كودك و ايمني در خيابان

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: كودك و ايمني در خيابان
به هنگام رفت و آمد در خيابان‌ها كودكان آسيب‌پذيرترين گروه محسوب مي‌شوند؛ زيرا تا حدود سن ده سالگي هنوز از مهارت‌هاي جسمي و شناختي لازم براي تشخيص و تصميم‌گيري در مورد ايمني خود در رفت و آمدها برخوردار نيستند. در ايران درميان همه مصدوميت‌هاي غيرعمد منجر به فوت در كودكان زير پنج سال، مصدوميت‌هاي ناشي از سوانح رانندگي مهمترين عامل مرگ و مير محسوب مي‌شوند. سوانح رانندگي همچنين عمده‌ترين عامل مصدوميت در ميان كودكان 10 تا 19 است.

پيشگيري از مصدوميت‌هاي رانندگي

براي پيشگيري از مصدوميت‌هاي رانندگي در داخل خودرو، بايد كودكان كمتر از هشت سال را در دستگاه محافظتي مناسبي كه عموماً «صندلي ايمني» خوانده مي‌شود، قرارداد. صندلي ايمني كودك اگر به درستي مورد استفاده قرار گيرد، نرخ مرگ ومير نـاشي از تصـادفات رانـنـدگي را تـا 71 درصد در ميان نوزادان و 54 درصد درميان كودكان كاهش مي‌دهد.

* هميشه از همان روز اول كه نوزاد از بيمارستان به خانه آورده مي‌شود بايد از صندلي ايمني مناسب براي سن و جثه كودك استفاده كرد.

* بغل كردن نوزاد در داخل خودرو كار اشتباهي است، زيرا با جزيي‌ترين تصادف ممكن است نوزاد از آغوش شما خارج شود. حتي اين احتمال وجود دارد كه در هنگام برخورد، جسم خود شما به نوزاد آسيب وارد كند.

* هرگز در حين رانندگي نوزاد را روي زانو خود نگذاريد.

* هر كودك بايد در وسيله محافظتي متناسب با وزن و جثه خود قرار گيرد. بايد از صندلي ايمني داراي حفاظ استفاده كرد. هنگام نصب صندلي ايمني، به دقت دستورالعمل توليدكننده آن و دفترچه راهنماي خودرو را مطالعه كرد و صندلي را دقيقاً طبق دستورالعمل نصب كنيد.

* صندلي ايمني مخصوص نوزاد بايد رو به عقب نصب شود. بعد از يك سال كودك شما مي‌تواند از صندلي ايمني مخصوص كودكان نوپا كه به نحو مطلوبي رو به جلو نصب و استوار شده است، استفاده كند.

* اگر صندلي ايمني در صندلي جلوي خودرو مجهز به كيسه هوا نصب شده، هرگز كودك يا نوزاد خود را در آن ننشانيد. كيسه هوا براي كودكاني كه در صندلي جلوي خودرو قرار دارند، يك خطر جدي محسوب مي‌شود.

* روي داشبورد، صندلي و كف خودرو نبايد هيچ شيء ناپايداري وجود داشته باشد، چون ممكن است در هنگام تصادف به اطراف پرتاب شده و ايجاد مصدوميت كند.

كمربند ايمني جان افراد را نجات مي‌دهد!

كودكان هشت ساله و بزرگتر بايد در داخل خودرو هميشه از كمربند ايمني استفاده كنند. در مقايسه با ساير اقدامات ايمني، كمربند ايمني تاكنون باعث نجات افراد بيشتري در هنگام سوانح رانندگي شده است. استفاده از كمربند ايمني باعث كاهش 40 تا 65 درصدي خطر پرتاب شدن به خارج از وسيله نقليه و تحمل آسيب‌هاي جدي يا مرگ‌‌آور مي‌شود.

صندلي عقب خودرو ايمن‌ترين جا براي كودكان

همه كودكان در صندلي عقب قسمت وسط در امن‌ترين حالت قرار دارند، چون اين حالت دورترين نقطه از ضربه‌هاي روبرو يا طرفين است، امن‌ترين موقعيت محسوب مي‌شود.

ايمني چون و چرا ندارد!

براي فرزند خود قواعد ايمني تعيين كنيد و در مورد آنها قاطعيت داشته باشيد. اگر كودك از استفاده از كمربند ايمني سرباز زد يا اصرار بر نشستن در صندلي جلو داشت، از به حركت درآوردن خودرو امتناع كنيد تا اينكه كودك قبول كند در صندلي عقب نشسته و كمربند ايمني را نيز ببندد.

هنگام عابر پياده بودن

در ايران هر روزه 13 عابر پياده جان خود ر در سوانح رانندگي از دست مي‌دهند. از نظر آمدوشد چون كودكان آسيب‌پذيرترين افراد در استفاده از راه‌ها هستند، در اين محيط ناامن بيشترين لطمه را مي‌بينند.

كودكان زير 9 سال هنوز توانايي و مهارت لازم براي به تنهايي عبور كردن از عرض خيابان را ندارند. حواس آنها به سهولت پرت شده و غالباً در تشخيص سرعت و فاصله خودروها دچار اشتباه مي‌شوند.

* هميشه دست كودك خود را در خيابان يا هنگام عبور از آن بگيريد.

* براي بچه‌هاي خود الگوي مناسبي باشيد. بچه‌ها خيلي زود از والدين الگوبرداري مي‌كنند. در صورت وجود چراغ‌هاي راهنما و خطوط عابر پياده از آنها استفاده كنيد.

* به فرزندان خود قواعد ابتدايي عبور از عرض خيابان را بياموزيد يعني قبل از عبور از عرض خيابان اول نگاه به چپ بعد به راست و بعد دوباره به چپ را داشته باشيد.

هنگام دوچرخه‌سواري

* به همه دوچرخه سواران توصيه مي‌شود كه از كلاه ايمني استفاده كنند. اين امر از مصدوميت‌هاي جدي در ناحيه سر پيشگيري مي‌كند.

* هرگز كودكان زير 12 ماه را سوار دوچرخه نكنيد.

كودكان و موتورسيكلت ـ خطرناك با هر سرعتي

حدود 25 درصد از تمامي تلفات جاده‌اي ايران مربوط به حوادث موتورسيكلت است. در بيش از 60درصد اين موارد مرگ به دليل استفاده نكردن از كلاه ايمني و بروز ضربه‌مغزي رخ مي‌دهد.

اصلاً توصيه نمي‌شود كودكان كمتر از 12 سال را ترك موتور سوار كنيد، زيرا اين كودكان از قد و قامت، استقامت، قدرت، تمركز و آشنايي كافي با قوانين راهنمايي و رانندگي به منظور سواري ايمن برخوردار نيستند. به گفته كارشناسان ايمني هر فردي كه ترك موتورسيكلت سوار مي‌شود بايد از نظر خصوصيات جسماني قادر به نشستن روي زين باشد، هر دو پايش را به شكلي مطمئن روي پدال‌هاي پا قرار دهد و با دست دستگيره مخصوص ترك سوار و يا راننده موتورسيكلت را بگيرد و بايد قادر به استفاده از كلاه ايمني بوده و حتماً از آن استفاده كند.

كلاه ايمني ناجي افراد

استفاده از كلاه ايمني، به تنهايي مؤثرترين راه براي كاهش آسيب‌هاي ناحيه سر و تلفات ناشي از سوانح رانندگي با موتورسيكلت است.

سرعت، سوانح جاده‌اي و كودكان

در بيشتر كشورهاي جهان، سرعت مهمترين عامل مصدوميت‌هاي ناشي از رانندگي در جاده و خيابان است. تحقيقات نشان داده است افـزايـش 5 درصدي سرعت متوسط باعث افزايش حدوداً 20 درصدي ميزان سوانح منجر به مرگ مي‌شود.

فرزند شما رفتار شما را مي‌بيند. پس در هنگام رانندگي مسئولانه عمل كنيد. به حداكثر سرعت مجاز مقيد باشيد و از كارهايي نظير استفاده از تلفن‌همراه كه حواس شما را در حين رانندگي پرت مي‌كنند، پرهيز كنيد با سرمشق قرار دادن خود به فرزندتان كمك كنيد تا درآينده جواني مسئول و راننده‌اي با احتياط باشد.

سرنشينان كودك در معرض خطرند زيرا:

*ديد محيطي آنها هنور به قدر كافي تكامل نيافته است

احتمال دارد كودكان كمتر متوجه اشيايي كه مستقيماً در روبروي آنها قرار ندارند بشوند. زيرا ديد محيطي آنها هنوز به قدر كافي تكامل نيافته است (در حالي كه در يك فرد بزرگسال ديد محيطي يك سوم ميدان ديد او را تشكيل مي‌دهد). كودك بدون برگرداندن سر خود ممكن است خودروهايي كه در سمت چپ و راست او قرار دارند را نبيند.

*جهت‌يابي شنوايي آنها هنوز به قدر كافي تكامل نيافته است

كودكان ممكن است در بسياري موارد نتوانند تشخيص دهند كه صداها از كدام سو به گوش مي‌رسند. بنابراين ممكن است در مورد سمتي كه خودرو از آن سمت در حال نزديك شدن است، دچار اشتباه شوند.

*آنها قد و قامت كوچكتري دارند

به دليل جثه كوچكتر، اغلب ديدن كودكان براي رانندگان دشوار است به ويژه وقتي كودكي در بين خودروهاي پارك شده ايستاده باشد.

*قدرت تشخيص آنها محدودتر است

براي كودكان تشخيص اينكه يك خودرو با چه سرعتي به آنها نزديك مي‌شود و يا چقدر با آنها فاصله دارد، دشوار است. چه بسا يك كودك در عبور از خيابان صبر كند تا خودرويي با سرعت كم عبور كند و سپس از مقابل خودرويي كه سرعت زيادي دارد از خيابان عبور كند.

*رفتار جستجوگرانه كودكان ضعيف است

كودكان لحظه‌اي از حركت باز نمي‌مانند و در نتيجه ممكن است براي تغيير رنگ چراغ راهنمايي مخصوص عابر پياده يا براي توقف خودروها پشت خط عابر پياده منتظر باقي نمانند و يا قبل از وارد شدن به خيابان صبر كافي براي بررسي كامل اطراف خود نداشته باشند.

*رفتار كودكان قابل پيش‌بيني نيست

در بسياري اوقات كودكان فراموش مي‌كنند قبل از ورود به خيابان توقف كنند به ويژه وقتي به دنبال توپ مي‌دوند يا هيجان‌زده هستند. در اين حالت كودك ممكن است بي‌مهابا به وسط خيابان ببرد.

*حواس كودك به سهولت پرت مي‌شود

كودكان معمولاً به چيزهايي توجه مي‌كنند كه براي آنها جالب‌تر هستند.

كودكان وقتي همراه دوستان خود هستند به سهولت تمركز خود را از دست مي‌دهند و نمي‌توان انتظار داشت كه همواره رفتاري ايمن از خود نشان دهند.

*سرعت واكنش كودكان كم است

ممكن است كودكي قادر باشد موقع مناسب براي عبور ايمن از خيابان را تشخيص دهد، اما علي‌رغم اين توانايي يا تغيير ناگهاني در وضعيت خودروهاي در حال حركت دچار سردرگمي و وحشت‌زدگي شود.

*ديدن يك موقعيت از نقطه ديد طرف مقابل آسان نيست

كودكان اغلب تصور مي‌كنند كه چون آنها نزديك شدن يك خودرو را مي‌بينند پس حتماً راننده هم قادر به ديدن آنها است. كودكان كمتر براي اجتناب از خطر، مسير مستقيم حركت خود را تغيير مي‌دهند.

ويژگي‌هاي ديگري كه كودكان را در معرض خطر قرار مي‌دهد عبارتند از:

*فقدان دانش و مهارت لازم براي برخورد ايمن با محيط تردد خودروها

*تمايل به خطر كردن

*حساب كردن بيش از حد والدين روي توانايي‌هاي فرزندان خود

رفتار ايمن براي عابران پياده

براي كاهش خطراتي كه متوجه عابران پياده خردسال است، لازم است در آموزش ايمني تاكيد كنيم كه كودكان بايد همواره اين مراحل را درعبور از خيابان رعايت كنند:

اول: انتخاب بهترين محل براي عبور

دوم: كمك خواستن از يك بزرگتر در صورت امكان

سوم: توقف قبل از جدول خيابان يا لبه جاده

چهارم: نگاه كردن به همه جهات براي مشاهده تردد وسايط نقليه

پنجم: گوش دادن به صداي تردد وسايط نقليه

ششم: فكر كردن در مورد زمان مناسب براي عبور

هفتم: وقتي جاده خالي از وسايط نقليه است و يا پس از توقف كامل آنها، عبور مستقيم از عرض جاده با قدم‌هاي تند

هشتم: نگاه كردن، گوش دادن و فكر كردن مداوم به تردد خودروها در حين عبور

مكان‌هاي ايمن براي عبور از خيابان

براي كودكان تعيين و انتخاب نقاط امن براي عبور از جاده يا خيابان آسان نيست. آنها معمولاً فرض مي‌كنند كه اگر نزديك شدن خودرويي را نبينند، عبور از جاده امن است.

پل يا زيرگذر عابر پياده

بسيار مهم است كه اگر جايي پل يا زيرگذر عابر پياده وجود دارد، كودك حتماً از آن استفاده كند، حتي اگر بدين منظور ناچار باشد مسافت اضافه‌اي را طي كند. در صورت عدم وجود زيرگذر يا پل عابر پياده بايد كودك را تشويق كرد كه نقاطي را براي عبور از جاده و خيابان انتخاب كند كه از آنجا تردد وسايط نقليه در همه جهات به خوبي ديده شود و رانندگان نيز بتوانند كودك را در حال انتظار براي عبور از عرض جاده ببينند.

عبور در محل چراغ‌هاي راهنما

امن‌ترين حالت اين است كه مراحل ذكر شده را هنگامي رعايت كنيم كه آدمك سبز چراغ راهنماي عابر پياده روشن باشد. اما بايد به كودكان يادآوري كرد كه نمي‌توان به توقف وسايط نقليه در مقابل چراغ راهنمايي يقين داشت و بايد در هر حال قبل از عبور، خيابان يا جاده را به دقت بررسي كرد.

عبور از بين خودروهاي توقف كرده

عبور از بين خودروهاي توقف كرده براي كودكان خطرناك است، اما اگر هيچ چاره‌اي نباشد بايد به كودك آموزش داد كه:

*فاصله بين دو خودرويي را براي عبور انتخاب كند كه بدون راننده باشند

*فاصله‌اي را انتخاب كند كه براي پارك كردن يك خودرو ديگر جاي كافي نداشته باشد

*وقتي به انتهاي خودروهاي پارك شده رسيد، جايي بايستد كه رانندگان قادر باشند عابر را ببينند و نيز عابر بتواند خودروهاي در حال تردد را ببيند (يعني به موازات طرف رو به خيابان خودروهاي پارك شده)

*سپس مراحلي كه در بالا براي عبور ايمن از خيابان ذكر شدند را به ترتيب دنبال كند

محوطه پاركينگ عمومي

محوطه پاركينگ مي‌تواند براي عابران محل خطرناكي محسوب شود، زيرا توجه راننده‌ها معمولاً متوجه پيدا كردن جاي پارك و وارد شدن به آن است و بنابراين ممكن است عابران پياده و به ويژه كودكان را نبينند. كودكان بايد:

*در صورت امكان در كنار بزرگسالان بمانند

*امن‌ترين مسير را انتخاب كنند (پياده‌رو، خطوط عابر يا چراغ راهنماي عابر)

*(براي ديدن دود اگزوز،‌چراغ دنده عقب و غيره) چشم و (براي شنيدن صداي بسته شدن در خودروها با صداي بوق) گوش خود را باز نگه ‌دارند

*به ورود و خروج خودروها از محل پارك ـ با نگاه كردن و گوش كردن به آنها ـ توجه كنند

سوار شدن به اتوبوس مدرسه

افراد پياده‌اي كه منتظر رسيدن اتوبوس مدرسه هستند بايد تا توقف اتوبوس در پياده‌رو يا حريم خيابان باقي بمانند.

عبور از خيابان پس از پياده شدن از اتوبوس

عابران پياده بايد قبل از عبور از عرض خيابان صبر كنيد تا اتوبوس از ايستگاه دور شود تا خيابان به خوبي ديده شود.

يکشنبه 21 مهر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]