واضح آرشیو وب فارسی:مهر: صمد نيكخواه بهرامي پس از فسخ قرارداد با باشگاه فرانسوي در گفت وگو با اعتماد؛ خواسته هايشان نامعقول بود
شيوا آباء
روز گذشته سايت هاي ورزشي فرانسوي زبان خبر فسخ قرارداد صمد نيكخواه بهرامي را با تيم بسكتبال «شوله» منتشر كردند. اين اتفاق در حالي رخ داد كه تنها 40 روز از حضور نيكخواه در اين تيم فرانسوي مي گذرد و او اولين لژيونر بسكتبال ايران بود كه پيش از حامد حدادي راهي اروپا شد تا بسكتبال حرفه يي اش را در آن سوي مرزها ادامه دهد.بازيكن تيم ملي بسكتبال ايران كه در تيم صباباتري بازي مي كرد در رقابت هاي المپيك 2008 پكن درخشش خوبي داشت و به همين دليل مورد توجه تيم هاي اروپايي و امريكايي قرار گرفته بود. همزمان با پيشنهاد تيم ممفيس امريكا براي حدادي، از سوي مسوولان شوله فرانسه هم براي صمد نيكخواه پيشنهاد همكاري ارسال شد كه وي پس از بررسي ساير گزينه ها تصميم گرفت راهي فرانسه شود. برخلاف حامد حدادي، صمد خيلي بي سر و صدا راهي فرانسه شد تا از حاشيه ها و هياهوهاي مطبوعاتي دوري كند. در طول هفته هاي اول حضور در شوله او از شرايط تيم ابراز رضايت مي كرد و به نظر مي رسيد همه چيز مطابق خواسته هايش پيش مي رود.در همان روزها از زبان او شنيديم تمرينات تيم به شدت فشرده و حرفه يي است؛ «شوله تيم قدرتمند و باثباتي است. خوشحالم كه انتخاب خوبي داشتم. اينجا صبح و بعدازظهر تمرين مي كنم و فكر مي كنم توانسته ام خودم را با شرايط وفق دهم.»اما با سپري شدن چيزي حدود پنج هفته به نظر مي رسيد كم كم نظر وي عوض شد. شايد به دليل تغيير شرايط بازي در تيم و خواسته هاي مربي كه بيشتر علاقه داشت صمد را در پست دفاعي قرار دهد، نارضايتي هاي وي آغاز شد. اين در حالي است كه صمد در صباباتري و تيم ملي ايران غالباً در پستي غير از دفاع بازي مي كرد.با انتشار خبر قطع همكاري بهرامي با شوله طي تماسي كه با وي داشتيم او شرايطش را اينچنين عنوان كرد؛ «هرچه از مدت زمان حضورم در شوله گذشت بيشتر احساس كردم اينجا با من و خواسته هايم مطابقت ندارد. مربي از من مي خواست در پست غيرتخصصي ام بازي كنم. من مي توانم در صورت لزوم در پست دفاع هم حضور داشته باشم و انجام وظيفه كنم، اما هرگز يك بازيكن صرفاً دفاعي نبودم. همين مساله معادلات ذهني ام را به هم ريخت، ضمن اينكه در همين روزهاي اخير كاغذبازي هاي اداري و باشگاهي هم حسابي اذيتم كرد كه ظاهراً برايش راه حلي نبود. من اهداف زيادي در سر داشتم و به همين دليل از ايران آمدم تا به رشد و پيشرفت بسكتبالم كمك كنم. هنگامي كه پيشنهادهاي مختلف كشورهاي اروپايي و حتي ان بي اي را دريافت كردم، با مشورت با وكيلم و دوستاني كه در فرانسه داشتم به اين نتيجه رسيدم كه شوله گزينه مناسبي است اما با قرار گرفتن در جو و شرايط اينجا به اين نتيجه رسيدم كه بهتر است هر چه زودتر قراردادم را فسخ كنم.»وب سايت Cholet.marille روز گذشته به نقل از ارمان كانته يكي از مسوولان باشگاه نوشت؛ «صمد بازيكن خوبي است. توانايي هاي زيادي هم دارد، اما در شرايط فعلي ما بيشتر به يك بازيكن كاملاً دفاعي نياز داريم و بايد بتوانيم بر سر اين مساله به توافق برسيم كه ظاهراً اين اتفاق ميسر نيست. بازي هاي قهرماني از هفته آينده آغاز مي شود و از سوي ديگر صمد مشكلات اداري هم دارد.»اما اين مشكلات اداري او چيست؟ نيكخواه با قراردادي يك ساله راهي فرانسه شد و با ويزايي كه براي اقامت در فرانسه گرفت، «بسكتبال»، كه فعاليت شغلي او محسوب مي شود، نمي تواند بازي كند؛ «براي آنكه مجوز قانوني حضور در ليگ فرانسه را بگيرم بايد پروانه كار بگيرم كه اين پروانه كار هنوز صادر نشده است. تا هفته پيش مسوولان باشگاه در تلاش بودند اين مشكل حل شود تا بتوانم بدون دغدغه در تركيب تيم به ميدان بروم كه خب همين مساله به علاوه عدم تفاهم با مسوولان تيم باعث شد تصميم قطعي براي خاتمه همكاري با شوله را بگيرم.» او تجربه يك ماهه حضورش در تمرينات سخت و فشرده شوله را بسيار مثبت مي داند و مي گويد؛ «رقابت بسكتباليست ها در ليگ فرانسه به حدي نزديك است كه حتي بهترين بازيكنان هم ميانگين 27-26 دقيقه براي تيم شان بازي مي كنند. من براي عقب نماندن از ساير هم تيمي هايم مجبور شدم تمرينات فشرده و سفرهاي طولاني داشته باشم، ضمن اينكه بدون هيچ فاصله زماني و استراحتي از مسابقات المپيك پكن به فرانسه آمده بودم.» از آنجايي كه مدت زمان باقيمانده تا شروع رقابت هاي باشگاهي ليگ فرانسه بسيار محدود است، مسوولان شوله بلافاصله گزينه جانشين صمد نيكخواه را نيز پيدا كرده اند. «ونيسنت گرير» 25ساله بازيكن امريكايي پست عقب با قد يك متر و 86 سانتي متر قرار است به زودي با شوله قراردادش را امضا كند و جانشين بسكتباليست ايراني اين تيم شود. اين اولين حضور گرير در يك تيم اروپايي است. او فصل گذشته 30 مسابقه براي باشگاه «گرير لاينز» امريكا انجام داد و ميانگين امتيازش 13 و 7/4 ريباند است. گرير سابقه حضور در تيم ميامي را نيز در كارنامه حرفه يي اش دارد. اما صمد نيكخواه قصد بازگشت به ايران را ندارد و مي گويد؛ «چند پيشنهاد از تيم هاي اروپايي ديگر دارم. مي خواهم يك هفته كامل روي اين مساله فكر كنم و با آرامش خاطر تصميم نهايي ام را بگيرم. بسكتبال و پيشرفت در آن برايم از هر چيزي مهم تر است. نمي خواهم شتابزده تصميم بگيرم.» بايد ديد آيا در ادامه نيكخواه كه اولين لژيونر بسكتبال كشورمان بوده، مي تواند جايگاهش را در اروپا تثبيت كند يا مجبور به بازگشت مي شود. با اين اتفاق ناگهان همه نگاه ها به سوي حامد حدادي چرخيده است و اين شائبه به وجود آمده كه آيا ممكن است طي يكي، دو ماه آينده حدادي هم به سرنوشت مشابه رفيق صميمي و هم تيمي اش در ايران دچار شود يا او با ادامه حضورش در ممفيس و ليگ بسكتبال امريكا برگ ديگري را در درخشش ورزش ايران در عرصه بين المللي رقم مي زند.
سه شنبه 16 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 177]