اعتیاد و جنبه های آن

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: چند میلیون – چندصد میلیون معتاد به موادمخدر در جهان وجود دارد. کدام بخش از جغرافیای جهان بیشترین تعداد معتادان را در خود جای داده است. متأسفانه آمار دقیقی در این زمینه در دست نیست. براساس آمار برنامه بین المللی کنترل موادمخدر سازمان ملل متحد تعداد مصرف کنندگان موادمخدر در سراسر جهان بالغ بر 185 میلیون نفر در سال 2003 بود و این رقم در سال 2004 به 200 میلیون نفر افزایش یافت. جالب آنکه در اکثر کشورهای جهان اعتیاد جرم تلقی نمی شود بلکه معتاد را بیماری می داند که باید درمان شود. با این حال هرگز آمار دقیق و قابل اعتمادی در سطح جهانی و منطقه ای درمورد تعداد معتادان وجود نداشته است. بدون تردید شناخت کامل ابعاد این معضل جهانی ازجمله معتادان در سراسر جهان و آمار تخفیف ویژه معتادان در هر کشور می تواند در تسریع روند مبارزه با اعتیاد مؤثر باشد. اما در این نکته هم تردیدی نیست که ناکامی جهان در مبارزه با موادمخدر و جلوگیری از گسترش پدیده شوم اعتیاد صرفاً به دلیل فقدان آمار دقیق معتادان نیست بلکه این معضل دلایل فرهنگی – اجتماعی – روانی و انسانی خاص خود را دارد. امروزه پدیده شوم اعتیاد جوامع بشری را اعم از شرق و غرب و یا فقیر و غنی به گونه ای بنیادین تهدید می کند. گفته می شود که تجارت موادمخدر پس از تجارت نفت و اسلحه پرسودترین تجارت جهان است و منافع سرشار تولید و قاچاق موادمخدر بسیاری از باندهای مافیایی را به فعالیت در این حوزه جذب کرده است. تا حدود یک دهه پیش مثلث طلایی متشکل از لائوس، تایلند و برمه ازجمله مراکز اصلی تولید و قاچاق موادمخدر بویژه تریاک بود. اما با تحولاتی که در شرق آسیا به وقوع پیوست به ویژه رشد سریع اقتصادی تایلند مرکز تولید موادمخدر در جهان از مثلث طلایی به افغانستان منتقل شد. امروزه افغانستان بزرگترین تولیدکننده تریاک و هروئین جهان است. آقای بیژن پور کارشناس مسایل افغانستان در رابطه با افزایش معضل جهانی موادمخدر و بخصوص در افغانستان و نقش مافیا در این بحران می گوید:
بیژن پور: (مشکل اصلی این است که سازمانها و شرکتها و مراکز سازماندهی تولید و قاچاق موادمخدر در دنیا به مراتب نیرومندتر از سازمان دولتهایی است که اراده واقعی برای مبارزه با این ماده ندارد. در کشورهایی که تولید می شود مانند افغانستان در مرکز آسیا این مسئله کاملاً مشهود و مشخص هست وضعیت کنونی افغانستان، نظام موجود افغانستان از نیروهای موجود در افغانستان و بیگانگان متمرکز در افغانستان همه معطوف به این ماده هستند، نه برای برداشتن و ازبین بردن و نه برای محو فرهنگ تولید ماده مخدر. اما متأسفانه درواقع علی الظاهر تحت نام غوغاهای مبارزه علیه موادمخدر یک هنگامه برپاست. اما در زیر این برنامه ها مسئله انتقال و استفاده از این ماده است. ماده بسیار شورآوری که در غرب خیلی فراهم است متأسفانه موج بزرگی در غرب نیز از حیث گرایش و تمایل به این ماده وجود دارد که این اراده های کم و اندک در مبارزه علیه این ماده هیچ تأثیری نخواهد داشت. برای همین است که تمام اقداماتی از سوی جامعه جهانی، از سوی کشورهای منطقه، از سوی سازمانها و جریانهای معطوف به مبارزه علیه موادمخدر کاری از پیش نمی برند. برعکس آنانی که دست اندرکار موادمخدر هستند درواقع کارشان رو به افزایش است و در اصل زمینه های بسیار مهمی را در اختیار خود دارند و امکانات و تجهیزاتی در اختیارشان است و برتر از برنامه های مبارزه با موادمخدر برنامه سازی می کنند. این مشکل در افغانستان متأسفانه کاملاً مشخص است و علت افزایش این ماده همین ارتباطات نهانی است که از طریق برخی شرکتهای خارجی و برخی از بزرگان مافیا در دنیا در آنجا فعالیت می کنند.)
به راستی که تولید و قاچاق موادمخدر یک معضل جهانی است اما با ر اصلی مبارزه با این پدیده ضدبشری در دهه اخیر به دوش ایران بوده است. جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با تولید و قاچاق موادمخدر نقش پیشتاز را دارد. زیرا همسایگی ایران با افغانستان که بزرگترین تولیدکننده موادمخدر در جهان است جامعه ایران را در دهه های اخیر در معرض تهدید جدی پدیده شوم اعتیاد و تجارت مرگبار موادمخدر قرار داده است. آقای مظفری در رابطه با معضل جهانی موادمخدر و مبارزه پیگیر ایران در این راستا می گوید:
مظفری: (در سه دهه اخیر افغانستان درگیر ناآرامیهای بسیاری بود.
متأسفانه این مسئله بعد از اشغال یا شبه اشغال افغانستان توسط نیروهای ائتلاف که امریکا و انگلیس در آن دست بالا را دارند مسئله شدید شده است. آمار و ارقامی که خود امریکاییها ارائه می دهند بعد از سرنگونی طالبان کشت خشخاش و قاچاق موادمخدر از افغانستان سیر صعودی وحشتناکی پیدا کرده است. این نشان می دهد که نیروهای خارجی حاضر در افغانستان یا نمی توانند و یا نمی خواهند با معضل قاچاق موادمخدر مبارزه ریشه ای بکنند که البته اخبار نشان می دهد که آنها نمی خواهند. چون اخبار و اطلاعاتی که از رسانه های غربی منتشر می شود نشان می دهد که سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی امریکا بخشی از هزینه های حضورشان در افغانستان را از قاچاق موادمخدر تأمین می کنند. و حالا مانده کشورهایی که در همسایگی همجوار افغانستان هستند و اولین کشور از رهگذر ترانزیت موادمخدر از افغانستان به اروپا محسوب می شوند. جمهوری اسلامی ایران یکی از این کشورهاست. همانطور که می دانید بزرگترین ضرری که از ناحیه موادمخدر در منطقه است ایران است. ایران با صرف میلیاردها دالر و همینطور تحمل هزاران شهید و مجروح با باندها و مافیای موادمخدر مبارزه می کند ولی موادمخدر معضل بین المللی است. یک کشور به تنهایی نمی تواند با این مسئله مبارزه کند. اینکه غرب هم باید در مبارزه با این مسئله دَین خود را ادا نماید.)
با این همه جمهوری اسلامی ایران بدون ذره ای تزلزل و بهای خون هزاران شهید و مجروح و صرف میلیاردها دالر هزینه به مبارزه با تجارت شوم موادمخدر ادامه می دهند. اما بدیهی است که حل نهایی معضل اعتیاد و قاچاق موادمخدر مشروط به مشارکتهای جدی و گسترده
اختصاص 200 میلیارد ریال برای پیشگیری و درمان اعتیاد

گروه اجتماعی - امسال 200 میلیارد ریال از بودجه 580میلیارد ریالی این ستاد برای پیشگیری و درمان اعتیاد هزینه خواهد شد . جانشین دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر ضمن بیان این مطلب در حاشیه نشست بررسی مقایسه ای سه مدل مقایسه ای سه مدل مشاوره در درمان نگهدارنده معتادان با متادون، محور سیاست های این نهاد را کاهش تقاضا ذکر کرد . وی گفت البته مبارزه با عرضه نیز در ستاد مبارزه با مواد مخدر برای پیشبرد اهداف خود در مورد پیشگیری از اعتیاد جوانان انجام داده است. او با اشاره به فعالیت این نهاد در بحث مبارزه با عرضه مواد مخدر ، میزان کشفیات سه ماهه خنست امسال ستاد را 135 تن مواد مخدر ذکر کرد و گفت که این میزان کشفیات نسبت به دوره مشابه سال گذشته 50 درصد افزایش نشان می دهد. جانشین دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر افزود: با اجرای طرح نجات ملی و همکاری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و سازمان بهزیستی در این طرح ، مبارزه با مواد مخدر در بحث تقاضا و عرضه روند رو به رشدی به خود گرفته است. وی گفت : ارایه ازاد متادون در درمانگاه های تحت نظارت وزارت بهداشت، با اجرای طرح نجات ملی و همکاری تشکل های مردم نهاد، مراجعه معتادان برای ترک اعتیاد را دو تا سه برابر کرده است.
درمان های کوتاه مدت راه حل جدی برای درمان اعتیاد نیستند

سرپرست کلینیک روان درمانی مرکز ملی مطالعات اعتیاد نیز دراین نشست گفت : از زمان آغاز درمان اعتیاد در کشور ، تمرکز درمان به استفاده از دارو بوده است و علیرغم اهمیت بسیار درمان های غیر دارویی ، از روان درمانی و مشاوره معتادان برای پیشگیری از عود غفلت شده است. دکتر طاهر نخست در نشست هم اندیشی بررسی مقایسه ای سه مدل مشاوره درمان بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون تاکید کرد : درمان های کوتاه مدت اعتیاد که هم اکنون جزو اصول درمان موثر محسوب می شوند. راه حل جدی برای درمان نیستند. وی با تاکید براین که یک رویکرد درمانی برای همه معتادان پاسخگو نیست، به عوارض مصرف مخدر ها اشاره و بیان کرد : مصرف مواد مخدر ساختار شیمیایی مغز را به هم می ریزد و طبق تصویر برداری مقایسه ای تهیه شده از مغز مصرف کنندگان کراک و هروئین مشخص شد که مصرف کراک به شدت و بیش از هروئین تغییر در ساختار مغز ایجاد می کند. سرپرست کلینیک روان درمانی مرکز ملی مطالعات اعتیاد تصریح کرد ک اعتیاد یک بیماری مغزی با خطر عود بالا و به شدت مرگبار است ، زیرا بر اساس تحقیق انجام شده از سال 1956 تا 1996 میلادی از 581 معتاد جوان حدود 50 درصد آن ها پس از اتمام دوره 40 ساله پژوهش ، فوت کردند. وی تداعی کردن و ربط دادن ناخوشی های مختلف به کنار کذاشتن مواد مخدر را از ترک مصرف مواد مخدر نمی داند که لذت مصرف این مواد را با چه چیزی جایگزین کند که در این مرحله نقش روان درمانی برای معتادان بسیار حائز اهمیت است . طاهر نخست بیماری اعتیاد را تاحدی مشابه بیماری های دیابت و فشار خون دانست و با اشاره به یک تحقیق و پؤوهش انجام شده بر روی رژیم دارویی و غذایی بیماران اظهار کرد: بر اساس نتایج این تحقیق کمتز از 50 و 30 درصد از بیماران دیابتی به ترتیب رژیم غذایی مخصوص خود را آغاز و یا حفظ می کنند و کمتر از 30 درصد بیماران مبتلا به فشار خون از رژیم دارویی و غذایی خود پیروی می کنند که نتایج حاصل از بررسی مذکور بر روی اعتیاد است به طوری که تنها 30 درصد از معتادان از رژیم دارویی و غذایی خود پیروی می کنند. سرپرست کلینیک روان درمانی مرکز ملی مطالعات اعتیاد همچنین با تاکید بر مسری بودن اعتیاد در خانواده یا محیط های کار و تحصیل ، به پژوهش انجام شده بر روی 92 نفر از معتادان تحت درمان با متادون بر اساس سه مدل مشاوره ای اشاره و اظهار کرد : تعیین کمترین حد مشاوره یعنی 15 دقیقه در ماه ، درمان دارویی استاندارد با انجام یک روز مشاوره در ماه و انجام حداکثر درمان با بیشترین حد مشاوره خانوادگی و روانپزشکی از مدل های بررسی شده در این راستاست.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]