تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866177759
پیروانی: از ما که گذشت، اما با بقیه این کار را نکنید
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > فوتبال ملی - غلام پیروانی محمد حسین زرندی / « سعی کن از گذشته نپرسی.» غلام پیروانی می خواهد سکوت کند. در فاصله چند ساعت قبل از پروازش او با خبرآنلاین به گفت و گو نشست. سرمربی تیم ملی امید که در دو سال حضورش در این تیم حتی یک روز همره با آرامش را پشت سر نگذاشت اما ترجیح می داد خیلی گلایه نکند و می گفت:« این که بگویم چقدر مشکل داشتم ، چه کمکی می کند؟ » او اصرار داشت قول نمی دهد که قرمان باشند اما می گفت:« انسان به امید زنده است ، شاید هم قهرمان شدیم.» روزها مثل برق گذشتند و موعد بازی ها رسید. بدون اینکه یک بازی با ترکیب کامل بازیکنان تان داشته باشید. می خواهی بگویم شانسی نداریم؟ نه من این حرف را نمی زنم. انسان همیشه به امید زنده است. تیم خوبی دارم ، بچه های مان خیلی تلاش کردند. تمرینات بدی نداشتیم ، چرا مشکلات بودند . خیلی هم مشکل داشتیم اما قرار نیست بگوییم امیدی نداریم ، حتما ناکام می شویم. اگر این طور بود که با مرده فرقی نداشتیم. ما زنده ایم و باید تلاش کنیم. در این یک سال و نیم ، کم دردسر نکشیدید. از بازی هایی که تیم های باشگاهی برای تان در آوردند تا هزار مشکل دیگر از سوی کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال . نمی خواهید گله کنید؟ چه فرقی دارد؟ الان با گله کردن شرایط بهتر می شود؟ من فقط می گویم از غلام پیروانی که گذشت ، دیگر این کار را با بقیه مربی های ملی نکنید. مربی تیم ملی که نمی تواند با این شرایط کار کند. یک روز بازیکن را باشگاه نمی دهد ، یک روز یک نفر مصاحبه می کند ، روز دیگر وضعیت قرارداد مشخص نیست. من می گویم کاری که با ما کردند نباید با هیچ مربی دیگری تکرار شود. غلام پیروانی روز سخت در زندگی اش زیاد دیده اما واقعا نباید شرایط این شکلی باشد. حتی کار به جایی رسید که تصمیم گرفتید از تیم ملی بروید؟ آنها مربوط به گذشته است. گذشته ها گذشتند و من نمی خواهم حرفی درباره شان بزنم. نکته مهم درباره شما اعتمادی است که مردم به کارتان دارند. همیشه گفتم ، من هم همه امیدم به مردم است. اگر لطف شان نبود شاید تصمیم دیگری می گرفتم. همه تلاشم این است که بتوانیم باعث خوشحالی شان بشویم. یعنی قول قهرمانی دادید؟ برای اینکه مردم خوشحال بشوند! کدام مربی را در دنیا پیدا می‌کنید که قول قهرمانی بدهد؟ اصلا مگر فوتبال این قدر حسا و کتاب دارد که یک تیم حتما برنده باشد؟ مگر کسی باورش می شد که تیمی مثل آلمان به فینال جام جهانی نرسد یا انگلیس و فرانسه این قدر زود حذف بشوند؟ فوتبال ورزش لحظه هاست . یک توپ ، همه سرنوشت بازی را عوض می کند. من قول نمی‌دهم، اما همیشه گفته‌ام تعهد دارم که تمام تلاشم را برای رسیدن به موفقیت داشته باشم. من 20 سال مربیگری کردم . اگر کاری را بیرم ، عقب نمی کشم. تلاش می کنم که موفق باشم. باورتان می شد که مشکلی به اسم سربازی ، این همه دردسر ساز بشود؟ من تا صبح روز پرواز هم هنوز مطمئن نبودم همه بچه هایم با تیم می آیند. باید از قبل برای این کار رایزنی می شد. این بچه ها ماه هاست که در اردو هستند و مثل یک سرباز می جنگند. من قانون گذار نیستم اما کاش شرایطی پیش می آمد که این قدر بچه های مان به دردسر نمی افتادند. سال هاست که تیم امید ما در راه رسیدن به المپیک ، ناامید می شود . چه قدر امید دارید که تیم تان این بار ناامید نشود؟ متأسفانه همین‌طور است. آرزوی صعود به المپیک نزدیک به 4 دهه است که روی دل ما مانده و من خودم از این بابت بسیار متأسفم. عدم صعود به المپیک اصلاً اتفاق خوبی نیست اما می‌خواهیم این سنت نامیمون را بشکنیم. مربیانی که در تیم‌ملی امید نتیجه نگرفته‌اند، مربیان کوچک و کارنابلدی هم نبودند. خیلی از آنها در تیم‌های دیگر بسیار بهتر نتیجه گرفتند اما نمی‌دانم کجای کار لنگ می‌زد که در این قسمت از کارشان به مرادشان نرسیدند. زمان سیموئز و همین‌طور مایلی‌کهن، تیم‌ملی امید از قدرت بالایی برخوردار بود و می‌توانست به المپیک هم برسد اما متأسفانه بدشانسی این اجازه را نداد. 4 سال قبل هم وینگو بگوویچ هدایت تیم‌ملی را برای رسیدن به المپیک برعهده داشت و شانس صعود داشتیم اما قسمت نبود. شاغلام هم به این سرنوشت دچار می شود؟ فعلا بگذار درباره گوانگژو حرف بزنیم. اگر ماندگار شدم درباره آن هم حرف می زنیم. فعلا قرارداد ما تا پایان بازی های آسیایی است. برای اینکه به المپیک برسیم باید از زودتر برنامه ریزی کنیم. غیر از 3 بازیکن بزرگسالی که در تیمم دارم ، همه بچه ها کم سن و سال هستند و می توانند در مسیر المپیک با تیم ملی باشند. این ها از این بازی ها تجربه می گیرند و شانس شان برای رسیدن به المپیک بالاتر می رود. این همان مسیری است که تیم هایی مثل کره و ژاپن می روند. فکر می کنید این اعتماد به شما می شود؟ فکر می کنم برای ناکامی تان لحظه شماری می کنند تا دیگر نباشید من این قدر سیاه نمی توانم فکر کنم. برای این صندلی نیمکت ندوختم. خودشان آمدند و گفتند بیا تیم ملی امید ، من هم آمدم ، حالا هم اگر کفاشیان و تاج بگویند نباشم ، یک لحظه هم نمی مانم. مگر برای این تیم کیسه دوخته ام که بخواهم به هر قیمتی بمانم . به عشق کمک آمده ام. می خواهم مردم راضی باشند . اگر فدراسیون نخواهد اصلا یک لحظه هم نمی مانم. خودتان چطور؟ من فعلا قرارداد دارم بعد از قراردادم می نشینم و شرایط را بررسی می کنم. من که امیدوارم به تیمم . انشاالله بعد از بازی ها درباره این بحث ها حرف می زنیم. شاید شرایط طوری بود که دیگر من نخواستم بمانم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 229]
-
گوناگون
پربازدیدترینها