کشور لبنان

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: جمهوری لبنان ( Republic of Lebanon ) کشوری است واقع در غرب آسیا ، خاورمیانه ، جنوب غرب سوریه ، شمال اسرائیل و در کنار دریای مدیترانه ( در غرب ) . پایتخت لبنان ، شهر بیروت ( Beirut ) با 2 میلیون و 120 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت لبنان 10.400 کیلومتر مربع و جمعیت آن 3 میلیون و 925 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای لبنان می توان به ، طرابلس 213 هزار نفر ، صیدا 150 هزار نفر ، صور 118 هزار نفر و نبطیه 90 هزار نفر اشاره کرد . لبنان دارای آب و هوایی مدیترانه ای در غرب این کشور می باشد و دارای تابستان هایی گرم و زمستان هایی معتدل و مرطوب می باشد ، قسمت های شرقی و شمالی لبنان که در میان رشته کوههای لبنان ( Lebanon Mountains ) و رشته کوههای ضد لبنان ( Anti Lebanon Mountains ) واقع شده دارای آب و هوایی کوهستانی و سرد می باشد ، همچنین دره ی بقاء ( Bekaa ) نیز در شمال شرق لبنان واقع شده سالانه پذیرای صدها هزارتن گردشگر می باشد و به همراه سواحل زیبای دریای مدیترانه از جاذبه های توریستی لبنان به شمار می روند . بلندترین نقطه ی لبنان ، قورنات السودا ( Qurnat as Sawda ) نام دارد که 3088 متر ارتفاع دارد و در شمال لبنان واقع شده است . به دنبال فتح سویه توسط نیروهای انگلیسی - فرانسوی و گرفتن آن از چنگ امپراطوری عثمانی ، فرانسه در سال 1920 قیومیت لبنان را به طور جداگانه از آن خود کرد . در آن زمان اکثریت سوری ها مسلمان و اکثریت لبنانی ها مسیحی مارونی بودند . لبنان در 22 نوامبر 1943 از فرانسه اعلام استقلال کرد . پس از آن تا پایان سال 1946 نیروهای فرانسوی به طور کامل لبنان را تخلیه کردند . طبق یک پیمان ملی که بین گروههای مختلف دینی این کشور به طور شفاهی منعقد شد ، مقرر شد که رئیس جمهور یک مسیحی مارونی ، نخست وزیر یک مسلمان سنی ، سخنگوی مجمع ملی یک مسلمان شیعه و فرمانده ی ارتش و نیروی نظامی یک مسلمان دروزی باشد و این روند به مدت دو دهه ادامه یابد . جنگ های داخلی در سال 1958 در لبنان آغاز شد ، فرقه های مسلمان به رهبری کمال جمبلات ( Kamal Jumblat ) و صائب سلام ( Saen Salam ) علیه ی دولت و رئیس جمهور مسیحی مارونی این کشور کمیل شمعون ( Camille Chamoun ) که مورد حمایت غرب بود ، دست به شورش برداشتند . در 15 جولای 1958 پرزیدنت شمعون از همتای آمریکایی اش ، دیوید آیزنهاور ( David Eisenhower ) تقاضای فرستادن نیرو برای برقراری مجدد ثبات و آرامش در کشور را کرد . جنگ های طایفه ای بین گروههای دینی مختلف باعث به عقب رفتن و عدم پیشرفت لبنان شد . یک جنگ داخلی تازه در سال 1975 در لبنان رخ داد که خونین ترین جنگ داخلی در تاریخ لبنان به شمار می رود ، این جنگ که در فواصل زمانی مارچ 1975 تا نوامبر 1976 به وقوع پیوست ، گذشته از خسارات مالی و اقتصادی فروان که میلیارها دلار برآورد می شود ، افزون بر 40 هزار کشته و 100 هزار زخمی بر جای گذاشت ، پس از یک وقفه ی یک ساله ، دوباره از سال 1987 تا 1990 جنگ های داخلی در لبنان ادامه داشت . شورشیان فلسطینی همواره از خاک لبنان برای حمله به اسرائیل استفاده می کردند ، بنابراین اسرائیل نیز دو بار طی سالهای 1978 و 1982 به لبنان حمله برد . در حمله ی اول که در مارچ 1978 روی داد و در ماه ژوئن همان سال پیان یافت ، در نتیجه شورای امنیت سازمان ملل 6 هزار صلح بان این سازمان را که به یونیفل ( UNIFIL ) معروف بودند ، را برای برقراری امنیت به منطقه گسیل داشت . حمله ی دوم در 6 ژوئن 1982 پس از افشای تلاش تروریست های فلسطینی برای ترور سفیر اسرائیل در لندن آغاز شد . به عنوان پایگاه ( PLO ) " سازمان آزادی بخش فلسطین که در آن زمان در لنبان قرار داشت ، لبنان هدف حملات اسرائیل قرار گرفت که در جریان آن حدود 7 هزار فلسطینی آواره و راهی کشورهای عربی دیگر شدند . در شرایطی که به نظر می رسید درگیری ها در حال اتمام است در 14 سپتامبر 1982 بشیر جمیل ( Bashir Gemayel ) رئیس جمهور 34 ساله ی لبنان در قرارگاه حزبش ( حزب فالانژیست ) بر اثر انفجار بمب ترور شد . پس از این حادثه ، جوانان مسلح مارونی خشمگین که فلسطینیان را مسئول این حادثه می دانستند با حمله به اردوگاه آوارگان فلسطینی صبرا و شتیلا که تحت کنترل اسرائیل بود حدود 1000 فلسطینی را قتل عام کردند ، اسرائیل هر گونه دخالت در این قتل عام را رد کرد . در آگوست 2004 رئیس جمهور طرفدار سوریه به نام ، ایمیل لحود ( Emile Lahoud ) به عنوان رئیس جمهور لبنان انتخاب شد . بر اساس قطعنامه ی شورای امنیت سازمان ملل که در سپتامبر 2004 به تصویب رسید ، سوریه ملزوم شد تمام نیروهای خود را که در خاک لبنان مستقر هستند از این کشور خارج کند ، بنابراین سوریه نزدیک به 3 هزار تن از نیروهای خود را که در حومه ی بیروت و شرق لبنان خارج کرد . در 14 فوریه ی 2005 ، رفیق حریری ( Rafik Hariri ) ، نخست وزیر سابق لبنان که دارای مواضع ضد سوری بود در یک بمب گذاری در بیروت ترور شد ، بسیاری دولت سوریه را به دست داشتن در این انفجار تروریستی متهم می کنند . پس از این حادثه و تظاهرات دو هفته ای مسلمانان سنی ، مسیحی ها و احزاب دروزی ، نخست وزیر طرفدار سوریه ی لبنان ، عمر کرامی ( Omar Karami ) در 28 فوریه از سمت خود استعفا داد . در روز 8 مارچ گروه شبه نظامی حزب الله لبنان به جنبش حامی سوریه پیوست و گروهی از شیعیان را تشویق نمود در 9 مارچ در خیابان های بیروت برای انتصاب دوباره ی عمر کرامی از سوی ایمل لحود تظاهرات کنند . نخست وزیر موقت لبنان ، نجیب میکاتی ( Najib Mikati ) در آوریل اعلام نمود در ماه می و ژوئن 2005 انتخابات پارلمانی برگزار می شود . در این انتخابات حزب مخالف سوریه به رهبری سعد حریری ( Saad Hariri ) پسر 35 ساله ی نخست وزیر فقید لبنان با به دست آوردن 72 کرسی از 128 کرسی پارلمان در انتخابات پیروز شد ، پس از آن وزیر سابق دارایی لبنان ، فواد سنیوره ( Fouad Siniora ) به عنوان نخست وزیر لبنان منصوب شد . در 12 جولای 2006 ، شبه نظامیان گروه ستیزه جوی حزب الله با حمله به یک قرارگاه ارتش اسرائیل در نقطه ی مرزی با این کشور با کشتن 8 سرباز اسرائیلی و به اسارت گرفتن دو تن از آنان باعث به وجود آمدن جنگی 34 روزه شدند . این جنگ در 14 آگوست 2006 با اعلام آتش بس سازمان ملل خاتمه یافت ، در این جنگ ، شورشیان حزب الله حدود 12 هزار راکت و موشک به خاک اسرائیل پرتاب کردند . در جریان این جنگ 1150 لبنانی و 150 اسرائیلی که اکثرا سرباز بودند کشته شدند . این جنگ حدود 4 میلیارد دلار خسارت به اقتصاد لبنان وارد کرد ، می توان گفت این جنگ لبنان را چند ده سال به عقب بازگرداند . پس از پایان جنگ 15 هزار صلح بان سازمان ملل متحد در مرز بین لبنان و اسرائیل مستقر شدند . در نوامبر 2006 ، پیر جیمل ( Pierre Gemayel ) وزیر صنایع لبنان و یکی از اعضای حزب سیاسی مسیحی مارونی ترور شد تا پنجمین رهبر ضد سوری باشد که پس از ترور حریری به قتل رسیده اند . در 1 دسامبر 2006 دهها هزار نفر از هواداران شیخ حسن نصرالله ، در مرکز بیروت گرد هم آمدند و استعفای کابینه ی ضد سوری و طرفدار غرب لبنان را خواستار شدند . در ماه می 2007 حدود 60 نفر در جریان حمله ی ارتش لبنان به اردوگاه آورگان فلسطینی که به پایگاه گروه مسلح تروریستی منتسب به القاعده ی " فتح الاسلام " کشته شدند ، این اردوگاه در نزدیکی شهر طرابلس قرار دارد . در ژوئن 2007 یک عضو ضد سوری دیگر پارلمان لبنان به نام ، ولید ایدو ( Walid Eido ) نیز ترور شد . در سپتامبر 2007 یک نماینده ی دیگر ضد سوری پارلمان لبنان به نام ، آنتونی غانم ( Antony Ghanem ) ترور شد ، این پایان ترورها نبود ، در دسامبر 2007 ، ژنرال ارتش ، ژنرال فرانسیس الحاج ( Gen. Francois al Hajj ) نیز در یک بمب گذاری ترور شد ، پس از قتل او ژنرال میشل سلیمان ( Michel Suleiman ) فرماندهی ارتش لبنان را بر عهده گرفت . در 24 نوامبر 2007 دوره ی ریاست جمهوری امیل لحود به پایان رسید ، مذاکرات برای انتخاب رئیس جمهور در لبنان چندین بار یا شکست خورد و یا به تعویق افتاد تا کماکان لبنان بدن رئیس جمهور باقی بماند . در ژانویه ی 2008 کمیته ی وینوگراد که مسئول بررسی علل ناکامی اسرائیل در جنگ با حزب الله بود آنرا شکست بزرگ و جدی تلقی کرد و دولت ایهود اولمرت را به کم کاری و مصایقه در این مورد متهم کرد . کشمکش ها در لبنان پس از ترور فرمانده ی عملیات نظامی حزب الله ، عماد مغنیه ( Emad Mugniyah ) به اوج خود رسید ، او در فوریه ی 2008 مقابل منزلش در دمشق ترور شد ، او همچنین متهم به چند ده فقره عملیات تروریستی و خرابکارانه در طی دهه های 80 و 90 میلادی متهم بود و از سوی آمریکا تحت تعقیب بود و دولت آمریکا برای سر او 25 میلیون دلار جایزه گذاشته بود . شیخ حسن نصرالله ، سرکرده ی حزب الله ، اسرائیل را مسئول این ترور دانست و آنرا شروع جنگ با اسرائیل نامید ، اسرائیل هرگونه دخالت در این ترور را رد کرد . نژاد 95 % لبنانی ها عرب و 5 % نیز ارمنی می باشد . همچنین دین 60 % لبنانی ها ، مسلمان ( شیعه ، سنی ، دروزی ، اسماعیلی و علوی ) و 40 % نیز مسیحی هستند ( کاتولیک مارونی ، ارتدکس یونانی ، ارتدکس ارمنی ، کاتولیک سوری ، کلدانی ، آشوری و پروتستان ) . زبان رسمی لبنان ، عربی می باشد ، در کنار عربی ، فرانسوی ، انگلیسی و ارمنی نیز رایج است . واحد پول لبنان ، لیره با واحد جزء ( پیاستر ) نام دارد . از مهمترین صادرات لبنان می توان به ، آلات ، مواد شیمیایی غیرآلی ، مرکبات ، تنباکو و منسوجات اشاره کرد . لبنان از اعضای کشورهای اتحادیه ی عرب است .

لبنان دارای 8 منطقه می باشد :

1 - اکر ( Aakar )

2 - بعلبک هرمل ( Baalbek-Hermel )

3 - بقاء ( Beqaa )

4 - بیروت ( Beyrouth )

5 - لیبان شمالی ( Liban-Nord )

6 - لیبان جنوبی ( Liban Sud )

7 - مونت لیبان ( Mont-Liban )

8 - نبطیه ( Nabatiye )