واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: يادداشتپيراهن تيمملي را فرش قرمز نكنيد
نيلوفر كنگرانيقداست پيراهن تيمملي يا جادوي جادوگر؟اين سوالي است كه اين روزها همه از خود ميپرسند دعوت علي كريمي به تيمملي از سوي دايي آنطور كه انتظار داشتيم باعث ختم به خير شدن دعواها و حاشيهها نشد. كريمي در مقابل پرچم سفيد دايي، پرچم قرمز را بالا برد تا نشان دهد به هيچ عنوان حاضر به صلح نيست.
واقعا در اين مقطع حساس چكار بايد كرد؟
علي كريمي در اين روزها آنقدر عالي كار ميكند كه هيچ مربي نميتواند چشم بر روي او ببندد.
جادوي كريمي در دو بازي دايي را هم مسحور كرد تا او راضي به دعوت شماره 8 شود. ايران بازيهاي حساسي براي صعود به جام جهاني در پيش رو دارد. بازيهايي كه هركدام حكم مرگ و زندگي دارند. مسلما در اين شرايط كريمي ميتواند كمك بسيار بزرگي به تيمملي كند و عصاي دست دايي باشد.
جادوگر دوست داشتني با حضورش در تيمملي يك وزنه سنگين روحي خواهد بود و ميتواند يك تنه بار اين تيم را به دوش بكشد. همه اينها درست، اما آيا براي حضور او بايد التماس كرد؟
دايي در مصاحبههايش آب پاكي را روي دست همه ريخت. او كه خودش حتي جانش را براي اين پيراهن در طبق اخلاص گذاشته بود حاضر نشد حتي يك تعارف خشك و خالي به كريمي كند. او با گفتن اين جمله كه تيم ملي سرباز ميخواهد به كريمي گفت كه اينجا، جاي اين نازكردنها نيست.
البته فدراسيون فوتبال سياست نرمتري را در قبال اين بازيكن در پيش گرفته است. كفاشيان اعلام كرده كه براي وساطت پا پيش خواهد گذاشت تا كريمي بازگردد. لحن حرف زدن كفاشيان كه قصد داشت نهايت نرمش را نشان دهد و گفتن اين جمله كه كريمي روي من را زمين نخواهد انداخت مشخص كرد كه مسوولان فدراسيون تا حد التماس هم حاضر به پيشروي هستند!
به نظر ميرسد به نوعي تاريخ چهار سال پيش در حال تكرار است. چهار سال پيش در چنين روزهايي ناز هاشميان را ميكشيد و امروز ناز علي كريمي را و تا چهار سال ديگر يا كمتر معلوم نيست نوبت چه كسي است و اين نازكشيدنها يعني پهن كردن پيراهن تيمملي روي زمين و رد شدن از روي آن. و آيا ارزش اين پيراهن در همين حد است در حد فرش قرمزي كه زير پاي آقايان پهن كنند تا آنها افتخار دهند پايشان را رويش بگذارند و با رد شدن از روي آن به تيمملي تشريف بياورند؟
شايد نيامدن كريمي به تيمملي ضربه وارد كند، اما جرم خسارت وارد كردن به ارزش و شان يك بازيكن مليپوش خيلي بيشتر است. آقايان رييس براي حفظ ميز خود دست به هر كاري ميزنند و به هر دستاويزي مي آويزند كه بتواند سمت آنها را حفظ كند.آنها رفتني هستند،اما اين پيراهن و قداست آن سالهاي سال ماندني است پس آن را ارزان نفروشيد. بگذاريد كساني اين پيراهن را بر تن كنند كه براي داشتن و حفظ آن حاضرند هر سختي را تحمل كنند.
يکشنبه 21 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]