واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: بررسي اما و اگرهاي طرح جامع ورزشچه بر سر قانون اساسي ورزش آمد؟
در زمان دولت سيد محمد خاتمي و به استناد مفاد قانوني برنامه چهارم توسعه كشور و با رويكرد علمي و عمومي كردن تربيت بدني و ورزش، در سال 1382 طرح جامع توسعه تربيت بدني و ورزش توسط سازمان تربيت بدني پس از بحث و تبادل نظر بيش از 60 استاد دانشگاه تدوين شد. هر چند قرار بود كه اين طرح در سال اول برنامه سوم توسعه (1379) تهيه شود، اما به دلايل مختلف به تعويق افتاد.
اين طرح نخستين سند ملي است كه با بهرهگيري از نظرهاي 700 نفر از متخصصان، كارشناسان و دستاندركاران ورزش و با صرف 46000 نفر ساعت و 14 ماه كار مداوم به وجود آمد. علمي كردن ورزش در كشور، توسعه ورزش قهرماني، تمركز امور سياستگذاري در يك سازمان، واگذاري امور تصدي به بخش غيردولتي، توسعه پژوهش ورزشي، توجه جدي به امر تربيت بدني در مدارس و دانشگاهها از جمله نكات مثبتي بود كه موافقان طرح به آن اشاره داشتهاند. عدم هماهنگي طرح جامع با برنامههاي ايران و غربي بودن طرح عدم وجود نيروي انساني كارآمد براي اجراي طرح و عدم هماهنگي هزينههاي پيشبيني شده براي اجراي طرح با كل هزينههاي ورزش كشور هم از نكات منفي بود كه مخالفان طرح از آن ياد ميكردند. با پايان يافتن دولت خاتمي و بركناري مهرعليزاده بهرغم هزينههاي هنگفت صرف شده براي تدوين كار، عملا اجراي طرح جامع ورزش مسكوت ماند. در ارديبهشتماه 1386 شورايي به رياست جواديپور از سوي عليآبادي براي بازنگري طرح منصوب شد. ايسنا در نشستي كه با حضور دكتر قراخانلو، مهندس هاشميطبا و دكتر جواديپور برگزار كرده به بررسي جوانب مثبت و منفي طرح پرداخته است. دنياي اقتصاد بخشهايي از اين ميزگرد را منتشر ميكند.در ابتداي اين نشست دكتر رضا قراخانلو تصريح كرد: بعد از انقلاب هم چند سوال اساسي مطرح بود، سوال اين بود كه ورزش ما به كجا ميرود؟ برنامه دارد يا نه، عبارات مختلفي به كار گرفته ميشد، مثلا عنوان ميشد كه ورزش بيمار است، ما سردرگمي داريم. تداخل در وظايف وجود دارد يا عبارات سادهتر و عاميانهتري در خانواده ورزش وجود داشت و ميگفتند معلوم نيست كي چه كاره است يا منابع مالي كم است، معلوم نيست در كشور چقدر ورزش در اولويت است. گفته ميشد كه جزيرهاي عمل ميشود. نوسان در ورزش زياد بود، ورزش آموزش و پرورش از يك ساماندهي برخوردار نبود. همه اينها منجربه اين شد كه به عنوان تكليف برنامه سوم توسعه تدوين طرح جامع در دستور كار قرار گيرد. وي تصريح كرد: در مجلس، قانون برنامه چهارم توسعه در ماده 117 مصوب شد كه در چهار سال آينده (چهار سالي كه شامل برنامه چهارم توسعه ميشد) تمام آنچه در ورزش اتفاق ميافتد بايد براساس سند راهبردي نظام جامع توسعه ورزش باشد. قراخانلو خاطرنشان كرد: در آن مقطع دو اتفاق افتاد، يك اتفاق كوتاهمدت يعني كانديدا شدن مهرعليزاده براي رياست جمهوري، كه شش ماه طلايي را براي تثبيت طرح جامع از دست داديم و اتفاق بلندمدتتر اين بود كه دولت عوض شد و دولت جديد به هر شكل اين طرح را عملا كنار گذاشت و بعد از يك مدت گفته شد در حال بازنگري طرح هستيم. جواديپور در پاسخ به اين گفته «قراخانلو» كه در زمان عليآبادي اجراي طرح عملا مسكوت ماند، گفت: با تاكيد و خالصانه ميگويم، وقتي رييس سازمان تربيت بدني، از يك بخش ديگر وارد ورزش ميشود همه اطرافيان به او ميگويند، طرح جامع ورزش را اجرا نكن. او كه طرح را نخوانده، بنابراين عليآبادي در برخورد اول نه موافقت كرد نه مخالفت. زماني را براي مطالعه خواست و گفت بخشهايي از طرح بايد اصلاح شود. مثلا بخشهاي فرهنگي بايد در طرح بيشتر ديده شود. هاشميطبا، رييس سابق سازمان تربيت بدني در پاسخ اين سوال كه چرا شما به سمت تدوين اين كار نرفتيد؟ آيا به اين كار اعتقاد نداشتيد يا نسخه درمان ورزش كشور را چيز ديگر ميدانستيد، تصريح كرد: ما براي برنامه سوم توسعه كلياتي كه لازمه تغييرات در ورزش كشور بود، تدوين كرديم ولي به نظر ما ميرسيد كه دوبارهكاري و سهبارهكاري براي نوشتنهاي مختلف چندان نياز نبود. اصرار ما بر اين بود كه آن چيزي كه در مجلس و در دولت به عنوان برنامه سوم تصويب شد و قانوني هم بود به اجرا درآيد. فشار ما براي اجراي آن چيزي بود كه به صورت قانوني تصويب شد كه متاسفانه آن هم جواب نداد. جواديپور در پاسخ به هاشميطبا درباره الزامات حقوقي گفت: من هم با مهندس موافق نيستم. نوشتن يك نظام با اين ويژگيها كه ما ميگوييم 20 سال طول ميكشد و اين امر محقق نخواهد شد. اول بايد در يك كليات به اجماع برسيم كه تصور ما از ورزش چيست؟ وظيفه دولت چيست؟ وظيفه غير دولت چيست؟ دستگاهها چه مسووليتي دارند؟ در ادامه هاشميطبا با انتقاد از بحث هاي فرهنگي موجود در جامعه ميگويد: به عنوان مثال وقتي كسي در آموزش و پرورش مسووليت ميگيرد بايد بداند تربيت بر آموزش مقدم است. بزرگترين مشكل ما در آموزش و پرورش است كه بچههاي ما بدون ورزش و بدون تربيت ورزشي بزرگ ميشوند ما تربيت را ميخواهيم از راه شخصيت انجام دهيم يا مثلا از طريق خواندن دعاي ظهور حضرت حجت يا اينكه معاونت پرورشي بچهها را به صف كند كه نماز جماعت بخواند. در حالي كه يكي از مهمترين عناصر تربيت، تربيت بدني است نه صرفا به عنوان تربيت بدن بلكه تربيتي كه از طريق ورزش حاصل شود.
در ادامه نشست قراخانلو همچنين گفت: طرح جامع 9 كار را مشخص كرده و گفته است كه تا اينها انجام نشود، نميتوانيم راجع به ورزش حرفهاي حرف محكمي بزنيم هرچه بگوييم برداشت شخصي است. كارهايي كه سند تعيين كرده كه بايد به سرعت انجام شود شامل اين موارد ميشود: سنجش و ارزيابي رشتههاي ورزشي كه قابليت حرفهاي شدن دارند، ايجاد نظام عضويت باشگاهها در ليگهاي حرفهاي و ساماندهي ساختار مالي باشگاهها. آيا درست است يك دفعه فلان آقا را از فلان كارخانه بياوري و رييس باشگاه كني؟ قراخانلو در پاسخ به اين سوال كه آيا درست است كه طرح جامع با كشور ما هماهنگ نيست، گفت: اداره كردن ورزش در دنيا به جز يك بخش آن كه رنگ و بوي فرهنگي دارد، شرقي و غربي ندارد. مبتني بر يك نظام مديريتي است كه از عقل و منطق و علمي پيروي ميكند و اصلا به اين صورت نبود كه طرح جامع كپي برداري از طرح مشخص باشد، حاصل مطالعه 32 طرح كشورهاي مختلف است. جواديپور در پاسخ به اين سوال كه چرا طرح به هيات دولت رفت و آنجا متوقف شد، گفت: كالبدشكافي اين گونه بحثها كمك چنداني نميكند. بلافاصله بعد از تصويب شروع به نوشتن كرديم و با همدلي بخشهاي مختلف اين قانون آماده شد و در جلساتي كه همه مديران سازمان بودند جمعبندي شده و قانون به انتها رسيد، سپس لايحه توسعه ورزش كشور به شورايعالي ورزش رفت. در شورايعالي ورزش حميدي و قراخانلو گزارش اين كار را دادند.
رييس كميته ملي المپيك با بيان اينكه «كسي از سازمان نميپرسد وظيفهات چيست»، ابراز تاسف كرد: سازمان تو كه انگشت اشاره به سمت نهادهاي ديگر داري، آيا خودت به وظيفهات عمل ميكني؟ يا درگير جزئيات وقتگير شدهاي؟. كسي سوال نميكند سازمان تربيت بدني تو چه كارهاي كه يك و نيم سال درگير فوتبال باشي؟ تو چرا نميتواني خودت را از استقلال و پرسپوليس رها كني؟ يا مثلا كسي نيست بگويد سازمان تربيت بدني تو بر اساس چه تشكيلاتي اين افراد را مسوول بعضي فدراسيونها كردي كه اينگونه نتايج المپيك را عوض كنند؟.
جواديپور با رد اين نظر گفت: من اعتقاد ندارم كه مجلس بگويد دستگاههاي مختلف چه كاركنند. به هر حال سازمان تربيت بدني متولي ورزش كشور است. درست است كه ما بين خودمان كش و قوس داريم، اما اينكه اين كار را در دل مجلس ببريم درست نيست. اينها يك كار كارشناسي است و خود قراخانلو هم ميداند براي تصويب طرح جامع چقدر كار كارشناسي شده است.
وي تاكيد كرد: اگر فكر ميكنيم طرح جامع يك كتابچه شفابخش است كه ميتواند همه مشكلات ورزش ما را حل كند، تصور غلطي داشتهايم.
سه شنبه 16 مهر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]