين مجله بر عهده جيديون روز با تخصص در روابط بين الملل و خاورميانه مي باشد.
مروركتاب
نقد و بررسي كتاب نيز يكي از فعاليت هاي اين مجله است از اواخر دهه 1930 مرور و تحليل بخش كتاب نيز به اين مجله افزوده شد.
نظرات كاربران:
يکشنبه 21 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 381]